Joy of Road
Μέλος
.
Φορτώνουμε τα πράγματα στις μηχανές και βάζουμε μπροστά για να φύγουμε. Όχι όμως όλοι!!! Το multi μου δεν έπαιρνε μπροστά και παράξενες σκέψεις μου ήρθαν στο μυαλό. Γύριζα το κλειδί και δεν άκουγα την αντλία βενζίνης να δουλεύει. Χμμμ…
Η φετινή μας μοτοσυκλετιστική εξόρμηση είχε ξεκινήσει σαν σκέψη από τις αρχές Μαΐου λόγω ότι είχαν αρθεί οι περιορισμοί της πανδημίας του Covid αλλά και απ’ το ότι είχαμε γλυκαθεί από το περσινό μας ταξίδι στη νότια Ιταλία. Βέβαια οι απαγορευτικές τιμές της βενζίνης μας έκαναν να σκεφτόμαστε την πραγματοποίηση ενός πολυήμερου ταξιδιού ξανά και ξανά. Γιατί ήταν που ήταν αυξημένες οι τιμές για διαμονή, αν ήταν αυξημένη και η τιμή της βενζίνης, θα ανέβαινε το κόστος του αρκετά. Και ταξίδια κάνεις με αυτά που σου περισσεύουν, τα οποία πλέον δεν είναι και πολλά. Γύρω στα μέσα Αυγούστου οι τιμές της βενζίνης άρχισαν να υποχωρούν στις χώρες που θα επισκεπτόμασταν ( Ελλάδα ??? Μπα εμείς έχουμε τελειώσει άλλο πανεπιστήμιο!!! ), οπότε οι “μηχανές” μπήκαν στο φουλ και αρχίσαμε να οργανωνόμαστε. Η παρέα τα τελευταία χρόνια είναι ίδια και αποτελείται από 4 άτομα, με δυο BMW και δυο Ducati. Φέτος όμως το ένα BMW δε μπόρεσε να ακολουθήσει, οπότε μείναμε 3. Σε κουβέντα που κάναμε κάποια στιγμή ο συνταξιδιώτης μου Tasos, μου εκμυστηρεύθηκε ότι έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για το ταξίδι ένα γνωστό του ζευγάρι.
Ζευγάρι; Τους ξέρεις;
Ναι, είναι ΟΚ.
Το ταξίδι είναι πολυήμερο και μπορεί να τους φανεί κουραστικό. Δεν πιστεύω να έχουν πρόβλημα;
Είναι και οι δυο μάχιμοι. Ξεχνούν να κατέβουν από τη μηχανή.
Και τι μηχανή έχουν;
KTM 1290 Super Adventure.
Κατάλαβα, θα τους ψάχνουμε!!!
Προετοιμασία ταξιδιού
Όπως έχω ξαναπεί σε άλλο ταξιδιωτικό, η προετοιμασία του ταξιδιού είναι το καλύτερό μου. Είναι σχεδόν το μισό ταξίδι. Διαβάζοντας εμπειρίες άλλων ταξιδιωτών παίρνεις ιδέες και αποφεύγεις κακοτοπιές. Μαθαίνεις πράγματα για τα μέρη που θα επισκεφθείς, που μπορεί να μην τα μάθαινες ποτέ. Επίσης προλαμβάνεις καταστάσεις π.χ. αξιοθέατα που τις μέρες που θα τα επισκεφθείς να είναι κλειστά. Ή μπορεί να σταθείς τυχερός τις μέρες του ταξιδιού π.χ. μια τοπική γιορτή ή αξιοθέατα με δωρεάν είσοδο οπότε γλιτώνεις έξοδα.
Είχα ξεκινήσει δειλά-δειλά από αρχές Ιούνη να ετοιμάζομαι, ψάχνοντας μέρη που θα επισκεπτόμασταν, να συνδυάζω διαδρομές, ώστε από κει που θα περνούσαμε να έχουμε όσο το δυνατόν καλύτερη εικόνα, οδηγώντας παράλληλα μέσα από όμορφους δρόμους. Πληροφορίες για τις διαδρομές και τα περάσματα που θα οδηγούσαμε, τις άντλησα διαβάζοντας αρκετά ταξιδιωτικά από ελληνικά sites ( ADVRide ), από το Best Biking Roads και από το Νο 1 site-οδηγό μου τα τελευταία χρόνια το Dangerous Roads.
Οδηγίες προς ναυτιλλόμενους…
ΕΓΓΡΑΦΑ
Ταυτότητα με λατινικούς χαρακτήρες και να είναι σε καλή κατάσταση.
Δίπλωμα: Το χάρτινο χρώματος ΡΟΖ είχαμε (δεν μας ζητήθηκε ποτέ).
Άδεια μοτοσυκλέτας: Σχεδόν σε όλους τους συνοριακούς σταθμούς μας ζητήθηκε.
Διεθνής ασφάλεια (πράσινη κάρτα): Βγαίνει αυθημερόν από την ασφαλιστική εταιρία της μοτοσυκλέτας.
Οδική βοήθεια: Αν είσαι σε χώρα της Ε.Ε. ισχύει ότι και στην Ελλάδα. Για τις βαλκανικές χώρες άλλα ισχύουν, άλλα δεν ισχύουν. Καλύτερα όμως επικοινωνία με την ασφαλιστική σου.
Ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης: Βγαίνει με αίτηση στον ασφαλιστικό φορέα του καθενός.
Καλό θα ήταν να υπάρχουν όλα και σε φωτοτυπίες σε άλλη μεριά για να μη χαθούν.
Τηλέφωνα πρεσβειών της Ελλάδος σε όλες τις χώρες.
Πανευρωπαϊκός αριθμός άμεσης βοήθειας: 112
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ - ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Περίοδος
6 έως και 17 Σεπτεμβρίου 2022.
Χώρες που ταξιδέψαμε:
Ελλάδα – Σκόπια – Σερβία – Ουγγαρία – Αυστρία – Σλοβενία – Βοσνία – Μαυροβούνιο – Αλβανία.
Και μικρό πέρασμα από Γερμανία – Ιταλία – Κροατία.
ΒΟΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - ΣΚΟΠΙΑ
Νόμισμα: DINAR 1€ - 61 NMK DINAR (09/2022).
Τιμή Αμόλυβδης: ~1,40€ (09/2022).
ΣΕΡΒΙΑ
Νόμισμα: Σέρβικο δηνάριο 1€ - 117SRB DINARS (09/2022).
Καύσιμα: Αμόλυβδη: ~1,50€ (09/2022).
ΟΥΓΓΑΡΙΑ
Νόμισμα: Ουγγρικό Φιορίνι 1€ - 406 FORINTS (09/2022).
Καύσιμα: Αμόλυβδη: ~1,70€ (09/2022).
