Ο χωματόδρομος ή μάλλον τα υπολείμματά του, μας φανέρωναν τι μας επεφύλασσε εκεί σαπάν! Μόλις εμφανίστηκαν κι οι οξιές, εμφανίστηκε και η περίφημη και ύπουλη λάσπη του Βοίου!
Διαδρομή πανέμορφη, δρόμοι πεσμένοι, νεροφαγιές και λάσπη! Όχι με το κουτάλι, αλλά όσο πρέπει για να σου κάνει την ζωή μαρτύριο!
Γλιστρούσε τόσο πολύ που ακόμη και με τα πόδια δεν μπορούσες να σταθείς όρθιος! Που ν’ ανέβουν τα μοτόρια στις λασποανηφόρες;
Ο ρυθμός έπεσε στο ένα χιλιόμετρο το μισάωρο με κύριο μενού τα πεσίματα και εξαντλητικό σπρώξιμο!
Κάθε κύτταρο του οργανισμού μου διαμαρτυρόταν για το απίστευτο μαρτύριο! Εγώ όμως τον χαβά μου! «Πάμε παλικάρια, φτάνουμε στην κορυφή», «Περάσαμε τα μισά, αμαρτία να μην ανεβούμε» κι άλλα τέτοια…
…Όλοι μας όμως να παλεύουμε να κρατήσουμε τις μοτοσυκλέτες όρθιες και ειδικά ο Τριαντάφυλλος με το θεριό! Εγώ έσπασα όλα τα προσωπικά μου ρεκόρ! Τρία πεσίματα μέσα σε ένα μισάωρο! Η κούραση μας είχε καταβάλει!
Παίρνω φόρα και περνώ τα κολλημένα, σε μία ανηφόρα, GSA και Africa και προσπαθώ με ανοιχτό γκάζι να κρατήσω όρθιο το αγριμάκι μου! Κλαδιά, λάσπη και ιδρώτας! Στο επόμενο ανηφορικό πέταλο τρώω ένα μεγαλειώδες στούμπο! «Τέρμα! Αυτό ήταν» Παραδέχτηκα την ήττα μου! Το Βόιο μας νίκησε!
Αποφασίζεται άτακτη επιστροφή και στάση στην επόμενη βρύση που θα βρούμε! Στάση για ξεκούραση και τσιπουρομεζέ!
Εκεί αποκαμωμένοι, αποφασίζουμε ασφαλτάδα μέχρι το Νεστόριο για παραποτάμια διανυκτέρευση!
Μόλις φτάνουμε, φτιάξαμε έναν πεντανόστιμο τραχανά, οποίος συνοδεύτηκε από κόκκινο κρασάκι και φετούλα που τα προμηθευτήκαμε από το χωριό.
Η κούραση από την σημερινή υπερπροσπάθεια δεν άργησε να μας στείλει στα σκηνάκια μας και μέσα στους ζεστούς υπνόσακούς μας για το καλύτερο φετινό μας ύπνο!
(Βαλια Καλντα εχω παει αλλα οχι παραπανου)
ilbig:
