5ήμερη φθινοπωρινή στη Νότια Κρήτη.

[Manouel650]

Τό παμε το κάναμε με το φίλο Κώστα. Μετά τον πανζουρλισμό της καλοκαιρινής τουριστικής περιόδου, είχαμε ανάγκη μια βόλτα σε όσο το δυνατόν πιό έρημα μέρη για να απολαύσουμε το ωραίο μας νησί, κάτι που δυστυχώς οι ορδές των τουριστών, Ελλήνων και ξένων μας το έχουν στερήσει.

Επιλέχθηκε λοιπόν η ευρύτερη περιοχή των Αστερουσίων και του οροπεδίου του Λασιθίου και φύγαμε με τις αναβαθμισμένες γριούλες μας...

 

[Manouel650]

Καρφί Καπετανιανά λοιπόν και μετά Άγιο Ιωάννη, όπου στήσαμε το αρχηγείο μας για να είμαστε με όσο το δυνατό λιγότερα πράγματα στις βόλτες μας.

 

[Manouel650]

Οι γύρω βολτίτσες με τα πόδια είναι απαραίτητες για τη πανέμορφη αυτή περιοχή.

 

[Manouel650]

Καθότι είναι Ιδανικός τόπος για όποιον θέλει να απομονωθεί, ο μοναχισμός άνθησε από πολύ νωρίς και υπάρχουν αρκετά μοναστήρια σε λειτουργεία ή όχι, εκκλησίες, αρχαία ιερά κλπ., όπως η εκκλησία του Αγίου Αντωνίου μέσα σε σπηλιά που έχει και νερό.

ή το έρημο πλέον μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη...

 

[Manouel650]

Κατά τη διάρκεια της μέρας, κάναμε τις βόλτες μας στα γύρω βουνά προσπαθώντας να αποφύγουμε όσο γίνεται περισσότερο την άσφαλτο, κατι που το πετύχαμέ κατά 90% τουλάχιστον.

 

[Manouel650]

Ο καιρός ήταν ΤΕΛΕΙΟΣ για τέτοια εποχή, έβρεξε και δεν έιχαμε καθόλου σκόνη, δεν φυσούσε αέρας όπως συνήθως στη νότια Κρήτη, η θάλασσα ήταν λάδι, τι άλλο να θέλουμε;Άριστες συνθήκες!

 

[Manouel650]

Απίστευτη ομορφιά που ο φακός δε μπορεί να αποτυπώσει παρά ένα πολύ μικρό μέρος της...

 

[Manouel650]

Νυχτερινό πέρασμα από το φαράγγι της Τρυπητής. Όλα τα λεφτά κι ακόμα περισσότερα...

 

[Manouel650]

Το Όρος Κεφάλι βρίσκεται στο Ακρωτήριο Λίθινο, 80χλμ νοτιοδυτικά του Ηρακλείου, στη μύτη της Μεσαράς. Από το Κεφάλι (υψόμετρο 388μ) ξεκινούν σχεδόν κατακόρυφοι γκρεμοί που καταλήγουν στη θάλασσα και προκαλούν δέος σε οποιονδήποτε. Είναι από τα πλέον εντυπωσιακά τοπία που μπορεί να δει κανείς στην Κρήτη, με απίστευτη θέα ως τη Γαύδο και τις άγριες ακτές των Αστερουσίων.

Τα προηγούμενα είναι από ταξιδιωτικό οδηγό και είναι λίγα για να περιγράψουν το χώρο στον οποίο βρίσκεται το εκκλησάκι της φωτό.

Στο δρόμο του γυρισμού από Καλούς Λιμένες, Λέντα, ένα εκκλησάκι χτισμένο πάνω σε αρχαίο ναό.

Και βέβαια χώμα, χώμα, χώμα...

 

[Manouel650]

Με θέα το κάμπο της Μεσαράς...

Μονή Απεζανών...

