Χρωματιστά ..Βαλκάνια!
- Thread starter XLGeorge
- Ημερομηνία δημιουργίας
Πισω κ γω..η φώτο τα λέει όλα...η μήπως όχι...για να δω....α ναι μωρέ λείπει η κ@¥λα...αυτή που ενιωθα σε ολο το ταξίδι και που δεν έχει φύγει ακομα παρα τις 15 ώρες στο δρόμο σήμερα... Ευχαριστώ παιδιά...για όλα..λόρδος και μιλορδος ολα τα λ7
Στάλθηκε από το HUAWEI VNS-L21 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Στάλθηκε από το HUAWEI VNS-L21 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Κ ένα ρισπεκτ στο δικαβαλο του τιμου.. με 0 χιλιόμετρα στην πλάτη έβγαλε ολο το ταξίδιΠισω κ γω..η φώτο τα λέει όλα...η μήπως όχι...για να δω....α ναι μωρέ λείπει η κ@¥λα...αυτή που ενιωθα σε ολο το ταξίδι και που δεν έχει φύγει ακομα παρα τις 15 ώρες στο δρόμο σήμερα... Ευχαριστώ παιδιά...για όλα..λόρδος και μιλορδος ολα τα λ7
Στάλθηκε από το HUAWEI VNS-L21 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Στάλθηκε από το HUAWEI VNS-L21 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Τελευταία επεξεργασία:
george_pan
Μέλος
Ενα ταξίδι για να είναι πετυχημένο χρειάζεται η παρέα να είναι καλή, και δευτερευών είναι ο προορισμός. Οταν λοιπόν η παρέα είναι τέλεια και ο προρισμός είναι ωραίος τότε το αποτέλεσμα είναι εξασφαλισμένο. Ολοι λοιπόν έναν προς έναν ηταν απλά η τέλεια παρέα για να κάνω αυτό το ταξίδι. Ευχαριστώ λοιπόν τον Κώστα(Kordix), Τάσο (Airmav), Τιμο(TimoV), Γιώργο (XLGeorge), Κώστα(Kyo) και την ακούραστη συνεπιβάτισσα του Τίμο Αθηνά η οποία ήταν άψογη.
Τα μέρη ήταν όμορφα λοιπόν.
Οχρίδα μια πόλη με πολύ τουρισμό και πολλά μαγαζιά για να κάτσεις να φας και να πιεις και πόλη για να την περπατήσεις.
Berat ομοίως μια πόλη πολύ όμορφη με παλιά συντηρημένα κτίρια και σοκάκια για να περπατήσεις.
Κοτορ-Μαυροβούνιο απλά τέλειο μέρος πραγματικά αυτό που είπε ο XLGeorge η καλύτερη μοτοβόλτα που έχω κάνει. Η χώρα είναι μια παιδική χαρά για τους μοτοσυκλετιστές. Τέλειοι δρόμοι με απίστευτης ομορφιάς φυσικά τοπία. Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια πόσο ομορφα 450 χιλ κάναμε μέσα στο μαυροβούνιο τόσο οδηγικά αλλά και από άποψη φυσικής ομροφιάς.
Ενδεικτικά θα σηκώσω κάποιες φωτό από το Μαυροβούνιο που έχοντας ξαναπάει παλιότερα απλά το λατρεύω
Τα μέρη ήταν όμορφα λοιπόν.
Οχρίδα μια πόλη με πολύ τουρισμό και πολλά μαγαζιά για να κάτσεις να φας και να πιεις και πόλη για να την περπατήσεις.
Berat ομοίως μια πόλη πολύ όμορφη με παλιά συντηρημένα κτίρια και σοκάκια για να περπατήσεις.
Κοτορ-Μαυροβούνιο απλά τέλειο μέρος πραγματικά αυτό που είπε ο XLGeorge η καλύτερη μοτοβόλτα που έχω κάνει. Η χώρα είναι μια παιδική χαρά για τους μοτοσυκλετιστές. Τέλειοι δρόμοι με απίστευτης ομορφιάς φυσικά τοπία. Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια πόσο ομορφα 450 χιλ κάναμε μέσα στο μαυροβούνιο τόσο οδηγικά αλλά και από άποψη φυσικής ομροφιάς.
Ενδεικτικά θα σηκώσω κάποιες φωτό από το Μαυροβούνιο που έχοντας ξαναπάει παλιότερα απλά το λατρεύω
george_pan
Μέλος
Να γραψω και το mini review που χρωστάω,
Καταρχήν εδώ και καιρό σκέφτομαι να αλλάξω κάποια στιγμή σε ον-οφφ, οι δρόμοι μας αλλά και οι δρόμοι των Βαλκανίων είναι μόνο για ον οφφ πιστεύω. Το ίδιο αποδείχτηκαν και κάποιοι δρόμοι της Αλβανίας οπότε αποφασίστηκε, και κάποια στιγμή ελπίζω να αλλάξω.