ΑΥΣΤΡΙΑ
Νόμισμα: Ευρώ
Καύσιμα: Αμόλυβδη: ~1,80€ (09/2022).
ΣΛΟΒΕΝΙΑ
Νόμισμα: Ευρώ
Καύσιμα: Αμόλυβδη: ~1,35€ - 1,45€ (09/2022).
ΒΟΣΝΙΑ ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗ
Νόμισμα: Βοσνιακό Μάρκο 1€ - 2 BOSNIAN MARKS (09/2022).
Καύσιμα: Αμόλυβδη: ~1,45€ (09/2022).
ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ
Νόμισμα: Ευρώ ( το έχουν υιοθετήσει)
Καύσιμα: Αμόλυβδη: ~1,30€ (09/2022).
ΑΛΒΑΝΙΑ
Νόμισμα: Αλβανικό Λεκ 1€ - 116 LEKE (09/2022).
Καύσιμα: Αμόλυβδη: ~1,70€ (09/2022).
Τα παρακάτω ισχύουν λίγο-πολύ σε όσες χώρες ταξιδέψαμε.
Φώτα: Υποχρεωτικά όλο το 24ωρο.
Όρια ταχύτητας: 130 σε αυτοκινητόδρομους, 90 χιλ. εκτός πόλεως και 50χιλ. σε κατοικημένες περιοχές.
Προτεραιότητες: Σε κόμβους, προτεραιότητα έχουν αυτοί που κινούνται μέσα στον κόμβο.
Διαβάσεις: Σταματάμε γιατί θα μας περάσουν για απολίτιστούς τσοπάνηδες.
Επιτρεπόμενο αλκοόλ: Σε όλες τις χώρες σχεδόν είναι μηδενικό το όριο.
Ραντάρ & μπλόκα: Υπάρχουν αρκετά σταθερά ραντάρ και οι διερχόμενοι οδηγοί θα σας ειδοποιήσουν με αναβόσβημα των φώτων τους. Βρήκαμε αστυνομικούς με ραντάρ στο πουθενά, οπότε προσοχή. Επίσης σε εισόδους μικρών πόλεων και χωριών που έχουν φωτεινή ένδειξη χιλιομέτρων, κόβουμε ταχύτητα γιατί μπορεί να υπάρχει κάμερα και να μας έρθει η λυπητερή στο σπίτι αργότερα.
ΔΙΟΔΙΑ- ΒΙΝΙΕΤΕΣ
Τιμές: Motorway tolls and vignettes in Europe - Tolls.eu
Β. Μακεδονία – Βοσνία*: μετωπικοί σταθμοί διοδιών όπως στην Ελλάδα. *2-3 κομμάτια δρόμου κοντά στο Σαράγεβο.
Σερβία - Κροατία: πατάς κουμπί, παίρνεις χαρτί και πληρώνεις στην έξοδο του αυτοκινητόδρομου.
Σε όλες τις χώρες στα διόδια έπαιρναν και χαρτονομίσματα Ευρώ. Όχι κέρματα όμως ( στα Σκόπια και στη Βοσνία νομίζω πως ναι ).
Βινιέτες: Στην Ουγγαρία, στην Αυστρία* και στη Σλοβενία αντί για διόδια, αγοράζεις βινιέτα για ορισμένο χρόνο ( 10 μέρες, 1 βδομάδα,1 μήνα κλπ. ) με αντίστοιχη χρέωση. Τις αγοράζεις συνήθως σε βενζινάδικα με το που μπαίνεις στη χώρα. Στην Ουγγαρία είναι μια απλή απόδειξη από ταμειακή μηχανή. Στην Αυστρία είναι αυτοκόλλητο που το κολλάς στη ζελατίνα της μοτοσυκλέτας. Στη Σλοβενία “ευτυχώς” δεν πήραμε βινιέτα λόγω ότι κινηθήκαμε σε επαρχιακό.
* Στην Αυστρία κάποια τούνελ και κάποιοι εθνικοί δρυμοί που έχουν δρόμους έχουν extra διόδια.
Έλεγχος συνόρων: Στα σύνορα της Σερβίας προς Ουγγαρία κατά 90% γίνεται έλεγχος στις αποσκευές. Επίσης και στην Κακαβιά άμα δε βαριέται ο Αλβανός συνοριοφύλακας θα σε ψάξει.
Επικοινωνία: Εντός Ε.Ε. δωρεάν τα πάντα, εκτός Ε.Ε. επικοινωνία μέσω social media.
Ισοτιμίες νομισμάτων: xe.com
Τιμές βενζίνης: https://gr.globalpetrolprices.com/gasol ... es/Europe/.
Τιμές ξενοδοχείων: booking
Πρόγνωση καιρού: windy
Χάρτες –GPS: Ρόλο πλοηγού ποιος άλλος; Και τι δε θα έδινα να κάτσω μια φορά “σκούπα”!!! Να οδηγώ χωρίς άγχος. Τέλος πάντων. Είχαμε στη διάθεσή μας και Sygic και Google maps. Μιλάω πάντα για εφαρμογή στο κινητό και όχι συσκευή GPS. Αλλά μετά και από αυτό το ταξίδι, η άποψη μου είναι, το Google maps για τα εύκολα αλλά για τη βρωμοδουλειά μόνο Sygic.
Μετρητά-Κάρτες: Στις χώρες που δεν έχουν ευρώ, αρκετά καταστήματα δέχονται και Ευρώ. Συνάλλαγμα κάνετε πάντα στην πρώτη μεγάλη πόλη. Υπάρχουν αρκετά ATM στα οποία μπορείτε να κάνετε ανάληψη χρημάτων ( στην Σλοβενία έκανα ανάληψη 500€ με χρεωστική της Εθνικής και η προμήθεια ήταν 0,75€ για όλο το ποσό ). Οπουδήποτε στη χώρα τα μεγάλα καταστήματα, καφέ και εστιατόρια έχουν POS. Σε μικρά μαγαζάκια ίσως να μην δεχτούν ούτε κάρτες, ούτε Ευρώ. Για τις χρεώσεις των καρτών στο εξωτερικό, ρωτήστε πρώτα την τράπεζά σας γιατί οι όροι αλλάζουν συνεχώς. Ένας από εμάς που είχε Revolut όπου πλήρωσε κατά 99% απ' ότι θυμάμαι δεν χρεώθηκε προμήθεια.
