this_is_was
Μέλος
Χαιρετώ την παρέα!!
Στις αρχές του καλοκαιριού πούλησα το ταπεινό μου και τίμιο ΧΤάκι, και ύστερα από 3 μήνες υπομονής επιτέλους έφτασε στα χέρια μου. Εδώ και μια βδομάδα είμαι ένας ευτυχής κάτοχος του συγκεκριμένου μοντέλου!
Την μοτοσυκλέτα αυτή την είχε στην κατοχή του ο πατέρας μου για 18 χρόνια. Την αγόρασε από τον ΟΔΔΥ, την έφτιαξε με πολύ μεράκι και προσωπική εργασία και την κυκλοφορούσε καθημερινά. Τα τελευταία 4-5 χρόνια δεν της έκανε την χρήση που συνήθιζε, αφού έχει έναν κινέζο πάπιο που τον εξυπηρετούσε στις δουλειές του, συνέπεσε και η πώληση της δικιάς μου...οπότε βουαλά!! Εστάλη στην Καβάλα, για να μπορεί πάλι αυτό το λουλούδι να γράψει κανά χιλιόμετρο σε δρόμους για το οποίο προορίζεται και όχι να το τρώει η ακινησία και ενίοτε η κίνηση της Αθήνας.
Έχω γράψει περίπου 700-800χλμ μέχρι στιγμής και η αίσθηση επάνω της είναι απίστευτη. Πραγματικά λες και είσαι σε άλλη εποχή! Το βάρος της κάνει την εμφάνισή του παντού, ειδικά σε πολύ κλειστές στροφές, όμως, όταν είσαι σε πορεία κοτσάρεις την 4η και απολαμβάνεις τον τουριστικό της χαρακτήρα.
Έχει έναν ήχο....έχω ακούσει κι άλλα boxer, αλλά εδώ δεν μιλάμε για τον ήχο της εξάτμισης, αλλά για τον κινητήρα. Ακούς το μοτέρ να δουλεύει, είτε είσαι επάνω και πηγαίνει είτε όχι.
Η σέλα της, αν και μεγάλη, φαρδιά, με μπόλικο και μαλακό αφρώδες, μετά από κάποια ώρα οδήγησης σε πιάνει ο κώλος σου, αφού κάθεται το υλικό κι εσύ στις σιδεριές...
Το τιμόνι της είναι στενό, εγώ είχα συνηθίσει στο ΧΤ που είναι πιο φαρδύ, με αποτέλεσμα να σου πιάνονται τα μπράτσα. Πιστεύω όμως ότι αυτά συνηθίζονται. Η θέση οδήγησης είναι ελαφρώς σκυφτή, εντελώς street.
Είμαι πολύ χαρούμενος που ήρθε στην κατοχή μου και οδηγώ μια τέτοια μοτοσυκλέτα!
Μερικές φωτό ακόμα..
Στις αρχές του καλοκαιριού πούλησα το ταπεινό μου και τίμιο ΧΤάκι, και ύστερα από 3 μήνες υπομονής επιτέλους έφτασε στα χέρια μου. Εδώ και μια βδομάδα είμαι ένας ευτυχής κάτοχος του συγκεκριμένου μοντέλου!
Την μοτοσυκλέτα αυτή την είχε στην κατοχή του ο πατέρας μου για 18 χρόνια. Την αγόρασε από τον ΟΔΔΥ, την έφτιαξε με πολύ μεράκι και προσωπική εργασία και την κυκλοφορούσε καθημερινά. Τα τελευταία 4-5 χρόνια δεν της έκανε την χρήση που συνήθιζε, αφού έχει έναν κινέζο πάπιο που τον εξυπηρετούσε στις δουλειές του, συνέπεσε και η πώληση της δικιάς μου...οπότε βουαλά!! Εστάλη στην Καβάλα, για να μπορεί πάλι αυτό το λουλούδι να γράψει κανά χιλιόμετρο σε δρόμους για το οποίο προορίζεται και όχι να το τρώει η ακινησία και ενίοτε η κίνηση της Αθήνας.
Έχω γράψει περίπου 700-800χλμ μέχρι στιγμής και η αίσθηση επάνω της είναι απίστευτη. Πραγματικά λες και είσαι σε άλλη εποχή! Το βάρος της κάνει την εμφάνισή του παντού, ειδικά σε πολύ κλειστές στροφές, όμως, όταν είσαι σε πορεία κοτσάρεις την 4η και απολαμβάνεις τον τουριστικό της χαρακτήρα.
Έχει έναν ήχο....έχω ακούσει κι άλλα boxer, αλλά εδώ δεν μιλάμε για τον ήχο της εξάτμισης, αλλά για τον κινητήρα. Ακούς το μοτέρ να δουλεύει, είτε είσαι επάνω και πηγαίνει είτε όχι.
Η σέλα της, αν και μεγάλη, φαρδιά, με μπόλικο και μαλακό αφρώδες, μετά από κάποια ώρα οδήγησης σε πιάνει ο κώλος σου, αφού κάθεται το υλικό κι εσύ στις σιδεριές...
Το τιμόνι της είναι στενό, εγώ είχα συνηθίσει στο ΧΤ που είναι πιο φαρδύ, με αποτέλεσμα να σου πιάνονται τα μπράτσα. Πιστεύω όμως ότι αυτά συνηθίζονται. Η θέση οδήγησης είναι ελαφρώς σκυφτή, εντελώς street.
Είμαι πολύ χαρούμενος που ήρθε στην κατοχή μου και οδηγώ μια τέτοια μοτοσυκλέτα!
Μερικές φωτό ακόμα..