Η ιδέα γεννήθηκε κάπου κοντά στο Πόργκατετς όταν έβρεξε και οι λακκούβες κρύφτηκαν
από το νερό.
Αργότερα δημιουργήθηκε η ανάγκη, ας πούμε, να δούμε κι άλλα πράγματα εκτός
κύριου οδικού δικτύου (βλέπε κωλόδρομους) χωρίς να προκαλέσουμε φυσικά
αναστάτωση στη ζωή των ντόπιων ή τη φύση.
Σκέφτομαι εδώ και κάμποσο καιρό ένα μηχανάκι για κάτι τέτοιο.
Δυστυχώς το ΧΤ που έχω είναι s/m και δεν ξέρω αν υπάρχουν λάστιχα που να σηκώνουν
τέτοια χρήση. Δυστυχώς και η ανάρτηση έχει πειραχτεί οπότε η εκτός δρόμου χρήση είναι δύσκολη.
Το μηχανάκι όμως έχει κάνει ΑΝΕΤΑ 2 36ωρα χωρίς να υστερήσει σε τίποτα από πιο μεγάλα
λόγω φυσικά των κλειστών διαδρομών.
Το χαμηλό μπάτζετ είναι ακόμα ένα ζητούμενο αλλά αυτό ξέρω πως να το κάνω.
Έτσι κοιτάω διάφορα άλλα μηχανάκια που θα μπορούσα να χρησιμοποιώ και καθημερινά
ή τέλος πάντων να μην με βαραίνει οικονομικά η απόκτηση τους.
Αυτές είναι περίπου οι σκέψεις μου
Δεν κρύβω και ότι η άποψη που διαβάζω συχνά από ιδιοκτήτες ακριβών μοτοσυκλετών
-Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια
μ έχει εξοργίσει τόσο πολύ που θα ήθελα να δω στην πράξη ποια είναι η αλεπού
και ποια τα κρεμαστάρια άκα αν το ταξίδι είναι θέμα πλούτου ή στάση ζωής.
Η λογική πάντως λέει να πάω με το ΧΤ κι όσο με πάει.
Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι να το πετάξω σε καμιά χαράρδα και να τελειώσει
εκεί ένδοξα την 20η καριέρα του.
Πάντα προτιμότερο από το να πέσει στα χέρια κάποιου κάγκουρα και να το... δολοφονήσει
άνανδρα με τίποτα εξατμίσεις, καρμπιρατέρ και εκκεντροφόρους