endtourista
'' ... ''
- Όνομα
- ΣΠΥΡΟΣ
Το μέρος εκτός από υπέροχη opencountry διαδρομή, είναι κι άλλα πράγματα.....
Sent from my Mi A2 Lite using Tapatalk
Κείμενο παρμένο (ενδεικτικά) από elsito.gr :
Η μάχη των Αιτωλών με τους Γαλάτες στα Κοκκάλια
Το τμήμα των Γαλατών, 40.000 πεζικό και 800 ιππείς, με αρχηγούς τον Ορεστόριον και Κόμβουτιν, (που είχε περάσει τον Σπερχειό προς τα πίσω και είχε ακολουθήσει τον αρχαίο δρόμο Ράχες Τυμφρηστού, Οξυά, Κάλλιο, Μαντείο Δελφών), έφθασε μέχρι το "Κάλλιο". Στην πορεία τους αυτή οι Γαλάτες προέβησαν σε απίστευτες ωμότητες κατά ηλικιωμένων, γυναικών και μικρών παιδιών. Στο Κάλλιο, ο Γαλατικός στρατός συναντά μεγάλη αντίσταση από τις Ελληνικές δυνάμεις, που είχαν προλάβει να παραταχθούν και να φράξουν το δρόμο προς το Μαντείο των Δελφών. Έτσι, το βαρβαρικό σώμα αναγκάσθηκε να οπισθοχωρήσει και να γυρίσει πίσω από τον ίδιο δρόμο, για να ενωθεί με το κύριο σώμα στρατού του στις Θερμοπύλες. Στην επιστροφή του όμως και στο σημείο που σήμερα ονομάζεται «Κοκκάλια», βρέθηκε αντιμέτωπο με τους μανιασμένους κατοίκους της γύρω περιοχής. Μέσα στις ορεινές στενοποριές της ευρυτανικής γης, απλοί άνθρωποι με πέτρες, ξύλα και γεωργικά εργαλεία μαζί με το στρατό, επιτέθηκαν ψηλά από τις πλαγιές και εγκλώβισαν τους εισβολείς. Η σύγκρουση ήταν σφοδρότατη και διήρκησε ημέρες, καθώς οι Κέλτες προσπαθούσαν να ξεφύγουν, ενώ οι Αιτωλοί συνέχιζαν ακατάπαυστα την καταδίωξη, παίρνοντας θάρρος από τις επιτυχίες και τη δίψα για εκδίκηση, χτυπώντας με μανία και ορμή. Το αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον Παυσανία, ήταν ότι (Χ. 22): «...από τους 40.800 βαρβάρους οι δυνηθέντες να σωθούν και να φθάσουν στο στρατόπεδο των Θερμοπυλών (Ηράκλεια) ήταν λιγότεροι από τους μισούς...».
Τη συντριβή εκείνη των Γαλατών, στον αρχαίο δρόμο που βρίσκεται στον «αυχένα» που συνδέει τις Ράχες Τυμφρηστού με την Οξυά, (πάνω από τους σημερινούς οικισμούς Πουγκάκια και Παλαιοχώρι), την μαρτυρούν ακόμη και σήμερα τα διάσπαρτα ανθρώπινα κόκαλα που υπάρχουν εκεί, σε έκταση πολλών στρεμμάτων, σε πάχος τριών δακτύλων, τριμμένα και ασπρισμένα από το πέρασμα του χρόνου. Παλαιότερα οι γεωργοί της περιοχής, κατά καιρούς ξέθαβαν με το αλέτρι τους ακόντια, κομμάτια από περικεφαλαίες και άλλα αντικείμενα που μαρτυρούν την πολεμική εξάρτηση των στρατιωτών εκείνης της εποχής. Από τα κόκαλα που υπάρχουν εκεί, σκορπισμένα σε έκταση πολλών στρεμμάτων, η τοποθεσία ονομάζεται «Κοκκάλια».
Η σημασία της μάχης στα Κοκκάλια
Η μάχη που έγινε το 279 π.Χ στα «Κοκκάλια», είναι μία μάχη από τις μεγαλύτερες της πατρίδος μας, εφάμιλλη του Μαραθώνα, των Θερμοπυλών, των Δερβενακίων, της Αλαμάνας και τόσων άλλων που ήταν καθοριστικές για το μέλλον της πατρίδος μας. Άν οι Γαλάτες έφθαναν στον προορισμό τους νικητές και τροπαιούχοι, τίποτα δεν θα μπορούσε να τους σταματήσει από το να νικήσουν και τις υπόλοιπες Ελληνικές δυνάμεις και να φθάσουν στη συνέχεια μέχρι την Αθήνα και την Πελοπόννησο και να εγκατασταθούν μόνιμα. Διότι οι Γαλάτες εισβάλλοντας στην Ελλάδα είχαν σκοπό όχι μόνο να τη λεηλατήσουν αλλά και να την αποικίσουν. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι πήραν μαζί τους τις γυναίκες και τα παιδιά τους με σκοπό να βρούνε νέες εστίες και να εγκατασταθούν μόνιμα σε αυτές. Για τον λόγο αυτό η μάχη των «Κοκκαλίων», δεν ήταν απλώς μία νίκη των Ελλήνων, αλλά ήταν η σωτηρία όλης της Ελλάδος. Δεν ήταν απλώς μία ήττα των Γαλατών, αλλά η συντριβή τους και η οριστική τους διάλυση. Δυστυχώς οι νεότεροι ιστορικοί, την μάχη των «Κοκκαλίων» δεν την αναφέρουν καθόλου και ούτε καν διδάσκεται στα σχολεία
Τελευταία επεξεργασία:
