Ο Gύρος τση ΚρήτηS

[yns]

Από τη Μικρή για να πας στην Μεγάλη Τριόπετρα πρέπει να κάνεις τον γύρο της χερσονήσου διανύοντας μια πολύ όμορφη διαδρομή η οποία λόγω εποχής παρουσίαζε χρώματα που δεν βλέπουμε συχνά στην Κρήτη.

Μέχρι κι ο Ακουμιανός ποταμός είχε νερό. Προσωπικά δεν τον είχα δει ποτέ έτσι..

 

[yns]

Μετά από λίγα λεπτά διαδρομής...

...φτάνουμε στην παραλία της Μεγάλης Τριόπετρας με την υπέροχη αμμουδιά και τα καταπληκτικά νερά...

...η οποία επεκτείνεται για περίπου 3 χιλιόμετρα.

Μέχρι τη μέση της παραλίας υπάρχει παραλιακός δρόμος που θα μας γλίτωνε κάποια χιλιόμετρα και για τον οποίο έχω την εντύπωση πως ήταν τσιμεντόδρομος παλαιότερα αλλά μετά από έντονες διαμαρτυρίες περιβαλλοντικών οργανώσεων ξηλώθηκε. Αν και πλέον άμμος αποφασίσαμε να τον διανύσουμε με τις (πολυ)φορτωμένες μηχανές μας. Ο Μάνος πέρασε πρώτος και τα κατάφερε σχετικά καλά. Εγώ, παρόλη την καλή μου θέληση, δεν είχα την ίδια τύχη. Το αποτέλεσμα:

Στο βίντεο στο τέλος της ημέρας φαίνεται η σαβούρδα!

 

[yns]

Το γεγονός αυτό δεν μας χάλασε καθόλου την καλή διάθεση, απεναντίας μας έφερε ευθυμία (κυρίως στον Μάνο ). Έτσι με γοργό ρυθμό μόλις πιάσαμε άσφαλτο συνεχίσαμε προς μια καταπληκτική και σημαντική για μένα παραλία, τις Λίγκρες.

Κοιτώντας τον καιρό προς τα δυτικά δυσκολευόμασταν να πιστέψουμε τις πολύ δυσοίωνες μετεωρολογικές προβλέψεις για την αυριανή μέρα, αν και μια θολούρα είχε αρχίσει δειλά δειλά να εμφανίζεται...

Η ερημική παραλία των Λιγκρών. Υπάρχει μόνο μια ταβερνούλα που έχει και λίγα δωμάτια. Τα Παξιμάδια στο βάθος από άλλη μια οπτική γωνία.

 

[yns]

Με αναζωπυρωμένες τις αναμνήσεις αφήνουμε πίσω μας τις Λίγκρες και κατευθυνόμαστε προς Αγία Φωτεινή.

Μέρη άγριας ομορφιάς... ξύπναγαν μέσα μας την διάθεση για περιπέτεια..

Ο οικισμός της Αγίας Φωτεινής από ανατολικά.

Και μια συμπαθητική ταβερνούλα πάνω στο κύμα, έρημη από ιδιοκτήτες και επισκέπτες.

 

[yns]

Ακολουθούν τα Γυαλοπόταμα. Οι βιαστικές φωτογραφίες που τραβήξαμε δεν είναι αντάξιες της ομορφιάς του άγνωστου αυτού τόπου που επισκέπτονται κυρίως ντόπιοι τους καλοκαιρινούς μήνες.

 

[yns]

Και επιτέλους ξαναπιάσαμε χώμα!
Μπήκαμε στην τελική ευθεία πριν την παραλία (ή Λίμνη) της Πρέβελης!

Ο δρόμος παραλιακός με μικρούς κολπίσκους.

Δυστυχώς κάποια στιγμή θα ασφαλτοστρωθεί κι αυτός...

