Κυριακη σχετικα αργα το απογευμα εχουμε κατεβει κοιλαδα Σπερχειου με ΠΟΛΥ ζεστη και εχου,ε σκοπο να παμε μια Νιαλα με ΦΟΥΛ λιπαρα, δηλ. ολη τη διαδρομη της κορυφογραμμης απο Δαφνη Ευρυτανιας μεχρι την ασφαλτο που βγαζει λιμνη Πλαστηρα, και που ειναι 60χμ χωμα. Καποτε ειχε καποια κομματια που ητανε χαλασμενα και σπαστηρια αλλα εχω να παω χρονια και ακουσα οτι πολλα κομματια τα εχουν φτιαξει καθως θα βαλουν ανεμογεννητριες.
Επειδη ομως ειναι αργουτσικα το απογευμα και τα παιδια επρεπε να γυρισουν Αθηνα, εγκαταλειπουμε το πλανο και παμε να κανουμε μια Νιαλα με λιγα λιπαρα, ανεβαινοντας απο τη διαδρομη της δευτερης μερας του Τροφυ που ηξερε (ή νομιζε οτι ηξερε) ο Κωστας. Αφου βρισκουμε ακρη για το που να παμε μιλωντας με ενα παπα στα Φουρνα και με τον Γιαννο-Αμπεμπαμπλομ (tnx again!), φτανουμε στη Νεραϊδα απ'οπου κατεβαινουμε στον Ταυρωπο.
Ελα ρε θηριο Τιμολεοντα, περνα και το πρωτο ποταμι με το 390αρακι!
Αραζουμε μετα για ενα 10λεπτο να πιουμε λιγο νερο και να βγαλουμε καναδυο φωτο, χωρις να υποψιαζομαστε τι μας περιμενε
Εξ'αλλου οπως λεει ο Κωστας "Απο δω και περα παιδια ενας δρομος ειναι μεχρι πανω, βατος και πολυ ωραιος! Φυγε Τζωρτζ μπροστα κι'ερχομαστε κι'εμεις".
Φευγω λοιπον και μετα απο μολις 200 μετρα, αρχιζουνε τα οργανα: κυλιομενη πετρα και σαθρο ανηφορικο με αποτομες στροφες που δεν ειναι οτι πιο ευκολο για βαρια και φορτωμενα 1000αρια+ on-off. Σκεφτομαι μεσ'απο το κρανος "Ρε παλιοκουφαλες
nomad και
Aldebaran, εχετε ελαφρα μονοκυλινδρα και βγαζετε διαδρομες για να ταλαιπωρειτε αυτους με τα μεγαλα δικυλινδρα, ξυλο που σας χρειαζεται!"
Αλλα αφου περναω το σπαστηρι ο δρομος φτιαχνει πιο πανω, με δεματια ξυλα στην ακρη που δειχνει οτι χρησιμοποιειται οποτε σκεφτομαι "Δεν πειραζει μωρε, καλα κανουν και βαζουν και λιγο πιπερακι στη διαδρομη, χρειαζεται!"
Που να ξερω βεβαια οτι μετα απο λιγο υπαρχει γερη δοση πιπερι-καγιεν
Ερχεται κι'ο Κωστας και στη σταση που κανουμε μου λεει οτι δεν τον θυμαται ετσι το δρομο και οτι μαλλον εχουν γινει κατολισθησεις απο τις βροχες και επισης δεν θυμαται τα δεματια με τα ξυλα, αλλα εχουν περασει σχεδον 2 μηνες οποτε καποια πραγματα μπορει να εχουν αλλαξει.
Φευγω παλι μπροστα και μετα απο κανα δυο χιλιομετρα ..οργανα και παλι, ο δρομος φαινεται τελειως απατητος με χορταρια, πετρες και αλλα ωραια. Σταματαω και βαζω για πρωτη φορα το ιχνος GPS της δευτερης μερας του Τροφυ (που ο Γιαννος τοχει κανει κιτρινο, αεκαρα κι'ετσ'
) και βλεπω οτι ειμαστε μερικα χμ μακρια του. Μετα απο συντομη συσκεψη, νομιζουμε οτι χασαμε το σωστο δρομο μετα το ποταμι και ξανακανουμε το σπαστηρι κατεβαινοντας. Εκει το ιχνος ειναι παντα μακρια, και καθως το μυαλο εχει κολλησει ο Κωστας μου λεει "Βαλε χωριο Αγραφα να δουμε που θα μας παει". Το βαζω λοιπον και αντε παλι πανω ..το σπαστηρακι για 3η φορα!
Αρα καλα πηγαιναμε λοιπον, αλλα κατι "δε δενει" καθως ο Κωστας δεν τη θυμαται ετσι τη διαδρομη.
Φευγω παλι μπροστα στον φανερα απατητο δρομο και σταματαω να περιμενω τους υπολοιπους σε ενα σημειο που εχει γινει ψιλο-ρεμα. Αλλα δεν ερχονται και μετα απο λιγο ακουω φωνη απο μακρια "Γιωργο ελα απο τον κατω δρομο, δεν πρεπει να παει απο κει!". Γμω τη πτνα μου, αντε παλι αναστροφη, και εκει τελικα μετα απο μια τελευταια συσκεψη αποφασιζουμε να εμπιστευτουμε το Zumo μου να μας βγαλει πανω.
Ε απο κει και μετα ειχε πιπερι-καγιεν και φυσικα οχι φωτο, καθως κοιταγαμε να περασουμε. Και επειδη εχω παει τετοιους απατητους δρομους στα Αγραφα, ειχα μιαν εγνοια μηπως και ειναι κομμενος πιο πανω και χρειαστει να γυρισουμε πισω προς Φουρνα
Μετα απο υπεραρκετο σχολείο για τον Τιμο αλλα και για μας, απο καποιο σημειο και μετα ο δρομος περναει στην απεναντι πλαγια ..και γινεται βατος, yesss!
Nαι ρε παιδες, δε θα χρειαστει να στησουμε σκηνες παρεα με λυκους αποψε!
Φτανοντας ψηλα στα Καμαρια και μετα στο τριεθνες, η Νιαλα ειναι μπροστα μας in its glory αλλα δεν εχουμε χρονο να την κανουμε, το αφηνουμε εκκρεμοτητα για καποια αλλη φορα. Παμε να κατεβουμε Καστανια guys, απο κει Καλιθηρο και να φυγετε απο τον Ε65 για Αθηνα.
Τα βουνα εδω ειναι παιδες, εμεις ναμαστε καλα να ξαναρθουμε!!