Ασφάλεια: Πρώτη μας προτεραιότητα να βρίσκουμε ξενοδοχείο με ασφαλές parking για να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια. Σε στάση για καφέ ή βόλτα σε μια πόλη, παρκάρουμε τις μοτοσυκλέτες σε κεντρικά σημεία που να τις βλέπει αρκετός κόσμος. Ένας συναγερμός ή μια απλή κλειδωνιά δισκόφρενου με συναγερμό αρκεί. Καλή κλειδωνιά ποδηλάτου για τα κράνη. Αν είστε από τους τύπους που φοβούνται και τη σκιά τους, μη πάτε πουθενά γιατί δε θα περάσετε καλά και θα χαλάσετε την παρέα. Δεν αφήνουμε εκτεθειμένα πράγματα πάνω στη μηχανή. Αν δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς ή τα “καμουφλάρουμε” καλά ώστε να είναι δύσκολο να βάλει κάποιος χέρι ή καλύτερα να βρούμε ένα πληρωτέο parking και να τα αφήσουμε εκεί μαζί με κράνη και τα ρέστα, έχοντας το κεφάλι μας ήσυχο και μη κουβαλώντας όλα τα πράγματα μαζί μας. Από θέμα ελέγχου τώρα αν είστε φρόνιμοι, οι περισσότεροι αστυνομικοί δεν θα σας ενοχλήσουν. Εγώ όταν ψάχνω απεγνωσμένα parking σε μεγάλη πόλη και δε βρίσκω, απευθύνομαι σε αστυνομικούς και ρωτάω που μπορώ να αφήσω τη μηχανή, έστω και παράνομα για λίγη ώρα.
Αυτονομία και ανεφοδιασμός: Oι χάρτες που είχα φτιάξει είχαν ενδιάμεση στάση ανά σχεδόν 200χλμ σε βενζινάδικα για ξεκούραση και ανεφοδιασμό. Τα πιο πολλά πρατήρια βενζίνης ήταν self service που βάζεις μόνος σου και πληρώνεις μετά στο ταμείο. Όλα τα πρατήρια δέχονται πιστωτικές κάρτες, είναι και mini market και έχουν σχεδόν τα πάντα.
Και τέλος η συμβουλή που δίνω πάντα: για να περνάς καλά όπου πηγαίνεις σε ξένο τόπο, πρέπει να περνάς ¨απαρατήρητος¨. Μην προκαλείς κανέναν γιατί ο ¨απέναντι¨ που μάλλον βρίσκεται στη χώρα του δεν ξέρεις ποιος είναι και τι ρόλο βαράει. Μπορεί να βρεθείς μπλεγμένος από το πουθενά.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν…
Αλλά πρώτα να συστηθούμε…
Η παρέα του φετινού μας ταξιδιού απαρτιζόταν από τους…
Tasos με BMW 750 GS
KRS με Ducati Multistrada 1000 DS
Πρώτη φορά μαζί μας ο Panos & η Giorgia με KTM 1290 Super Adventure
Και ο γράφων αυτές τις γραμμές Joy of Road με το ταπεινό Ducati Multistrada 620
Ξεκινάμε λοιπόν…
Πρωινή συνάντηση και πρώτος καφές σε καφετέρια της περιοχής μας αφού οι 4 από τους 5 ταξιδιώτες ήμαστε από Πάτρα. Βενζίνη της τελευταίας στιγμής για τους ξεχασιάρηδες με τιμή Ελλάδος στα 1,97€ το λίτρο. Με την ελπίδα ότι δε θα βρούμε τέτοιες τιμές βενζίνης στις χώρες που θα επισκεφθούμε, φεύγουμε για τη γέφυρα του Ρίου, μιας και εκεί είχαμε ραντεβού με τον KRS που είχε ξεκινήσει νωρίς-νωρίς από την Καλαμάτα. Πληρώνουμε τα διόδια στη γέφυρα και συναντιόμαστε με τον KRS και όλοι μαζί ξεκινάμε για το φετινό ταξίδι. Ιόνια οδός, διόδια και άγιος ο Θεός. Μικρή στάση για παντός είδους ανεφοδιασμό στο ΣΕΑ του Επισκοπικού και πάλι Autobahn έως την διασταύρωση με την Εγνατία οδό και από κει συνέχεια για μεγαλύτερο μαρτύριο. Γενικά ο αυτοκινητόδρομος είναι ότι χειρότερο αλλά αναγκαστικά για να μαζέψουμε χλμ θα το υποστούμε και αυτό.
Βγαίνουμε από Εγνατία στα Σιάτιστα με προορισμό την Κρυσταλλοπηγή και τα σύνορα Ελλάδας - Αλβανίας. Στα σύνορα και από τις δύο πλευρές δεν μας καθυστερούν καθόλου, καθώς στην ελληνική μεριά απλά τσεκάρουν τις ταυτότητες, ενώ στην αλβανική μεριά τσεκάρουν και την άδεια κυκλοφορίας. Μπαίνουμε στην Αλβανία και στο πρώτο βενζινάδικο που βλέπουμε, φουλάρουμε με τιμή βενζίνης στο 1.68€ το λίτρο.
Η πρώτη πόλη που συναντάμε είναι η Βίγλιστα. Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα ξεκινάει ένα μικρό ανηφορικό πασσάκι με ωραίο στροφιλίκι.
Συνεχίζουμε "ακουμπώντας" την Μεγάλη Πρέσπα σε μια ωραία διαδρομή και κατευθυνόμαστε για τα επόμενα σύνορα, αυτά της Αλβανίας με τη Βόρεια Μακεδονία. Εκεί λίγο μας καθυστερούν με τα έγγραφα. Μάλλον είχαμε πέσει σε τζιμάνια.
Τελειώσαμε και με τον αυτό έλεγχο και βάλαμε πλώρη για τον τελικό προορισμό της σημερινής διαδρομής, την Οχρίδα.
Και θα μου πεις τώρα:
- Και γιατί ρε αδερφέ πήγατε από κει και περάσατε δύο συνοριακούς σταθμούς και δεν περνάγατε τα σύνορα από Νίκη, Μπίτολα και από κει Οχρίδα;.
Γιατί πριν φτάσουμε εκεί, είχα σχεδιάσει να τελειώσουμε οδηγικά τη μέρα με το χαμόγελο στα χείλη κάνοντας το πάσο του εθνικού δρυμού Galicica. Είπαμε ταξίδι με τη μηχανή πάμε, δε πάμε διήμερη εκδρομή στα μοναστήρια της περιοχής. Και η περιοχή είναι γεμάτη από τέτοια…
5 χλμ μετά τα σύνορα και στρίβοντας στην κατάλληλη διασταύρωση, ξεκινάει μια όμορφη διαδρομή μέσα από δάσος και σε συνδυασμό με την φρεσκοστρωμένη άσφαλτο ήταν το ιδανικό τελείωμα για τη βαρετή υπόλοιπη μέρα που είχαμε διανύσει.