Γλυκοκοιτούσα το αφρικα του @XLGeorge η αλήθεια είναι αλλά είναι καινούρια μηχανή και ούτε σκεφτόμουν να ζητήσω να μου την δώσει για να την οδηγήσω. Έλα όμως που κάποια στιγμή μέσα στο Μαυροβούνιο σε έναν υπέροχο δρόμο με στροφές μου λέει θέλεις να την οδηγήσεις την απάντηση την φαντάζεστε πιστεύω. Τον ευχαριστώ για αυτό.
Οπότε είναι μία μηχανή με έναν δυνατό κινητήρα από χαμηλά με ροπή εκεί ακριβώς όπου την θές και με γκάζι πολύ γραμμικό. Αναρτήσεις έχει τέλειες απορροφώντας όλες τις ανωμαλίες του δρόμου αν και ο XL George τις είχε προς το σπορ ρυθμισμένες και καλά έκανε εδώ που τα λέμε έτσι όπως το πάει. Είναι ελαφρύ μηχανάκι και αλλάζει τέλεια και εύκολα κατεύθυνση. Το κιβώτιο είναι τέλειο αφού δεν κατάλαβα ότι αλλαζα ταχύτητες εντάξει στο δικό μου το καταλαβαίνουν από χλμ μακρια ενώ τα φρένα του ήταν υπεραρκετά με ένα πολύ ωραίο σε αίσθηση πισινό που διορθώνεις πολύ εύκολα μέσα στην στροφή. Οδηγώντας το μετά από λίγα χλμ περίπου ενιωθα την μηχανή σαν την οδηγάω για χρόνια και με εδεινε μια απίστευτη αίσθηση ασφάλειας για να το ρίξω μέσα στις στροφές αλλά και ελέω καρατιμόνας να διορθώσεις πολύ εύκολα μέσα σε αυτήν και με ασφάλεια, δεν το πίεσα αρκετά αφού ήταν ξένο μηχανάκι και όχι δικό μου. Πάντως με εντυπωσίασε πως μπορεί να παει στον δρόμο-ασφαλτο, κοινώς το πας ταπα πολύ άνετα όπως εκανε ο @XLGeorge κατεβαίνοντας από ένα διαολεμένο στροφιλικι από το Durmitor. Για την χρήση λοιπόν που την κάνει ο @XLGeorge αρκετό χώμα, αρκετούς καρόδρομους αλλά και ταξίδια (όπως Ασία) δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερη επιλογή και θα ήταν η πρώτη μου και τελευταία επιλογή για αυτήν ακριβώς την χρήση.
Καταρχήν εδώ και καιρό σκέφτομαι να αλλάξω κάποια στιγμή σε ον-οφφ, οι δρόμοι μας αλλά και οι δρόμοι των Βαλκανίων είναι μόνο για ον οφφ πιστεύω. Το ίδιο αποδείχτηκαν και κάποιοι δρόμοι της Αλβανίας οπότε αποφασίστηκε, και κάποια στιγμή ελπίζω να αλλάξω.
Γλυκοκοιτούσα το αφρικα του @XLGeorge η αλήθεια είναι αλλά είναι καινούρια μηχανή και ούτε σκεφτόμουν να ζητήσω να μου την δώσει για να την οδηγήσω. Έλα όμως που κάποια στιγμή μέσα στο Μαυροβούνιο σε έναν υπέροχο δρόμο με στροφές μου λέει θέλεις να την οδηγήσεις την απάντηση την φαντάζεστε πιστεύω. Τον ευχαριστώ για αυτό.
Οπότε είναι μία μηχανή με έναν δυνατό κινητήρα από χαμηλά με ροπή εκεί ακριβώς όπου την θές και με γκάζι πολύ γραμμικό. Αναρτήσεις έχει τέλειες απορροφώντας όλες τις ανωμαλίες του δρόμου αν και ο XL George τις είχε προς το σπορ ρυθμισμένες και καλά έκανε εδώ που τα λέμε έτσι όπως το πάει. Είναι ελαφρύ μηχανάκι και αλλάζει τέλεια και εύκολα κατεύθυνση. Το κιβώτιο είναι τέλειο αφού δεν κατάλαβα ότι αλλαζα ταχύτητες εντάξει στο δικό μου το καταλαβαίνουν από χλμ μακρια ενώ τα φρένα του ήταν υπεραρκετά με ένα πολύ ωραίο σε αίσθηση πισινό που διορθώνεις πολύ εύκολα μέσα στην στροφή. Οδηγώντας το μετά από λίγα χλμ περίπου ενιωθα την μηχανή σαν την οδηγάω για χρόνια και με εδεινε μια απίστευτη αίσθηση ασφάλειας για να το ρίξω μέσα στις στροφές αλλά και ελέω καρατιμόνας να διορθώσεις πολύ εύκολα μέσα σε αυτήν και με ασφάλεια, δεν το πίεσα αρκετά αφού ήταν ξένο μηχανάκι και όχι δικό μου. Πάντως με εντυπωσίασε πως μπορεί να παει στον δρόμο-ασφαλτο, κοινώς το πας ταπα πολύ άνετα όπως εκανε ο @XLGeorge κατεβαίνοντας από ένα διαολεμένο στροφιλικι από το Durmitor. Για την χρήση λοιπόν που την κάνει ο @XLGeorge αρκετό χώμα, αρκετούς καρόδρομους αλλά και ταξίδια (όπως Ασία) δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερη επιλογή και θα ήταν η πρώτη μου και τελευταία επιλογή για αυτήν ακριβώς την χρήση.