Στο βάθος διακρίνεται η Πρέβελη που αποτελεί μια όαση πρασίνου μέσα σε όλη αυτήν την αγριάδα.

 

[yns]

Μια από τις αγαπημένες φωτογραφίες μου... Με εκφράζει απόλυτα. Μοτοσυκλέτα, Βουνό, Θάλασσα, Περιπέτεια...

Η διάθεση στα ύψη.

Και η διαδρομή απλά υπέροχη..

Ο αέρας είχε αρχίσει να δυναμώνει και η θάλασσα να αγριεύει.

Ώσπου επιτέλους φτάσαμε στο Δρυμισκιανό Αμμούδι, την παραλία δίπλα στην Πρέβελη.

 

[yns]

Η πείνα και η κούραση μεγάλη... Αποφάσισα να μην ακολουθήσω τον Μάνο που ήθελε να φτάσει μέσω του μονοπατιού έως την καταπληκτική παραλία στο τελείωμα του Κουρταλιώτικου Φαραγγιού. Θα άραζα να πάρω μια ανάσα και να κοιτάξω και λίγο τη μηχανή.

Το αποτέλεσμα της πτώσης μου στην άμμο νωρίτερα ήταν ένα μικρό βαθούλωμα. Αν ήταν σε πέτρες θα ήταν πολύ χειρότερα.

Το πίσω TKC80 μου επίσης δεν ήταν σε πολύ καλή κατάσταση. Ενώ πίστευα πως θα έβγαζε και αυτήν την εκδρομή, με το βάρος της μηχανής και το αρκετό χώμα (που όπως όλοι γνωρίζετε δεν είναι και πολύ "χώμα") που είχαμε κάνει ως τότε είχε φαγωθεί γρηγορότερα από ότι περίμενα.

Συγκριτικά το αντίστοιχο του Μάνου.

 

[manosp]

Όσο ο Γιάννης κάνει ένα μικρο διάλειμμα για να δει σε τι κατάσταση βρίσκετε το GS μετά την πτώση του νωρίτερα, εγώ αποφάσισα να πάρω φωτογραφική μηχανή και περπατώντας προς τον μικρο λόφο που μας χωρίζει από την παραλία της Πρέβελης για να δω σε τι κατάσταση βρίσκεται το μέρος μετά την πυρκαγιά πριν δυο χρόνια στο μοναδικό φοινικόδασος.

το μονοπάτι ξεκινά με σκαλοπάτια.... χμμμμμ λες για αυτό ο Γιάννης δεν ήθελε να έρθει......

χμμμμ... εεεεε τώρα είμαι σίγουρος για τον λόγο που δεν ακολούθησε ο Γιάννης....

 

[manosp]

Και εδώ πόρτα.....;;;;

Μετά από 5 λεπτά περπάτημα στην εντυπωσιακή κατά τα άλλα μικρή διαδρομή φτάνω στην παραλία Πρέβελης.

Με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα ένα θαύμα της φύσης. Ό,τι ο άνθρωπος κατάφερε να καταστρέψει με την πυρκαγιά η ίδια η φύση κατάφερε να επουλώσει σε μερικούς μήνες και ο τόπος να δείχνει σχεδόν όπως πριν... Σεβασμός στην φύση!!!!
Μερικές "κακές" γλώσσες λένε πως ο λόγος της πυρκαγιάς ήταν για να απομακρύνει τους για πολλά χρονιά χίππις κάτοικους της περιοχής (βλέπεις ό,τι δεν αφήνει χρήμα για μερικούς, άσχετα αν ενοχλεί η όχι με την παρουσία του, φροντίζουν να το καταστρέφουν άσχετα με την ιστορία που έχουν αφήσει στον τόπο)

Η παρακάτω φωτογραφία είναι τραβηγμένη λίγους μήνες αργότερα και αποδεικνύει αυτό που λέγαμε παραπάνω για τη δύναμη της Φύσης!