Ναι καλά καταλάβατε το πάσσο άξιζε τα "λεφτά" του. Όσο προλάβαμε να κάνουμε… γιατί στα τελευταία χλμ της διαδρομής λίγο πριν τις τελευταίες στροφές του περάσματος και πριν αντικρίσουμε τη λίμνη Οχρίδα από ψηλά, βλέπουμε ένα φορτηγό να έχει κλείσει το δρόμο και να κάνει μανούβρες. Κάνουμε στην άκρη και περιμένουμε να γυρίσει και να φύγει ώστε να ξεχυθούμε για τα τελευταία χλμ για σήμερα.
Αμ δε!!! Με τη βοήθεια της γλώσσας που όλοι γνωρίζουν, τη νοηματική δηλαδή, μας εξηγούν ότι ρίχνουν πίσσα σε όλο το πλάτος του δρόμου και αν θέλουμε να περάσουμε το κάνουμε με δικιά μας ευθύνη για το αν θα γεμίσουμε πίσσα εμείς και οι μηχανές. Ρε π@υστη μου, σήμερα βρήκατε; Δε ξεκινάγατε αύριο; Και σκέψου ότι στην αρχή του πάσσου είχα δει έναν εργάτη, που αντί να μας προειδοποιήσει για το τι θα βρούμε παρακάτω, αυτός απλά ανταπέδωσε το χαιρετισμό που του έκανα. Μίλα μας ρε άνθρωπε... Δε σε έβαλαν εκεί να αγναντεύεις το πέλαγο...
Αναγκαστικά κάνουμε αναστροφή και γυρνάμε πίσω στη διασταύρωση και συνεχίζουμε μέσω ενός μεγάλου κύκλου από τη πόλη Ρέσνα και άφιξη απογευματάκι στην Οχρίδα.
Λίγα λόγια από το internet για την…
Οχρίδα ή Αχρίδα... μία από τις ομορφότερες αρχιτεκτονικά πόλεις της Βόρειας Μακεδονίας. Είναι η μεγαλύτερη πόλη στη Λίμνη Οχρίδα και η όγδοη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Η Οχρίδα μνημονεύεται ότι άλλοτε είχε 365 εκκλησίες, μια για κάθε μέρα του χρόνου. Είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στις όχθες της ομώνυμης λίμνης ενώ είναι ένας από τους διασημότερους τουριστικούς προορισμούς της Βόρειας Μακεδονίας. Ο πληθυσμός της είναι 56.520 κάτοικοι και από το 1979 και το 1980 η Οχρίδα και η ομώνυμη λίμνη έγιναν δεκτές από την UNESCO ως Πολιτιστικό και Φυσικό Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Πίσω στο ταξίδι μας… και φτάνοντας στη παραλίμνια μεριά της πόλης, καθίσαμε σε μια καφετέρια και αρχίσαμε το ψάξιμο για δωμάτια στο Booking. Δεν είχαμε κλείσει κάτι από πριν γιατί σκεφτήκαμε ότι δεν ήμασταν σε φουλ σεζόν οπότε δεν θα δυσκολευόμαστε να βρούμε δωμάτια.
Έτσι και έγινε. Βρήκαμε ένα δίκλινο(20€) και ένα τρίκλινο(25€) με parking, χωρίς πρωινό γύρω στο 1,5 χλμ από το κέντρο.
Φτάνουμε στο κατάλυμα σε έναν ήσυχο παράδρομο, ξεφορτώνουμε μπαγκάζια, κλειδώνουμε μηχανές, κάνουμε ένα γρήγορο μπάνιο και ξεκινάμε βόλτα στη πόλη, ψάχνοντας παράλληλα για το που θα φάμε. Μέσω του Google βρήκαμε σε ένα πεζόδρομο που ήταν όλο εστιατόρια, ένα αρκετά καλό και του δώσαμε να καταλάβει. Η pljeskavica, το γιουγκοσλάβικο μπιφτέκι ( 300γρ+ ), είχε την τιμητική του, αλλά και η Grska salad, η κατά κάποιον τρόπο ελληνική σαλάτα. Οι τιμές λογικές, στα 11€ το άτομο περίπου για φαγητό, σαλάτα και μπύρα.
Και τελειώνοντας την ημέρα ένα γλυκό ήταν ότι έπρεπε για να πάμε προς το δωμάτιο για ένα γλυκό ύπνο. Είχα σταμπάρει στην αναγνωριστική βόλτα στο κέντρο της πόλης πριν το φαγητό ένα καφέ-ζαχαροπλαστείο με σιροπιαστά γλυκά και τραβήξαμε προς τα κει.
Φτάνουμε λοιπόν στο μαγαζάκι και στέκομαι εγώ μπροστά από τη βιτρίνα με τα γλυκά και πίσω από τη βιτρίνα ένας πιτσιρικάς που δούλευε εκεί. Κοιτάω λίγο τα γλυκά για να δω τι θα πάρω. Ξεκινάει η στιχομυθία στα αγγλικά, λέγοντας του πιτσιρικά:
Δύο μπακλαβαδάκια και ένα μικρό κομμάτι σάμαλι.
Το σάμαλι δεν σας το προτείνω, πάρτε κάτι άλλο.
Όχι μια χαρά μου φαίνεται, βάλτο.
Δεν σας το προτείνω, πάρτε κάτι άλλο.
Ωρε βάλτο, του λέω.
Πάει όμως να μου βάλει ένα κομμάτι σάμαλι ψιλό-διαλυμένο, οπότε του λέω:
Βάλε ένα καλό κομμάτι, όχι αυτό.
Το αφεντικό μου θα μου κάνει παράπονα αν βάλω άλλο κομμάτι, μου λέει.
Γυρίζω σε άπταιστα ελληνικά και του λέω γελώντας:
Επειδή εγώ πληρώνω, βάλε μου αυτό που σου δείχνω και άσε τι λέει το αφεντικό σου!!!
Ανάθεμα και αν κατάλαβε τι του έλεγα αλλά από τις κινήσεις μου, έβαλε αυτό που του ζήτησα. Τελικά είχε δίκιο. Τα μπακλαβαδάκια ήταν καλά αλλά το σάμαλι άθλιο.
Πήραμε το δρόμο του γυρισμού για το δωμάτιο, κάνοντας μια μικρή στάση σε μίνι μάρκετ για νερά και ανεφοδιασμό πρωινού. Η επομένη θα ήταν η μεγαλύτερη μέρα του πολέμου έέέεε του ταξιδιού ( σε χλμ ) ήθελα να πω. Συνολικά 8 ώρες καθαρή οδήγηση πάνω στη σέλα...
Χάρτης ημέρας
Χιλιόμετρα ημέρας 540
Κατάλυμα: Apartment Jonoski, ΟΧΡΙΔΑ ( αρκετά καλό και τζάμπα πράμα ) 20€ το δίκλινο, 25€ το τρίκλινο.
Συνεχίζεται...
