Στα Χνάρια Αρχαίων Δρόμων Του Μεταξιού…(KZ-KG-UZ 2014 / Μέρος Α΄)

[Magelanos]

Βγαίνοντας μετά από ένα ευχάριστο δίωρο, συνεχίζουμε την βόλτα μας,



προσπερνώντας το όμορφο κτήριο της όπερας,



και το δημαρχείο



καταλήγοντας στο (Panfilov Park)





αυτό το πάρκο που εκτός της ιστορικής σημασίας που έχει για την πόλη, εδω βρίσκεται ο ξύλινος καθεδρικός ναός ( Zenkov Cathedral)….



Επιστροφή προς ξενοδοχείο με ενδιάμεση στάση για να φάμε κάτι..

 

[Magelanos]

18-8-14 ΔΕΥΤΕΡΑ (ΚΖ Almaty-Αλματι)


Μια χαλαρότητα θα μας συντροφεύει σήμερα, και αφιέρωση χρόνου στην μηχανή.. έχουμε ραντεβού το απόγευμα με τον Dimaφίλος μηχανόβιος πού θα μας πάει σε συνεργείο για συγκεκριμένες εργασίες πάνω στην μηχανή.. αραχτοί στην αυλή λοιπόν, με κουβέντα καφεδάκι, για το άγνωστο της αυριανής μέρας που μας περιμένει. Και εννοώ την καινούρια χώρα που θα μας καλωσορίσει.. έχει πάει μεσημέρι και βαρεθήκαμε.. δεν πάμε καμιά βόλτα ρε Μόνικα να δούμε τίποτα καινούριο; Πάμε και απορώ γιατί είμαστε ακόμα εδω!!

Κέντρο δεν θέλαμε πάλι, και μετά από μια γρήγορη ματιά στο ιντερνέτ, αποφασίσαμε να πάρουμε τα βουνά!! Λίγο έξω από την πόλη και σε ορεινή τοποθεσία βρίσκονται εγκαταστάσεις χειμερινού σκι και πατινάζ. Βρίσκουμε ποιο λεωφορείο πάει εκεί και τσουπ στην στάση!! Σε 20 λεπτά είχαμε φτάσει στο τέρμα έξω από το Medeu Skating Rink and Ski resort..



εδώ υπάρχουν οι καλύτερες πίστες για σκι και πατινάζ της χώρας, ολυμπιακών προδιαγραφών..



Φυσικά μετανιώσαμε που χάσαμε τόσο χρόνο στο να μην κάνουμε τίποτα..!! γιατί εδώ μιλάμε έχεις να κάνεις πολλά ακόμα και τέτοια εποχή.
Το στάδιο και οι εγκαταστάσεις φυσικά είναι κλειστά, αλλά η γύρω περιοχή προσφέρεται για πεζοπορία, ποδήλατο, πικ-νικ και ότι έχει να κάνει με φύση.. υπήρχε και τελεφερίκ που σε ανέβαζε στην κορυφή και απολαμβάνεις θέα της γύρω περιοχής και των βουνών της.

Εμείς τώρα και ο χρόνος που μας είχε απομείνει ήταν ελάχιστος, και αρκεστήκαμε στο να καθίσουμε σε ένα και μοναδικό υπαίθριο καφέ-εστιατόριο.. ένας ζεστός καφές λόγο ότι έκανε αρκετό κρύο, αλλά και η προσφορά σε κουβέρτες του καταστήματος ήταν ότι έπρεπε.. Ισα που προλάβαμε να φάμε και ξανά το λεωφορείο για το ξενοδοχείο..


Η αναπάντητη στο κινητό σηματοδοτεί το ραντεβού με τον Dima.. οι χαιρετούρες έπεσαν και βουρ… μπροστά ο Dima με ένα GSXR 1000 εικοσαετίας σε άριστη κατάσταση και πίσω εμείς οι τουρίστες.!! καμιά πεντάρα χιλιόμετρα απόσταση από το ξενοδοχείο ήταν το συνεργείο που μας πήγε. Υπήρχε και ένας προαύλιο χώρος όπου έκαναν μαθήματα για δίπλωμα οδήγησης μοτοσυκλέτας.. ο Dimaεξηγεί στον φίλο του και μάστορα τι ακριβώς θέλω. Ο άνθρωπος παρατά εκείνη την στιγμή ότι δουλειά είχε για να πιάσει εμένα..



αλλαγή σωληνάκι φρένων, και λαδιών κινητήρα τα βασικά. Λάδια δικά μου, σωληνάκι και υγρά φρένων τα είχα μαζί μου, όπως και φίλτρο λαδιού το οποίο το ξέχασα στο ξενοδοχείο.

Είχε φίλτρο για το μηχανάκι ο μάστορας, αλλά έπεσε στην περίπτωση που έχει μια αναβάθμιση στο φίλτρο από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη της μηχανής μου. Φορά μεγαλύτερο για καλύτερη λίπανση.. οπότε ο Dimaμαζί με την Μόνικα δικαβαλο φεύγουν για ξενοδοχείο να πάρουν το φίλτρο.. οι εργασίες προχωρουν και όταν επέστρεψαν τα παιδιά βάλαμε το φίλτρο λάδια, μίζα και όλα οκ.





Ευχαριστούμε τον μάστορα και επιστροφή μαζί με τον Dima στο χοστελ. Τον παρακαλέσαμε να βγούμε να τον κεράσουμε κάτι για το τρέξιμο, αλλά λόγο ότι έχει πρωινό εγερτήριο στην δουλειά του θέλησε να πάει να ξεκουραστεί. Για ακόμη μια φορά μας δίνει τηλέφωνο φίλου του στο Bisketπρωτεύουσα του Κιργιστάν. Για τα γνωστά πάλι!!! Εντάξει τα λόγια είναι περιττά πλέον.!!

 

[Magelanos]

19-8-14 ΤΡΙΤΗ (KG-Karakol-516χιλ) MadanurHotel €25 με πρωινό..



Η σημερινή μέρα εκτός από αρκετά χιλιόμετρα έχει επίσκεψη σε ένα γνωστό φαράγγι το CarynCanyon και εφόσον υπάρχει χρόνος θα οδηγήσουμε μέσα σε αυτό. Έχω δει ταξιδιωτικά ξένων, και φωτογραφίες όπου πρέπει η εμπειρία να είναι μοναδική.

Αλλά έχουμε και πέρασμα στο Κιργιστάν βάση προγράμματος, πράγμα που δυσκολεύει το όλο πλάνο!! Άσε που τα σύνορα που θα προσεγγίσουμε το Κιργιστάν είναι ορεινά και παντελώς άγνωστα, με φόβο να μην είναι ανοιχτα όλο το 24ωρο.

Φεύγουμε νωρίς από την πόλη για να εκμεταλλευτούμε όσο γίνεται την μέρα.




Βγαίνοντας από το Αλματι οδηγώ στον δρόμο 351-Ε011 και μάλιστα σε αρχαίο δρόμο του μεταξιού. Το πολύτιμο φορτίο με τα καραβάνια ξεκινούσε από την μακρινή Κίνα, που τώρα δεν απέχει και πολύ, από εδώ που βρισκόμαστε!!! Και μέσα από ένα δίκτυο εμπορικών δρόμων που απλώνονταν σε όλη την Ασιατική Ήπειρο, με έναρξη το Πεκίνο, έφτανε Ινδία, Περσία, μέχρι τις μακρινές περιοχές της Μεσογείου και Ευρώπη.

Σε αρκετά σημεία πάνω στον δρόμο, υπήρχαν πάγκοι γεμάτοι με φρούτα για πάρα πολλά μιλάμε, σαν μικρή λαϊκή φρούτων!!



Καλό αυτό γιατί και η πείνα να σε κόψει τσιμπούσες το φρουτακι και στανιαρες!! Μετά από τις άχαρες ευθείες με τις στέπες τόσες μέρες, η αλλαγή ήταν σημαντική!! Στροφεεεεεεεςςςς………

Βουνά και ευθείες, να μην ξεχνιόμαστε!!! Αυτό λόγο ότι πλησιάζουμε ορεινή χώρα το Κιργιστάν..







Φτάνοντας τώρα σε μια διασταύρωση, και εξηγούμε ότι μια λάθος διασταύρωση εδώ μπορεί και να σημαίνει την αλλαγή χώρας, άντε στην καλύτερη αρκετά χιλιόμετρα αποκλίσεως από τον προορισμό που θέλετε. Έτσι σταμάτησα κ’εγω για να μελετήσω χάρτη και gps για να μην την πατήσω, και βρεθώ Ουγκάντα χαχαχα.!!! Έλα όμως μέχρι να πάρω πρέφα, που είμαστε βάση gps, περνά το μοναδικό φορτηγό που είδαμε στον δρόμο, κορνάροντας και κάνοντας νόημα να τον ακολουθήσουμε, δίνοντας μας να καταλάβουμε ότι πάνε εκεί που θέλουμε!!!

Ωραία και που ξέρουν εμείς που θέλουμε να πάμε!! Το θέμα είναι ότι ψάρωσα, κλείνω gpsκαι συνεχίζουμε με τον A352 και όχι με τον A351 που ήμασταν.. Τους προσπερνάμε χαιρετάμε ξανά, και πάμε, και πάμε βρε και πάμε, αλλά τίποτα για φαράγγι ούτε ένα σημάδι μια πινακίδα βρε αδελφέ!!! Ξανά σταματάμε γιατί τώρα κάτι δεν μας άρεσε.. ανοίγω χάρτη και φυσικά την πατάτα μας την κάναμε.. πάμε λάθος εντελώς, εκτός αν το ταξίδι μας συνεχιζόταν για Κίνα!! Μόνο και μόνο τότε θα λέγαμε όλα μια χαρά.. ωραία τώρα το κόβουμε για Κίνα; Όπως είπα το κακό σε χιλιόμετρα και χρόνο είναι μεγάλο όταν ο σκοπός είναι άλλος.

Έχουμε κάνει 50χιλ σε λάθος κατεύθυνση!!! Θα μου πείτε σιγά πως κάνεις έτσι κόψε στον επόμενο δρόμο και βγες στην πορεία σου.. Ναι σαφώς όταν υπάρχει επόμενος δρόμος, διασταύρωση, έστω κάτι.. εδώ το μόνο εφικτό είναι 150χιλ για να βρούμε δρόμο που θα μας πάει στην σωστή κατεύθυνση, αλλά και γ'αυτο σίγουρος δεν είσαι!!!

Οπότε αφού βρίσαμε τον φορτηγατζή ο οποίος ξανά πέρασε από μπροστά μας, και τους εαυτούς μας φυσικά, απόφαση να ξανά επιστρέψουμε στην διασταύρωση που κάναμε το λάθος, είναι μονόδρομος.. άλλα 50χιλ προς τα πίσω σύνολο 100χιλ έτσι για πλάκα..

Και το άλλο που το πας, καίω βενζίνη τσάμπα και δεν ξέρουμε που θα φουλάρουμε πάλι και πότε!! Και με τον δρόμο που δεν ήταν και στα καλύτερα του με λακκούβες και άγριο κοπανημα φτάνουμε στο σημείο μηδέν!! Τώρα ξανά με τον Α351 προς την σωστή κατεύθυνση που θέλαμε.

 

[Magelanos]

Την είσοδο προς το Saryn Canyon δεν την βρήκαμε, και δεν είχαμε χρόνο για να το ψάξουμε. Είμαι σίγουρος όμως ότι ήμασταν πολύ κοντά στην πηγή και νερό δεν ήπιαμε. Αρκεστήκαμε σε μια μικρή γεύση σταματώντας σε ένα παρκιν στο δρόμο, όπου είχαμε ωραία θέα και λίγο από φαράγγι.











Αυτό το μεγαλείο της φύσης για να πάρεις μια γεύση, οδηγώντας μέσα σε αυτό θέλει διανυκτέρευση. Εμείς σύνορα θέλουμε να περάσουμε και χρόνο δεν έχουμε καθόλου. Δυστυχώς όταν υπάρχει χρονοδιάγραμμα κάτι χάνεις, αλλά κάτι άλλο κερδίζεις!! Πάντως αυτό το έχουν ταυτίσει σαν μικρογραφία του GrantCanyon.

Κριμα και φευγουμε με μαυρη καρδία, και με άλλο άγχος τώρα να προλάβουμε να περάσουμε σύνορα γιατί είμαστε είδη απόγευμα!!











Συνεχίζουμε ακάθεκτοι προς τον σκοπό μας, και αρχίζοντας να καταλαβαίνουμε την αλλαγή του καιρού στα σώματα μας.!! Συννεφιά και κρύο μας αναγκάζει σε υποχρεωτική στάση να βάλουμε αδιάβροχα. Κάτι μου λέει ότι θα φάμε βροχή και θα πέσει η θερμοκρασία κι’άλλο.. οι πρώτες σκηνές (yurt) στην άκρη του δρόμου και καταλαβαίνεις ότι τα σύνορα είναι πολύ κοντά.



Τελευταία στάση στον πολιτισμό για εφοδιασμό σε καύσιμα. Πραγματικά η μικρή πόλη (Kegen-Κεγκεν) σηματοδοτεί το τέλος του Καζακστάν. Και με τον μοναδικό δρόμο που την διασχίζει ο ταξιδευτής πρέπει να έχει αποφασίσει ποιο δρόμο να διαβεί μετά την μια και μοναδική διασταύρωση. Ευθεία διακρίνονται πανύψηλες χιονισμένες κορυφές και πέρασμα σε Κίνα, και δεξιά εξίσου ψηλά χιονισμένα βουνά του Κιργιστάν.

Ρωτώντας τώρα στο βενζινάδικο που είναι τα σύνορα γιατί δεν υπάρχει κάποια ενημέρωση, ξεκινάμε τον δύσκολο ορεινό χωματόδρομο γεμάτο λακκούβες, με την συνοδεία χιονόνερου!!! Ε βέβαια τι να την κάνουν την πινακίδα εδώ αφού το πέρασμα εδώ γίνεται μόνο από ντόπιους επί το πλείστον και σπανίως από τουρίστες!! Οι ντόπιοι ξέρουν τον δρόμο. Η ερημιά και ο χάλια δρόμος με κάνουν και αναρωτιέμαι αν μου κάνουν πλάκα!!!




Πάω για σύνορα χωρών τώρα; Kαι αν ναι, μήπως με έστειλαν για Κίνα μεριά; A να κάτσε ένας καβαλάρης σε άλογο!!! Ανοίγω ζελατίνα κράνους και φωνάζω δίνοντας με το χέρι την κατεύθυνση μπροστά, ΚΙΡΓΙΣΤΑΝ!!!!!;;;;;; ΝΤΑ, ΝΤΑ, ΝΤΑ!!!! Εντάξει τώρα ησύχασα!!



Μετά από κάμποσα χωμάτινα χιλιόμετρα, με βροχή και κρύο οι ρόδες πατούν άσφαλτο μόνο λίγων μέτρων, βλέποντας στο βάθος δυο μικρά κιόσκια μεταλλικά και τις σημαίες των χωρών να κυματίζουν.. Φτάσαμε επιτέλους σύνορα!!!

 

[Magelanos]

Kirgistan-Κιργιστάν


Λίγα λόγια: Η Δημοκρατία της Κιργιζίας (Κιργιστάν) είναι μια πανέμορφη ορεινή χώρα με επιβλητικά βουνά, που συνορεύουν με την επαρχεία Xinjiang της Κίνας, και τα Pamirνοτιότερα προς Τατζικιστάν. Οι κορυφογραμμές που συναντιούνται δημιουργούν την εύφορη κοιλάδα Fergana την οποία μοιράζεται με το Ουζμπεκιστάν.

Στα κεντρικά υψίπεδα που αποτελούνται από ατελείωτα αλπικά λιβάδια, το καλοκαίρι οι νομάδες στήνουν τις παραδοσιακές σκηνές τους τα γνωστά Yurt για να βοσκήσουν τα ζώα τους. Μια χώρα που στηρίζεται περισσότερο στην κτηνοτροφία της, αφού η αναλογία κατοίκων σε αιγοπρόβατα είναι 1 προς 3.

Μια χώρα κοιλάδων και βοσκών με τους ποιο φιλόξενους κατοίκους έχει κάνει θετικά βήματα (κατάργηση βίζας) προς την διευκόλυνση ξένων επισκεπτών. Ο τουρισμός πλέον παίζει σημαντικό ρόλο για τους Κιργισιους..

Ένα αυτοκίνητο που μόλις είχε περάσει για έλεγχο στην πλευρά του Καζακστάν και μια μηχανή εμείς, που ήθελαν να παίξουν μαζί τους οι συνοριοφυλακες. Τέσσερις στον αριθμό για μηδέν έως ελάχιστους που περνούσαν τα σύνορα είναι λίγο υπερβολή!! Και επειδή βρεχόμουν αποφάσισα να πλησιάσω κοντά στην μπαριερα για να προφυλαχτώ στο κιόσκι μέχρι να έρθει η σειρά μου για έλεγχο.

ΟΧΙ!!! Μόλις με είδαν μου είπαν να πάω 50 μέτρα πίσω που υπήρχε η ένδειξη STOPγραμμένη με άσπρη μπογιά στον δρόμο!!! Ωραία αρχή σκέπτομαι και σπρώχνω την μηχανή πίσω περιμένοντας να έρθει η σειρά μου γιατί είχε πολύ κίνηση χάχα..

Η Μόνικα δεν είχε λόγο να βρέχετε μαζί μου και πείρε τα διαβατήρια να περιμένει κάτω από το μεταλλικό στέγαστρο..μου κάνουν νόημα και ανοίγουν την μπαρα να περάσω.. επιτέλους δεν βρέχομαι χωρίς λόγο. Η Μόνικα σε ένα κιόσκι για έλεγχο διαβατηρίων κι’εγω στην μηχανή ανοίγω τα πάντα για έλεγχο.

Ρε για κοίτα όρεξη που την έχουν. Μάλλον η αναδουλειά τους χτύπησε κατακούτελα χάχα.. το πέρασα και αυτό και πάω στο κιόσκι που ήταν η Μόνικα γιατί είχε καθυστέρηση.. τα ζώα μου αργά τι να λέμε τώρα!!!

Και πέφτει το μάτι σε μια φωτοτυπία κολλημένη στο τζάμι.. είχε τις ώρες λειτουργιάς των συνόρων.. 18:30 έκλειναν.. Αμάν!!! Μόνικα τι ώρα είναι; 18:00 γιατί; Γιατί στο πάρα πέντε γλυτώνουμε την διανυκτέρευση στα σύνορα.!!!! Πσσς..μα πόσο φαρδοι είμαστε πόσο;

Ξεμπερδεύουμε και ανοίγουν την μπάρα να περάσουμε στην μεριά του Κιργιστάν.. το πόσο φιλόξενος λαός είναι αμέσως φάνηκε. πάρκαρα και μας κάλεσαν μέσα στο κιόσκι με τα διαβατήρια να μην βρεχόμαστε. Μας καλωσορίζουν πέφτουν οι σφραγίδες και ούτε ψάξε ούτε τίποτα..

Τα πρώτα μέτρα γίνονται μεν σε άσφαλτο, αλλά με κάτι κρατήρες ΝΑ!!! μετά συγχωρήσεως!!! Το Karakolπου θέλουμε να διανυκτερεύσουμε βρίσκεται σε 50χιλ περίπου.. καλό αυτό μπας και δεν μας πιάσει η νύχτα γιατί πρέπει να ψάξουμε για ξενοδοχείο.. αν όμως ο δρόμος συνεχίσει έτσι χλωμό το βλέπω.

Μετά από τρία χιλιόμετρα πάνω σε σπαστιρι διασταύρωση μπροστά και χωμάτινος δρόμος!!! Όπα τι γίνεται τώρα; Πινακίδα γιοκ και σταματώ.. το μάτι στα δεξιά και σε λίγα μέτρα πέφτει σε κάτι μεταλλικό στην άκρη του δρόμου.. πάμε εκεί και βλέπουμε..

Και ναι είναι μια σκουριασμένη ενημερωτική πινακίδα που μέτα δυσκολίας βγάζουμε τι γράφει.. διακρίναμε την λέξη Karakolωραία πάμε καλά, αλλά απογοήτευση για τα 90χιλ. ακόμη.. Δύσκολα τα πράγματα γιατί είμαστε σε χωματόδρομο και δεν γνωρίζουμε για πόσο.!! Η βροχή έχει σταματήσει ευτυχώς, το κρύο όμως κάνει αισθητή την παρουσία του.. Στην σκέψη έπεσε ότι δεν θα ζοριστούμε, πάμε και βλέπουμε, το πολύ κάνουμε χρήση σκηνής κοντά σε σπίτια αν βρούμε κάτι, χωριό η οτιδήποτε!!!

Για ελεύθερο το αποκλείουμε γιατί δεν έχουμε προμήθειες σε φαγώσιμα. Και πείνα μαζί με κρύο, ήσσον συνδυασμός βάρβαρος!!! Και δώσε χώμα χαμηλές ταχύτητες, πολύ προσεκτική οδήγηση και πάμε.. δέκα χιλιόμετρα, δεκαπέντε, είκοσι, εικοσιπέντε, τριάντα, σαράντα, χώμα και μόνο χώμα!!!

Ορεινά περάσματα, άνθρωπος ούτε για δείγμα, και όπως ήταν φυσικό επακόλουθο μια έκρηξη από αρνητικές σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό, για το αν σου συμβεί κάτι εδώ ποιος και τι; Το χέρι σταθερό στην γκαζιέρα και πενήντα χιλιόμετρα, εξήντα, εβδομήντα, και επιτέλους τρεις ανθρώπινες φιγούρες ξεπροβάλουν στο βάθος!!!

Ωραία σταματώ να ρωτήσουμε τι παίζει με τον δρόμο. Και μάλιστα έπεσα σε τουρίστες. Ποδηλάτες οι δυο και ο τρίτος ντόπιος με τα πόδια!! Αυτό μοιάζει με ανέκδοτο που ξεκινά με έναν Ιταλό, έναν Έλληνα, και έναν Κινέζο!!! Ξεκινάμε τις χαιρετούρες, και αφού η Μόνικα λέει ότι είναι από την Πολωνία, δίνω το χέρι στον Ιταλό.. ακολουθει διάλογος..