 

[manosp]

Επιστρέφοντας γεμάτος χαρά βρίσκω τον Γιάννη να με περιμένει έτοιμος για αναχώρηση, μετά από περίπου 6 χλμ ακολουθώντας το χωματόδρομο φτάσαμε στην περιοχή που βρίσκεται λίγο πιο κάτω από το χωρίο Δρύμισκος με ένα χαρακτηριστικό γεφυράκι, μια μικρή λίμνη και μερικές ταβέρνες που έδειχναν ιδανικές για μια μικρή στάση για μπύρα λίγη ξεκούραση και να τσιμπήσουμε κάτι....

Το γεφυράκι....

 

[manosp]

Μέτα από αρκετά χιλιόμετρα ήρθε η ώρα για μια παγωμένη μπύρα!!!!!

Όσο για την πείνα μας δεν σχολιάζεται... με έναν καφέ και μερικές φέτες με μερέντα για πρωινό, τα πιάτα που βρισκόταν μπροστά μας έμοιαζαν με το καλύτερο φαγητό από την καλύτερη κουζίνα και την υπογραφή του καλύτερου σεφ....!!!

μέχρι που αρχίζαμε να καλοβλέπουμε και την πάπια που περνούσε δίπλα μας σαν μεζέ...

κάτι που μάλλον η γατούλα παραδίπλα κατάλαβε εξ ου και το βλέμμα της....

 

[manosp]

Οι φοβίες μας για φουσκωμένο και δύσκολα προσπελάσιμο ποτάμι ευτυχώς δεν επιβεβαιώθηκαν... παρόλα αυτά μια δοκιμή του να περάσω από πάνω δεν με άφηνε αδιάφορο.

Ο Γιάννης σε μια αναμνηστική φώτο φεύγοντας...

Η συνεχεία και ενώ είμαστε αρκετά πιο ευδιάθετοι μετά και τις μπύρες που ήπιαμε μας φέρνει στο Διεθνές Μνημείο Αντίστασης και Ειρήνης.
Σαφώς πιο χαλαροί και έχοντας την ανάγκη λίγης χαλάρωσης μας βγήκε η χιουμοριστική πλευρά για την προσέγγιση φωτογραφικά του μνημείου παρόλο τον σεβασμό που τρέφουμε για μνημεία και τόπους ιστορικής σημασίας.

Ο Ηγούμενος της Μονής κατά του αγώνες του 1941 Αγαθάγγελος Λαγουβάρδος.

 

[manosp]

Το Μνημείο που είναι αφιερωμένο στην Αντίσταση του Κρητικού Λαού και στην Ειρήνη θεμελιώθηκε στις 18 Μαΐου 2001, με αφορμή την 60ή επέτειο από τη Μάχη της Κρήτης συγκινώντας πολλούς απλούς ανθρώπους από την Κρήτη και από ολόκληρο το κόσμο.

Μια φωτογραφία με το μεγαλύτερο μέρος της ως τώρα διαδρομής.

Δυτικά η Μονή Πρέβελης...

Η Μονή έχει πλούσια ιστορία και ένδοξο παρελθόν λόγω της ενεργούς συμμετοχής των αδελφών μοναχών της σε όλους τους εθνικούς αγώνες για την Ελευθερία και τη Μόρφωση του Λαού μας. Γι'αυτό χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης και σεβασμού σε ολόκληρη τη Κρήτη.

 

[manosp]

Όμορφο τοπίο με φανταστική θέα σε οποία πλευρά και αν κοιτάξεις...!!!!

Στο βάθος το Κουρταλιώτικο φαράγγι.

 

[manosp]

Η σύντομη στάση μας έπρεπε να τελειώσει και το μόνο που έπρεπε να αποφασίσουμε ήταν αν η επιστροφή μας θα ήταν μέσω του επαρχιακού δρόμου περνώντας κοντά από το Κουρταλιώτικο φαράγγι ή από τον χωματόδρομο που ξεκινούσε λίγο πριν την Μονή και κατέληγε στο χωριό Γιαννιού και μετά Λευκόγεια, όπου αυτή ήταν πολύ πιο γρήγορη διαδρομή.
Η ερώτηση μου προς τον Γιάννη δεν ολοκληρώθηκε πότε....