Φορτώνουμε τα πράγματα στις μηχανές και βάζουμε μπροστά για να φύγουμε. Όχι όμως όλοι!!! Το multi μου δεν έπαιρνε μπροστά και παράξενες σκέψεις μου ήρθαν στο μυαλό. Γύριζα το κλειδί και δεν άκουγα την αντλία βενζίνης να δουλεύει. Χμμμ…
Game of Roads 2022: Στα βουνά ενός Καίσαρα
Η φετινή μας μοτοσυκλετιστική εξόρμηση είχε ξεκινήσει σαν σκέψη από τις αρχές Μαΐου λόγω ότι είχαν αρθεί οι περιορισμοί της πανδημίας του Covid αλλά και απ’ το ότι είχαμε γλυκαθεί από το περσινό μας ταξίδι στη νότια Ιταλία. Βέβαια οι απαγορευτικές τιμές της βενζίνης μας έκαναν να σκεφτόμαστε την πραγματοποίηση ενός πολυήμερου ταξιδιού ξανά και ξανά. Γιατί ήταν που ήταν αυξημένες οι τιμές για διαμονή, αν ήταν αυξημένη και η τιμή της βενζίνης, θα ανέβαινε το κόστος του αρκετά. Και ταξίδια κάνεις με αυτά που σου περισσεύουν, τα οποία πλέον δεν είναι και πολλά. Γύρω στα μέσα Αυγούστου οι τιμές της βενζίνης άρχισαν να υποχωρούν στις χώρες που θα επισκεπτόμασταν ( Ελλάδα ??? Μπα εμείς έχουμε τελειώσει άλλο πανεπιστήμιο!!! ), οπότε οι “μηχανές” μπήκαν στο φουλ και αρχίσαμε να οργανωνόμαστε. Η παρέα τα τελευταία χρόνια είναι ίδια και αποτελείται από 4 άτομα, με δυο BMW και δυο Ducati. Φέτος όμως το ένα BMW δε μπόρεσε να ακολουθήσει, οπότε μείναμε 3. Σε κουβέντα που κάναμε κάποια στιγμή ο συνταξιδιώτης μου Tasos, μου εκμυστηρεύθηκε ότι έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για το ταξίδι ένα γνωστό του ζευγάρι.
Ζευγάρι; Τους ξέρεις;
Ναι, είναι ΟΚ.
Το ταξίδι είναι πολυήμερο και μπορεί να τους φανεί κουραστικό. Δεν πιστεύω να έχουν πρόβλημα;
Είναι και οι δυο μάχιμοι. Ξεχνούν να κατέβουν από τη μηχανή.
Και τι μηχανή έχουν;
KTM 1290 Super Adventure.
Κατάλαβα, θα τους ψάχνουμε!!!
Προετοιμασία ταξιδιού
Όπως έχω ξαναπεί σε άλλο ταξιδιωτικό, η προετοιμασία του ταξιδιού είναι το καλύτερό μου. Είναι σχεδόν το μισό ταξίδι. Διαβάζοντας εμπειρίες άλλων ταξιδιωτών παίρνεις ιδέες και αποφεύγεις κακοτοπιές. Μαθαίνεις πράγματα για τα μέρη που θα επισκεφθείς, που μπορεί να μην τα μάθαινες ποτέ. Επίσης προλαμβάνεις καταστάσεις π.χ. αξιοθέατα που τις μέρες που θα τα επισκεφθείς να είναι κλειστά. Ή μπορεί να σταθείς τυχερός τις μέρες του ταξιδιού π.χ. μια τοπική γιορτή ή αξιοθέατα με δωρεάν είσοδο οπότε γλιτώνεις έξοδα.
Είχα ξεκινήσει δειλά-δειλά από αρχές Ιούνη να ετοιμάζομαι, ψάχνοντας μέρη που θα επισκεπτόμασταν, να συνδυάζω διαδρομές, ώστε από κει που θα περνούσαμε να έχουμε όσο το δυνατόν καλύτερη εικόνα, οδηγώντας παράλληλα μέσα από όμορφους δρόμους. Πληροφορίες για τις διαδρομές και τα περάσματα που θα οδηγούσαμε, τις άντλησα διαβάζοντας αρκετά ταξιδιωτικά από ελληνικά sites ( ADVRide ), από το Best Biking Roads και από το Νο 1 site-οδηγό μου τα τελευταία χρόνια το Dangerous Roads.
Οδηγίες προς ναυτιλλόμενους…
ΕΓΓΡΑΦΑ
Ταυτότητα με λατινικούς χαρακτήρες και να είναι σε καλή κατάσταση.
Δίπλωμα: Το χάρτινο χρώματος ΡΟΖ είχαμε (δεν μας ζητήθηκε ποτέ).
Άδεια μοτοσυκλέτας: Σχεδόν σε όλους τους συνοριακούς σταθμούς μας ζητήθηκε.
Διεθνής ασφάλεια (πράσινη κάρτα): Βγαίνει αυθημερόν από την ασφαλιστική εταιρία της μοτοσυκλέτας.
Οδική βοήθεια: Αν είσαι σε χώρα της Ε.Ε. ισχύει ότι και στην Ελλάδα. Για τις βαλκανικές χώρες άλλα ισχύουν, άλλα δεν ισχύουν. Καλύτερα όμως επικοινωνία με την ασφαλιστική σου.
Ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης: Βγαίνει με αίτηση στον ασφαλιστικό φορέα του καθενός.
Καλό θα ήταν να υπάρχουν όλα και σε φωτοτυπίες σε άλλη μεριά για να μη χαθούν.
Τηλέφωνα πρεσβειών της Ελλάδος σε όλες τις χώρες.
Πανευρωπαϊκός αριθμός άμεσης βοήθειας: 112
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ - ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Περίοδος
6 έως και 17 Σεπτεμβρίου 2022.
Χώρες που ταξιδέψαμε:
Ελλάδα – Σκόπια – Σερβία – Ουγγαρία – Αυστρία – Σλοβενία – Βοσνία – Μαυροβούνιο – Αλβανία.
Και μικρό πέρασμα από Γερμανία – Ιταλία – Κροατία.
ΒΟΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - ΣΚΟΠΙΑ
Νόμισμα: DINAR 1€ - 61 NMK DINAR (09/2022).
Τιμή Αμόλυβδης: ~1,40€ (09/2022).
ΣΕΡΒΙΑ
Νόμισμα: Σέρβικο δηνάριο 1€ - 117SRB DINARS (09/2022).
Καύσιμα: Αμόλυβδη: ~1,50€ (09/2022).
ΟΥΓΓΑΡΙΑ
Νόμισμα: Ουγγρικό Φιορίνι 1€ - 406 FORINTS (09/2022).
Καύσιμα: Αμόλυβδη: ~1,70€ (09/2022).
ΑΥΣΤΡΙΑ
Νόμισμα: Ευρώ
Καύσιμα: Αμόλυβδη: ~1,80€ (09/2022).