XLGeorge
Μέλος
- Όνομα
- George
- Μοτό
- αργά τζαμπανέζικα
Εννοειται, respect στην Αθηνά που προσθεσε μια πολυ ευχαριστη γυναικεια νοτα στο ταξιδι
Οταν ειπε ο Τιμος οτι θα την επαιρνε μαζι, σκεφτηκα οτι ισως να κοβαμε καποια κομματια. Οταν στις συστασεις στον περιφερειακο των Τρικαλων την Τεταρτη το πρωι εμαθα οτι αυτο ητανε το ΠΡΩΤΟ της ταξιδι με μηχανη, και σκεφτομενος τη σελα-σανιδι του Multi 1100 του Τιμου, δαγκωθηκα But I shouldn't have been worried που λεν και στο χωριομ, η Αθηνά εδωσε ρεστα κυριολεκτικα και κατεκτησε δικαιωματικα την χρυση σιδεροκωλη πλακετα!! Μαλιστα σε κεινο το φαραγγι με τις κολασμενες στροφες στο Μαυροβουνι τους ειχα μπροστα μου και ο Τιμος εστριβε το Multi "ολα κατω" με την Αθηνα unfazed συνεπιβατηδα ..και το top box πανω οπως παντα Μπραβο και παλι στην Αθηνά!!
george_pan
Μέλος
Και ένα γαμάτο συγκρότημα!!!
XLGeorge
Μέλος
- Όνομα
- George
- Μοτό
- αργά τζαμπανέζικα
@george_pan: Γιωργο, θενξ για το review που ειναι ..to the point Να πω κι'εγω οτι χαρηκα το πολυ καλα στημενο σου Fazer αν και μου πεφτει κομματακι μικρο, να προσθεσω επισης οτι μου θυμησε οτι το Αφρικα "τελειωνει νωρις" και δεν ειναι να το κοκκινιζει κανεις οπως κανουμε σε σπορτ τουρινγκ μηχανακια. Απο την αλλη, το Fazer (οπως και το R6) θελει δουλεμα πολυ ψηλα, οπως ειπε κι'ο Κωστας @kyo που ειχε R6 "κατω απο τις 8000σαλ απλα γυρναει χωρις να παραγει εργο" Στην αρχη, συνηθισμενος στο VFR, με κρεμασε κανα δυο φορες αλλα μετα βρηκα το κουμπι του
Να πω κι'εγω οτι χαρηκα το πολυ καλα στημενο σου Fazer αν και μου πεφτει κομματακι μικρο, να προσθεσω επισης οτι μου θυμησε οτι το Αφρικα "τελειωνει νωρις" και δεν ειναι να το κοκκινιζει κανεις οπως κανουμε σε σπορτ τουρινγκ μηχανακια. Απο την αλλη, το Fazer (οπως και το R6) θελει δουλεμα πολυ ψηλα, οπως ειπε κι'ο Κωστας @kyo που ειχε R6 "κατω απο τις 8000σαλ απλα γυρναει χωρις να παραγει εργο" Στην αρχη, συνηθισμενος στο VFR, με κρεμασε κανα δυο φορες αλλα μετα βρηκα το κουμπι του
XLGeorge
Μέλος
- Όνομα
- George
- Μοτό
- αργά τζαμπανέζικα
Ετσι!!Και ένα γαμάτο συγκρότημα!!!
From left to right, Athina vocals, Timos bass, Kostas drums and Tassos guitar
Τελευταία επεξεργασία:
Υπάρχουν δρόμοι απατητοι κ δρόμοι πολυσυχναστοι. Υπάρχουν άπειρα χιλιόμετρα φτάνει να εισαι εκεί για να τα απολαύσεις.. διαθεση υπομονή πείσμα κ ολα είναι εφικτά. Ο καθένας ανακαλύπτει διαρκώς τα δικά του όρια. Βρίσκει την γαλήνη και την ηρεμια σε μια στροφη σε ενα ξέφωτο ξεφωτο, στο πρώτο ποτάμι και την λιμνη, ακόμα κ σε ένα παγκάκι στην μεση του πουθενά. Να είμαστε καλα να βόλταρουμε..
Special thanks to my personal photographer George_pan
Στάλθηκε από το HUAWEI VNS-L21 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Special thanks to my personal photographer George_pan
Στάλθηκε από το HUAWEI VNS-L21 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Ταξίδι με μοτοσυκλέτα και καλή παρέα.
Αντε τώρα να καταλάβει ένας άσχετος, κάποιος αμύητος στους δύο τροχούς, για πια μυσταγωγία θέλω να μιλήσω ή μάλλον να γράψω.