Μάνος: - Από άσφαλτο ή χωμ....
Γιάννης: - Από χώμα,φύγαμε!

Διασχίζοντας το βουνό από ένα όχι και τόσο βάτο χωματόδρομο φτάσαμε στο χωριό Λευκόγεια πολύ γρήγορα και από εκεί πήραμε κατεύθυνση προς την παραλία Σχοινάρια.

Μια ακόμα πανέμορφη παραλία της Κρήτης, είχαμε την τύχη να δούμε και αυτήν χωρίς ομπρέλες και καρέκλες που γεμίζει το καλοκαίρι...

Με κάποια ζευγαράκια να απολαμβάνουν τον ήλιο..

Και γυμνόστηθες κοπέλες να δένουν αρμονικά με το επίσης όμορφο τοπίο...

 

[manosp]

Επιστρέφοντας και αφού τα πειράγματα και τα γέλια δεν είχαν σταματημό περνώντας από την εξώπορτα ενός βοσκού αντικρίσαμε το παρακάτω θέαμα...

Ο Γιάννης γνωστός λάτρης τον τσόπερ μηχανών (μιας και είναι παλιός τσοπεράς) βρίσκει τρόπο να δημιουργήσει μοναδικό κάδρο για μια άκρως τσοπεράδικη φωτογραφία.... ^_^

Λίγα μέτρα πιο πάνω μια εντυπωσιακή δημιουργία της φύσης με την στρόγγυλη τρύπα πάνω σε ένα βράχο να είναι άκρως εντυπωσιακή..!!!

Και το καταπράσινο τοπίο!!! Για τα δεδομένα της Κρήτης στον νότο είναι όντως μοναδικό..

 

[manosp]

Κατηφορίζοντας και πάλι βρισκόμαστε πολύ γρήγορα στην παραλία Αμμούδι.Το Αμμούδι είναι ένα σύμπλεγμα κόλπων με πρώτη παραλία το Αμμούδι, ακολουθεί το Κλεισίδι και το Αμμούδακι.

Συνεχίζοντας προς τα δεξιά τον χωματόδρομο με κατεύθυνση το Κλεισίδι και το Αμμούδακι..

Το Αμμουδάκι το καλοκαίρι πέρα από τις ομπρέλες που τοποθετούνται είναι αγαπημένη παραλία γυμνιστών και μη...

 

[manosp]

Η παραλία Δαμνόνι όπου το καλοκαίρι είναι ένας φανταστικός προορισμός με πολλούς επισκέπτες...

Συνεχίζοντας και μετά από 2 χλμ φτάνουμε στον Πλακιά. Ο καιρός και η φουσκοθαλασσιά προμηνύει ότι ερχόταν κακοκαιριά...
Ένα από τα πιο γνωστά Beach Parties του καλοκαιριού γίνονται στον Πλακιά με χιλιάδες επισκέπτες και διασκέδαση ως τα ξημερώματα...

Λίγα χιλιόμετρα δυτικότερα η παραλία Σούδα.

 

[manosp]

Έχοντας πάρει τον χωματόδρομο που οδηγεί προς Ροδάκινο και την παραλία Κόρακα μια στάση για μια φωτογραφία από ψηλά δεν γινόταν να την παραλείψουμε... Μπροστά μας η παραλία της Σούδας και στο βάθος ο Πλακιάς.

Τα μικρά κολπάκια αμέτρητα και εδώ. Το καλοκαίρι είναι ιδανική προορισμοί για χαλάρωση μακρυά από τον πολύ κόσμο... Παραλία Πευκιάς...