ΣΛΟΒΕΝΙΑ
Νόμισμα: Ευρώ
Καύσιμα: Αμόλυβδη: ~1,35€ - 1,45€ (09/2022).
ΒΟΣΝΙΑ ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗ
Νόμισμα: Βοσνιακό Μάρκο 1€ - 2 BOSNIAN MARKS (09/2022).
Καύσιμα: Αμόλυβδη: ~1,45€ (09/2022).
ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ
Νόμισμα: Ευρώ ( το έχουν υιοθετήσει)
Καύσιμα: Αμόλυβδη: ~1,30€ (09/2022).
ΑΛΒΑΝΙΑ
Νόμισμα: Αλβανικό Λεκ 1€ - 116 LEKE (09/2022).
Καύσιμα: Αμόλυβδη: ~1,70€ (09/2022).
Τα παρακάτω ισχύουν λίγο-πολύ σε όσες χώρες ταξιδέψαμε.
Φώτα: Υποχρεωτικά όλο το 24ωρο.
Όρια ταχύτητας: 130 σε αυτοκινητόδρομους, 90 χιλ. εκτός πόλεως και 50χιλ. σε κατοικημένες περιοχές.
Προτεραιότητες: Σε κόμβους, προτεραιότητα έχουν αυτοί που κινούνται μέσα στον κόμβο.
Διαβάσεις: Σταματάμε γιατί θα μας περάσουν για απολίτιστούς τσοπάνηδες.
Επιτρεπόμενο αλκοόλ: Σε όλες τις χώρες σχεδόν είναι μηδενικό το όριο.
Ραντάρ & μπλόκα: Υπάρχουν αρκετά σταθερά ραντάρ και οι διερχόμενοι οδηγοί θα σας ειδοποιήσουν με αναβόσβημα των φώτων τους. Βρήκαμε αστυνομικούς με ραντάρ στο πουθενά, οπότε προσοχή. Επίσης σε εισόδους μικρών πόλεων και χωριών που έχουν φωτεινή ένδειξη χιλιομέτρων, κόβουμε ταχύτητα γιατί μπορεί να υπάρχει κάμερα και να μας έρθει η λυπητερή στο σπίτι αργότερα.
ΔΙΟΔΙΑ- ΒΙΝΙΕΤΕΣ
Τιμές: Motorway tolls and vignettes in Europe - Tolls.eu
Β. Μακεδονία – Βοσνία*: μετωπικοί σταθμοί διοδιών όπως στην Ελλάδα. *2-3 κομμάτια δρόμου κοντά στο Σαράγεβο.
Σερβία - Κροατία: πατάς κουμπί, παίρνεις χαρτί και πληρώνεις στην έξοδο του αυτοκινητόδρομου.
Σε όλες τις χώρες στα διόδια έπαιρναν και χαρτονομίσματα Ευρώ. Όχι κέρματα όμως ( στα Σκόπια και στη Βοσνία νομίζω πως ναι ).
Βινιέτες: Στην Ουγγαρία, στην Αυστρία* και στη Σλοβενία αντί για διόδια, αγοράζεις βινιέτα για ορισμένο χρόνο ( 10 μέρες, 1 βδομάδα,1 μήνα κλπ. ) με αντίστοιχη χρέωση. Τις αγοράζεις συνήθως σε βενζινάδικα με το που μπαίνεις στη χώρα. Στην Ουγγαρία είναι μια απλή απόδειξη από ταμειακή μηχανή. Στην Αυστρία είναι αυτοκόλλητο που το κολλάς στη ζελατίνα της μοτοσυκλέτας. Στη Σλοβενία “ευτυχώς” δεν πήραμε βινιέτα λόγω ότι κινηθήκαμε σε επαρχιακό.
* Στην Αυστρία κάποια τούνελ και κάποιοι εθνικοί δρυμοί που έχουν δρόμους έχουν extra διόδια.
Έλεγχος συνόρων: Στα σύνορα της Σερβίας προς Ουγγαρία κατά 90% γίνεται έλεγχος στις αποσκευές. Επίσης και στην Κακαβιά άμα δε βαριέται ο Αλβανός συνοριοφύλακας θα σε ψάξει.
Επικοινωνία: Εντός Ε.Ε. δωρεάν τα πάντα, εκτός Ε.Ε. επικοινωνία μέσω social media.
Ισοτιμίες νομισμάτων: xe.com
Τιμές βενζίνης: https://gr.globalpetrolprices.com/gasol ... es/Europe/.
Τιμές ξενοδοχείων: booking
Πρόγνωση καιρού: windy
Χάρτες –GPS: Ρόλο πλοηγού ποιος άλλος; Και τι δε θα έδινα να κάτσω μια φορά “σκούπα”!!! Να οδηγώ χωρίς άγχος. Τέλος πάντων. Είχαμε στη διάθεσή μας και Sygic και Google maps. Μιλάω πάντα για εφαρμογή στο κινητό και όχι συσκευή GPS. Αλλά μετά και από αυτό το ταξίδι, η άποψη μου είναι, το Google maps για τα εύκολα αλλά για τη βρωμοδουλειά μόνο Sygic.
Μετρητά-Κάρτες: Στις χώρες που δεν έχουν ευρώ, αρκετά καταστήματα δέχονται και Ευρώ. Συνάλλαγμα κάνετε πάντα στην πρώτη μεγάλη πόλη. Υπάρχουν αρκετά ATM στα οποία μπορείτε να κάνετε ανάληψη χρημάτων ( στην Σλοβενία έκανα ανάληψη 500€ με χρεωστική της Εθνικής και η προμήθεια ήταν 0,75€ για όλο το ποσό ). Οπουδήποτε στη χώρα τα μεγάλα καταστήματα, καφέ και εστιατόρια έχουν POS. Σε μικρά μαγαζάκια ίσως να μην δεχτούν ούτε κάρτες, ούτε Ευρώ. Για τις χρεώσεις των καρτών στο εξωτερικό, ρωτήστε πρώτα την τράπεζά σας γιατί οι όροι αλλάζουν συνεχώς. Ένας από εμάς που είχε Revolut όπου πλήρωσε κατά 99% απ' ότι θυμάμαι δεν χρεώθηκε προμήθεια.