Εγώ: για σου φίλε μου από πού είσαι;

Ιταλός: Από Ιταλία εσύ;

Εγώ: Από Ελλάδα γείτονες είμαστε..

Ιταλός: Grecia? Gia sou malaka…

Εντάξει τι να λέμε τώρα πέθανα στα γέλια….

Αυτή η λέξει πραγματικά πρέπει να είναι πασίγνωστη σε όλο τον κόσμο χαχαχα!!!


Πάντως εκείνη την στιγμή ήταν το ωραιότερο malaka που έχω ακούσει..

Το story τους έχει ως εξής…

Ο Ιταλός φίλος με τον Κινέζο αποφάσισε να πάει Πεκίνο να τον δει και να επιστρέψουν με τα ποδήλατα Ιταλία!!! Βρίσκονται στον δρόμο οχτώ μήνες και συνεχίζουν.. (πότε εξαφανίζομαι είπαμε.. Ο ντόπιος τώρα που ήταν μαζί τους ένας βοσκός που τον πετυχαν ποιο κάτω τους κάλεσε στην καλύβα του για διανυκτέρευση.

Η σκέψη περνά από το μυαλό να τους λέγαμε για μια σκηνή ακόμη σίγουρα θα περνούσαμε τέλεια, αλλά στην ερώτηση για το αν ο δρόμος φτιάχνει, μας είπαν ότι σε τρία χιλιόμετρα από εδώ γίνεται άσφαλτος μέχρι τον τελικό προορισμό για σήμερα το Karakol….



Την νύχτα θα την φάμε στην μάπα σίγουρα, αλλά εντάξει με προσοχή συνεχίζουμε.. πιάνοντας άσφαλτο ανοίγω λίγο ρυθμό, όχι για πολύ όμως γιατί έπιασε πίσσα σκοτάδι και γενικά δεν υπάρχει φωτισμός στον δρόμο..χαχαχα εδώ δεν υπάρχουν δρόμοι φωτισμό θέλω;

Με δυσκολία και μην βλέποντας την τύφλα μου λόγο ότι όσοι οδηγούσαν τα φώτα ήταν μόνιμα στην μεγάλη σκάλα, φτάνουμε στην πόλη.. ωραία σταματώ σε μια στρογγυλή πλατεία.. νέκρα γενικά με δυο ταρίφες αραχτούς. Να ρωτήσω για ξενοδοχείο να μας πάνε; Η Μόνικα δεν κάνεις μια ψακτικη με gpsμπας και έχει κάτι; Σωστά ανοίγω αμέσως; Έδειχνε τρία με τέσσερα και κοντά.. ξεκινάμε για το πρώτο και μας δείχνει να στρίψουμε από τον κεντρικό σε στενό.

Διστάζω να μπω!!! Μιλάμε για σκοτάδι και χώμα.!! Λέω μαλακιες σιγά μην υπάρχει ξενοδοχείο εδώ.. πάμε για το άλλο.. μια από τα ίδια.!! Κάθε απόπειρα σε άλλο δρόμο εκτός κεντρικού σκοτάδι και χώμα.. ωραία λέω δεν θα βγάλουμε άκρη έτσι. Σκέπτομαι να κάνουμε μια βόλτα πάνω, κάτω στον κεντρικό δρόμο και αν δεν βρούμε επιστρέφουμε στους ταρίφες. Οκ!! Τελικά τυχεροί βρίσκουμε ένα, και μάλλον το μοναδικό και ρωτάμε.. έχει δωμάτιο και με παρκινγκ και πρωινό. Με τιμή πολύ λογική. Σαφώς και αράξαμε. Αμέσως ερώτηση που μπορούμε να φάμε κάτι.

Η ώρα είναι 22:00 και δεν έχουμε φάει κάτι από το πρωί. Μας είπε ότι λίγα μέτρα ποιο κάτω στον ίδιο δρόμο θα βρούμε, αλλά ισα που προλαβαίνουμε την κουζίνα στο κλείσιμο.. σφεντόνα και βρίσκουμε ATM να κάνουμε λεφτά.. εδώ παθαίνω ένα σοκ γιατί δεν δεχόταν masterαλλά μόνο visa.. ευτυχώς είχε η Μόνικα..

βγάζουμε στο περίπου ισα για να φάμε αφού δεν γνωρίζαμε ισοτιμία.. τέτοια ώρα τέτοια λόγια.. το κρύο ήταν τσουχτερό να το αντέξω δεν μπορώ!! Βρίσκουμε το ρεστοράν πραγματικά μόνο μια παρέα από πιτσιρικάδες που έπιναν μπύρα ήταν εκείνη την στιγμή και απογοητευτήκαμε. Όντως μόλις είχαν κλείσει την κουζίνα αλλά για εμάς κάτι θα κάνουν.. τελικά έκαναν το καλύτερο.!!!



Μετά από εδώ στα κρεβατάκια γρήγορα…

 

[Magelanos]

20-8-14 ΤΕΤΑΡΤΗ (KG-Balikchi-241χιλ) €6 διανυκτέρευση δωμάτιο σε σπίτι οικογένειας..



Το πρωί άλλος θεός λέμε!!! Ηλιοφάνεια και συνθήκες κατάλληλες για οδήγηση μηχανής. Τι κάνουμε σήμερα; Λέμε να οδηγήσουμε παράλληλα με την λίμνη Issyk-Kul και αν βρούμε κάτι παραλίμνιο για διανυκτέρευση αράζουμε να κάνουμε και μπανακι..







Η πόλη καθεαυτού δεν έχει κάτι ιδιαίτερο να δεις, εκτός ότι είναι βάση για υπαίθριες δραστηριότητες στην ευρύτερη περιοχή. Εμείς θα επισκεφτούμε φεύγοντας δυο βασικά μνημεία. Ξεκινάμε την οδήγηση μέσα στην πόλη, όπου οι χθεσινές μου υποψίες βγαίνουν αληθινές!!



Όλα τα στενά χώμα με πέτρες και λακκούβες.. προσοχή μεγάλη στην οδήγηση θέλει!! Περάσαμε και ένα φρεάτιο ανοιχτό που απλά είχαν βάλει κάποια κλαδιά μέσα για να μην πέσει κανείς. Εντάξει την μέρα αλλά με την νύχτα τι γίνεται!!











Φτάνουμε στο πρώτο αξιοθέατο την Holy Trinity Russian Orthodox Cathederal ένα αρχιτεκτονικό ξύλινο αριστούργημα.. καθίσαμε αρκετή παρατηρώντας με θαυμασμό..







ο καιρός έχει ζεστάνει για τα καλά και συνεχίζουμε για το δεύτερο αξιοθέατο το Dungan Mosque



Το περίεργο σε αυτό το Τζαμί είναι ότι αρχιτεκτονικά μοιάζει σε παγόδα!! Αρκεστήκαμε μόνο σε φωτογραφία και δεν μπήκαμε μέσα γιατί μας είχε πιάσει μεσημέρι..

 

[Magelanos]

Συνέχεια με τον 362 (silk road) κεντρικό δρόμο που κυκλώνει περιμετρικά την τεράστια λίμνη Issyk-Kul..



Εμείς θα κάνουμε την μια πλευρά της λίμνης και βλέπουμε!! Οδηγώντας πάνω σε αυτό τον μέτριο δρόμο μεν αλλά αρχαίο δρόμο του μεταξιού δε, σου κάνει κάτι ρε παιδί μου νιώθεις κάπως!!! Περάσαμε μέσα από μικρές πόλεις με κίνηση από κόσμο αλλά και οχήματα τετράτροχα, και τετράποδα όμως!!!









Λόγο ότι η αγορά και το παζάρι κάθε αυτής βρισκόταν πάνω στον δρόμο. Ότι αγαθά ήταν προς πώληση τα έβρισκε κανείς σε αυτά τα παζάρια..

















μετά από λίγα χιλιόμετρα και βγαίνοντας από τις πόλεις, αρχίσαμε να βλέπουμε λίμνη.. Και τι λίμνη τεράστια!!!

 

[paschalis]

подписной

 

[Magelanos]

Με εμβαδόν 6.236 τετραγωνικά χιλιόμετρα η Issyk-Kul είναι δεύτερη σε μέγεθος αλπική λίμνη στα (1.607μ) μετά την Τιτικάκα στις Άνδεις!!! Στην γλώσσα των Κιργισιων σημαίνει η θερμή λίμνη!! Παρόλο που καλύπτεται γύρω από χιονισμένα βουνά δεν παγώνει ποτέ γιατί εκβάλουν πολλές θερμές πηγές σε αυτήν. Το βάθος της φτάνει τα 668μ.

Ένα υδάτινο μεγαλείο που αρχίζει να ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας, και μας αφήνει με το στόμα ανοιχτό.. τι να πούμε τώρα για την ποικιλομορφία του εδάφους, αριστερά χωμάτινα βουνά σμιλευμένα από τα χρόνια και τις καιρικές συνθήκες, ποιο ψηλά να διακρίνονται χιονισμένες κορυφές των πανύψηλων βουνών, και δεξιά μας να κάνουν μπάνιο στα γαλάζια νερά τις λίμνης!!!











Όλες οι αισθήσεις δουλεύουν στο φουλ τώρα και απολαμβάνουμε το κάθε χιλιόμετρο στο έπακρον!!! Δεν γίνεται άλλο πρέπει να σταματήσουμε να το χορτάσουμε περισσότερο. Ευκαιρία να κολατσίσουμε τα σάντουιτς που είχαμε φτιάξει. Βρίσκω ένα ωραίο σημείο (δεν θέλει και πολύ να βρεθεί) και αράζουμε.



Το απέραντο υδάτινο στοιχειό δεξιά και χιονισμένες κορυφογραμμές αριστερά. Εκεί λέω να βγάλω χάρτη να δω περίπου που και τι είναι πίσω από αυτά τα πανύψηλα βουνά.





Τι το ήθελα!! Μια ανάσα από την Κίνα!!!! Απίστευτο και όμως αληθινό!!! Το να μη θες να ξεκολλήσεις από ένα σημείο εδώ είναι το μόνο εύκολο!!!

Πιστεύω ότι αυτή η χώρα θα μας μαγέψει.. αλλά για πάμε να το ανακαλύψουμε!!!











Συνεχίζουμε στον ίδιο καμβά ομορφιάς









και περνώντας μέσα από μικρά χωριά





μπορεί κάποιος να βρει, φρούτα που πουλάνε παιδιά στην άκρη του δρόμου,

 

[Magelanos]

ακόμη και πινακίδα με την λέξη βενζίνη στα ρωσικά βέβαια, όπου σίγουρα κάποιος έχει χώρο αποθήκευσης σπίτι του για να πουλήσει, αλλά και μπακάλικο που σίγουρα υπάρχουν τα απαραίτητα.

















Αυτό που δεν βρίσκουμε είναι ξενοδοχείο, πανσιόν, κατάλυμα, κάτι που να μοιάζει σε κάτι τέτοιο!! Με το να έχουμε εστιάσει την προσοχή μας στο να βρούμε κατάλυμα, φτάνουμε στην τελευταία παραλίμνια πόλη, και μεγάλη μάλιστα, το Balikchi.





Εδώ πρέπει να ψάξουμε να βρούμε κάτι οπωσδήποτε. Μπαίνοντας και με χαμηλή ταχύτητα στο δεξί ρεύμα διασχίζουμε τον κεντρικό δρόμο κοιτώντας για κατάλυμα. Σχεδόν τελειώνει ο δρόμος και βγαίνουμε πάλι από την πόλη και τίποτα. Σταματώ και ανοίγω gps. Οι επιλογές ελάχιστες μόλις τρεις μέσα στην πόλη και μετά αρκετά χιλιόμετρα έξω από αυτήν.. όπως ήταν αναμενόμενο σαν το αξιοθέατο εμείς για τους ντόπιους και με περιέργεια για να μάθουν από πού είναι οι ταξιδιώτες σταματά ένας παππούς και η Μόνικα του κάνει την ερώτηση..

Μας λέει ότι εδώ κοντά υπάρχει ένα ξενοδοχείο δείχνοντας μας μια πινακίδα όπου το διαφήμιζε.. Τριών αστέρων έδειχνε αλλά ίσως και μοναδική λύση. Ο παππούς ήθελε να μας πάει έξω από αυτό αλλά ήταν με τα πόδια. Του είπαμε ευχαριστώ και ότι δεν χρειάζεται αλλά αυτός τον χαβά του!!! Σταματά έναν πιτσιρίκα με ποδήλατο και τον αγγαρεύει να μας πάει μέχρι το ξενοδοχείο!! Θεός ο παππούς τα είχε τσούξει εδώ που τα λέμε και λίγο, αλλά εντάξει η πρόθεση μετρά.. μπροστά ο πιτσιρικάς με το ποδήλατο και πίσω εμείς για τα 200 μέτρα μέχρι το ξενοδοχείο. Τον ευχαριστήσαμε και καθόμαστε λίγο έξω και χαζεύουμε.

Αρκετά χλιδατο για τα δεδομένα της περιοχής και δεν καταλαβαίνω τον λόγο!!! Τέλος πάντων η Μόνικα πάει να ρωτήσει και εγώ περιμένω έξω. Βγαίνει όχι τόσο χαρούμενη!! Όπως το περιμέναμε 50 ευρώ και χωρίς πρωινό είναι απαγορευτικό για μια πόλη που δεν έχει τίποτα, μα τίποτα όμως να δεις.. μια μίνι συνέλευση ανά μεταξύ μας και αποφασίζουμε να το ψάξουμε κι’άλλο. Και αν δεν τότε αναγκαστικά εδώ. Βοηθούσε και ότι είναι νωρίς ακόμη μέρα. Συνεχίζουμε πάλι για την δεύτερη επιλογή του gps. Μικρές οι αποστάσεις οπότε γρήγορα διασχίζεις την πόλη πάνω κάτω!!

Εκεί που μας έδειχνε περάσαμε από έξω δεν είδαμε τίποτα και στρίβουμε σε ένα στενό για να ξανά πάμε στο σημείο να το ψάξουμε με τα πόδια, μπας και είναι κρυμμένο. Κι εδώ βέβαια όπως και στο Karakol δυο με τρεις κεντρικοί δρόμοι με άσφαλτο γεμάτο λακκούβες, και ότι στενό η αλλαγή αμέσως σε offroad!!! Και ότι τελειωμένο ladaνα πηγαίνει τάπα μέσα στα στενά!! Εκεί που πάω να κάνω αναστροφή ένας οδηγός σε αμάξι μας χαιρέτα και μας κάνει νόημα να σταματήσουμε. Σταματάμε και με λίγα αγγλικά που ήξερε μας ρωτά από πού είμαστε και που πάμε. Η Μόνικα του είπε ότι καταλαβαίνει λίγα ρωσικά οπότε η συνεννόηση γινόταν ποιο άνετα..

Του είπαμε ότι ψάχνουμε ξενοδοχείο και αν ξέρει κάτι.. αμέσως μας λέει μισό να πάρει τηλέφωνο σε κάποιον φίλο του. Αφού συνεννοήθηκε μας εξηγεί ότι υπάρχει με έξι ευρώ δωμάτιο και αμέσως τον ξαναρωτάμε γιατί μάλλον δεν ακούσαμε καλά..!!! ΕΞΙ ΕΥΡΩ;;;;

Ναι αλλά δεν είναι ξενοδοχείο, είναι σπίτι οικογένειας του φίλου του όπου νοικιάζουν ένα δωμάτιο. Αν θέλουμε βέβαια μας λέει λόγο ότι δεν έχει τις ανέσεις ενός ξενοδοχείου.. τι λες τώρα μέσα στην τρελή χαρά είμαστε, τι να τις κάνουμε τις ανέσεις των 50 ευρώ δεν μας ενδιαφέρουν καθόλου!!!

Άσε που θα βιώσουμε την παραδοσιακή φιλοξενία σε σπίτι οικογένειας ντόπιων..Απλά σουπερ!!! Τον ρωτάμε και αν μπορούμε και που θα βρούμε κάρτα simκαι τοπικό νούμερο.. ακολουθείστε και θα σταματήσουμε πριν πάμε στο σπίτι σε μαγαζί που ξέρω.. ωραία αμέσως βγαίνοντας στον κεντρικό υπήρχε το μοναδικό μαγαζί κινητής τηλεφωνίας και με την βοήθεια του, πήραμε νούμερο και ιντερνέτ για να έχουμε.. συνεχίζουμε για το σπίτι το οποίο βρισκόταν σε ένα χωμάτινο δρόμο κοντά στον κεντρικό αλλά και την λίμνη.

 

[Magelanos]

Μας άνοιξε την μεταλλική πόρτα της αυλής η γυναίκα του σπιτιού για να βάλω την μηχανή. Aαποχαιρέτησε ο φίλος και τον ευχαριστήσαμε για την εξυπηρέτηση. Το σπίτι φτωχικό αλλά γεμάτο καλοσύνη και χαμογέλα από τους οικοδεσπότες, όπου αμέσως έτρεξαν να μας ετοιμάσουν το δωμάτιο. Μας έστρωσαν κάτω όπως κοιμούνται όλοι.



Μας έδωσε το κλειδί και μας έδειξε που είναι η τουαλέτα έξω στην αυλή χτιστή με τσιμεντόλιθους και μια τρύπα στο έδαφος ήταν και τέλος..!! για ζεστό νερό και μπάνιο έπρεπε να πάμε από την κουζίνα όπου υπήρχε εκεί. Εμείς τώρα αφού δεν είχε νυχτώσει ξεκινάμε μια βόλτα με τα πόδια προς λίμνη να χαζέψουμε λίγο.







Κάποιες οικογένειες μαζεμένες να κάνουν κουβέντα, κάποιοι τολμηροί να κάνουν μπάνιο, και μερικές παραδοσιακές σκηνές (yurt) που εκτελούσαν χρέη εστιατορίου!!! Αυτό ήταν όλο κι’ολο. Χαλαρά χαζεύουμε ότι κινείται αλλά και την θέα των απέναντι βουνών, όπου πριν από λίγο περάσαμε.



























Επειδή είχαμε φάει και δεν πεινούσαμε λέμε να συνεχίσουμε προς κέντρο να περάσει η ώρα και να φάμε κάτι αργότερα. Φτάνοντας και πραγματικά δεν έχει τίποτα παρά μόνο δρομάκια χωμάτινα με παιδιά να παίζουν στις γειτονιές, αναρωτηθήκαμε το αν κάναμε βλακεία και δεν φάγαμε στην λίμνη και παραδοσιακά..






















τώρα να επιστρέψουμε έχει νυχτώσει πλέον και δεν θα βρούμε τίποτα. Αυτό που βρήκαμε ήταν ένα μπακάλικο και αγοράσαμε ντόπιο ψωμί όπου είναι απίστευτο, κάτι σε σαλάμι, λουκάνικο τυρί, ντομάτα και φτιάξαμε δυο σαντουιτσαρες και σκάσαμε!!! Καληνύχτα ….

 

[Magelanos]

21-8-14 ΠΕΜΠΤΗ (KG-Bishkek-145χιλ)



Σήμερα διανυκτέρευση στην πρωτεύουσα και αμφιβόλου ημερών, το οποίο θα εξαρτηθεί από τις μέρες που θα χρειαστεί να μας εκδώσουν βίζες η πρεσβεία του Τατζικιστάν.

Το ξύπνημα σήμερα ήταν εντελώς χωριάτικο υπό τους ήχους, διαφόρων πτηνών!! Κότες, κοκόρια, γαλοπούλες, πάνω κάτω στην αυλή συνθέτουν την έκτη συμφωνία της φύσης!!!







Η Μόνικα που είχε ξυπνήσει ποιο νωρίς έκατσε με την οικογένεια για πρωινό πριν φύγουν για της δουλειές τους. Ο ένας γιος που έχουν είναι αστυνομικός στην πόλη..Να και μέσον άμα συμβεί τίποτα!!! Φόρτωμα την μηχανή απαραίτητη αναμνηστική Φώτο με την οικοδέσποινα του σπιτιού και πάτημα μίζα..



Ο δρόμος του μεταξιού που θα οδηγήσουμε σήμερα είναι ο Ε125-Α365 κεντρικός ασφαλτοστρωμένος με ελάχιστο πατημένο χώμα λόγο έργων. Και μάλιστα καθόλου αδιάφορος οδηγηκα πράγμα που δεν περίμενα.



Έχει στροφές ωραία ορεινά σημεία, περνά μέσα από φαράγγι, και πάει ένα πολύ μεγάλο μέρος του παράλληλα με σύνορα Καζακστάν. Δηλαδή βλέπεις το συρμάτινο φράκτη και υπερυψωμένες σκοπιές με στρατιώτες. Δεν έχει κίνηση και τα λίγα χιλιόμετρα που έχουμε φεύγουν γρήγορα.

 

[christodoulos]

ilbig: δεν σταματάω να το διαβάζω . . . μας εχεις βαλει σε θέση συνοδηγού . . . πάντα τέτοια !!!

 

[Magelanos]

Κάποια μπλόκα περάσαμε χωρίς να μας σταματήσουν. Βέβαια ποτέ δεν ξεπέρασα τα όρια, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία γι’αυτους, αφού μπορούν να σε σταματήσουν χωρίς λόγο και να μπλέξεις από το πουθενά!!!. Τόσα είχα διαβάσει που το είχα πάντα στην σκέψη μου.

10χιλ και φτάνουμε πρωτεύουσα.. σταματώ στην άκρη του δρόμου σε σκιά με την ζέστη να φλερτάρει σε υψηλα επίπεδα.



Σκεφτόμαστε πριν μπούμε κέντρο προς εύρεση ξενοδοχείου, να πάμε να βρούμε την πρεσβεία του Τατζικιστάν να ξεκινήσουμε τις διαδικασίες για έκδοση βίζας. Χρόνο έχουμε λίγο πριν κλίσει και βάζω την διεύθυνση στον πλοηγό.. μας πάει από κάτι δρόμους στενούς, κίνηση, φορτηγά, σκόνη, ζέστη, και δώσε υπερωρίες το βεντιλατερ..