Το γιατί το ξέρουμε πολύ καλά εδω μέσα. Οπως πολύ καλά γνωρίζουμε πόσο "δένεται" μια παρέα σε ενα "τέτοιο" πολυήμερο ταξίδι ή κάποιες φορές το αντίθετο. κάμποσες φορές δεν ταιριάζουν τα χνώτα των συν-ταξιδιωτών και το ταξίδι ξεκινά με αυτογκόλ από τ' αποδυτήρια.
Η παρέα μας, μια ομάδα δεμένη, με την ίδια τρέλα όλοι για φρέσκα χιλιόμετρα σε άγνωστους τόπους. Οταν συναντιώμαστε κάθε φορά, κάνουμε σαν τα μαθητούδια που ξαναβρίσκονται μετά το καλοκαίρι στην άσφαλτο του προαύλιου χώρου κάθε σχολείου. Με την διαφορά πως εμείς βρισκόμαστε στην πολύχρωμη άσφάλτο των βαλκανίων, καβάλα σε ακριβά παιχνίδια κυρίως Ιαπωνικής και Ευρωπαϊκής προέλευσης.
Αντε τώρα να καταλάβει ένας άσχετος, κάποιος αμύητος στους δύο τροχούς, για πια μυσταγωγία θέλω να μιλήσω ή μάλλον να γράψω.
Το γιατί το ξέρουμε πολύ καλά εδω μέσα. Οπως πολύ καλά γνωρίζουμε πόσο "δένεται" μια παρέα σε ενα "τέτοιο" πολυήμερο ταξίδι ή κάποιες φορές το αντίθετο. κάμποσες φορές δεν ταιριάζουν τα χνώτα των συν-ταξιδιωτών και το ταξίδι ξεκινά με αυτογκόλ από τ' αποδυτήρια.
Η παρέα μας, μια ομάδα δεμένη, με την ίδια τρέλα όλοι για φρέσκα χιλιόμετρα σε άγνωστους τόπους. Οταν συναντιώμαστε κάθε φορά, κάνουμε σαν τα μαθητούδια που ξαναβρίσκονται μετά το καλοκαίρι στην άσφαλτο του προαύλιου χώρου κάθε σχολείου. Με την διαφορά πως εμείς βρισκόμαστε στην πολύχρωμη άσφάλτο των βαλκανίων, καβάλα σε ακριβά παιχνίδια κυρίως Ιαπωνικής και Ευρωπαϊκής προέλευσης.
Και να 'μαστε αρχές Σεπτέμβρη να μετράμε μέρες, ώρες και λεπτά έως να αρχίσει Το ταξίδι. Στις 6/9/17 ξεκινήσαμε από την Αθήνα, εγώ, ο Τάσος, ο Τίμος και η Αθηνά παρέα στο multi 1100... Για την Αθηνά τα έγραψαν τα παιδιά πιο πάνω. Ηταν η πρώτη της επαφή με τους δύο τροχούς και κατάφερε να βγάλει 2500 km σε πέντε μέρες, πάνω στην ας πούμε σέλα του multi. Ηρωας για μένα. Πρέπει να της κάνουμε τελετή βράβευσης με δώρο ολόκληρη μέρα φροντίδας με heavy duty υπηρεσίες σε γνωστό Spa.
(Δεν μου αρέσει να γράφω τα nicknames προτιμώ να αναφέρω τα ονόματα που μας δώσανε οι νονοί και οι νονές μας).
Στα Τρίκαλα παραλάβαμε τον Γιώργη με την αφρικάνα την χιλιάρα και στην Καλαμπάκα συναντήσαμε τον άλλο Γιώργη της παρέας από την Θεσσαλονίκη. Και αφού μαζευτήκαμε όλοι οι εταίροι ήπιαμε και ένα καφεδάκι. Και όπως χαβαλεδιάζαμε τσουπ να και ο Παντελής με την γυναίκα του. Και να σου μπουρου μπουρου και να σου τα πειράγματα και οι ευχές. Το ταξίδι είχε αρχίσει...
https://www.google.gr/maps/dir/Αθήνα/Κρυσταλλοπηγή/40.8390345,20.914704/40.9641112,20.8570258/Ohrid,+Πρώην+Γιουγκοσλαβική+Δημοκρατία+της+Μακεδονίας/@40.9262499,20.8793418,12z/data=!4m22!4m21!1m5!1m1!1s0x14a1bd1f067043f1:0x2736354576668ddd!2m2!1d23.7275388!2d37.9838096!1m5!1m1!1s0x1357537a7b39de09:0x400bd2ce2b9adc0!2m2!1d21.0843608!2d40.6362285!1m0!1m0!1m5!1m1!1s0x1350db6587ea6657:0xc46cfc65390bc9d3!2m2!1d20.8016481!2d41.1230977!3e0
Η διαδρομή της πρώτης μέρας. Ανεβήκαμε Οχρίδα μέσω Αλβανίας, περάσαμε από εκεί στην χώρα που ο νονός της δεν την εχει βαφτίσει ακόμα και αφού κάναμε μια υπέροχη στάση στο μικρό χωριουδάκι Stenje πάνω στις πρέσπες, ανηφορίσαμε μέσα από το πάρκο Γκαλιτσίτσα και βγήκαμε στην λίμνη της Οχρίδας και από εκεί στην ομώνυμη πόλη.
(Δεν μου αρέσει να γράφω τα nicknames προτιμώ να αναφέρω τα ονόματα που μας δώσανε οι νονοί και οι νονές μας).
Στα Τρίκαλα παραλάβαμε τον Γιώργη με την αφρικάνα την χιλιάρα και στην Καλαμπάκα συναντήσαμε τον άλλο Γιώργη της παρέας από την Θεσσαλονίκη. Και αφού μαζευτήκαμε όλοι οι εταίροι ήπιαμε και ένα καφεδάκι. Και όπως χαβαλεδιάζαμε τσουπ να και ο Παντελής με την γυναίκα του. Και να σου μπουρου μπουρου και να σου τα πειράγματα και οι ευχές. Το ταξίδι είχε αρχίσει...
https://www.google.gr/maps/dir/Αθήνα/Κρυσταλλοπηγή/40.8390345,20.914704/40.9641112,20.8570258/Ohrid,+Πρώην+Γιουγκοσλαβική+Δημοκρατία+της+Μακεδονίας/@40.9262499,20.8793418,12z/data=!4m22!4m21!1m5!1m1!1s0x14a1bd1f067043f1:0x2736354576668ddd!2m2!1d23.7275388!2d37.9838096!1m5!1m1!1s0x1357537a7b39de09:0x400bd2ce2b9adc0!2m2!1d21.0843608!2d40.6362285!1m0!1m0!1m5!1m1!1s0x1350db6587ea6657:0xc46cfc65390bc9d3!2m2!1d20.8016481!2d41.1230977!3e0
Η διαδρομή της πρώτης μέρας. Ανεβήκαμε Οχρίδα μέσω Αλβανίας, περάσαμε από εκεί στην χώρα που ο νονός της δεν την εχει βαφτίσει ακόμα και αφού κάναμε μια υπέροχη στάση στο μικρό χωριουδάκι Stenje πάνω στις πρέσπες, ανηφορίσαμε μέσα από το πάρκο Γκαλιτσίτσα και βγήκαμε στην λίμνη της Οχρίδας και από εκεί στην ομώνυμη πόλη.
Με την διαφορά πως εμείς βρισκόμαστε στην πολύχρωμη άσφάλτο των βαλκανίων, καβάλα σε ακριβά παιχνίδια κυρίως Ιαπωνικής και Γερμανικής προέλευσης.
Αντε και Ιταλικής...
Σταματάω εδώ, κι ας αφήσω την παρέα να συνεχίσει με σχόλια και φωτογραφίες για την πρώτη μέρα. Let the party begin που λένε και στο χωριό του Γιώργου.
Αντε και Ιταλικής...
Σταματάω εδώ, κι ας αφήσω την παρέα να συνεχίσει με σχόλια και φωτογραφίες για την πρώτη μέρα. Let the party begin που λένε και στο χωριό του Γιώργου.
Τελευταία επεξεργασία:
XLGeorge
Μέλος
- Όνομα
- George
- Μοτό
- αργά τζαμπανέζικα
Η δικη μου πρωτη μερα εχει ως εξης. Εφτασα στην Αθηνα τα ξημερωματα της Τριτης και ανεβηκα στα Τρικαλα το απογευμα με το VFR καθως εκει ειχα το Αφρικα. Μαλιστα με ειδε ο Κωστας @kyo στο φαναρι της Λαμιας - ητανε με το αυτοκινητο της δουλειας - αλλα δεν προλαβε να με σταματησει. Το πλανο ειχε και ολιγον Ελατη να πιουμε ενα καφεδακι με τον Παντελη @Padis που διακοπευε εκει αλλα δεν καταφερα να το χωρεσω στο προγραμμα.
Την Τεταρτη το πρωι λοιπον συναντηθηκαμε με τα παιδια και πηγαμε Καλαμπακα οπου περιμενε ο Γιωργος @george_pan που ειχε ερθει με το Fazer 600 απο Θεσσαλονικη μεσω Ολυμπου "για να γουσταρει". Πινοντας καφε, νατος κι'ο Παντελης @Padis με τη γυναικα του που πηγαινε επισκεψη στα Μετεωρα, οποτε καθησαμε καμια ωριτσα για καφε και κουβεντουλα ολοι μαζι. Απο κει φυγαμε με προορισμο την Εγνατια μεσω Γρεβενων με μια σταση στη γεφυρα του ποταμου Βενετικου. Αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι οτι εχει γινει παρακλαδι της Εγνατιας μεχρι την Κρυσταλλοπηγη που κανει το πηγαινε μεχρι τα συνορα παιχνιδι (αλλα χωρις ενδιαφερον, αυτοκινητοδρομος γαρ).
Αμεσως με το που μπηκαμε στην Αλβανια περασαμε ενα πολυ ωραιο πασο με καλο οδοστρωμα που οδηγει στα συνορα με την ΠΓΔΜ. Στη συνεχεια και απο πολυ ομορφο δρομο φτασαμε στην Πρεσπα οπου ειχε καφεδακια και αρκετο χαβαλε για ωρα. Τελικα φτασαμε στην ομορφη Οχριδα το σουρουπο και αφου τακτοποιηθηκαμε στο ξενοδοχειο περπατησαμε την ομορφη πολη. Το φαγητο καπου κοντα στο καστρο ητανε εξαιρετικο, αν πατε στη χωρα δοκιμαστε την τοπικη σπεσιαλιτε Turli Tava που ειναι ενα εξαιρετικο πιατο ("meat and vegetable stew" με μπαχαρια). Συνολικα χιλιομετρα μονο 300 για μενα, περιπου 500 για τον Θεσσαλονικιο Γιωργο @george_pan και λιγο πανω απο 600 για τους Αθηναιους.
Την Τεταρτη το πρωι λοιπον συναντηθηκαμε με τα παιδια και πηγαμε Καλαμπακα οπου περιμενε ο Γιωργος @george_pan που ειχε ερθει με το Fazer 600 απο Θεσσαλονικη μεσω Ολυμπου "για να γουσταρει". Πινοντας καφε, νατος κι'ο Παντελης @Padis με τη γυναικα του που πηγαινε επισκεψη στα Μετεωρα, οποτε καθησαμε καμια ωριτσα για καφε και κουβεντουλα ολοι μαζι. Απο κει φυγαμε με προορισμο την Εγνατια μεσω Γρεβενων με μια σταση στη γεφυρα του ποταμου Βενετικου. Αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι οτι εχει γινει παρακλαδι της Εγνατιας μεχρι την Κρυσταλλοπηγη που κανει το πηγαινε μεχρι τα συνορα παιχνιδι (αλλα χωρις ενδιαφερον, αυτοκινητοδρομος γαρ).
Αμεσως με το που μπηκαμε στην Αλβανια περασαμε ενα πολυ ωραιο πασο με καλο οδοστρωμα που οδηγει στα συνορα με την ΠΓΔΜ. Στη συνεχεια και απο πολυ ομορφο δρομο φτασαμε στην Πρεσπα οπου ειχε καφεδακια και αρκετο χαβαλε για ωρα. Τελικα φτασαμε στην ομορφη Οχριδα το σουρουπο και αφου τακτοποιηθηκαμε στο ξενοδοχειο περπατησαμε την ομορφη πολη. Το φαγητο καπου κοντα στο καστρο ητανε εξαιρετικο, αν πατε στη χωρα δοκιμαστε την τοπικη σπεσιαλιτε Turli Tava που ειναι ενα εξαιρετικο πιατο ("meat and vegetable stew" με μπαχαρια). Συνολικα χιλιομετρα μονο 300 για μενα, περιπου 500 για τον Θεσσαλονικιο Γιωργο @george_pan και λιγο πανω απο 600 για τους Αθηναιους.
george_pan
Μέλος
Φωτό της πρώτης ημέρας καθώς η περιγραφή τόσο του Κώστα αλλά και του Γιώργου με καλύπτουν απόλυτα
Στάση ανεβαίνοντας τον Ολυμπο πρωί πρωί
Κατεβαίνοντας το πάσο της Αλβανίας για Σκόπια
Σύνορα Αλβανίας Σκόπια.
Η μεγάλη Πρέσπα
Παλιά Πόλη Οχρίδας
Στάση ανεβαίνοντας τον Ολυμπο πρωί πρωί
Κατεβαίνοντας το πάσο της Αλβανίας για Σκόπια
Σύνορα Αλβανίας Σκόπια.
Η μεγάλη Πρέσπα
Παλιά Πόλη Οχρίδας
Αν περάσει κανείς από εκείνα τα μέρη, ενα καφεδάκι στο χωριουδάκι Stenje, στην όχθη των Πρεσπών είναι μια καλή ιδέα. Δεν φαινεται από το δρόμο, "μπείτεν, ριχαϊνεν δεν ξέρω αν είναι αλλά υπέροχαν είναι". Και μετά στο πέρασμα "Γκαλίτσιος" όπως το λέω για πλάκα εγώ, εχει φοβερή θέα, χώρους για κατασκήνωση, πάμπολα μονοπάτια για περπάτημα και trekking.
Και πάμε πίσω στην ιστορία της πολύχρωμης βόλτας μας. Το βραδάκι στην Οχρίδα περπατήσαμε, χαλαρώσαμε και απολαύσαμε ενα δείπνο παραδοσιακό με μπόλικες Scopsco μπυρίτσες. Ο Γιώργης άρχισε να μας λέει ιστορίες από το ταξίδι στην Μογγολία και ταξιδέψαμε παρέα μαζί του, σε αμμόλοφους, ποτάμια και πόλεις της Ασίας.
Ωραίο βράδυ, γελάσαμε πολύ, θυμηθήκαμε τα παλιά, αλλά εμπλουτίσαμε την τράπεζα των αναμνήσεων με φρέσκο υλικό.
Και πάμε πίσω στην ιστορία της πολύχρωμης βόλτας μας. Το βραδάκι στην Οχρίδα περπατήσαμε, χαλαρώσαμε και απολαύσαμε ενα δείπνο παραδοσιακό με μπόλικες Scopsco μπυρίτσες. Ο Γιώργης άρχισε να μας λέει ιστορίες από το ταξίδι στην Μογγολία και ταξιδέψαμε παρέα μαζί του, σε αμμόλοφους, ποτάμια και πόλεις της Ασίας.
Ωραίο βράδυ, γελάσαμε πολύ, θυμηθήκαμε τα παλιά, αλλά εμπλουτίσαμε την τράπεζα των αναμνήσεων με φρέσκο υλικό.
Την επόμενη μέρα το μενού είχε: Οχρίδα - μια βόλτα στο εθνικό πάρκο του Mavrovo, ξανά πίσω στο Debar και από εκεί πέρασμα και διάσχιση της Αλβανίας ως τα Σκόδρα, όπου μπήκαμε στο Μαυροβούνιο.
https://www.google.gr/maps/dir/Ohrid,+Πρώην+Γιουγκοσλαβική+Δημοκρατία+της+Μακεδονίας/Δίβρη/Mavrovi+Anovi/Δίβρη/Σκόδρα,+Αλβανία/Ποντγκόριτσα,+Podgorica+Municipality,+Μοντενέγκρο/42.4015564,18.7736633/@42.0566174,19.2236051,9z/data=!4m39!4m38!1m5!1m1!1s0x1350db6587ea6657:0xc46cfc65390bc9d3!2m2!1d20.8016481!2d41.1230977!1m5!1m1!1s0x135111e22bb938a5:0xa8da5f081fb14702!2m2!1d20.5289!2d41.5197573!1m5!1m1!1s0x135142e0a804b2a7:0xd92799250dfef3be!2m2!1d20.7576916!2d41.7029969!1m5!1m1!1s0x135111e22bb938a5:0xa8da5f081fb14702!2m2!1d20.5289!2d41.5197573!1m5!1m1!1s0x134e005bf998212f:0x7c0d3fbd64d1804e!2m2!1d19.5032559!2d42.0692985!1m5!1m1!1s0x134de8079606867d:0x6bf78a76ea588ae9!2m2!1d19.2593642!2d42.4304196!1m0!3e0
Ωραίο το πάρκο του Μάβροβο, εγώ το εχω δει ολόκληρο παλιότερα, αλλά επειδή δεν ειχαμε όλοι διαβατήρια για να περάσουμε μέσω Κοσόβου που βολεύει καλύτερα, είδαμε ένα μικρό κομμάτι του πάρκου, μιας η παρέα ήταν αγχωμένη με την διάσχιση της Αλβανίας. Και εδώ μια παύση.
Τα πράγματα εκεί εχουν φτιάξει αρκετά, οι κεντρικοί οδικοί άξονες είναι οκ, δεν εχει πια λακούβες και οι οδηγοί είναι σαφώς πιο προβλέψιμοι πλέον. Επίσης εχουν φτιάξει και τους δρόμους κοντά στα σύνορα, καμμιά σχέση με παλιότερα. Εμείς όμως κάναμε κάποια κομμάτια που ενω η φύση ήταν υπέροχη, η άσφαλτος ή ότι είχε απομείνει τέλος πάντων, ήταν κάπως τσιριμπιμ τσιριμπομ ή ντιριντάχτα. Τα ον οφ της παρέας πέρασαν αέρα, όμως τα στριτάκια ζορίστικαν αρκετά από το κοπάνημα. Από το Lezhe και μετά η άσφαλτος ήταν οκ και έτσι οι στριτάδες της παρέας γλύτωσαν όσα σφραγίσματα είχαν μείνει στη θέση τους από την προηγούμενη διαδρομή. Επίσης καθάρισαν και οι πέτρες από τα νεφρά σε όλους, ονοφάκηδες και στριτάδες.
https://www.google.gr/maps/dir/Ohrid,+Πρώην+Γιουγκοσλαβική+Δημοκρατία+της+Μακεδονίας/Δίβρη/Mavrovi+Anovi/Δίβρη/Σκόδρα,+Αλβανία/Ποντγκόριτσα,+Podgorica+Municipality,+Μοντενέγκρο/42.4015564,18.7736633/@42.0566174,19.2236051,9z/data=!4m39!4m38!1m5!1m1!1s0x1350db6587ea6657:0xc46cfc65390bc9d3!2m2!1d20.8016481!2d41.1230977!1m5!1m1!1s0x135111e22bb938a5:0xa8da5f081fb14702!2m2!1d20.5289!2d41.5197573!1m5!1m1!1s0x135142e0a804b2a7:0xd92799250dfef3be!2m2!1d20.7576916!2d41.7029969!1m5!1m1!1s0x135111e22bb938a5:0xa8da5f081fb14702!2m2!1d20.5289!2d41.5197573!1m5!1m1!1s0x134e005bf998212f:0x7c0d3fbd64d1804e!2m2!1d19.5032559!2d42.0692985!1m5!1m1!1s0x134de8079606867d:0x6bf78a76ea588ae9!2m2!1d19.2593642!2d42.4304196!1m0!3e0
Ωραίο το πάρκο του Μάβροβο, εγώ το εχω δει ολόκληρο παλιότερα, αλλά επειδή δεν ειχαμε όλοι διαβατήρια για να περάσουμε μέσω Κοσόβου που βολεύει καλύτερα, είδαμε ένα μικρό κομμάτι του πάρκου, μιας η παρέα ήταν αγχωμένη με την διάσχιση της Αλβανίας. Και εδώ μια παύση.
Τα πράγματα εκεί εχουν φτιάξει αρκετά, οι κεντρικοί οδικοί άξονες είναι οκ, δεν εχει πια λακούβες και οι οδηγοί είναι σαφώς πιο προβλέψιμοι πλέον. Επίσης εχουν φτιάξει και τους δρόμους κοντά στα σύνορα, καμμιά σχέση με παλιότερα. Εμείς όμως κάναμε κάποια κομμάτια που ενω η φύση ήταν υπέροχη, η άσφαλτος ή ότι είχε απομείνει τέλος πάντων, ήταν κάπως τσιριμπιμ τσιριμπομ ή ντιριντάχτα. Τα ον οφ της παρέας πέρασαν αέρα, όμως τα στριτάκια ζορίστικαν αρκετά από το κοπάνημα. Από το Lezhe και μετά η άσφαλτος ήταν οκ και έτσι οι στριτάδες της παρέας γλύτωσαν όσα σφραγίσματα είχαν μείνει στη θέση τους από την προηγούμενη διαδρομή. Επίσης καθάρισαν και οι πέτρες από τα νεφρά σε όλους, ονοφάκηδες και στριτάδες.
Κοντά στο Rozafa Castle λίγο πριν τα Σκόδρα, συναντήσαμε τον Κωστή τον Κyo που ανέβηκε Αλβανία μόνος από Λαμία, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Κι έτσι όλη παρέα μαζεμένη πια, τραβήξαμε για τα σύνορα με το Μαυροβούνιο. Με το που μπήκαμε στην χώρα, νόμιζα πως ήμουν σε πίστα. Οπως καταλαβαίνετε αυτό ήταν ενας παράγοντας που επηρέασε κάπως την οδήγησή μας, κοινώς ταξιδέψαμε αλλά Joe Bar Team από εκεί και μετά.
Λίγο μετά την Ποντγκόριτσα που ζωντάνεψε κάπως με την 4 σε 1 του Fazer του Κώστα, άρχισε να νυχτώνει και το σκοτάδι μας βρήκε ψηλα, πολύ ψηλα θα έλεγα, κοντα στο Zanjev Do. Aπό εκεί θα κατεβαίναμε το καρδιογράφημα που θέλει να λέγεται δρόμος και βγάζει από την κορυφή του βουνού στο Κότορ. Παρά το σκοτάδι και τα γκρέμια, η διαδρομή ήταν τέλεια με μια μικρή λεπτομέρεια, είχε πολλά και μεγάλα χωμάτινα κομμάτια που κανείς μας δεν το γνώριζε.
Με μεγάλη προσοχή μέσα στο σκοτάδι, ευτυχώς πέρασαν όλοι αλώβητοι και να πω την αλήθεια ήταν κάπως ζόρικο το πέρασμα. Αλλά η θέα που αντικρίσαμε όταν τέλειωσε το σπαστήρι ήταν μοναδική. Αφού την απολαύσαμε ξεκινήσαμε για κάτω. Να βλέπεις την πόλη και να μη φτάνεις με τίποτα. Κατεβαίναμε και κατεβαίναμε, φουρκέτα και πάλι φουρκέτα σε μαύρο σκοτάδι. Μετά από 1532 φουρκέτες, κάποια στιγμή φτάσαμε Κότορ. Αμην.
Λίγο μετά την Ποντγκόριτσα που ζωντάνεψε κάπως με την 4 σε 1 του Fazer του Κώστα, άρχισε να νυχτώνει και το σκοτάδι μας βρήκε ψηλα, πολύ ψηλα θα έλεγα, κοντα στο Zanjev Do. Aπό εκεί θα κατεβαίναμε το καρδιογράφημα που θέλει να λέγεται δρόμος και βγάζει από την κορυφή του βουνού στο Κότορ. Παρά το σκοτάδι και τα γκρέμια, η διαδρομή ήταν τέλεια με μια μικρή λεπτομέρεια, είχε πολλά και μεγάλα χωμάτινα κομμάτια
που κανείς μας δεν το γνώριζε.Με μεγάλη προσοχή μέσα στο σκοτάδι, ευτυχώς πέρασαν όλοι αλώβητοι και να πω την αλήθεια ήταν κάπως ζόρικο το πέρασμα. Αλλά η θέα που αντικρίσαμε όταν τέλειωσε το σπαστήρι ήταν μοναδική. Αφού την απολαύσαμε ξεκινήσαμε για κάτω. Να βλέπεις την πόλη και να μη φτάνεις με τίποτα. Κατεβαίναμε και κατεβαίναμε, φουρκέτα και πάλι φουρκέτα σε μαύρο σκοτάδι. Μετά από 1532 φουρκέτες, κάποια στιγμή φτάσαμε Κότορ. Αμην.