Ασφάλεια: Πρώτη μας προτεραιότητα να βρίσκουμε ξενοδοχείο με ασφαλές parking για να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια. Σε στάση για καφέ ή βόλτα σε μια πόλη, παρκάρουμε τις μοτοσυκλέτες σε κεντρικά σημεία που να τις βλέπει αρκετός κόσμος. Ένας συναγερμός ή μια απλή κλειδωνιά δισκόφρενου με συναγερμό αρκεί. Καλή κλειδωνιά ποδηλάτου για τα κράνη. Αν είστε από τους τύπους που φοβούνται και τη σκιά τους, μη πάτε πουθενά γιατί δε θα περάσετε καλά και θα χαλάσετε την παρέα. Δεν αφήνουμε εκτεθειμένα πράγματα πάνω στη μηχανή. Αν δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς ή τα “καμουφλάρουμε” καλά ώστε να είναι δύσκολο να βάλει κάποιος χέρι ή καλύτερα να βρούμε ένα πληρωτέο parking και να τα αφήσουμε εκεί μαζί με κράνη και τα ρέστα, έχοντας το κεφάλι μας ήσυχο και μη κουβαλώντας όλα τα πράγματα μαζί μας. Από θέμα ελέγχου τώρα αν είστε φρόνιμοι, οι περισσότεροι αστυνομικοί δεν θα σας ενοχλήσουν. Εγώ όταν ψάχνω απεγνωσμένα parking σε μεγάλη πόλη και δε βρίσκω, απευθύνομαι σε αστυνομικούς και ρωτάω που μπορώ να αφήσω τη μηχανή, έστω και παράνομα για λίγη ώρα.
Αυτονομία και ανεφοδιασμός: Oι χάρτες που είχα φτιάξει είχαν ενδιάμεση στάση ανά σχεδόν 200χλμ σε βενζινάδικα για ξεκούραση και ανεφοδιασμό. Τα πιο πολλά πρατήρια βενζίνης ήταν self service που βάζεις μόνος σου και πληρώνεις μετά στο ταμείο. Όλα τα πρατήρια δέχονται πιστωτικές κάρτες, είναι και mini market και έχουν σχεδόν τα πάντα.
Και τέλος η συμβουλή που δίνω πάντα: για να περνάς καλά όπου πηγαίνεις σε ξένο τόπο, πρέπει να περνάς ¨απαρατήρητος¨. Μην προκαλείς κανέναν γιατί ο ¨απέναντι¨ που μάλλον βρίσκεται στη χώρα του δεν ξέρεις ποιος είναι και τι ρόλο βαράει. Μπορεί να βρεθείς μπλεγμένος από το πουθενά.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν…
Αλλά πρώτα να συστηθούμε…
Η παρέα του φετινού μας ταξιδιού απαρτιζόταν από τους…
Tasos με BMW 750 GS
KRS με Ducati Multistrada 1000 DS
Πρώτη φορά μαζί μας ο Panos & η Giorgia με KTM 1290 Super Adventure
Και ο γράφων αυτές τις γραμμές Joy of Road με το ταπεινό Ducati Multistrada 620
Ξεκινάμε λοιπόν…
1η μέρα Τρίτη 06/09/22
Πάτρα - Οχρίδα (ΝΜΚ)
Back to road, back to reality…
Πάτρα - Οχρίδα (ΝΜΚ)
Back to road, back to reality…
Πρωινή συνάντηση και πρώτος καφές σε καφετέρια της περιοχής μας αφού οι 4 από τους 5 ταξιδιώτες ήμαστε από Πάτρα. Βενζίνη της τελευταίας στιγμής για τους ξεχασιάρηδες με τιμή Ελλάδος στα 1,97€ το λίτρο. Με την ελπίδα ότι δε θα βρούμε τέτοιες τιμές βενζίνης στις χώρες που θα επισκεφθούμε, φεύγουμε για τη γέφυρα του Ρίου, μιας και εκεί είχαμε ραντεβού με τον KRS που είχε ξεκινήσει νωρίς-νωρίς από την Καλαμάτα. Πληρώνουμε τα διόδια στη γέφυρα και συναντιόμαστε με τον KRS και όλοι μαζί ξεκινάμε για το φετινό ταξίδι. Ιόνια οδός, διόδια και άγιος ο Θεός. Μικρή στάση για παντός είδους ανεφοδιασμό στο ΣΕΑ του Επισκοπικού και πάλι Autobahn έως την διασταύρωση με την Εγνατία οδό και από κει συνέχεια για μεγαλύτερο μαρτύριο. Γενικά ο αυτοκινητόδρομος είναι ότι χειρότερο αλλά αναγκαστικά για να μαζέψουμε χλμ θα το υποστούμε και αυτό.
Βγαίνουμε από Εγνατία στα Σιάτιστα με προορισμό την Κρυσταλλοπηγή και τα σύνορα Ελλάδας - Αλβανίας. Στα σύνορα και από τις δύο πλευρές δεν μας καθυστερούν καθόλου, καθώς στην ελληνική μεριά απλά τσεκάρουν τις ταυτότητες, ενώ στην αλβανική μεριά τσεκάρουν και την άδεια κυκλοφορίας. Μπαίνουμε στην Αλβανία και στο πρώτο βενζινάδικο που βλέπουμε, φουλάρουμε με τιμή βενζίνης στο 1.68€ το λίτρο.
Η πρώτη πόλη που συναντάμε είναι η Βίγλιστα. Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα ξεκινάει ένα μικρό ανηφορικό πασσάκι με ωραίο στροφιλίκι.
Συνεχίζουμε "ακουμπώντας" την Μεγάλη Πρέσπα σε μια ωραία διαδρομή και κατευθυνόμαστε για τα επόμενα σύνορα, αυτά της Αλβανίας με τη Βόρεια Μακεδονία. Εκεί λίγο μας καθυστερούν με τα έγγραφα. Μάλλον είχαμε πέσει σε τζιμάνια.
Τελειώσαμε και με τον αυτό έλεγχο και βάλαμε πλώρη για τον τελικό προορισμό της σημερινής διαδρομής, την Οχρίδα.
Και θα μου πεις τώρα:
- Και γιατί ρε αδερφέ πήγατε από κει και περάσατε δύο συνοριακούς σταθμούς και δεν περνάγατε τα σύνορα από Νίκη, Μπίτολα και από κει Οχρίδα;.
Γιατί πριν φτάσουμε εκεί, είχα σχεδιάσει να τελειώσουμε οδηγικά τη μέρα με το χαμόγελο στα χείλη κάνοντας το πάσο του εθνικού δρυμού Galicica. Είπαμε ταξίδι με τη μηχανή πάμε, δε πάμε διήμερη εκδρομή στα μοναστήρια της περιοχής. Και η περιοχή είναι γεμάτη από τέτοια…
5 χλμ μετά τα σύνορα και στρίβοντας στην κατάλληλη διασταύρωση, ξεκινάει μια όμορφη διαδρομή μέσα από δάσος και σε συνδυασμό με την φρεσκοστρωμένη άσφαλτο ήταν το ιδανικό τελείωμα για τη βαρετή υπόλοιπη μέρα που είχαμε διανύσει.