Και μπαίνουμε σε έναν δρόμο χώμα, όπου εδώ έδειχνε ότι στο τέλος υπάρχει η πρεσβεία!!! Ναι καλά ούτε κατά διάνυα τέτοιο πράγμα.. μάλλον λάθος και εξαντλημένοι μέσα στον ιδρώτα σταματάμε να δούμε τι κάνουμε..



δεν μας παίρνει για σήμερα να ψάξουμε που είναι η πρεσβεία και ξεκινάμε για κέντρο και ψάξιμο ξενοδοχείου. Και εκεί που νόμιζα ότι οι χειρότεροι οδηγοί παντού είναι οι ταρίφες, έρχονται δυναμικά να με διαψεύσουν οι οδηγοί με τα minibus!!! Τα λεωφοριακια που ήταν γεμάτο από δαυτα το κέντρο, έτρεχαν, πεταγονται από παντου, και οποιος σηκωνε χερι κοκαλωναν χωρις προηδοποιηση!!

Μου εφυγε το κλανιδι, χεσμεντεν, κοκομπλοκ, και όλα αυτά μαζι επί δυο!!!

Κίνηση απίστευτη, πέσαμε σε έργα και με 36 βαθμούς θερμοκρασία βγάλαμε την μπέμπελη!! Τόσο πολύ που το βεντιλατερ δεν έριχνε την θερμοκρασία και Τσουκ… σταματά ο κινητήρας πάνω σε φανάρι!! Γρήγορα κάτω η Μόνικα και εγώ να σπρώχνω την μηχανή στα δεξιά του δρόμου. Τι κάνουμε τώρα; Με απορια η Μόνικα!!! Τίποτα λέω κάνε ένα τσιγάρο, να βγάλουμε και τα μπουφάν που είχαμε λιώσει μέχρι να κρυώσει λίγο ο κινητήρας..

Έτσι ακριβώς μετά από πέντε λεπτά τσακ στην μίζα και ξανά σε λειτουργιά.. ωραία αλλά δεν είμαστε για πολύ ψάξιμο θα την πάθουμε πάλι και δεν παίζεται άλλο αυτή η κατάσταση.. δεν βγάζουμε άκρη με τα ξενοδοχεία εδώ πέρα, και βλέποντας ένα γραφείο τουρισμού μπαίνει η Μόνικα μέσα να ρωτήσει.. το ποιο κοντινό είναι στα δυο τετράγωνα από εδώ που βρισκόμαστε. Και μάλιστα για να μας εξυπηρετήσει πείρε τηλέφωνο στο ξενοδοχείο και ρώτησε. 35 ευρώ χωρίς πρωινό. Εντάξει έτσι όπως ήμασταν δεν σκεπτόμαστε να συνεχίσουμε το ψάξιμο και την κάνουμε σε αυτό.

Ήταν μιας ρωσικής αλυσίδας ξενοδοχείων και ευτυχώς μιλούσαν κάπως αγγλικά στην ρεσεψιόν για να συνεννοηθούμε. Πάρκων για την μηχανή, με μόνο αρνητικό την πρόσβαση σε αυτό λόγο έργων ασφαλτόστρωσης. Αλλά εντάξει πεζοδρόμιο επάνω και μέσα στο παρκιν, με έναν ευγενέστατο securityόπου μας παίρνει τις βαλίτσες από τα χέρια για να μας πάει μέχρι τον τρίτο στο δωμάτιο.!!! (αποδείχτηκε στην πορεία ζητουλας ο τύπος).. αποφασίσαμε για δυο νύχτες εδώ, και αναλόγως την εξέλιξη με τις βίζες. Δεν κάνουμε τίποτα λόγο ζέστης και ξεκουραζόμαστε για να βγούμε αργότερα..

Έχει πέσει λίγο η ζέστη, και από ότι φαίνεται όσο βραδιάζει δροσίζει. Βγαίνουμε για μια μικρή βόλτα κέντρο που ήταν και πολύ κοντά. Περπατάμε σε πλατεία και πάρκο με αρκετό κόσμο να περπατά, οικογένειες να βολτάρουν και να χαίρονται λίγες ώρες ξεγνοιασιάς.



Εκτός από κάτι κυβερνητικά κτήρια δεν νομίζω ότι έχει και κάτι να δεις. Αφού φάγαμε βρήκαμε ένα καφέ και αράξαμε.



















Και αφού στείλαμε μήνυμα σε γνωστό του φίλου από το Almaty, επιστρέφουμε ξενοδοχείο. Και με το που μας βλέπει ο securityμας την πέφτει με άκομψο τρόπο και ζητούσε λεφτά για το παρκινγκ!!! Mοney, mοney, και κάποιο ποσό έλεγε συνέχεια κάνοντας την κίνηση με τα δάχτυλα για να καταλάβουμε...


Τώρα μας έπιασε στον ύπνο και δεν ξέραμε τι να κάνουμε και γιατί δεν μας είπαν τίποτα στην ρεσεψιόν.. μας ακολουθησε μέχρι την πόρτα του δωματίου λέγοντας το ίδιο πράγμα, και του είπαμε για να τον αποφύγουμε αύριο το πρωί θα ρωτήσουμε στην ρεσεψιόν.. Νο, noreception!!! Methemοnay!!! Έκανε σαν τρελός.. βρε καλέ μου αύριο λέμε και του κλείνουμε την πόρτα.. Ρε Μόνικα μήπως έπρεπε να του τα δώσουμε;

Κάτσε αύριο ρωτάμε και λύνεται η απορία αν πρέπει η όχι. Πάντως στην τιμή είναι και το παρκινγκ δεν είπαν τίποτα ότι είναι έξτρα. Τέλος πάντων ξενερώσαμε λίγο με τον τύπο..!! Η βραδιά κύλησε ήσυχα, και μια καλή μπουγάδα στην μπαγκαζιερα που εκτέλεσε άψογα τον ρόλο πλαστικής σκάφης!!!

 

[Magelanos]

22-8-14 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (KG-Bishkek)

9:00 Ντοκ, ντοκ, χτυπήματα στην πόρτα!!! Πετάγομαι από το κρεβάτι!!! Ποιος είναι ρε φουστη μου!!! Ξανά ντοκ, ντοκ.. Ανοίγω την πόρτα και τι να δω.. το αγοράκι μας ο security.. Το ίδιο πράγμα money, moneyγια το παρκινγκ.. Αμάν τώρα αρχίζω να φορτώνω λέμε απαράδεκτος ο τύπος σε βαθμό κακουργήματος!!! Ξανά του δείχνω τον δρόμο για την ρεσεψιόν και του λέω σε μια ώρα θα τα πούμε εκεί. Αυτός κατέβασε τα μούτρα κάτι μουρμούριζε και έφυγε. Πω πω μιλάμε μας έφτιαξε την μέρα.. ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά να πάμε πρεσβεία Τατζικιστάν..

Παίρνουμε οδηγίες για το που βρίσκεται από την ρεσεψιόν και συνεννοούμαστε να έρθει ένα ταξί να μας πάει. Το αγοράκι μας άφαντο, και όταν έφτασε το ταξί εμφανίστηκε με άλλον ένα τύπο, securityκαι αυτός λέγοντας μας moneyκαι δείχνοντας τον καινούριο.. πλέον κι’εμεις το βιολί μας reception, reception, πληρώσαμε πληρώσαμε χαχαχα.. θα σε κάνουμε μάγκα δεν θα μας τρελάνεις εσύ φιλαράκο!!!


Μετά από 20 λεπτά περίπου είμαστε έξω από την πρεσβεία. Ένας φρουρός μας ανοίγει και μπαίνουμε .. πέντε τουρίστες όλοι. Μια χαρά δεν έχει κόσμο και λογικά θα ξεμπερδέψουμε. Αλλά κάτι δεν πάει καλά και αναρωτιόμαστε..!!! ένα ζευγάρι στο παράθυρο μιλώντας με τον υπάλληλο, προσπαθούσε να καταλάβει γιατί δεν τους βγάζουν βίζα. Όπα λέμε τι γίνεται τώρα;

Ξαφνικά απευθύνεται σε όλους που περιμέναμε για βίζα, ότι άδικα περιμένουμε!!! STOP οι έκδοση τους μέχρι 15 Σεπτέμβρη!!! Μας έφυγε η μαγκιά τώρα.. παίρνουν τα διαβατήρια τους και φεύγουν οι τουρίστες.. πάει η Μόνικα και ρωτά. Θέλουμε να βγάλουμε βίζες κλπ.. ναι αλλά δεν βγάζουμε γιατί έκλεισαν τα σύνορα το Τατζικιστάν μέχρι 15-9..

Δεν γίνεται να κάνουμε κάτι μια εβδομάδα θέλουμε μόνο θα έχουμε βγει μέχρι την πρώτη Σεπτέμβρη.. σας εξηγώ και πάλι μόλις με πληροφόρησαν από την κυβέρνηση ότι τέλος η έκδοση τους για το συγκεκριμένο διάστημα.. και εγώ να σας βγάλω που δεν έχω πρόβλημα, θα πάτε σύνορα και δεν θα σας αφήσουν πρώτον, και δεύτερον εγώ θα πρέπει να απολογηθώ στον πρέσβη γιατί σας έβγαλα βίζες την στιγμή που απαγορεύτηκε!!!

Απογοήτευση και μόνο αυτή την στιγμή, και βγήκαμε στον προαύλιο χώρο της πρεσβείας μιλώντας με άλλους τουρίστες που είχαν πάρει την κρυάδα νωρίτερα. Για τον λόγο τώρα που έκλεισαν ,τους είπαν ότι θα γίνονταν κάποια πολιτική συνάντηση αρχηγών γειτονικών κρατών!!! Τώρα τι μπορείς να κάνεις; Τίποτα απολύτως και ξεκινάμε την επιστροφή στο ξενοδοχείο.







Φτάνουμε κέντρο βρίσκουμε ένα ρεστοράν καφέ και καθόμαστε να πιούμε τον καφέ της παρηγοριάς. Ήρθε και μήνυμα από τους γνωστούς που μπορούν να μας συναντήσουν σήμερα.. Να και κάτι να μας φτιάξει την διάθεση. Μετά από μια ώρα έξω από το ξενοδοχείο πέφτουν πρώτες χαιρετούρες.. μπαίνουμε στο αυτοκίνητο τους και ξεκινάμε.

Δυο φίλοι λοιπόν ένας ντόπιος και ο άλλος Ρώσος που δραστηριοποιείτε εδώ στην πρωτεύουσα του Κιργιστάν, με μαγαζί δικό του και το εμπόρευμα κρύσταλλα Swarovskiπαρακαλώ!!!! Ο άλλος θέλει να ξεκινήσει ένα ξενοδοχείο φτιαγμένο από μεταλλικά κοντέινερ, και φιλικά προς τους μοτοσικλετιστές με χρονοδιάγραμμα τέλος 2015 να είναι έτοιμο..

Αλλά πριν μας τα δείξουν όλα αυτά, θα μας πάνε πρώτα σε κάτι φίλους τους Ιταλούς που έχουν GuestHouseκαι όλοι οι τουρίστες και ιδιαίτερα οι μοτοταξιδιωτες μένουν σε αυτούς. Θέλουν να μας γνωρίσουν αφού τους είπαμε για εσάς και το ταξίδι σας.. Μας είπαν κιόλας να μείνουμε σε αυτούς για παρέα, και για να μπορούμε να μιλάμε αγγλικά με ανθρώπους που έχουν την ίδια τρέλα με εμάς..Το βλέπουμε!!!

Αν και μια νύχτα έμεινε ακόμα και φεύγουμε.. είναι λίγο έξω από το κέντρο και σε δρόμο χωμάτινο.. Η πρόσβαση είναι λίγο δύσκολη θα έλεγα. Με το που φτάνουμε όμως κάτι μου θύμιζε!!! Αλλά μπα ιδέα μου θα είναι. Μπαίνοντας στην αυλή είπα δεν μπορεί κάτι ίδιο έχω δει!!! Που όμως και πως; Για πάμε μέσα..

Γνωρίζουμε το ζευγάρι των Ιταλών πανέξυπνων θα έλεγα, αφού παράτησαν την χώρα τους και ήρθαν εδώ έκαναν επιχείρηση και πάνε σουπερ. Μάλιστα μας είπαν ότι και στο Karakolέχουν GuestHouse, κρίμα γιατί αν το ξέραμε θα πηγαίναμε εκεί. Αλλά εντάξει τώρα μάθαμε.. έλα όμως που και αυτοί κάτι μου θύμιζαν!!! Πάμε μέσα στο δωμάτιο είναι ένας ταξιδιώτης που θέλει να σας γνωρίσει!!! Με το που μπαίνουμε αντικρίζω έναν τύπο ξάπλα με το πόδι πάνω σε μαξιλάρια και ένα τεράστιο γαζί από ράμματα σε όλο το πόδι..

Αμάν τι έγινε ρε!!! Με το που δίνω το χέρι τον κοιτώ έντονα στο πρόσωπο και του κάνω την ερώτηση γιατί πλέον δεν μπορεί κάτι συμβαίνει εδώ.!!! Γράφεις στο Adviride.com; Όχι αλλά έχω φίλους αρκετούς και έχουμε κάνει κάποια ταξίδια παρέα.. Σουπερ οπότε γνωρίζεις τον Walter Colebatch; (SibirskiExtreme) Ναι φυσικά φίλος καλός και αυτός.. έχει έρθει εδώ και αυτός για διανυκτέρευση σε κάποια επίσκεψη του σε αυτά τα μέρη. Τώρα κατάλαβα που βρισκόμουν και γιατί μου θύμιζαν πράγματα και πρόσωπα. Τι να πω βρίσκομαι στην γιάφκα επωνύμων μοτοταξιδευτων, πράγμα υπέροχο!!!

Τι έπαθες και πως; Βρισκόμουν σε ταξίδι και μέσα στην πόλη πετάχτηκε ένα μερσεντές από το πουθενά και με εμβόλισε.. χειρουργείο και λάμες. Είμαι τρεις μήνες εδώ αναρρώνω, και ευτυχώς που με φιλοξενεί εδώ ο φίλος. Τι να πω κρίμα και περαστικά.. να είσαι καλά αλλά ας τα αφήσουμε αυτά και πείτε μου για εσάς το ταξίδι σας πως και τι!! Και αρχίζει η Μόνικα μπλα, μπλα, ενδιάμεσα ουαου και σουπερ από τον φίλο και δώσε η Μόνικα κατά ριπας!!! Τώρα εδώ πόσο θα κάτσετε έχετε δει κάτι; Του λέμε για την πόρτα που φάγαμε στο Τατζικιστάν και γέλασε!!! Αυτό δεν είναι τίποτα έχω φίλο που έρχεται τρίτη χρονιά και δεν μπαίνει. Αλλά επιμένει θα ξανά έρθει.

Με το Ταζτικισταν ποτέ δεν είσαι σίγουρος και δεν προγραμματίζεις για τίποτα.. Ωραία και τι έχετε σκοπό τώρα να κάνετε. Αφού δεν μπορούμε να μπούμε ποιο νωρίς Ουζμπεκιστάν τώρα, λόγο ότι οι βίζες ξεκινούν 10 μέρες μετά, θα κάτσουμε να γνωρίσουμε την χώρα καλύτερα. Καλά θα κάνετε έχει πολλά να δείτε και είναι πανέμορφα. Θέλετε να σας προτείνω μέρη; Ναι αλλά δεν έχουμε χάρτη μαζί μας. Καλά και εμείς εδώ τι κάνουμε; Λέει στον Ιταλό να φέρει. Φέρνει έναν μόνο του Κιργιστάν και παθαίνω πλάκα.!!! Εγώ δεν είχα χάρτη τόσο αναλυτικό. Που μπορώ να πάρω έναν ίδιο; Πάρε αυτόν έχουμε δεύτερο. Καλά εντάξει όλα τα λεφτά λέμε.

Ανοίγει τον χάρτη και τον απλώνει πάνω από το τραυματισμένο του πόδι. Καθίσαμε γύρω από το κρεβάτι, και σαν μικρά παιδιά με το καινούριο παιχνίδι στα χέρια, σχεδιάζαμε προορισμούς και τσεκάραμε σημεία. Ένα τριωρο πέρασε νεράκι χωρίς να καταλάβουμε το πώς. Έπρεπε να φύγουμε όμως για να προλάβουμε να δούμε κι’αλλα.. ανανεώσαμε το ραντεβού ποιος ξέρει πότε άγνωστο, αλλά σίγουρη στάση εδώ αφού το άτιμο Τατζικιστάν μπήκε στην λίστα με τα απωθημένα!!!

Επομένη στάση στο μαγαζί του Ρώσου με τα κρύσταλλα Swarovski. Είχε ένα ραντεβού με πελάτη και μετά θα πηγαίναμε στον χώρο με τα κοντέινερ που θα φτιαχτεί το ξενοδοχείο. Αυτή την στιγμή ο χώρος παίζει τον ρόλο της μεταφόρτωσης μηχανών ταξιδευτών από την Ευρώπη.. !!!

Ναι όντως έχουν μια συνεργασία με Πολωνό που έχει την εταιρία advfactory.comμε έδρα στην Βαρσοβία πρωτεύουσα της Πολωνίας. Ειδίκευση και οργάνωση ταξιδιών με μοτοσυκλέτα σε Ασία, και Λατινική Αμερική.. και μόλις επέστρεψαν από ταξίδι σε Κιργιστάν και Τατζικιστάν. Αυτοί ήταν τυχεροί είχαν μπει ποιο νωρίς και δεν αντιμετώπισαν το πρόβλημα με τα σύνορα που έκλεισαν.

Τώρα τον Σεπτέμβριο θα φορτωθούν οι μηχανές σε κοντέινερ και θα πάνε Πολωνία.. Κάτσε να τον πάρω τηλέφωνο να μιλήσει η Μόνικα μαζί του. Τον καλεί στο Skypeγιατί ο συγκεκριμένος βρισκόταν τώρα σε οργανωμένο ταξίδι σε Ινδία και Νεπάλ. Ωραίος!!! Krzysztof Samborski λοιπόν ο ένας από τους έξι που αποτελούν τους advfactory.

Έχουν μια πολύ καλή συνεργασία εδώ με τα παιδιά και γι’αυτό θέλει να φτιαχτεί αυτό το ξενοδοχείο, την στιγμή που την πελατεία την έχει σίγουρη. Τα έλεγαν με την Μόνικα και ενδιαφέρθηκε να μάθει για το ταξίδι μας, και πολλά μπράβο που είχαμε ξεκινήσει μόνοι μας από τόσο μακριά, και για ότι χρειαστούμε και μπορούν να βοηθήσουν να το ζητήσουμε. Ωραία πήραμε στοιχεία διευθύνσεις και fb και φύγαμε για το σημείο που ήταν αποθηκευμένες τουλάχιστον είκοσι μηχανές!!



Φτάνοντας και βλέποντας όλες αυτές τις μηχανές, μου ήρθαν στην σκέψη μου τα βουνά Pamirστο Τατζικιστάν και το κομβόι είκοσι μηχανών να τα ανεβαίνουν!! Μετά από εδώ λέει ο Ρώσος πάμε στο εξοχικό μου 10χιλ έξω από την πόλη; Και δεν πάμε φύγαμε..

Και εκεί που βγαίναμε έξω από την πόλη, στο βάθος ψηλά, στα βουνά, είδα φωτιά!!! Είναι τα ίδια βουνά που βλέπουμε και από το παράθυρο του ξενοδοχείου μας.



Φωτιά λέω και σταματάμε στην άκρη όπως και κάποιοι άλλοι έκαναν το ίδιο.. Τραβούσαν φωτογραφίες σαν να είναι αξιοθέατο, η σαν να έβλεπαν πρώτη φορά!! Τους ρωτώ τώρα τι γίνετε θα την σβήσει κάποιος; Τι να σου πω δεν ξέρω πρώτη φορά συμβαίνει κάτι τέτοιο!!! Αμάν την κατέστρεψα την χώρα χαχαχα..!!!

Έχω ένα ιστορικό καταστροφής χωρών και πόλεων εγώ!! 2001 Νέα Υόρκη Σεπτέμβριος ήμουν εκεί: Έπεσαν οι δίδυμοι..

2008 Ισλανδία ήμουν εκεί Αύγουστος: οικονομική καταστροφή, και έκρηξη ηφαίστειου..

2012 Νέα Υόρκη ξανά Οκτώβριος: τυφώνας Σαντι επέστρεψα και την αποτελείωσα..

Έχω κι’αλλα που μου διαφεύγουν εσκεμμένα, για να μην με θεωρήσετε γκαντέμη χαχαχα..


Φτάνουμε στο σπίτι σε έρημη τοποθεσία σε δρόμο στενό και χώμα. Είχε αρχίσει να νυχτώνει και η θερμοκρασία έκανε ελεύθερη πτώση. Ο τύπος είχε έναν φοβερό κήπο που έφτανε μέχρι την κοίτη ποταμού, που ερχόταν με ορμή παγωμένο νερό από τα χιονισμένα βουνά.









Ωραία ήταν αλλά τα στομάχια άλλα μαρτυρούσαν!! Πάμε να φάμε; Ναι, ναι, τωρααααααααααα………..

Και φυσικά δεν θα μπορούσε να κλείσει η μέρα καλύτερα με επίσκεψη σε ένα originalστέκι μηχανόβιων όπου τα πάντα θύμιζαν μοτοσυκλέτα. Ακόμα και οι νιπτήρες στις τουαλέτες!!!

Φάγαμε ωραία εδώ και με κουβέντες ταξιδιωτικές έφτασε η ώρα της αποχώρησης.



Φτάνοντας στο ξενοδοχείο ρωτάμε αν αύριο θέλουν να βρεθούμε ξανά μιας και έχουμε άλλη μια μέρα εδώ. Δυστυχώς κανένας δεν θα μπορέσει λόγο δουλειάς, οπότε τους ευχαριστήσαμε για όλα.. Τηλέφωνα έχουμε αν θελήσουμε πάντως κάτι να τους καλέσουμε. Ευχαριστούμε καληνύχτα. Με το που έφυγαν πετάγετε ο security και έρχεται προς το μέρος μας. Πραγματικά τον είχαμε ξεχάσει αυτόν, με τόσο γεμάτη μέρα και τόσο ωραία που περάσαμε. Αλλά δεν πρόλαβε ούτε την γνωστή κίνηση να κάνει με τα δάχτυλα..Tomorrow reception του είπαμε και τον αγνοήσαμε... δεν άρθρωσε λέξη!!!

 

[Magelanos]

23-8-14 ΣΑΒΒΑΤΟ (KG-Bishkek)

Το άσχημο με την επιλογή αυτού του ξενοδοχείου εκτός του αχώνευτου security, είναι και τα έργα ασφαλτόστρωσης του δρόμου έξω από την κεντρική είσοδο. Φασαρία από το πρωί και σκόνη αρκετή.





Σήμερα χαλάρωση θα έχει το πρόγραμμα και ασκήσεις επί χάρτου, για τον σχεδιασμό της αυριανής μέρας. Μέχρι να γίνει αυτό περιμένουμε να περάσει ο ένας από τους δυο φίλους να πάρει ένα σάκο με πράγματα δικά μας, που αποφασίσαμε ότι είναι περιττό βάρος. Το σκεφτήκαμε χθες βράδυ αυτό και μιλώντας με τον Πολωνό θα σταλθούν μαζί με τις μηχανές Πολωνία και αυτός από εκεί θα τα στείλει Ελλάδα.. Λογικά όταν επιστρέψουμε κι’εμεις θα έχουν έρθει και αυτά. Έφτασε λοιπόν με ένα μάχιμο KawasakiKLR-650 φόρτωσε τον σάκο πέντε κιλών βγάλαμε αναμνηστική Φώτο και τον αποχαιρετήσαμε..





Έχει μεσημεριάσει και λέμε να ξεκινήσουμε για την τελευταία βόλτα στο κέντρο της πρωτεύουσας.. Ο securityδεν ήταν εδώ είχε αλλάξει βάρδια με κάποιον άλλον, που όμως και αυτός μας κοιτούσε έντονα σαν να ήθελε να μας πει κάτι και δεν τολμούσε!!! Φεύγουμε πάμε κέντρο και μας τράβηξε το ενδιαφέρον προς συγκεκριμένη κατεύθυνση η μουσική στο διαπασών. Διότι τα αυτιά καλά άκουγαν ελληνικό τραγούδι!! Δέσποινα Βανδή τέρμα σε μια εκδήλωση κινητής τηλεφωνίας.. Έλα ρε λέω κοίτα φάση!!! Όντως μεγάλη εκδήλωση η έκθεση κάτι τέτοιο με κέτερινγκ και μουσική φυσικά..



Η συνέχεια κύλησε χαλαρά με καφεδάκι και φαγητό.



Επιστροφή ξενοδοχείο και η απόφαση είχε παρθεί!!! ξανά αύριο για λίμνη Issyk Kul.. Από την άλλη πλευρά όμως την ποιο τουριστική.. Έτσι γράφει σε ταξιδιωτικό οδηγό. Θα το ανακαλύψουμε αύριο. Η πόλη που επέλεξα είναι η Cholpon Ata. Και ο λόγος γιατί στον τουριστικό οδηγό έλεγε ότι λίγο έξω από την πόλη υπάρχει υπαίθριο μουσείο πετρογλυφικων.

Και κατεβαίνοντας λίγο στην μηχανή που ήθελα να φτιάξω βαλίτσες για να είμαι έτοιμος αύριο, φαρδύς πλατύς ο security το καλό παιδί ο δικός μας, σε καναπέ έβλεπε το δεύτερο όνειρο. Ωραία φύλαξη λέω από μέσα μου που θέλει και λεφτά το κοπρόσκυλο!!! Και δεν με πειράζουν τα λεφτά σιγά το ποσό.. Ο τρόπος που τα ζητά και η αθλία συμπεριφορά του μας είχε εξαγριώσει..

 

[Magelanos]

24-8-14 ΚΥΡΙΑΚΗ (KG-Sholpon Ata-274χιλ) €15 δίκλινο



Ξυπνάμε και μαζεύουμε πράγματα για να ξεκινήσουμε όσο μπορούμε νωρίς να μην φάμε ζέστη και κίνηση.. Πάω να πάρω την μηχανή κλειστή η πόρτα!! Με βλέπει το βλαμμένο και έρχεται να μου ανοίξει. Money, money parking 3 nights. Αυτό είχε μάθει στα αγγλικά. Ναι οκ λέω εγώ από μέσα μου, και του σκάω το καλό. Me no money, ask the woman. Wife? Yesmy wife χαχαχα...

Τι να κάνω μας πάντρεψαν με το ζόρι.. Βάζω μπροστά και πάω την μηχανή στην κεντρική είσοδο του ξενοδοχείου για να φορτώσω. Η Μόνικα καθυστερούσε στην reception και ο τύπος δεν είχε πάει εκεί!! Παρά μου κατσικοθηκε στον σβέρκο μαζί με τον άλλον security και μου χτυπούσε τον ώμο λέγοντας moneyκαι δείχνοντας και τον άλλον. Ήθελε να πληρώσω και τον άλλον την βάρδια του.

Εντάξει είχε ξεφύγει πλέον ο τύπος, και για κακή του τύχη έβγαινε εκείνη την στιγμή η Μόνικα, βλέποντας το σκηνικό που μου την είχαν πέσει άγαρμπα. Να του λέω και του δείχνω την Μόνικα.. My wife χαχαχα... Μόνικα καθάρισε γιατί θα τον βαρέσω τον κοντό!!! Τον φωνάζει security com to reception please!!! Ούτε κουβέντα, ούτε κιχ δεν έκανε αλλά ούτε πλησίαζε προς reception.

Η Μόνικα επιστρέφει και κάνει τα παράπονα στην κοπέλα που ήταν εκεί. Την ρωτάει για το παρκινγκ και αν έχει ξεχωριστή τιμή, και αν ναι γιατί δεν μας το είπε. Όχι φυσικά απαντά αυτή μέσα στην τιμή είναι, και της λέει την ιστορία με τον security.. Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά το είχε ξανά κάνει και μας ζήτησε χίλια συγγνώμη.

Τον φωνάζει μέσα για να του κάνει παρατήρηση και μέχρι να φύγουμε, είχε κατεβάσει τα μούτρα και κάτι συζητούσε έντονα με τον συνάδελφο του. Επειδή η Μόνικα καταλαβαίνει κάποιες λέξεις στα ρωσικά, την έβριζε για τα καλά. Πατώ την μίζα και αφήνουμε την αρνητική ενέργεια πίσω μας!!! Ο δρόμος ο ίδιος μέχρι το Balikchiπου είχαμε διανυκτερεύσει πριν τέσσερις μέρες. Η μόνη αλλαγή είναι ότι βλέπουμε από την άλλη πλευρά του δρόμου που υπάρχει ποτάμι, και μάλιστα πέφτουμε σε κατάβαση μιας παρέας με βάρκα (rafting). Λόγο Κυριακής και αργίας ο κόσμος έφευγε από την πρωτεύουσα και κατευθυνόταν στας εξοχας!!!







Αυτό έχει το αρνητικό της κίνησης, και αστυνόμευση και μπλόκα. Και ναι για πρώτη φορά μας σταματούν σε μπλόκο με ραντάρ.. Όπως είπα ποτέ δεν ξεπερνούσα τα όρια, και δεν υπήρχε και λόγος. Τρεις μπάτσοι δεν μιλούσαν καθόλου αγγλικά παρά μόνο την λέξη tourist; Yestourist… Λίγο τα χαρτιά έλεγχο, λίγο να δουν την μηχανή, λίγο να θέλουν να πιάσουν κουβέντα, αλλά πώς να μας ψαρώσουν;

Έψαχναν τρόπο, μέχρι που ένας από τους τρεις κοιτάζοντας την μηχανή πιάνει το γκάζι το άνοιγε, το έκλεινε και έλεγε στα ρωσικά δείχνοντας τον δρόμο.. Εντάξει το έπιασα το υπονοούμενο μην ζορίζεσαι φιλαράκο πήγα να του πω..

Και ξεκινώ κι’εγω στα αγγλικά ότι δεν έτρεχα πήγαινα με τα όρια και τέτοια. Φεύγει πάει και λέει κάτι στον άλλον, και έρχεται ο ανώτερος με τα χαρτιά στο χέρι, με χτυπά στον ώμο μου τα δίνει, και μου λέει gomyfriend.. ευτυχώς!!!





Συνεχίζουμε και πέφτουμε στα έργα ασφαλτόστρωσης με πολύ σκόνη και ένα ρεύμα ανά κατεύθυνση.



Στο άλλο έκαναν τα έργα. Το περίεργο ήταν ότι είδα είκοσι εργάτες στην σειρά με γκασμάδες να χτυπούν την παλιά άσφαλτο για να την αφαιρέσουν!!! Έπαθα πλάκα νόμιζα ότι βρισκόμουν σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως με καταναγκαστικά έργα!! Περνάμε μέσα από την πόλη που είχαμε διανυκτερεύσει με τα όρια της πόλης και δεξιά. Ξέρουμε που έχει μπάτσους εδώ, αν και δεν έχουμε πρόβλημα γιατί είχαμε διανυκτερεύσει στο σπίτι αστυνομικού εδώ.. Έχουμε και μέσον. χαχαχα

 

[Magelanos]

Τα επόμενα 79 χιλιόμετρα που είχαν μείνει μέχρι τον τελικό προορισμό θα είναι άγνωστα με καινούριες εικόνες. Όντως παραλίμνια διαδρομή με οικισμούς, που ναι αμέσως έβλεπες την διαφορά σε τουριστικές υποδομές σε σχέση με την απέναντι πλευρά της λίμνης. Διαφημίσεις ξενοδοχείων για ακριβά γούστα, κόσμο, οργανωμένες παραλίες με θαλάσσια σπορ και διάφορες αθλητικές δραστηριότητες γήπεδα κλπ..

Βλέποντας πινακίδα με το όνομα της πόλης, κόβω αρκετά και ξεκινά η ψακτικη με τα μάτια. Τώρα ξέρουμε και πως είναι στην γλώσσα τους τα δωμάτια και κοιτούσαμε και για τέτοια περίπτωση. Όμως πραγματικά εδώ έβλεπες και την λέξη αυτή γραμμένη στα αγγλικά. Rooms to let και αμέσως σταματάμε στο πρώτο.

Και δεν εχει είναι νοικιασμενα. Από ότι καταλάβαμε όλοι οι ντόπιοι πρέπει να νοίκιαζαν έστω και ένα δωμάτιο. Πολύ τουριστικά και με βλέπω ταλαιπωρία. Πάμε για το επόμενο όπου κι’εδώ τζίφος. Μάλιστα έβλεπα και ευρωπαίους τουρίστες να βγαίνουν και να πηγαίνουν βόλτα. Δεν ήμασταν σίγουροι αν φτάσαμε κέντρο ακόμα γιατί ναι μεν βλέπαμε κίνηση αλλά όχι κόσμο μαζεμένο, μαγαζιά ταβέρνες, και τέτοια.

Ρωτάμε τουρίστες που είναι το κέντρο. Δυο με τρία χιλιόμετρα ποιο κάτω!!! Μάλιστα τι κάνουμε; Αν τώρα εδώ και δεν βρίσκουμε θα βρούμε κέντρο; Και αν βρούμε σε τι τιμή; Λογικά θα τα κοπανανε!! Δεν έχουμε επιλογή και βλέποντας και κάνοντας…

Και μετά από λίγο καταλάβαμε ότι πρέπει να είμαστε καρακεντρο.. αυτοκίνητα μαγαζιά κόσμος τουρίστες με μαγιό και πετσέτες, οικογένειες χαμός. Ακριβώς σαν σε ελληνικό νησί Αύγουστο μήνα. Βρίσκω κάπου να παρκάρω την μηχανή στην άκρη του δρόμου. Και απλά παρατηρούμε μπας και πέσει το μάτι σε ξενοδοχείο.

Δεν χρειάζεται όμως πως ήταν οι κράχτες στα νησιά μας και σου την έπεφταν για δωμάτιο το ίδιο και εδώ. Μαθημένοι με τους ξένους και μιλώντας τα βασικά στα αγγλικά. Βγαίνει μια από ένα μαγαζί ψιλικά, ρούχα και διάφορα τέτοια και μας ρωτά τι ψάχνουμε. Δωμάτιο της λέμε και αμέσως λέει ακολουθήστε. Κάθομαι εγώ στην μηχανή και πάει η Μόνικα.

Υπάρχει δωμάτιο, και θα μας κάνει καλύτερη τιμή για δυο νύχτες που θέλουμε. Μου λέει η Μόνικα να ρίξω μια ματιά κι’εγω, αλλά εντάξει τι να δω, την στιγμή που έχει και παρκινγκ για την μηχανή και όλα είναι δίπλα μας. Το κλείνουμε και έξω για βόλτα ποδαράτοι. Προς τα πού όμως; Ακολουθήσαμε τουρίστες με μαγιό και φουσκωτά μπρατσακια χαχαχα.. αυτοί σίγουρα πάνε σωστά.

Περνώντας από έναν δρόμο με ταβέρνες και μετά σε πεζόδρομο με πάγκους από μικροπωλητές, σαν σε Ελληνικό νησί, αρχίζουμε να περπατάμε σε άμμο και να καταλήγουμε σε μια ωραία παραλία.!!!










Μια λέξη..ΠΑΝΕΦΟΡΦΑ.!!! Αλλά για να χαζέψουμε λίγο περπατώντας. Και εδώ η δυνατή μουσική, με γνώριμο στίχο και στα Ελληνικά μας κέντρισε το ενδιαφέρον προς εκεί.!! Ένα αυτοσχέδιο μπιτσομπαρο κιόσκι με δυο μεγάλα ηχεία να παίζουν Βανδή, δυο ναργιλέδες αλλά καθόλου κόσμο!! Μάλλον εδώ δεν γουστάρουν Δέσποινα χαχαχα.. μέχρι και ο μπάρμαν έλειπε!!!


















Έχει αρχίσει να πέφτει ο ήλιος, βλέπε πανύψηλα βουνά τριγύρω μας, και η θερμοκρασία ταυτόχρονα. Επιστροφή στο δωμάτιο, αλλά πρώτα από μαγαζιά να οργανωθούμε σε προμήθειες τρόφιμα κλπ..

 

[Magelanos]

25-8-14 ΔΕΥΤΕΡΑ (KG-Sholpon Ata)

Πολύ ωραία μέρα και σήμερα, δυνατό ήλιο από νωρίς όπου σου κάνει όρεξη για μια βουτιά στην λίμνη. Αλλά πρώτα πρέπει να δούμε αυτό για τον σκοπό της επίσκεψης μας εδώ. Το υπαίθριο μουσείο πετρογλυφικών. Ωραία αλλά που ακριβώς βρίσκεται; Βλέποντας χάρτη έδειχνε έξω από την πόλη 6χιλ σε αεροδρόμιο; Είχε το σήμα του αεροπλάνου πάνω στον χάρτη!!! Ρωτώντας ντόπιους η δεν ήξεραν καθόλου η κάτι είχαν ακούσει. Ωραία μια χαρά!! Ξεκινάμε ποδαράτο και βλέπουμε.

Περπατάμε και περπατάμε αλλά κανένα σημάδι!! Μπας και το περάσαμε; Έχουμε ακόμα; Επιστρέφουν από την κατεύθυνση που πάμε ένα ζευγάρι τουριστών και ρωτάμε. Και αυτοί αυτό έψαχναν αλλά δεν το βρήκαν και απογοητευμένοι επιστρέφουν. Λες να είναι μουφα; Τουριστική παγίδα; Δεν μπορεί!!! Συνεχίζουμε κουρασμένοι και καταϊδρωμένοι λόγο ζέστης με σκοπό να κάνουμε λίγα μέτρα ακόμη και αν δεν βρούμε τίποτα επιστροφή στην λίμνη για μπάνιο..

Συναντάμε την πινακίδα στην είσοδο της πόλης. Τώρα λογικά αποκλείεται να είναι ακόμα ποιο πέρα. Πρέπει να επιστρέψουμε δεν γίνεται έχουμε ξεπεράσει τα 5χιλ ποδαράτο και τίποτα. Σταματάμε σε ένα μαγαζάκι να πάρουμε ένα χυμό και να ξεκουραστούμε πριν επιστρέψουμε. Μόνο μια παρέα νέων αραχτοί και τα έλεγαν. Η Μόνικα λέει θα ρωτήσω μπας και γνωρίζουν. Τους έκανε εντύπωση που ψάχναμε αυτό!!! Ναι το ήξεραν και σπανίως το επισκέπτονται κόσμος. Μας εξηγούν ότι το έχουμε περάσει περίπου 1χιλ πίσω..

Μας λένε ότι θα δούμε έναν έρημο δρόμο προς τα βουνά, όπου χρησιμοποιούταν σαν αεροδιάδρομος αλλά όχι τώρα. Άρα ο χάρτης είναι σωστός. Τους ευχαριστούμε και πάμε να φύγουμε, όταν μας φωνάζουν πάλι και λένε θα μας πάνε μέχρι εκεί. Τι είπες τώρα ωραίοι οι πιτσιρικάδες. Δεν σας βγάζουμε από τον δρόμο σας; Όχι έτσι και αλλιώς στην πόλη επιστρέφουμε δεν μας είναι κόπος.

Ωραία και ξεκινάμε, φυσικά η κουβέντα γύρισε στο από πού είμαστε και πως ήρθαμε. Στο άκουσμα με μηχανή ότι φτάσαμε ως εδώ πάθανε λίγο το κάτι τις!!! Μας άφησαν έξω από έναν τεράστιο χώρο με κάθε λογίς πέτρες σε όγκο και σχήμα.!!! Εδώ είναι!!! Τους ευχαριστήσαμε και έφυγαν..

Μόνοι μας εδώ με δυο σκουριασμένες πινακίδες σε ρόλο ξεναγού!! Η μια είχε και χάρτη του όλου χώρου και πρότεινε τρία δρομολόγια για να δεις. Ένα μικρό σε χρόνο ένα μεγάλο και τέλος ένα τεράστιο. Εντάξει κανένα από τα τρία δεν πήραμε, παρά βασιστήκαμε το ένστικτο μας..







Βλέποντας αυτά τα πετρογλυφικα χαραγμένα πάνω στους βράχους το μυαλό σου ταξιδεύει χιλιάδες χρόνια πίσω!!! Ο ήλιος καίει τόσο πολύ που ενοχλεί άσχημα. Εκεί σκέπτομαι μήπως θα ήταν καλυτέρα να πλατσουρίζαμε στην λίμνη; Τόσο έντονη η ζέστη που κοιτώντας μακριά έβλεπες αυτήν την θολούρα στην ατμόσφαιρα, σαν σε έρημο τέτοια φάση!!










Μέχρι που λέω στην Μόνικα ότι δεν βλέπω καλά πρέπει να με χτύπησε ο ήλιος κατακούτελα!! Γιατί μου λέει; Νομίζω ότι και βλέποντας μακριά ο βράχος κινιέται!! Μου λέει τι λες; Να λέω κοίτα, και δείχνω με το χέρι. Χαχαχα αγελάδα είναι δεν την βλέπεις ήταν εδώ πριν κάπου την πείρε το μάτι μου. Έλα ρε λέω αγελάδα; Πάω ποιο κοντά και ναι όντος αγελάδα στο χρώμα του βράχου!!!








Τέλεια παραλλαγή η άτιμη χαχαχα.. ευτυχώς γιατί ήμουν σίγουρος για την ηλίαση.. από την πλευρά που ήταν τα βουνά έχει αρχίσει ο σχηματισμός με μαύρα σύννεφα!! Δεν την κάνουμε γιατί έχουμε περπάτημα αρκετό; Ξαφνικά πρώτες ψιχάλες σε ένα κουφό εντελώς σκηνικό. Ήλιος ντάλα η μια πλευρά και μαυρίλα με ψιχάλες η άλλη!!

 

[Magelanos]

Ο καιρός αλλάζει γρήγορα με αέρα και ψυχρά, και γρήγορο περπάτημα για πίσω..



περπατώντας στο πεζοδρόμιο παράλληλα με τον κεντρικό δρόμο έβλεπες τα πάντα. Κόσμο αρκετό, τουρίστες, ντόπιους παιδάκια, αλλά ότι θα έβλεπα αγελάδα <<μοντέλο>> δεν το περίμενα. Περπατούσε καμαρωτή αμέριμνη, χωρίς να ενοχλείτε από τίποτα, λες και της είχαν βάλει δωδεκαποντα χαχαχα..






φτάνουμε στην λίμνη αρκετά κουρασμένοι και λέμε να αράξουμε για μπάνιο. Δυστυχώς όμως είχε ψυχράνει για εμάς και η μαυρίλα μας πρόλαβε.







Αρκεστήκαμε σε βόλτα στην παραλία και φωτογραφίες.






























Ξανά τραβάμε προς ξενοδοχείο μέχρι που βλέπουμε μια να πουλά μέλι. Εντύπωση δεν μας έκανε αυτό αλλά ότι είχε ολόκληρη κερήθρα και έκοβε κομμάτι. Πήραμε ένα κομμάτι για δοκιμή.




Μετά εντύπωση μου έκανε ένας τύπος που είχε βγάλει τα κατοικίδια για βόλτα. Που είναι το περίεργο; Τα κατοικίδια ήταν ένας αετός και ένα γεράκι!!!




Τώρα είχε φτάσει και η ώρα της μάσας και καθίσαμε να φάμε σε ένα από τα πολλά μαγαζιά φαγητού πάνω στον δρόμο.

Ένα ωραίο με αυλή και καθίσαμε. Το μενού τελικά όπου υπάρχει τουρισμός είναι τροποποιείτε αναλόγως. Και στα αγγλικά αλλά και φωτογραφίες με τα πιάτα. Ωραία θα φάμε καλά απόψε.!!! Στο τέλος που απολαμβάναμε το τσάι μας, και με την νύχτα να μας έχει προλάβει τσαφ πέφτει το ρεύμα. Πάλι καλά που προλάβαμε να φάμε. Κεράκια τώρα πάνω στο τραπέζι με αρκετούς τουρίστες να το διασκεδάζουν όλο αυτό.



Ξεκινάμε να φύγουμε και ο κόσμος περπατούσε με φακούς στα χέρια για να βλέπουν. Ότι πρέπει για ύπνο.