 

[Manouel650]

Η περιπλάνηση της επόμενης μέρας, μας έβγαλε στο καταράκτη του Αμπά, χωρίς νερό βέβαια αυτή την εποχή.

Και βέβαια δεν μπορούσαμε να αφήσουμε το πανέμορφο παραδοσιακό χωριουδάκι της Εθιάς...

Οι γριές μας με τα λίγα και ταλαιπωρημένα άλογα και ένας συμπαθητικότατος όνος, παρκαρισμένα έξω από το καφενέ...

 

[Manouel650]

Στο δρόμο για το μοναστήρι του Αγίου Νικήτα, μας έπιασε ψιλόβροχο και εμφανίστηκε ουράνιο τόξο πάνω από το απέραντο γαλάζιο.
Απίστευτες εικόνες και συναισθήματα.

 

[Manouel650]

Κι ένα μικρό βιντεάκι από εκείνη τη μέρα...

 

[mxersraz]

Λατρεμένα μέρη, μοτοσυκλέτες όνειρο και υπέροχες φωτό! Η βόλτα σας είναι ο ορισμός της μαγείας για μένα!
Ζηλεύω σας κοπέλια!
Να περνάτε όμορφα!

 

[Manouel650]

Στάνη-παρατηρητήριο-οχυρό

Στο δρόμο για τον Α. Νικήτα...

Σκάρες(γύπες), πολύ μεγάλα πουλιά που προσφέρουν ωραίο θέαμα.

 

[Manouel650]

Το εκκλησάκι της Μονής του Άγιου Νικήτα.
Πανέμορφο, μέσα σε σπηλιά.

Με κατεστραμμένες τοιχογραφίες αιώνων πάνω στους βράχους, κυρίως από ΕΛΛΗΝΑΡΕΣ που έχουν χαράξει πάνω τα ονόματά τους. ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ.

Το βράδυ μείναμε εδώ. Μας φιλοξένησε ο μοναδικός καλόγερος του μοναστηριού.

Θα τον θυμώμαστε για χρόνια αυτόν τον απλό άνθρωπο που ζέστανε τις καρδιές μας.

Η θέα από το κελί που μείναμε...

 

[Manouel650]

Επιστροφή στον Άγιο Νικόλαο μέσω των Λασιθιώτικων βουνών. Το τοπίο αλλάζει εντελώς μέσα σε λίγα χιλιόμετρα...

Μετά από πανέμορφη διαδρομή, φτάνουμε στο οροπέδιο Ομαλού(Λασιθίου)...

 

[Manouel650]

Ακόμα ένα βιντεάκι.

Με ήχο παρακαλώ...

 

[mAthosalas]

Κανω check in να το δω με την πρωτη...ησυχια,να τ απολαυσω!!!

 

[Manouel650]

Οροπέδιο Λασιθίου.

Και τελικά Άγιο Νικόλαο μέσα από το οροπέδιο του Καθαρού και τα Κρουστιανά όρη και λίγο παιχνίδι...

Η λήξη της βόλτας έγινε πανηγυρικά στον Άγιο Νικόλαο με συνοδεία αρκετής ποσότητας Λασιθιώτικης ρακής.
Αυτή είναι η θέα που αντίκρυσα από το μπαλκόνι του σπιτιού του συνταξιδιώτη μου Κώστα όπου και φιλοξενήθηκα πριν γυρίσω στην έδρα μου στο Ρέθυμνο.

Τελειώνοντας δεν μπορώ να μην παινέσω τις Αφρικάνες μας που φέτος συμπλήρωσαν τα 30 χρόνια από τη κατασκευή τους και που δεν μας απασχόλησαν καθόλου σε όλη τη διάρκεια της εκδρομής παρόλο το καταχτύπημα στη γνωστή φυτευτή πέτρα των βουνών της Κρήτης.


Να μαστε καλά όλοι για να κάνουμε τέτοιες ψυχοθεραπευτικές βόλτες!