Ναι καλά καταλάβατε το πάσσο άξιζε τα "λεφτά" του. Όσο προλάβαμε να κάνουμε… γιατί στα τελευταία χλμ της διαδρομής λίγο πριν τις τελευταίες στροφές του περάσματος και πριν αντικρίσουμε τη λίμνη Οχρίδα από ψηλά, βλέπουμε ένα φορτηγό να έχει κλείσει το δρόμο και να κάνει μανούβρες. Κάνουμε στην άκρη και περιμένουμε να γυρίσει και να φύγει ώστε να ξεχυθούμε για τα τελευταία χλμ για σήμερα.
Αμ δε!!! Με τη βοήθεια της γλώσσας που όλοι γνωρίζουν, τη νοηματική δηλαδή, μας εξηγούν ότι ρίχνουν πίσσα σε όλο το πλάτος του δρόμου και αν θέλουμε να περάσουμε το κάνουμε με δικιά μας ευθύνη για το αν θα γεμίσουμε πίσσα εμείς και οι μηχανές. Ρε π@υστη μου, σήμερα βρήκατε; Δε ξεκινάγατε αύριο; Και σκέψου ότι στην αρχή του πάσσου είχα δει έναν εργάτη, που αντί να μας προειδοποιήσει για το τι θα βρούμε παρακάτω, αυτός απλά ανταπέδωσε το χαιρετισμό που του έκανα. Μίλα μας ρε άνθρωπε... Δε σε έβαλαν εκεί να αγναντεύεις το πέλαγο...
Αναγκαστικά κάνουμε αναστροφή και γυρνάμε πίσω στη διασταύρωση και συνεχίζουμε μέσω ενός μεγάλου κύκλου από τη πόλη Ρέσνα και άφιξη απογευματάκι στην Οχρίδα.
Λίγα λόγια από το internet για την…
Οχρίδα ή Αχρίδα... μία από τις ομορφότερες αρχιτεκτονικά πόλεις της Βόρειας Μακεδονίας. Είναι η μεγαλύτερη πόλη στη Λίμνη Οχρίδα και η όγδοη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Η Οχρίδα μνημονεύεται ότι άλλοτε είχε 365 εκκλησίες, μια για κάθε μέρα του χρόνου. Είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στις όχθες της ομώνυμης λίμνης ενώ είναι ένας από τους διασημότερους τουριστικούς προορισμούς της Βόρειας Μακεδονίας. Ο πληθυσμός της είναι 56.520 κάτοικοι και από το 1979 και το 1980 η Οχρίδα και η ομώνυμη λίμνη έγιναν δεκτές από την UNESCO ως Πολιτιστικό και Φυσικό Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Πίσω στο ταξίδι μας… και φτάνοντας στη παραλίμνια μεριά της πόλης, καθίσαμε σε μια καφετέρια και αρχίσαμε το ψάξιμο για δωμάτια στο Booking. Δεν είχαμε κλείσει κάτι από πριν γιατί σκεφτήκαμε ότι δεν ήμασταν σε φουλ σεζόν οπότε δεν θα δυσκολευόμαστε να βρούμε δωμάτια.
Έτσι και έγινε. Βρήκαμε ένα δίκλινο(20€) και ένα τρίκλινο(25€) με parking, χωρίς πρωινό γύρω στο 1,5 χλμ από το κέντρο.
Φτάνουμε στο κατάλυμα σε έναν ήσυχο παράδρομο, ξεφορτώνουμε μπαγκάζια, κλειδώνουμε μηχανές, κάνουμε ένα γρήγορο μπάνιο και ξεκινάμε βόλτα στη πόλη, ψάχνοντας παράλληλα για το που θα φάμε. Μέσω του Google βρήκαμε σε ένα πεζόδρομο που ήταν όλο εστιατόρια, ένα αρκετά καλό και του δώσαμε να καταλάβει. Η pljeskavica, το γιουγκοσλάβικο μπιφτέκι ( 300γρ+ ), είχε την τιμητική του, αλλά και η Grska salad, η κατά κάποιον τρόπο ελληνική σαλάτα. Οι τιμές λογικές, στα 11€ το άτομο περίπου για φαγητό, σαλάτα και μπύρα.
Και τελειώνοντας την ημέρα ένα γλυκό ήταν ότι έπρεπε για να πάμε προς το δωμάτιο για ένα γλυκό ύπνο. Είχα σταμπάρει στην αναγνωριστική βόλτα στο κέντρο της πόλης πριν το φαγητό ένα καφέ-ζαχαροπλαστείο με σιροπιαστά γλυκά και τραβήξαμε προς τα κει.
Φτάνουμε λοιπόν στο μαγαζάκι και στέκομαι εγώ μπροστά από τη βιτρίνα με τα γλυκά και πίσω από τη βιτρίνα ένας πιτσιρικάς που δούλευε εκεί. Κοιτάω λίγο τα γλυκά για να δω τι θα πάρω. Ξεκινάει η στιχομυθία στα αγγλικά, λέγοντας του πιτσιρικά:
Δύο μπακλαβαδάκια και ένα μικρό κομμάτι σάμαλι.
Το σάμαλι δεν σας το προτείνω, πάρτε κάτι άλλο.
Όχι μια χαρά μου φαίνεται, βάλτο.
Δεν σας το προτείνω, πάρτε κάτι άλλο.
Ωρε βάλτο, του λέω.
Πάει όμως να μου βάλει ένα κομμάτι σάμαλι ψιλό-διαλυμένο, οπότε του λέω:
Βάλε ένα καλό κομμάτι, όχι αυτό.
Το αφεντικό μου θα μου κάνει παράπονα αν βάλω άλλο κομμάτι, μου λέει.
Γυρίζω σε άπταιστα ελληνικά και του λέω γελώντας:
Επειδή εγώ πληρώνω, βάλε μου αυτό που σου δείχνω και άσε τι λέει το αφεντικό σου!!!
Ανάθεμα και αν κατάλαβε τι του έλεγα αλλά από τις κινήσεις μου, έβαλε αυτό που του ζήτησα. Τελικά είχε δίκιο. Τα μπακλαβαδάκια ήταν καλά αλλά το σάμαλι άθλιο.
Πήραμε το δρόμο του γυρισμού για το δωμάτιο, κάνοντας μια μικρή στάση σε μίνι μάρκετ για νερά και ανεφοδιασμό πρωινού. Η επομένη θα ήταν η μεγαλύτερη μέρα του πολέμου έέέεε του ταξιδιού ( σε χλμ ) ήθελα να πω. Συνολικά 8 ώρες καθαρή οδήγηση πάνω στη σέλα...
Χάρτης ημέρας
Χιλιόμετρα ημέρας 540
Κατάλυμα: Apartment Jonoski, ΟΧΡΙΔΑ ( αρκετά καλό και τζάμπα πράμα ) 20€ το δίκλινο, 25€ το τρίκλινο.
Συνεχίζεται...
Τελευταία επεξεργασία: