In The Land Of Genghins Khan-Mongolia 2018

[Magelanos]

Εκείνη την στιγμή μπαίνει ένα ζευγάρι με το καινούριο Honda Africa Twin για να βάλει κάγκελα προστασίας και πλαϊνά για βαλίτσες. Είχαν πακετάρει από Μόσχα την μηχανή στον υπερσιβηρικό μέχρι Ιρκούτσκ και να την ετοιμάσουν για Μογγολία. Γενικά καινούργιοι στον χώρο των δυο τροχών χωρίς πολύ εμπειρία. Ελπίζω να τους πάνε όλα καλά στην Μογγολία. Δεν θα το ζορίσουν είπαν και γενικά θα κάνουν τα <<εύκολα>>..





Τους ευχηθήκαμε καλό ταξίδι, και λέγαμε μήπως και συναντηθούμε Μογγολία αλλά όταν εμείς θα μπαίνουμε αυτοί μάλλον θα βγαίνουν βάση χρονοδιαγράμματος. Ευχαριστούμε και τον Σάσα που μας έδωσε πληροφορίες για διανυκτέρευση που θέλουμε να κάνουμε πάνω στη Λίμνη Βαϊκάλη!!!

Ξεκινάμε προς κέντρο για να δούμε και τίποτα. Για την Μόνικα είναι η δεύτερη φορά που επισκέπτεται την πόλη. Το 2012 είχε ξεκινήσει μόνη παίρνοντας τον Υπερσιβηρικό από Μόσχα για Ιρκούτσκ, Μογγολία, και κατάληξη Κίνα στο Πεκίνο..

INFO:
Το Ιρκούτσκ βρίσκεται στη Σιβηρία, στις όχθες του ποταμού Αγγαρά, στο σημείο της συμβολής του με τον Ιρκούτ, απ’ όπου προέρχεται και το όνομά του. Η πόλη ιδρύθηκε το 1661. Τα αξιοθέατα της πόλης, κυρίως είναι του 19ου αιώνα, οπότε η πόλη ήταν γνωστή ως Παρίσι της Σιβηρίας..

Παρκάρω έξω από τον Καθεδρικό Ναό Sobor Bogoyavlensky..






Περνάμε απέναντι τον δρόμο Nizhnyaya Naberezhnaya για να καταλήξουμε στο μνημείο για τον ιδρυτή της πόλης..






Βρίσκεται στην συμβολή των δυο ποταμών, Αγγαρα με Ιρκουτ.






Και χαζεύουμε τον κόσμο. Βλέπετε τίποτα ασυνήθιστο;



Ήθελα να ήξερα γιατί σκάτε ένα σωρό λεφτά για επώνυμες εξατμίσεις, και δεν πάτε στον υδραυλικό της γειτονιά σας να φτιάξετε. Και η διχρωμία στο καπό του πορτμπαγκάζ είναι γνήσιο σκουριάζω!!!



Όταν δύει ο ήλιος οι εικόνες μαγεύουν.









Δεν σου κάνει κέφι να ξεκινήσεις!!! Και δεν βρέχει, πράγμα σπάνιο για εδώ.



Και επιστρέφουμε να πάρουμε μηχανή και να πάμε ξενοδοχείο.





Τα λέμε αύριο με έναν ξεχωριστό προορισμό.

 

[Magelanos]

28-7-18 ΣΑΒΒΑΤΟ (RU-Olkhon island-Οκλον νησί 300χιλ 12e)



Σήμερα πάμε Σαββατοκύριακο σε Νησί!!! Μα καλά τι πίνεις και δεν μας δίνεις θα μου πείτε!! Ανακάλυψες θάλασσα στην Σιβηρία; Όχι αλλά υπάρχει αυτή η τεράστια λίμνη με το όνομα Βαϊκάλη!!!

INFO:
Γνωστή σαν το «Μπλε Μάτι της Σιβηρίας» η Βαϊκάλη είναι η βαθύτερη και παλαιότερη λίμνη στον κόσμο, καθώς επίσης και η λίμνη με τον μεγαλύτερο όγκο γλυκού νερού. Περιέχει πάνω από ένα πέμπτο του γλυκού νερού παγκοσμίως και περισσότερο από 90% του γλυκού νερού της Ρωσίας. Η έκτασή της είναι 31.468 τ.χιλ. (μία από τις μεγαλύτερες του κόσμου). Έχει μήκος 654 χλμ., πλάτος 74 χλμ. και μέγιστο βάθος 1.680 μ.
Στο εσωτερικό της λίμνης υπάρχουν 22 νησιά, το μεγαλύτερο από τα οποία είναι το Ολκχόν. Οι Μογγόλοι θεωρούν την λίμνη ως "ιερή θάλασσα" και πιστεύουν ότι στις απόκρημνες και βραχώδεις ακτές της κατοικούν κακά πνεύματα. Από το 1996 έχει ενταθεί στον κατάλογο της UNESCO σαν φυσική κληρονομία..


Αφήνουμε σε μια αποθήκη στην ρεσεψιόν το έξτρα λάστιχο και κάποια άλλα πράγματα που δεν χρειάζονται να κουβαλάμε, με σκεπτικό να κάνουμε άλλη μια διανυκτέρευση εδώ επιστρέφοντας από το νησί. Φορτώνω μηχανή και φύγαμε..



Πιάνουμε τον επαρχιακό 25Ν-013



Στάση σε σημείο λατρείας Σαμανισμού..



INFO:
Με τον γενικό όρο Σαμανισμός εννοείται ένα πολύπλοκο λατρευτικό και μαγικό-θρησκευτικό κίνημα που διαμορφώνεται γύρω από την τεχνική της έκστασης. Θεωρείται μυστικιστική εμπειρία και δεν είναι θρησκεία ή φιλοσοφία καθώς εμφανίζεται πριν από αυτές. Εξαιτίας της ευρείας γεωγραφικής του εξάπλωσης –Βόρεια Αμερική, Νότια Αμερική, Σιβηρία, Ινδονήσια, Ωκεάνια κ.λπ. Κεντρικό πρόσωπο στον Σαμανισμό είναι ο σαμάνος (šamán) ως ιερέας, μάγος-γιατρός και αρχηγός ενίοτε της οικογενειακής θρησκείας..









Συνεχίζουμε καταγράφοντας ωραίες εικόνες από την επαρχία εδώ στην Σιβηρία..



Στην πόλη Bayanday σε διασταύρωση στρίβουμε δεξιά για τον προορισμό μας. Επαρχιακός με αρκετό πράσινο, δάσος κλπ.. Πολύ ωραία διαδρομή.





Μπαίνοντας στην τελευταία πόλη λιμάνι Sakhyurta όπου και θα πάρουμε το φερι.. Και ελικόπτερο!! Στρατός μάλλον..



Και μόλις πλησιάζουμε λιμάνι μια ατέλειωτη ουρά από οχήματα, και απογοήτευση.



Παράκαμψη σε όλους και χώνομαι πέντε αμάξια πριν. Ευτυχώς κανείς δεν χαλάστηκε.



Σαν τις σαρδέλες στο μικρό καραβάκι και ξεκινάμε για απέναντι που δεν είναι μεγάλη απόσταση.



Η χαρά μεγάλη που βρισκόμαστε εδώ!!!

 

[Magelanos]

Ένα καραβάκι πάει ένα έρχεται. Τον χειμώνα που παγώνει η Λίμνη η οδική σύνδεση γίνεται χαράζοντας δρόμους πάνω στον πάγο!!!



Πλησιάζουμε στο λιμάνι του νησιού, όπου διακρίνεται και ο μοναδικός ανηφορικός χωματόδρομος που πάει στους δυο κύριους οικισμούς. Πάνω στο νησί δεν υπάρχει ίχνος ασφάλτου.





Ο χωματόδρομος βατός, αλλά υπήρχαν αρκετά κομμάτια με κυματιστά σαμαράκια με αποτέλεσμα στο πολύ κοπανημα.



Χαμηλές ταχύτητες και προσπέραση από όλα τα τετράτροχα οχήματα που πήγαιναν τάπα, τρώγαμε την σκόνη στην μάπα. Δεν παλευόταν άλλο και στάση για να κατεβάσω πίεση στα ελαστικά.



Περνάμε από τον πρώτο οικισμό Yalga με ελάχιστα καταλύματα, για να πάμε στο δεύτερο με τα περισσότερα, αλλά και σε αξιοθέατα φυσικής ομορφιάς. Φτάνουμε σε κεντρικό δρόμο στον οικισμό Khuzhir σταματάμε και αρχίσουμε τα τηλέφωνα για εύρεση δωματίου.





Πρώτα παίρνει η Μόνικα σε αυτόν που μας σύστησε ο Σάσα ο μηχανικός. Και φυσικά δεν είχε τίποτα λέγοντας μας ότι δύσκολα θα βρούμε. Εννοείτε που πας ΣΚ σε τουριστικό προορισμό καλέ μου; Ωραία συνεχίζουμε τηλέφωνα βάση πληροφοριών βλέποντας καταλύματα στον χάρτη Google. Δύσκολα και ότι βρίσκαμε δεν ήταν φτηνά. 30 ευρώ με τουαλέτα έξω αυτή με την τρύπα στο χώμα, και αν είχε τουαλέτα μέσα άλλα 30!!!

Δηλαδή για δυο νύχτες 120 ευρώ; Ε όχι ρε φιλέ. Αλλά τι να κάνεις εδώ που φτάσαμε. Ξεκινά η Μόνικα να πάρει σβάρνα με τα πόδια κάποια κοντινά εδώ κι’εγω περιμένω στην μηχανή.

INFO:
Το Olkhon είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί σε λίμνη στον κόσμο. Είναι μακράν το μεγαλύτερο νησί στη λίμνη Βαϊκάλη στην ανατολική Σιβηρία, με έκταση 730 km 2 (280 sq mi). Έχει μήκος 71,5 km (44,4 mi) και πλάτος 20,8 km (12,9 mi). Ο πληθυσμός του νησιού είναι μικρότερος από 1.744 και αποτελείται κυρίως από Buryats, τους αυτόχθονες του νησιού.
Υπάρχουν αρκετοί οικισμοί και πέντε χωριά στο νησί: Yalga, Malomorets, Khuzhir, Kharantsy και Ulan-Khushin. Το χωριό Khuzhir είναι η διοικητική πρωτεύουσα του Olkhon, που ορίστηκε ως τέτοιο τον Απρίλιο του 1987 όταν η σοβιετική κυβέρνηση εξέδωσε ένα ολοκληρωμένο διάταγμα για την προστασία της λίμνης Baikal. Το Khuzhir φιλοξενεί περίπου 1.200 κατοίκους και διαθέτει ένα μουσείο τοπικής φύσης και ιστορίας.


Και εκεί που καθόμουν και σκεφτόμουν αν δεν βρούμε θα ανοίξω σκηνή στην τελική, βλέπω στην μέση του δρόμου έναν σκύλο 70 κιλών τουλάχιστον να κατεβαίνει έχοντας εστιάσει προς το μέρος μου.

Άρχισε διαγωνίως να πλησιάζει!! Εντάξει λέω παιξετο αδιάφορος και σφύρα ανέμελα. Δεν κάνω καμιά απότομη κίνηση, και αρχίζω τα έλα εδώ, γούτσου, γούτσου, και σκάει για χάδια ευτυχώς. Γιατί το στόμα του είχε άνοιγμα όσο ενός λιονταριού!!!



Ευτυχώς ήταν ανώδυνη η συνάντηση μου με Σιβηρικό Τσοπανόσκυλο, χόρτασε χάδια και έφυγε. Η Μόνικα επιστρέφει με μια γυναίκα μαζί να μας δήξει σε ποιο δρόμο υπάρχει μια κυρία που διαθέτει δωμάτια. Ωραία μίζα και φύγαμε. Μετά από λίγο στρίβουμε σε ένα στενό



και βλέπουμε μια γυναίκα να μας κάνει νόημα αφού ήξερε ότι ερχόμαστε με μηχανή.

Σταματάμε και μας πάει ακριβώς δίπλα που ήταν η φίλη της με τα δωμάτια. Πάει η Μόνικα να τσεκάρει και μετά από λίγο βγαίνει να μου πει. Είναι ένα σπιτάκι ξύλινο με δυο κρεβάτια, η τουαλέτα έξω η γνωστού τύπου και είναι στην τιμή των δώδεκα ευρώ την βραδιά με πρωινό. Εντάξει δεν αξίζει να στήσω σκηνή και αποφασίζουμε να κάτσουμε.



Έχει περάσει η ώρα και ρωτάμε την γυναίκα που μπορούμε να φάμε γρήγορα για να προλάβουμε και το ηλιοβασίλεμα στο ποιο γνωστό μέρος του νησιού που θέλει περπάτημα άλλα ευτυχώς είναι κοντά από εδώ. Μας λέει μπορώ να σας φτιάξω κάτι πρόχειρο εγώ ,όπως ομελέτα καμιά σαλάτα κλπ. Μια χαρά ναι..

 

[Magelanos]

Ξεκινάμε λοιπόν ποδαράτοι να πάμε στο ποιο διάσιμο σημείο του νησιού.





Πλησιάζοντας διακρίνουμε το Saman’s Rock!!!



INFO:
Οι αυτόχθονες Buryats, οπαδοί του Σαμανισμού, πιστεύουν ότι το νησί είναι ένα πνευματικό μέρος. Μία από τις ομάδες θεοτήτων που σέβεται ο Κίτρινος Σαμανισμός Buryati ονομάζεται oikony noyod , οι «δεκατρείς άρχοντες του Olkhon». Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι ο Burkhan, μια σύγχρονη θρησκευτική φιγούρα των λαών Altai, ζει στο σπήλαιο σε αυτόν τον βράχο. Ο βράχος είναι ένα από τα εννέα ποιο ιερά μέρη στην Ασία. Το Olkhon θεωρείται κέντρο του πολιτισμού του 6ου-10ου αιώνα.



Αρκετός κόσμος μαζεύεται και λογικό, γιατί όντως κάτι μαγικό έχει αυτό το μέρος!!








Η σειρά από Serges (είναι ένα τελετουργικό πόλο ή δέντρο)..



Ε Μόνικα; Φανταστικά έτσι;





Στο βάθος διακρίνεται η αρκετά μεγάλη σε μήκος παραλία Sarayskiy Plyazh.






Απλά δεν ξεκολλάς από αυτό το σκηνικό!!!





Αύριο πάλι εδώ!!! Επιστρέφουμε..











Η πρώτη νύχτα έφτασε σε αυτό το μαγικό νησί!!!

 

[Magelanos]

29-7-18 ΚΥΡΙΑΚΗ (RU-Irkutsk-Ιρκούτσκ 302χιλ)

Ξυπνάμε γενικά νωρίς γιατί η κρύα νύχτα δεν μας άφησε να κοιμηθούμε!!! Πάμε για το πρωινό και κάνουμε σύσκεψη αν αξίζει τελικά και η δεύτερη νύχτα εδώ. Αποφασίζουμε ότι δεν χρειάζεται γιατί ότι ήταν να δούμε το είδαμε. Εδώ αξίζει να κάτσεις για διακοπές κάποιες μέρες για ξεκούραση. Οπότε θα πάμε με την μηχανή στο ύψωμα που πήγαμε χθες, για φωτώ και επιστρέφουμε Ιρκούτσκ.

Φτάνουμε στο μέρος του παρκινγκ, βρίσκουμε ένα μικρό πέρασμα και φτάνουμε στο ύψωμα με θέα την πανέμορφη παραλία Sarayskiy Plyazh.



Για να δούμε στην παραλία έχει κόσμο; Να γιατί η φωτογραφική μηχανή πρέπει να έχει ζουμ!!!






Τελικά ωραία θα ήταν και με σκηνή εδώ να αράξεις κάποιες μέρες!!















Βλέποντας την μηχανή εδώ μας πλησίασε ο Patrick από το Αμερικα με την κοπέλα του, όπου απόρησε πως φτάσαμε εδώ πάνω με την μηχανή. Με μηχανή και αυτός γυρίζει Ασία κλπ. Εγώ ήθελα να έρθω με την μηχανή αλλά μέχρι το παρκινγκ μπόρεσα. Του είπαμε ότι βρήκαμε ένα σημείο και περάσαμε.



Τελικά μας την είπαν κάποιοι ότι απαγορεύεται εδώ να έρθεις με όχημα. Το παίξαμε ανήξεροι και ότι τραβάμε μια φωτώ και φεύγουμε. Φόρτωμα τα πράγματα και πίσω στο λιμάνι, όπου υπήρχαν και άλλοι Ρώσοι μοτοσικλετιστές.

Φτάνοντας στην απέναντι πλευρά, σταματάμε σε Yurt-Γιούρτα παραδοσιακή σκηνή εστιατόριο και τσιμπάμε κάτι. Η επιστροφή ήταν ακριβώς η ίδια μέχρι Ιρκούτσκ στο ξενοδοχείο.

 

[Magelanos]

30-7-18 ΔΕΥΤΕΡΑ (RU-Vydrino-Βιντρινο 181χιλ Room Sergey 18e)



Αν θα έπρεπε να έβαζα έναν τίτλο για την σημερινή μέρα άνετα θα ήταν..

Αφού σε πίνει γιατί πίνεις!!!

Σηκωθήκαμε λίγο αργά είχαμε ανάγκη από ύπνο, και επειδή δεν χορτάσαμε Λίμνη Βαϊκάλη είπαμε για σήμερα να μην κάνουμε πολλά χιλιόμετρα, να κινηθούμε ανατολικά παράλληλα με την λίμνη, και άμα βρούμε κάτι που μας αρέσει να αράξουμε. Με τον P-258 κινούμαστε μέχρι την πόλη Kuituk που αρχίζουμε να βλέπουμε την λίμνη.





Περνώντας μέσα παραδοσιακούς όμορφους οικισμούς!!





Στάση για βενζίνη και σύσκεψη για το που θα μείνουμε απόψε.



Ταβάνι βάλαμε τα 200χιλ από Ιρκούτσκ, και ο κλήρος έπεσε στη πόλη Βιντρινο βλέποντας χάρτη και ότι υπάρχουν κάποια καταλύματα εκεί. Βλέποντας και τον άριστο καιρό, δεν υπάρχει και πολύ όρεξη για πολλά χιλιόμετρα, τότε ευκαιρία να περάσουμε άλλη μια μέρα στην Βαϊκάλη. Καμιά 70αρα μέχρι εκεί κοντά είμαστε. Πετυχαίνουμε και τα έργα μας για να μην ξεχνιόμαστε!!







Βλέπω πινακίδα της πόλης και στρίβω προσεγγίζοντας λίμνη. Οι δρόμοι μέσα σε αυτήν εντελώς σπαστιρια, λακκούβες γεμάτο. Ένα κατάλυμα είδαμε χύμα εντελώς, και πολύ ερημιά. Στάση για να δούμε τι θα κάνουμε. Άνοιγμα Google maps. Η μικρή πόλη χωρίζονταν από τον ποταμό Snezhnaya και η μια πλευρά περιοχή Μπουριατιγια και η άλλη Ιρκουτκαγια. Στην άλλη πλευρά φαίνονται στον Google κάποια καταλύματα ποιο κυριλέ, και βρίσκονται ποιο κοντά στην λίμνη.

Στον χάρτη δείχνει μια γέφυρα εδώ κοντά και, μάλιστα βγαίνεις πολύ κοντά εκεί που βρίσκονται τα ξενοδοχεία.. ξεκινάμε και όταν την βρίσκουμε αντικρίζουμε αυτό!!!



Η Μόνικα πάει με τα πόδια να τσεκάρει μέχρι την άλλη πλευρά.



Η άλλη πλευρά είναι μπλοκαρισμένη με ένα μεγάλο τσιμεντένιο μπλοκ, και ένα βράχο, με μικρό κενό για να περνούν πεζοί, και ποδήλατα. Ίσως περνώ αλλά πρέπει να βγάλω πλαϊνές βαλίτσες, και θα πρέπει να τις κουβαλήσουμε απέναντι. Αλλά και πάλι ποιος είναι σίγουρος για την ασφάλεια της γέφυρας περνώντας 350 κιλά σε δυο τροχούς. Μάλλον πρέπει να κάνουμε κύκλο που είναι 15χιλ. Αυτό όμως λέει και η λογική αυτή την στιγμή.

Βγαίνουμε στον κεντρικό με κατεύθυνση πίσω, και μόλις περάσαμε ποτάμι στρίψαμε ξανά σε έναν δρόμο μέσα στο δάσος ζούγκλα λέμε. Στενός επαρχιακός χωρίς ορατότητα στις στροφές από αντίθετο λόγο πρασινάδας. Περνάμε έναν μικρό οικισμό και φτάνουμε έξω από τα δυο ξενοδοχεία. Ωραίο το μέρος δίπλα στο ποτάμι που κατέληγε στην Βαϊκάλη.

Όμως πραγματικά πολύ κυριλέ, με πισίνες κλπ. Θα μας πιάσουν τον κωλο εδώ σίγουρα. Πάει η Μόνικα να ρωτήσει κι’εγω παρκάρω μηχανή σκιά αφήνω κράνος κάτω, μπουφάν, και βγάζω καμιά Φώτο το τοπίο.





Εδώ έχει και ωραίες καβατζες για σκηνή. Παγκάκια από κορμούς δέντρων, ακόμα και σημεία που μπορείς να ανάψεις φωτιά να ψήσεις κλπ. Μια παρέα ρώσων μόλις είχε κάνει μπανακι ποτάμι και ετοιμάζονταν να φύγουν. Πρέπει να είχαν φτιάξει κέφι αφού έπιναν. Μια γυναίκα από την παρέα, πάει να ξεπαρκάρει το αυτοκίνητο που το είχε δίπλα στην μάντρα του ξενοδοχείου, κάνοντας αδέξιες κινήσεις πλησιάζοντας προς έμενα και βλέποντας να πάει να πατήσει το κράνος που το είχα αφήσει κάτω στο χορτάρι!!! Αμέσως τρέχω και φωνάζω στοπ!!!

Εκείνη την στιγμή βγαίνει η Μόνικα φωνάζοντας το κράνος μου, το κράνος!!! Ωχ αμάν ήταν παρατημένο κάτω στην απέναντι πλευρά του δρόμου δίπλα στην μάντρα και μόλις το είχε πάρει από κάτω ο μπροστά προφυλακτήρας!!! Τραβώ φωτώ το αμάξι αμέσως μην έχει γίνει ζημιά για να βγάλουμε άκρη. Πήγα να αποφύγω το δικό μου και την πλήρωσε της Μόνικας.

Βγαίνει η οδηγός τρομοκρατημένη και μαζεύονται όλοι. Η Μόνικα ξέρει λίγα Ρωσικά και μιλούσε. Δεν το πίστευε νόμιζε ότι πάτησε άνθρωπο τόσο πολύ. Προσπαθώ να το ξεμπλοκάρω από τον προφυλακτήρα. Μπροστά δεν μπορούσε να κάνει θα το πατούσε, ούτε πίσω θα το έσερνε. Δεν φτάνει αυτό στο έδαφος υπήρχαν σκατα από αγελάδα!! Όπου η πλευρά του κράνους με την ενδοσυνεννόηση ήταν μέσα σε αυτά!!!

Κουνούσα το κράνος πέρα δωθε σιγά, σιγά, μην το τραυματίσω, και τελικά βγαίνοντας η ενδοσυνεννόηση από πάνω του ξεμπλόκαρε και βγήκε. Ευτυχώς αναίμακτα χωρίς να σπάσει κάτι. Ανακούφιση από όλους χίλια συγγνώμη από τους ρώσους, αν υπάρχει κάποια ζημιά να τους πούμε να την πληρώσουν. Καθώς καθάριζα τα σκατα από την καινούρια αχρησιμοποίητη interphone tour με μωρομαντηλα είχαν πιάσει την κουβέντα.

Από Ελλάδα με μηχανή; Τόσο μακριά; Δεν το πίστευαν και για το που θέλουμε να φτάσουμε, ρωτούσαν για το ταξίδι. Που μένετε εδώ; Ψάχνουμε αλλά δεν έχουμε βρει ακόμα που θέλουμε να μείνουμε σήμερα. Αυτά εδώ είναι πολύ ακριβά, Έλατε σε εμάς είμαστε ποιο κάτω σε κάτι δωμάτια ενός φίλου μας. Έλατε θα χαρούμε πολύ και να κεράσουμε κάτι για ότι έγινε.

Αντάλλαξαν τηλέφωνα με Μόνικα, μας έδηξαν στον χάρτη που είναι και θα το σκεφτούμε. Εγώ συνεχίζω το καθάρισμα και δεν πίστευα πως την γλύτωσε το κράνος τόσο φτηνά. Φαντάσου τώρα να έσπαγε, χωρίς κράνος που πας; Η Μόνικα ρωτά και στο δεύτερο που δεν πρόλαβε με όλο το σκηνικό, και όντως μας λένε 70 την βραδιά. Εντάξει πολλά.. λέμε να πάμε να δούμε τα δωμάτια που μας είπαν και άμα είναι χάλια ερχόμαστε εδώ και βρίσκουμε μέρος για σκηνή..

Φτάνοντας έξω και βλέποντας μας, χαρήκαν πάρα πολύ και αμέσως άνοιξαν πόρτα να βάλω την μηχανή μέσα. Ο Sergey οικοδεσπότης μας τον συστήνουν και πάμε να δούμε τα δωμάτια.



Πραγματικά ήταν μια χαρά, έξω η τουαλέτα βέβαια αλλά με 18 ευρώ που να πας σε σκηνή; Ούτε καν, και αρχίζω να βγάζω πράγματα..

 

[Magelanos]

Είναι απόγευμα και σκεπτόμαστε μια βόλτα μέχρι την λίμνη. Μας λένε να επιστρέψουμε πριν νυχτώσει για φαγητό. Οκ και περπατάμε προς λίμνη με την Μόνικα..



Περνάμε κοντά από το συμβάν με το κράνος πριν, και βλέπω την ένοχο!!!



Πολύ όμορφα εδώ τελικά.







Αχ αυτή η Βαϊκάλη έρωτας!!!







Γαληνεύει η ψυχή σου εδώ!!!







Μαγεμένοι από ένα ακόμη ηλιοβασίλεμα εδώ στην Βαϊκάλη!!!









Έφτασε η ώρα της μασας..

Φτάνοντας το τραπέζι ήταν στρωμένο και όλοι στις θέσεις τους, έχοντας ξεκινήσει να πίνουν. Καλά αυτοί από το πρωί δεν κάνουν και τίποτα άλλο. Εγώ είπα δεν θα πιω θα κρατήσω χαρακτήρα. Αυτό που έπιναν με βάση την βότκα φυσικά ήταν κάτι που το είχαν φτιάξει, και όχι του εμπορείου. Φανταστείτε τι ήταν χαχαχα..

Και εννοείτε ξεκινά η γύρα με τα σφηνάκια, και όπως ήταν φυσικό με παίρνει και εμένα η μπάλα. Δεν λες όχι προσβολή. Άσε που θα ήμουν ο ξενέρωτος.



Και αφού η μια της παρέας η Ζενια έμαθε ότι δεν είμαστε ζευγάρι με την Μόνικα και μόνο φίλοι, έβαλε μπρος το σχέδιο της.. και να ήταν ρε παιδιά η Ζενια από το ριαλιτι Power Off Love κομματια να γινω!!!

Με μαλλί σε σχήμα κράνος από Τζενται στο Stars Wars και μπυροκοιλιά νταλικέρη, θα μπορούσε να έπαιζε σε ριαλιτι με τίτλο Power Off War.. Αλλά και η Νατάσα η φίλη της το μαλλί ήταν σε σχήμα χιτλερικού κράνους. Μα καλά σε τι κομμωτή πάνε;



Το σχέδιο κατάκτησης του Μαγγελάνου με αδυσώπητα μέσα μπαίνει σε εφαρμογή.. Μια με ταΐζει πέντε με ποτίζει!!!



Ο Σλαβα δίπλα μου λέει ότι πίνω από το γυναικείο που είχε κίτρινο χρώμα, και να μου βάλλει από το αντρικό που είχε μπορντό χρώμα. Όντως είχαν φτιάξει γυναικείο ποτό και αντρικό. Δηλαδή αν αυτό που πίνω θεωρείτε γυναικείο, που μου φαίνεται ότι έχει περισσότερα οκτάνια από την βενζίνη στο Funduro τότε το αντρικό τι θα είναι; Η Μόνικα που δοκίμασε ένα σφηνάκι και γενικός αντέχει μου είπε άστο καλύτερα!!

Άσε ρε που θα μας την πει ο Σλαβα το γατάκι Σιβηρίας!! Βαλε Σλαβα.



Τσακώνω το σφηνάκι και του δίνω μια και το κατεβάζω!!! Εκείνη την στιγμή ένιωσα ένα κάψιμο σαν να κατάπια την Δάδα της ολυμπιακής φλόγας!! Αυτό ήταν και δώσε, βαλε άλλο ένα. Το κόλπο να μην μεθάς είναι να τρως ταυτόχρονα κάτι. Εγώ έπινα κατά ριπας. Πλέον έχουμε ξεφύγει και αρχίζουμε τον χορό.



Με τσακώνει η Ζενια και αρχίζουμε τις φιγούρες στυλ ταγκό. Να παραπατώ και να μη με κρατούν τα πόδια μου, και σε αυτήν την φιγούρα που αφήνετε και πρέπει να την πιάσω πριν το έδαφος, απλά έβαλα πόδι 90 μοίρες για να μην την σωριάσω κάτω. Έσκασε στο πόδι μου και αισθάνθηκα σαν βαριοπούλα που βαράς σε πάσαλο!!! Λόγο υγρασίας είχε μαλακώσει το χορτάρι και χώθηκε το παπούτσι δυο πόντους μέσα. Άστο Ζενια το γυρίζουμε ποιο ασφαλές.. Πάμε μπλουζ.

Πάω να πιάσω μέση και δεν έκλειναν τα χέρια μου!!! Καλά πόσο έχω πιει ρε πουστη μου. Η μπυροκοιλια της δεν με άφηνε χαχαχα. Σαν πλατάνι 200 ετων που χρειάζονται 10 άτομα για να το αγκαλιάσουν. Και εκεί που ήμασταν αγκαλιά και στην ουσία είχα κρεμαστεί πάνω της, μου ψιθυρίζει στο αυτί. Ο baby, baby, και αρχίζει τα φιλιά!! Για τρελό ερώτα το μωρό έπαθε πλάκα πως κατεβάζω τα αντρικά σφηνάκια χαχα.

Αμολιούνται πάλι για μια γύρα και συνειδητοποιώ ότι γυρίζουν όλα και έχω αστάθεια. Την κάνω προς δωμάτιο όπου δυσκολεύτηκα να φτάσω. Ανοίγω πόρτα, στην μέση του δωματίου ένα ξύλινο δοκάρι. Στα αριστερά ένα διπλό κρεβάτι και στα δεξιά ένα μονό. Κεντράρω το διπλό αλλά το κορμί αδυνατούσε να πάει, Σαν το δωμάτιο να είναι κατηφορικό με κλίσει στα δεξιά και περνώντας ξυστά από το δοκάρι, έπεσα στο μονό σαν βαρίδι.

Δεν είχα δύναμη ν'ανεβασω το πόδι που κρεμόταν κάτω. Ένιωθα ότι με κατάπινε το στωμα. Το δωμάτιο γυρνούσε σαν μπαλαρίνα σε λούνα Παρκ. Ήμουν πραγματικά χάλια. Και εκεί στο χάσιμο ακούω πόρτα ν'ανοιγει και η θολή φιγούρα της Ζενιας στην πόρτα. Baby ok; Νιετ Ζενια I am drunk very badly, και έσβησα δεν κατάλαβα τίποτα

 

[Magelanos]

31-7-18 ΤΡΙΤΗ (RU-Vidrino-Βιντρινο 0χιλ Room Sergey 18e)

Αυτό που χαλούσε την απόλυτη ησυχία μέσα στην νύχτα, που ακόμα έκανε και τις αρκούδες στην περιοχή να εξαφανιστούν, ήταν ο ήχος την ξύλινης πόρτας άνοιξε κλείσε, και ο ήχος που ξερνούσα τα σωθικά μου στον κήπο.!!! Συνέβη τουλάχιστον επτά με οκτώ φορές μέσα στην νύχτα.

Κατά τις 12 το μεσημέρι έρχεται η Μόνικα και μου λέει ότι πίνουν από το πρωί πάλι για να στρώσουν από το χανγκοβερ και ρωτούν που είμαι και αν θα έρθω!!! Η Μόνικα μου λέει ότι πάει να πει στον Sergey για μια βραδιά ακόμη. Εννοείτε λέω!!! Προσπαθώ να σηκωθώ από το κρεβάτι. Το καταφέρνω με αργά βήματα και βγαίνω έξω και πάω τουαλέτα.

Βάζω το κεφάλι μου κάτω από την βρύση μπας και στρώσω. Πέφτω στην Ζενια που ερχόταν προς εδώ και μου λέει my baby και μου δίνει φιλί στο στόμα νιώθοντας την γεύση της βότκας και φεύγει!!! Τώρα ξυπνώ ποιο πολύ σκεπτόμενος τι έχω κάνει ο μαλακας την προηγούμενη νύχτα. Φτάνω στο τραπέζι είχαν τελειώσει ένα μπουκάλι βότκα από το πρωί, δείχνοντας μου για να μου βαλουν.. Ξεκινούσαν το δεύτερο!!!



Νιετ, Νιετ και παω δίπλα μόνος μου. Ούτε να την μυρίσω δεν θέλω ανακατεύομαι.. Νεράκι και τσαγάκι, γιατί νιώθω σαν να κοιμήθηκα μέσα σε μπετονιέρα!!!



Μόνο έτσι συνέρχεσαι από μεθύσι, ένα κουβά νερό από πηγάδι, σταθερά σε μονοψήφιο νούμερο η θερμοκρασία του!!!



Ψιλο νιώθω καλύτερα κατά τις 14:00 και λέω με την Μόνικα για μια βόλτα εδώ κοντά με τα πόδια μπας και συνέρθω εντελώς. Αρχίζουν τις ετοιμασίες για το φαγητό.





Μπήκε και το τσουκάλι στην φωτιά..



Κοιτάμε χάρτη να δούμε που θα πάμε, και βλέπουμε μια μικρή λιμνούλα εδώ κοντά αλλά δεν φαίνονταν δρόμοι η μονοπάτι, και δεν ξέραμε αν έχει πρόσβαση. Ρωτάμε τον Sergey δεν ξέρει δεν έχει πάει, το βλέπει η Ζενια λέει ξέρω είναι ωραία , θα έρθω μαζί σας!!! Παίρνω κάνα νερό, φραπεδακι για να φτιάξω, κάτι φαγώσιμο και έτοιμοι.

Σκάει η Ζενια κρατώντας τσίγκινο ποτήρι την γνωστή καραβάνα από το στρατό, με βότκα και λέει έτοιμη. Ζενια προχώρα σε ακτίνα πέντε μέτρων από εμένα δεν μπορώ να μυρίζω αναθυμιάσεις Βότκας. Πολύ σκληρός έτσι; Χαχαχα



Μετά από εδώ αρχίζει το δασώδες κομμάτι που στο περίπου και βάση στίγματος βλέποντας χάρτη στο κινητό, βρίσκουμε επιτέλους αυτή την λίμνη όπου την περιέβαλε βαλτώδες έδαφος. Δυσκολευόμασταν να περπατήσουμε.



Επιστρέφουμε στο σημείο στην Βαϊκάλη που ήμασταν χθες το απόγευμα.

Χάι Χίτλερ Ζενια!!!





Μη φοβάσαι baby εγώ είμαι εδώ πέρνα, δεν είναι τίποτα, άμα πέσεις θα σε πιάσω!!!



Αράξαμε λίγο στην λίμνη τσιμπήσαμε αυτά που είχαμε καφεδάκι τέλος, και βότκα τέλος. Αλλά κανένα πρόβλημα η Ζενια το ποτήρι μέσα στην λίμνη και έπινε κρυστάλλινο νερό Βαϊκάλης!! Επιστροφή στην βάση μας για να φάμε και να πιούνε..



Φτάνοντας τύπος και υπογραμμών. Έφαγα καλά δεν άγγιξα αλκοόλ καθόλου και το γύρισα στα γνωστά μονοπάτια coca-cola forever!!! Πήγα για ύπνο νορμάλ ώρα πιστώς πλέον στο ταξιδιωτικό πρόγραμμα.. Οι άλλοι κανονικά το αλκοολικό τους πρόγραμμα, παρόλο που θέλουν να φύγουν και αυτοί αύριο.

 

[Magelanos]

1-8-18 ΤΕΤΑΡΤΗ (RU-Khyagt 495χιλ Hotel Druzhba 35e)



Το baby μου δεν το είδα το πρωί για να το αποχαιρετήσω. Δεν θα άντεχε κάτι τέτοιο και έφυγε τα ξημερώματα!!!



Έτοιμοι για αποχαιρετισμούς πράγμα δύσκολο γιατί δεθήκαμε πάρα πολύ. Έχουμε ανταλλάξει τηλέφωνα για να μιλάμε. Όλοι μας περιμένουν όποτε μπορέσουμε να βρεθούμε ξανά και να μας φιλοξενήσουν!!!

Πριν η Νατάσα με παρακάλεσε για μια Φώτο πάνω στην μηχανή. Τις άρεσαν πολύ αλλά δεν έτυχε ποτέ.



Ο καιρός συννεφιασμένος και έτοιμος για βροχή ξανά, αφού έριξε το βράδυ..





Στάση στο μοναδικό μαγαζάκι εδώ δίπλα, για κάνα χυμό και φαγώσιμο για τον δρόμο.



Η σκέψη ήταν για Ουλάν-Ουντε διανυκτέρευση να δούμε την πόλη, αλλά θα ήμασταν ποιο μακριά για τα σύνορα με Μογγολία την επομένη. Θα έπρεπε και μια νύχτα στα σύνορα εντως Ρωσίας σίγουρα. Και επειδή θα ήμουν και οριακά με την Βίζα Ρωσίας και μην γίνει τίποτα (βλέπε πιόμα) ,θα διανυκτερεύσουμε στην συνοριακή πόλη Khyagt.

Στον δρόμο με βροχή δυσκολεύοντας πολύ την οδήγηση..



Περνώντας έξω από την Ουλάν-Ουντε κατεβαίνοντας ένα δασώδες κατηφορικό με στροφές, στο δεξί μάτι βλέπουμε κάτι σαν εστιατόριο και αρκετοί να έχουν σταματήσει. Σταματάμε να φάμε κάτι ζεστό να στανιαρουμε, αλλά και να στεγνώσουμε λίγο. Είχε πολύ κόσμο, και βρήκαμε μια θέση, πήγαινες έκανες την παραγγελία, πλήρωνες και σε φώναζαν να παραλάβεις. Σούπες ζεστές Ρωσικές είναι ότι καταλληλότερο αυτή την στιγμή.

Βγαίνει η Μόνικα για τσιγάρο έξω και σκάει ποδηλάτης εκείνη την στιγμή. Βλέποντας από το παράθυρο, σκεπτόμουν τον ταλαίπωρο. Μάλλον Ρώσος διακρίνοντας το σημαιάκι που είχε στο ποδήλατο, δεν ήμουν σίγουρος. Έχει πιάσει κουβέντα με Μόνικα και μου κάνει νόημα να βγω έξω.

Λοιπόν όλοι για κάμψεις τώρα!!! Σέρβος που είχε ξεκινήσει από την χώρα του για Κίνα-Πεκίνο μέσο Μογγολίας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



Σας αφήνω να τα πείτε πάω να κλάψω τώρα. Συνέχεια με βροχή πάλι και μετά από κάποιες γεμάτες από κούραση ώρες, φτάνουμε στην πόλη όπου σταματά και η βροχή αποκαλύπτοντας ένα ουράνιο τόξο!!!



Η εύρεση για ξενοδοχείο στην είσοδο της πόλης ξεκινά, πράγμα όχι τόσο εύκολο γιατί πολλοί σκέπτονται για διανυκτερεύσει και την επόμενη σύνορα.



Αποφασίζουμε να πάμε προς κέντρο που δείχνει κάποια να ρωτήσουμε στα τρία χιλιόμετρα από εδώ. Φτάνουμε στο πρώτο που φαινόταν και καλό, πράγμα περίεργο γιατί τα περισσότερα είναι ψιλό χάλια, και είναι γεμάτο. Ποιο κάτω μας λέει έχει άλλο ένα ρωτήστε. Πάμε και είχε ένα. Απλό χωρίς πρωινό και χωρίς παρκινγκ.

Έξω δεν μπορώ να παρκάρω και μου είπαν ότι μπορείς να πας στο ξενοδοχείο που σε έστειλε εδώ έχει φυλασσόμενο παρκινγκ. Οκ βγάζουμε πράγματα που θέλουμε και πάω. Υπήρχε σεκιούριτι και με200 ρούβλια πρόσεχε την μηχανή. Αράζουμε λίγο κρεμάμε πράγματα παντού για να στεγνώσουν, και λίγο πριν νυχτώσει βγαίνουμε να βρούμε να φάμε.





Ναι αλλά που δεν υπήρχε τίποτα ανοιχτό. Περπατούσαμε σε κεντρικό δρόμο και ελάχιστα άτομα περπατούσαν.



Βλέποντας το νεαρό της ηλικίας ακολουθουμε, μπαίνουν στον σινεμά της πόλης. Μπαίνουμε και εμείς και βλέπουμε ότι εκτός από ποπ-κορν έφτιαχναν χάμπουργκερ και πίτσα. Μια χαρά θα φάμε. Μας έβλεπαν περίεργα αλλά και με χαρά που μπορούν να εξασκηθούν στα αγγλικά. Τέλος η Σιβηρία αύριο Μογγολία!!!

 

[Magelanos]

2-8-18 ΠΕΜΠΤΗ (MGL-Ulan Bator-Ουλάν Μπατόρ 353χιλ City Hostels&Tours 20e)



Το ξύπνημα πρωί δεν το είχαμε πάλι λόγο χθεσινής κούρασης. 10:00 έτοιμη για μίζα.



Και λίγο από γειτονιά με τους τέλειους δρόμους.





Λόγο που δεν έχει πρωινό, στάση σε βενζινάδικο πριν περάσουμε σύνορα, για φουλαρισμα, καφεδάκι και κάτι να φάμε.



11:00 είμαστε στα Ρωσικά σύνορα. Λίγο αργά ας ελπίσουμε ότι δεν θα φάμε ταλαιπωρία. Περνάμε σχετικά γρήγορα και ανοίγει η μεταλλική πόρτα των συνόρων της Μογγολίας. Κατεβαίνει η Μόνικα και με βάζουν να περάσω την μηχανή μέσα από μια τάφρο με νερό μέχρι τους μαρσπιεδες!!!

Κάτι σαν απολύμανση δεν κατάλαβα γιατί, και πάμε στην ουρά από αμάξια που είχε σχηματιστεί. Σημασία κανείς δεν μας δίνει και παρατηρώντας οι περισσότεροι έβγαιναν από τα οχήματα και πήγαιναν μέσα στο κτήριο. Παίρνει και η Μόνικα τα διαβατήρια και χαρτιά για την μηχανή και μπαίνει. Μετά από κάνα σαρανταλεπτο βγαίνει τσαντισμένη, λέγοντας ότι κάνουν διάλειμμα τώρα. Τι να πεις!!!

Παρκάρει ένα 4χ4 πίσω από έμενα με ένα ζευγάρι Ρώσων που είχαν έρθει από Βλαδιβοστόκ. Ήξεραν αγγλικά οπότε πιάσαμε κουβέντα να περάσει η ώρα. Το είχαν μετατρέψει σε σπίτι το τετρακίνητο. Μου έδωσε και αυτοκόλλητο και το έβαλα στην μηχανή. Βλέπουμε κινητικότητα οπότε πάει πάλι η Μόνικα. Βγαίνει πάλι έξω φρενών λέγοντας δεν θα το πιστέψεις!!! Τι πάλι ρε πουστη μου;

Οι Βίζες μας είναι άκυρες δεν τις δέχονται και πρέπει να βγάλουμε καινούριες. Γιατί; Αφού από προξενιό τις πήραμε και όχι από περίπτερο!! Τα αυτοκόλλητα έχουν αλλάξει σε καινούρια και εμείς έχουμε τα παλιά. Στο Ιρκούτσκ δεν θα ήταν ενήμεροι μάλλον. Τι λες τώρα αν ξέραμε ότι βγάζουν στα σύνορα δεν θα κάναμε όλη αυτήν την διαδικασία και θα τελειώναμε εδώ. Άσε που είναι και ποιο φθηνή στα σύνορα να βγάλεις.

Και τώρα που τις έχουμε πληρώσει; Θα βγάλουμε καινούριες χωρίς να δώσουμε κάτι. Άντε ξεκίνα από την αρχή, αιτήσεις, φωτώ, φωτοτυπίες κλπ τρέξιμο και χάσιμο χρόνου. Μας στέλναμε και σε κάτι κισσέ και πληρώναμε τρία, δυο ευρώ πράσινα τέλη κα πράσινα άλογα μη πω καμιά κουβέντα!!! Μετά άνοιξε βαλίτσες φτιάξε πράγματα και κλείσε βαλίτσες. Όλο αυτό ένα τετράωρο για να δούμε την πύλη να ανοίγει για να εισέρθουμε Μογγολία!!



Ευχάριστη έκπληξη τύχαμε το ζευγάρι με το Africa που τους είχαμε πρώτο δει στο Ιρκούτσκ στο συνεργείο του Σάσα. Όλα καλά με λίγες ανώδυνες ψιλό πτώσεις. Καλό ταξίδι χαρήκαμε..
Δεν τελειώσαμε όμως βγαίνοντας αμέσως υπήρχαν κιόσκια που έβγαζες ασφάλεια για την μηχανή. Ήταν υποχρεωτικό αφού η πράσινη κάρτα σας είναι άχρηστη εδώ.. Ευτυχώς δεν θελαν πολλά με επτά ευρώ για ένα μήνα. Ένας υπάλληλος από ένα γραφείο που μας είδε και ήξερε αγγλικά, ήθελε κουβέντα και φωτώ.



Με τον ΑΗ-3 θα οδηγώ μέχρι την πρωτεύουσα. Μια λωρίδα άνοδο μια κάθοδο. Μετά από 80χι περίπου η πρώτη στάση για ξεκούραση, νομίζοντας ότι έχουμε κάνει 500!!! Η ποιότητα του δρόμου κυμαίνεται από μέτρια έως άθλια!!



Πουθενά δεν βρίσκεις την ηρεμία σου. Τετράποδοι κίνηση!!!



Πρέπει να συνεχίσουμε γιατί με 270χιλ περίπου ακόμα θέλουμε ένα εξάωρο για πλάκα.



Περνώντας την πόλη Νταρχαν..





Στάση σε βενζινάδικο για τουαλέτα δίπλα στις γραμμές τρένου..



Εδώ παίζει το ανοίγεις πόρτα να φύγει ένα μεγάλο σμήνος από μύγες, παίρνεις βαθειά ανάσα και μπαίνεις. Α μην ξεχάσω χαρτί να έχετε μαζί σας!!! Στον δρόμο πάλι γρήγορα..



Που και που βγαίνει και ο ήλιος, αλλά και όταν όχι, ευτυχώς δεν βρέχει..



Ο πανύψηλος σιδερένιος εργάτης!!



Περνάμε και από ένα μοναστήρι, που υπό άλλες συνθήκες θα κάναμε επίσκεψη. Τώρα χρόνο όχι και η πρόσβαση είναι λασπώδες.



Η τελευταία στάση περίπου 80χιλ πριν την πρωτεύουσα!!





Θα χορτάσουμε στέπα μου φαίνεται!!!



Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά μαύρη σαν καλιακούδα, και έτσι μπαίνουμε πρωτεύουσα στέλνοντας μας ο γκουγκλις από κέντρο για να φτάσουμε ξενοδοχείο. Μόλις είπα τον δεσπότη Παναγιώτη, από πού μου ερχόντουσαν και τι έκαναν δεν προλάβαινα να το εμπεδώσω. Το μόνο ότι οδηγούσαν οι περισσότεροι δεξιοτιμονα αμάξια αυτό τα λέει όλα.

Αφού φτάσαμε σώοι και αβλαβείς στο ξενοδοχείο κατά τις 23:00 μην μιλάμε καθόλου. Απλά πέσαμε ξεροί για ύπνο!!!

 

[Magelanos]

3-8-18 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (MGL-Ulan Bator - Ουλάν Μπατόρ 0χιλ City Hostels&Tours 20e)

Σήμερα αφιέρωμα στην ξεκούραση δεν θα κάνουμε τίποτα, που και να θέλαμε έτσι όπως είμαστε αδύνατο. Να σας πω λίγο με το πρόβλημα των παρκινγκ των ξενοδοχείων. Ελάχιστα έχουν και αυτά είναι τετραστερα και πάνω, με τιμές από 70 και πάνω την βραδιά. Οπότε υπάρχει μεγάλο πρόβλημα όταν έχετε όχημα ακόμα και μηχανή.

Εδώ αυτή η υπεύθυνη μας είπε ότι έχει για να μην χάσει τον πελάτη, ακούγοντας μηχανή. Παρκινγκ δεν έχει απλά είχε ένα εξωτερικό χώρο πλυσταριό, με καγκελόπορτα που κλειδώνει και χωρά η μηχανή. Οπότε στην ουσία είχα πριβέ παρκινγκ με το κλειδί του λουκέτου μαζί μου. Δεν με χάλασε καθόλου εννοείτε.

Ένα πρόβλημα είχαμε με το δωμάτιο που δεν είχαμε ζεστό νερό. Είπε ότι μέσα στην μέρα θα φτιαχτεί. Το ελπίζω.. Μετά μας βοήθησε στο να πάρουμε κάρτα ΣΙΜ το ποιο σημαντικό για κάθε χώρα πόσο μάλλον για Μογγολία. Θέλαμε να έχουμε όσο ήταν δυνατό ιντερνέτ παντού. Μας πρότεινε την κατάλληλη γι’αυτό εταιρία κινητής τηλεφωνίας. Πχ υπήρχε εταιρία κινητής τηλεφωνίας που το ιντερνέτ ήταν σουπερ στην πρωτεύουσα και λίγο έξω από εδώ δεν έπιανες τίποτα. Για μας κάτι τέτοιο θα ήταν άχρηστο.

Γι’αυτό θέλει ψάξιμο και τύχη για να σου δώσει κάποιος την κατάλληλη πληροφορία. Εμείς ήμασταν τυχεροί σε αυτό λόγο στην υπεύθυνη του Hostel. Οκ μας είπε και από που να πάμε να πάρουμε και το απογευματάκι θα το κάνουμε. Ξεκούραση τώρα.. Ξεκινάμε με τα πόδια κοντά από το ξενοδοχείο, για ένα μεγάλο πολυκατάστημα τύπου mall. Εκεί θα πάρουμε ΣΙΜ αλλά θα βρούμε και να φάμε.

Περπατώντας βλέπουμε το μποτιλιάρισμα, καυσαέρια, κόρνες και χαμός στους δρόμους. Πραγματικά είναι απαγορευτική η οδήγηση στο κέντρο. Φτάνοντας στο κατάστημα, στο ισόγειο είχε ένα ωραίο εστιατόριο και αποφασίζουμε να φάμε εδώ αφού κάνουμε τις αγορές μας πρώτα. Όλα καλά με την ΣΙΜ αγοράσαμε και έγινε ενεργοποίηση. Και μέσα εδώ είχε να φας τύπου σε σκαμπό με διαφορετικές κουζίνες που στα ετοίμαζαν μπροστά σου..



Εμείς πάμε στο εστιατόριο που το είδαμε και καλό να κάτσουμε χαλαρά και έξω. Εντάξει εδώ που φτάσαμε μια μπύρα Jenkins Khan επιβάλετε!!!



Όλα γευστικά και ωραία, ήπιαμε και τα καφεδάκια μας μετά, φάγαμε τα γλυκάκια μας και όταν νύχτωσε για τα καλά επιστρέψαμε ξενοδοχείο.

4-8-18 ΣΑΒΒΑΤΟ (MGL-Ulan bator – Ουλάν Μπατόρ 0χιλ City Hostels&Tours 20e)


INFO:
Ουλάν Μπατόρ ιδρύθηκε το 1639 ως μία περιοδεύουσα μονή με την ονομασία Ούργκα (Örgöö) και αποτελούταν από γιούρτες, νομαδικές εγκαταστάσεις με αντίσκηνα. Αρχικά βρίσκοταν στη λίμνη Σιρέετ Τσαγκάαν στο σημερινό Οβορχανγκάι, περίπου 250 χλμ. από τη σημερινή του τοποθεσία, ενώ προορίζονταν ως έδρα του Ζαναμπαζάρ, πρώτου Τζεμπτσουντάμπα Χουτουγκτού.


Πάμε να περπατήσουμε προς κεντρική πλατεία της πόλης Σουκ Μπατόρ και να δούμε διάφορα γύρο από αυτήν!!





Φτάνοντας στην τεράστια σε μέγεθος πλατεία με φόντο το επιβλητικό κτήριο που στεγάζει το Μουσείο Ιστορίας.





Γεμάτο κόσμο η πλατεία από γάμους!!



Το κτήριο της Όπερας..









Δώσε γάμο στον λαό!!



Στους κήπους του Τζενκινκ Χανς.



Πάμε εδώ απέναντι στο επιβλητικό γυάλινο κτήριο σε σχήμα πτερύγιο, Το Τhe Blue Sky Hotel and Tower.



Δίπλα το μουσείο Βουδιστικός Ναός Choijin Lama Museum.














Ωραία αυτά που είδαμε και φεύγοντας από εδώ βρίσκουμε ένα εστιατόριο να φάμε. Μετά επιστροφή ξενοδοχείο για μπουγάδα, και περιποίηση μηχανής..

 

[Magelanos]

5-8-18 ΚΥΡΙΑΚΗ (MGL-Chinggis Khaan Statue Complex 108χιλ)



Σήμερα θα χρειαστεί να πάρουμε την μηχανή για να επισκεφτούμε το σημαντικότερο μνημείο της χώρας το Ιππικό Άγαλμα του Τζένγκις Χαν 54χιλ ανατολικά από πρωτεύουσα.

INFO:
Το ιππικό άγαλμα του Τζένγκις Χαν , μέρος του συγκροτήματος του αγάλματος του Τζένγκις Χαν, είναι ένα άγαλμα του Τζενγκις Χαν ύψους 40m με άλογο, στις όχθες του Ποταμού Τουούλ στο Tsonjin Boldog (54 χλμ. (33,55 mi)) ανατολικά από πρωτεύουσα Ουλάν Μπατόρ, όπου σύμφωνα με το μύθο, βρήκε ένα χρυσό μαστίγιο. Το άγαλμα είναι συμβολικά ανατολικά προς τη γενέτειρά του.

Βρίσκεται στην κορυφή του Genghis Khan Statue Complex, ενός κέντρου επισκεπτών, ύψους 10 μέτρων, με 36 κίονες που αντιπροσωπεύουν τα 36 Khans από τον Genghis έως τον Ligdan Khan. Σχεδιάστηκε από τον γλύπτη D. Erdenebileg και τον αρχιτέκτονα J. Enkhjargal και δημιουργήθηκε το 2008.. Οι επισκέπτες περπατούν στο κεφάλι του αλόγου μέσω του στήθους και του λαιμού, όπου έχουν πανοραμική θέα.


Λόγο μέρας (Κυριακή) το κέντρο δεν έχει τόσο κίνηση και εύκολα πιάνουμε τον ΑΗ-3 με κατεύθυνση ανατολικά. Μετά από 30χιλ και τη πόλη Nalayh οδηγούμε στον ΑΟ501



Και μετά από λίγο διακρίνεται από μακριά αυτό το επιβλητικό άγαλμα!!!



Παρκάρω και το βλέμμα δεν ξεκολλά πάνω από αυτό το μεγαλειώδες κατασκευαστικά μνημείο!!!



Πάμε να μπούμε μέσα.



Η τεράστια παραδοσιακή μπότα βγάζει μάτι!!!





Πάμε πάνω στο κεφάλι του αλόγου που έχει εξωτερικό χώρο με θέα!! Ανεβαίνεις με σκάλες αλλά και ασανσέρ!!!



Ουαο what a view!!!





Στο υπόγειο έχει μουσείο για να δούμε..



Εδώ με τον συνάδελφο, άλογα καβαλά αυτός άλογα κι’εγω!!!



Έλα Μόνικα σου βρήκα τον Σαμάνο που ψάχνεις, να σου κλείσω ένα ραντεβού;



Σε καμιά περίπτωση βέβαια δεν θα θέλαμε συνάντηση με αυτό το σκυλάκι σε στέπα!!!



Βγαίνουμε έξω για τις τελευταίες φωτώ..





Πάμε για πίσω..

Όταν είσαι άνθρωπος της στέπας και σε πιάνει κίνηση στον δρόμο. Απλά κάνεις δεξιά περνάς την πρασινάδα, πας τάπα στον χωμάτινο παράδρομο, και βγαίνεις μπροστά. Προσοχή τον νου σας στους καθρέφτες για κάθε προσπέραση που θα κάνετε.



Η τετράποδη κίνηση έχει προτεραιότητα εδώ..



Λίγο πριν μπούμε πρωτεύουσα πέφτει το μάτι σε πλυντήριο αυτοκίνητων. Στάση για ένα πλυσιματακι στην μηχανή, από Ελλάδα έχει να πλυθεί..



Φτάνουμε ξενοδοχείο αλλάζουμε και βουρ έξω για Mall που το έχουμε κάνει δεύτερο σπίτι. Μάσα και καφεδάκι..



Μεχρι που νυχτωσε και ξανα πισω ξενοδοχειο..

 

[Magelanos]

6-8-18 ΔΕΥΤΕΡΑ (MGL- Ulan Bator – Ουλάν Μπατόρ 4χιλ City Hostels&Tours 20e)

Το αισιόδοξο σενάριο για σήμερα είναι φόρτωμα η μηχανή, στάση στη Ρωσική Πρεσβεία για παραλαβή Βίζες, και την κάνουμε. Έχουμε καταθέσει ηλεκτρονικά ότι χρειάζεται για τουριστική Βίζα και έχοντας πληροφορίες από το Caravanistan που λέει ότι για εξπρές άμα είσαι νωρίς θα παραλάβεις άμεσα..

Ωραία χαιρετούμε την υπεύθυνη στο ξενοδοχείο για ότι βοήθεια μας παρείχε, καβάλα μηχανή και έξω από πρεσβεία. Πρώτη σφαλιάρα.. Σήμερα είμαστε κλειστά για το κοινό. Τρίτη, Τετάρτη, και Παρασκευή. Ωραία αφού λέμε στον σεκιούριτι ότι έχουμε καταθέσει κλπ λέει ελατέ λίγο μέσα. Πάμε και εξηγούμε σε υπάλληλο πλέον. Τσεκάρει στο σύστημα βλέπει όντως τις αιτήσεις και απαντά ότι έχουμε κάποιο πρόβλημα!!!

Εδώ και 15 μέρες έχει έρθει εντολή από Μόσχα σε κατάργηση της Τουριστικής Βίζας σε Ευρωπαίους!!! Μόνο τράνζιτ Βίζα εκδίδουμε!!! Άρα άκυρα όλα και ξανά κατάθεση για Τράνζιτ με αναλυτικό πρόγραμμα από ποιες πόλεις θα περάσετε και πόσα χιλιόμετρα!!! Και παραλαβή πότε; Πέντε εργάσιμες!!! Τον ήπιαμε!! Για εξπρές; Είναι παραπάνω η τιμή φυσικά, σχεδόν διπλή, και την επομένη μέρα γίνεται από την κατάθεση. Ξενερα του θανατά και φεύγουμε. Πάμε εδώ κοντά στην κεντρική πλατεία για μια φωτώ με την μηχανή γιατί που αλλού τέτοια ευκαιρία;



Δεν κυκλοφορώ καθόλου κέντρο είναι ταλαιπωρία και επικίνδυνο. Παίρνουμε τηλέφωνο στην ρεσεψιόν του ξενοδοχείου να μας κρατήσει το ίδιο δωμάτιο τουλάχιστον για δυο μέρες ακόμα και βλέπουμε. Ευτυχώς προλάβαμε και δεν το έδωσε. Ωραία επιστροφή στο ξενοδοχείο για μελέτη δρομολογίου εντως Ρωσίας για Βίζες. Εννοείτε βραδάκι στο Mall για μασαμπουκα..




7-8-18 ΤΡΙΤΗ (MGL- Ulan Bator – Ουλάν Μπατόρ 4χιλ City Hostels&Tours 20e)

Ξεκινάμε ακόμη μια φορά για πρεσβεία Ρωσίας. Στον δρόμο έπρεπε βρούμε κάπου για φωτοτυπίες. Γεμίσαμε χαρτουρα και φτάνουμε πρεσβεία. Ουρές από κόσμο πάθαμε πλάκα. Πάλι γκαντεμιά έχουμε πέσει σε διακοπές φοιτητών και βγάζουν Βίζες για να την κάνουν. Κοίτα που δεν θα προλάβουμε πάλι.

Όντως τελευταία στιγμή καταθέτουμε αλλά πρέπει να πληρώσουμε σε τράπεζα και όχι εκεί. Μας κόβει χαρτάκι και μας λέει που και σε μια συγκεκριμένη και μόνο. Πάμε προς τράπεζα βρίσκουμε ίδιων συμφερόντων αλλά δεν ήταν αυτή. Μέχρι να συνεννοηθούμε άντε για. Με πιστωτική δεν μπορούσαμε να πληρώσουμε ούτε με χρεωστική μόνο αν ήσουν ντόπιος και είχες Μογγολικές κάρτες. Άρα μόνο με μετρητά που είχαμε αλλά δεν δέχονταν ευρώ!!!

Αναγκάστηκε η Μόνικα που είχε μια χρεωστική από Βιετνάμ και βγήκαμε έξω στο ΑΤΜ βγάζοντας μετρητά για να πληρώσουμε. Όλο αυτό μας στοίχισε σε χρόνο και είχε κλείσει η Πρεσβεία. Αύριο πάλι.. Φεύγοντας γνωρίσαμε έναν ντόπιο που διαφήμιζε τουρ σε τουρίστες έχει μια εταιρία το Drive Mongolia και πιάσαμε κουβέντα. Είναι υπεύθυνος στο Camp που διοργανώνει εκδήλωση φέτος το Horizon Unlimited λίγο έξω από την Πρωτεύουσα.

Πέσαμε στον κατάλληλο άνθρωπο. Πρώτον ρωτάμε που μπορούμε να αλλάξουμε λάστιχο. Μας έδωσε διεύθυνση και κανόνισε για αύριο να πάμε. Δεύτερον και σημαντικό θέλαμε να ξεφορτωθούμε όγκο από την μηχανή με περιττά πράγματα. Θέλαμε να μην έχουμε πάνω μας όταν ξεκινάμε τα δύσκολα σε στέπες. Ψάχναμε τρόπο να τα στείλουμε στην τελευταία πόλη πριν βγούμε από Μογγολία. Στην πόλη Ολγκι..

Και αυτό μας το έλυσε με ένα τριαντάρι ευρώ γιατί μιλάμε περίπου 20κιλα σάκο, θα τα στείλει αυτός στο Camp που έχει εκεί στην πόλη. Εντάξει δώσαμε ραντεβού σε ένα καφέ που διαθέτει αύριο πριν πάμε για το λάστιχο να του δώσουμε σάκο. Όλα καλά και φεύγουμε για ξενοδοχείο. Αργά το απόγευμα βγήκαμε μια περπαταδα στην κεντρική πλατεία και πίσω..

 

[Magelanos]

8-8-18 ΤΕΤΑΡΤΗ (MGL- Ulan Bator – Ουλάν Μπατόρ 30χιλ City Hostels&Tours 20e)

Φύγαμε για πρεσβεία με σάκο και λάστιχο μαζί. Πρώτα να ξεμπερδέψουμε και μετά όλα τ'αλλα. Παρκάρω από έξω και κάθομαι στην μηχανή μιας και δεν είναι παρκινγκ.



Χαμός και σήμερα από κόσμο μπορεί και χειρότερα. Βρίσκει τον τρόπο η Μόνικα και τρυπώνει μέσα. Μετά από καμιά ώρα βγαίνει παρέα με δυο τουρίστες. Όταν μπήκε μέσα η Μόνικα κατάλαβε ότι υπήρχαν δυο ουρές. Μια για ντόπιους και μια για τουρίστες. Οι δυο τους κάθονταν με τις ώρες μαζί με ντόπιους. Όταν η Μόνικα μπήκε ποιο μπροστά και τους το είπε και ξεμπέρδεψαν και αυτοί.

Πολωνός ο ένας και Ελβετός ο άλλος φίλοι με μηχανές BMW- GS1200 LC τώρα είχαν έρθει με τα πόδια στην Πρεσβεία. Εννοείτε ανταλλάξαμε τηλέφωνα για επικοινωνία. Σήμερα φεύγουν με κατεύθυνση προς έρημο Γκόμπι, πράγμα που έχουμε και εμείς στο μυαλό μας για αύριο αφού πάρουμε Βίζες. Ωραία πιθανών κάπου να βρεθούμε. Φύγαμε για το καφέ του Μογγολου να δώσουμε σάκο. Όλα καλά πάμε για λάστιχο και στην επιστροφή ξανά σταματάμε για ένα καφέ..

Με τον δρόμο προς το Διεθνές Αεροδρόμιο και 15χιλ περίπου φτάνουμε σε ένα στενό απέναντι από το αεροδρόμιο. Γείρω μας ψηλά κτήρια καινούρια πολυκατοικιών αυτά τα άχρωμα τσιμεντένια μπλοκ του κουμμουνισμού. Γενικά είδαμε έναν οργασμό κτισίματος, πράγμα που φανερώνει ότι επεκτείνεται συνέχεια η πρωτεύουσα..

Πήραμε τηλέφωνο τον τύπο γιατί δεν το βρίσκαμε και βλέπουμε κάποιον που σηκώνει το χέρι από την απέναντι πλευρά που έχουμε παρκάρει. Χωμένο σε στενό με αδιέξοδο χωρίς καμιά επιγραφή σιγά μην το βρίσκαμε. Τώρα εγώ περίμενα βουλκανιζατέρ με μηχάνημα κλπ. Εντάξει δεν περίμενα και ζυγοστάθμιση μην τρελαθούμε. Αλλά το μόνο που υπήρχε ήταν τρεις με λεβιέδες στα χέρια.

Πράγμα που σημαίνει ότι μόνο έτσι αλλάζουν λάστιχο εδώ.. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν τίγκα σε καινούρια λάστιχα. Μια μάρκα τα κορεατικά Shinko. Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να κουβαλάς λάστιχο και μάλιστα από τόσο μακριά όπως Ελλάδα. Έξω που το είχα στο διπλό σταντ βγάζουν την ρόδα και πάνε μέσα να παλέψουν να βγάλουν το λάστιχο.

Όσο γινόταν αυτό άλλαξα τα τακάκια πίσω που είχαν αρκετή φθορά.





Εδώ με τα μαστορια που τους δυσκόλεψε μπορώ να πω. Κοιτάτε πίσω τους τις στιβες από λάστιχα όλων των διαστάσεων για on-off μηχανές..



Το ατού αυτού του μαγαζιού ήταν το off-road τερέν που υπήρχε έξω.



Έκανες άμεσο τεστ στο καινούριο τακουνατο λαστιχάκι και άμα δεν σου άρεσε το πήγαινες πίσω!!! Χαχαχα…



Μαλακα μου όταν έφτασα και το είδα λέω τώρα κοίτα να δεις που θα χρειαστώ ρυμούλκηση!!!



Φύγαμε..



Φτάνουμε στο καφέ δίπλα στην εταιρία του φίλου (Drive Mongolia).



Ωραίο μαγαζάκι..





Κάτσαμε να φάμε βλέποντας μενού έχει ωραία κουζίνα. Αφού τελειώσαμε σκάει ο φιλος και κάθετε μαζί μας. Ανοίγουμε χάρτη ρωτώντας μας ποιο είναι το πλάνο. Λέμε με κατεύθυνση Γκόμπι να δούμε αμμόλοφους. ΩΧ!! Α κοίτα δεν θέλω ωχ!! Γιατί; Αυτή η περιοχή κάτω της ερήμου έχει τεράστιες πλημύρες!!! Τιιιιι!!!!! Ναι με μεγάλες καταστροφές σε κτηνοτροφία και οδικό δίκτυο.

Ακόμα και το σιδηροδρομικό δίκτυο έχει καταστραφεί που πάει Κίνα!!! Τώρα εάν αυτό δεν είναι γκαντεμιά τότε τι είναι ρε παιδιά; Μόνικα έχεις δίκιο πρέπει να βρούμε Σαμάνο να μας διαβάσει. Ευχαριστούμε ρε φίλε μας έκανες την καρδιά περιβόλι!! Φέρε τώρα δυο εσπρεσακια να πάνε τα φαρμάκια κάτω. Φεύγουμε προς ξενοδοχείο σκεπτικοί.



Προετοιμασίες σε μηχανή και αναβάτες για την αναχώρηση αύριο.

 

[Magelanos]

9-8-18 ΠΕΜΠΤΗ (MGL-Mandalgobi-Μανταλγκοβι 275χιλ Mandal Hotel 25e)



Πρώτα πάμε να πάρουμε τα διαβατήρια μας με τις Βίζες από πρεσβεία Ρωσίας. Εξαίρεση για εμάς!!! Σήμερα κλειστά για το κοινό αλλά αφού είναι εξπρές πληρώσαμε και το παρά πάνω, τους παρακάλεσε και η Μόνικα και μας είπαν να περάσουμε να τις πάρουμε. Μια χαρά εξυπηρετικοί ήταν εδώ στην πρεσβεία.

Φύγαμε με κατεύθυνση το αεροδρόμιο για να πιάσουμε τον Α0201 όπου και καταλήγει South Gobi και σύνορα με Κίνα. Βγαίνοντας από την πρωτεύουσα δεν βλέπεις καθόλου κίνηση..



Να γιατί είναι απαγορευτική η οδήγηση νύχτα εδώ που δεν υπάρχει καθόλου φωτισμός..



Μοναχική οδήγηση στον μοναδικό ασφαλτινο δρόμο μέσα στην στέπα.



Στάση για να απολαύουμε την απέραντη πράσινη στέπα..





Ο δρόμος είναι σε πολύ καλή κατάσταση και προς το απογευματάκι μπαίνουμε στην Μανταγκολβι όπου και θα διανυκτερεύσουμε.



Πρώτη απόπειρα βάση Google maps για ξενοδοχείο την αφήσαμε. Τουαλέτα έξω και δεν έχει ζεστό νερό.



Επιλογές ελάχιστες πάνω κάτω την ίδια ποιότητα. Πάμε στο χλιδατο της πόλης και καλά, με τριάμισι αστέρια!!! Οκ έχει παρκινγκ ένα οικόπεδο πίσω από το ξενοδοχείο πρωινό, εστιατόριο, και μπάνιο μέσα με ζεστό νερό. Βέβαια από ποιότητα είχε τα θεματακια του.

Δεν δούλευε τίποτα από αυτό παρόλο τα πολλά κουμπάκια.



Το καλό ότι από το παράθυρο έβλεπα την παρκαρισμένη μηχανή.



Εντάξει πάμε εστιατόριο για φαί και ξεκούραση.


10-8-18 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (MGL-Dalamdzangad-Νταλανζανγκαντ 304χιλ Баянговь Hotel 12e)



Φάγαμε πρωινό και φέρνω την μηχανή μπροστά για φόρτωμα.



Η γειτονιά έρημη..



Στον ίδιο δρόμο ξανά..



Επιβεβαιώνεται αυτό που φοβόμασταν βλέποντας δεξιά και αριστερά του δρόμου..



Ο φίλος είχε δίκιο τελικά. Πρέπει να έχει πέσει πολύ νερό.







Φτάνουμε στην πόλη και βρίσκουμε ένα ξενοδοχείο με τον γνωστό τρόπο. Εντάξει παλιό καθαρό όμως και με τέτοια τιμή καλά είναι.

Αλλάζουμε και έξω για να βρούμε κάπου να φάμε. Περνάμε από το ποιο ακριβό ξενοδοχείο της πόλης με το κυλινδρικό σχήμα. Εξωτερικά πάντως φαινόταν ότι ήθελε ανακαίνιση. Έχει εστιατόριο όμως και αποφασίζουμε να κάτσουμε. Βρίσκεται στον τελευταίο όροφο με θέα. Μια χαρά.



Είμαι λίγο σκεπτικός για το αυριανό δρομολόγιο.



Φάγαμε καλά και πάμε κάπου εδώ δίπλα να ψωνίσουμε φαγώσιμα τίποτα για να έχουμε μαζί μας αύριο. Στην επιστροφή περνώντας από το ίδιο ξενοδοχείο, μια ευχάριστη έκπληξη μας περίμενε. Ο Πολωνός και Ελβετός που είχαμε συναντήσει στη πρεσβεία της Ρωσίας, μόλις έβαζαν κουκούλα στις μηχανές τους. Πω πω χαρά μεγάλη έχουν κλείσει εδώ. Ήρθαν μαζί με έναν Ιάπωνα με Honda CRF-250 βρεθήκαν στον δρόμο και διανυκτερεύει και αυτός εδώ.

Ωραία τα είπαμε λίγο και δώσαμε αύριο ραντεβού εδώ στο πρωινό για να τα πούμε και βγάλουμε δρομολόγιο γιατί και αυτοί θέλουν να πάνε προς Γκόμπι. Σουπερ καλό βράδυ.

 

[boxer]

Δωσε συνεχεια, μην σταματας!!!!! :l2:





ΥΓ
Περιμενω πως και πως, να αλλαξει σελιδα. Ανοιγω απο κινητο, και κανει μια ωρα το χρεπι με ολες αυτες τις φωτογραφιες

 

[Magelanos]

11-8-18 ΣΑΒΒΑΤΟ (MGL-Dalamdzangad-Νταλανζανγκαντ 140 χιλ Баянговь Hotel 12e)



Καλημέρα όπου δεν είναι εδω που τα λέμε με αρκετή συννεφιά περιμένοντας να βρέξει. Πάμε στο ξενοδοχείο των παιδιών και αρχίζουμε να βγάζουμε πρόγραμμα.



Τα πράγματα δεν είναι καλά μαθαίνοντας από έγκυρη πηγή. Ένα φιλικό ιντερνετικο ζευγάρι Γάλλων μηχανόβιων που ταξιδεύει τον κόσμο, παρακολουθώντας το ταξίδι μας μέσο fb μας έστειλε το προφίλ ενός ντόπιου λέγοντας μας ότι αυτός θα είναι ο άνθρωπος σας σε ότι θελήσετε!! Η Μόνικα του έστειλε μήνυμα απάντησε αμέσως και μίλησαν στο τηλέφωνο.

Ο Αγκι λοιπόν διοργανώνει τουρ σε τουρίστες με αυτοκίνητο αλλά και με μηχανές ποιο σπάνια. Ξέρει πολύ καλά αγγλικά και τα περισσότερα αξιοθέατα της χώρας, όπως και οδικό δίκτυο κλπ. Μας είπε ότι κρίμα που δεν ήμασταν χθες εδώ, που ξεκίνησε για Γκόμπι σε Camp με τζιπ και τουρίστες. Θα μπορούσαμε να εξακολουθήσουμε με μηχανή κουβαλώντας μας τα πράγματα.

Όντως βρέχει αυτές τις μέρες και είναι δύσκολα τα πράγματα. Για τώρα που μιλάμε αν θέλουμε να έρθουμε μετά από την πόλη Bayandalai δεν πάει τίποτα και ιδιαίτερα με μηχανή. Μόνο μετά από μέρες που θα έχουν υποχωρήσει τα νερά και στεγνώσει κάπως. Ευχαριστούμε πολύ Αγκι θα δούμε τι θα κάνουμε. Ωραία δίνει και το τηλέφωνο της γυναικάς του σε περίπτωση που βρίσκεται κάπου και δεν έχει σήμα, αν θελήσουμε κάτι να ρωτήσουμε. Μας σκλάβωσε εντελώς!!!

Σύσκεψη στην σύσκεψη χάρτες ανοιχτοί και αποφασίζουμε να πάμε μέχρι την Bayandalai την πόλη που μας είπε ο Αγκι, και βλέπουμε αν μπορούμε να συνεχίσουμε. Αν όχι πίνουμε ένα καφέ εκεί η τρώμε και επιστρέφουμε πίσω.



INFO:
Η έρημος Γκόμπι είναι μεγάλη έρημος της Ασίας. Καλύπτει τμήματα της βόρειας και βορειοδυτικής Κίνας και της νότιας Μογγολίας. Η έρημος έχει μέγιστο μήκος 1.600 χιλιόμετρα και πλάτος 800 χιλιόμετρα και καλύπτει 1.300.000 χλμ² κάτι που την κατατάσσει ως την πέμπτη μεγαλύτερη έρημο στη Γη και τη μεγαλύτερη στην Ασία.

Έτοιμοι να ξεκινήσουμε..





Δεν προλάβαμε να κάνουμε 15 χιλιόμετρα και ανοίγουν οι ουρανοί. Υπερκαταιγιδα να μας χτύπα αλύπητα!!! Και εδώ να σταματήσεις που; Δεν υπάρχει τίποτα. Συνεχίζουμε, θα κόψει που θα πάει. Και όντως ελαττώνει ο ρυθμός της, και λίγο πριν την πόλη Bayandalai το πλάνο μας γκρεμίζεται όπως και τα όνειρα μας να δούμε Gobi..



Έχει εξαφανιστεί σε κάποια σημεία η μια λωρίδα του δρόμου, και ποιο κάτω είχε κοπεί ο δρόμος.



Τσεκάρισμα και βολιδοσκόπηση της κατάστασης.





Περιμένοντας να περάσουν από την απέναντι ντόπιοι με μηχανάκι που το σκέπτονται πάρα πολύ.



Καταλάβαμε με την νοηματική ότι μπορούμε να περάσουμε με πολύ προσοχή, και φτάνουμε μέχρι πόλη. Από εκεί και μετά ούτε καν!!!



Δεν έχει νόημα κανένα να ρισκάρουμε να περάσουμε αυτό το σημείο και να μην μπορέσουμε να συνεχίσουμε. Εδώ κολλά τώρα το έφτασες στην πηγή και πνίγηκες, και όχι ότι δεν ήπιες νερό!!! Πάμε για πίσω με μια στάση πριν την πόλη σε Camp που θέλουν να διανυκτερεύσουν τα παιδιά αύριο. Ο Ιάπωνας λέει εγώ θα πηγαίνω χαλαρά και θα πάω κατευθείαν ξενοδοχείο. Οπότε θα τα πούμε αργά εκεί..

 

[Magelanos]

Φτάνοντας στο Camp Goviin Bayanburd-1




Πάρα πολύ ωραίο Camp τέσσερα μισό σε αστέρια με τα πάντα μέσα.



Καθόμαστε εστιατόριο να φάμε και τα παιδιά μας εκμυστηρεύονται γιατί θα κάνουν αύριο διανυκτέρευση εδώ στην ίδια πόλη στην ουσία. Τα BMW 1200LC έχουν πρόβλημα με τις ακτίνες στους τροχούς. Χαλαρώνουν και σπάνε. Δεν τους έτυχε εδώ λόγο δύσκολου τερέν, αλλά και σε κακή άσφαλτο. Είχαν στείλει άκουσον, άκουσον, τους τροχούς από Ουλάν Μπατόρ με air-courier στην BMW Ελβετία να τους αλλάξουν όλες τις ακτίνες από τα ποιο τελευταία μοντέλα που δεν συμβαίνει αυτό.

Εννοείτε τις ίδιες τους βαλαν και έχουν το ίδιο πρόβλημα. Λένε αν καταφέρουν και επιστρέψουν σώοι και αβλαβές θα προβούν σε μήνυση. Αγόρασαν καινούριες μηχανές για να μην έχουν προβλήματα, και όχι να κινδυνεύουν να σκοτωθούν. Έχουν σκεφτεί και να σταματήσουν το ταξίδι τους γιατί ρισκάρουν.. Εδώ σε αυτό το Camp αύριο θα διανυκτερεύσουν οι αναβάτες από το GS TROPHY MONGOLIA 2018.

Καλεσμένη στην οργάνωση αυτού του Event είναι και η γνωστή On Her Bike - Kinga Tanajewska, που γυρίζει τον κόσμο με BMW F800GS με πολλά βίντεο στο You Tube. Η οποία ήταν και άτυχη είχε πτώση και έσπασε το πόδι της.. Τα παιδιά τώρα έχουν γνωστούς μέσα από την διοργάνωση αυτή και μιλώντας θα τους προμηθεύσουν ακτίνες από μηχανές που έχουν μείνει από διάφορα προβλήματα!!! Τι λέτε ρε παιδιά τώρα!!!

Η υπεύθυνη του Camb ήταν πολύ εξυπηρετική σε ότι ρωτούσαμε, και μας τονίζει και αυτή για τις βροχές ότι 20 χρόνια είχε να γίνει κάτι τέτοιο σε τόσο ένταση και καταστροφές. Έχουν πνιγεί άνθρωποι και ζώα. Και μιλάμε σε έρημο!!! Καθόμαστε έξω από το εστιατόριο να πιούμε καφέ να πάνε τα φαρμάκια κάτω.



Η Μόνικα πείρε διάφορα διαφημιστικά φυλλάδια, και του Camp. Λέμε να επιστρέψουμε και να αράξουμε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου των παιδιών. Φύγαμε για πίσω.





Φτάσαμε εμείς πάμε στο ίδιο ξενοδοχείο που είμαστε και χθες αλλάζουμε και πάμε στα παιδιά οι οποίοι δεν είχαν ανέβει στο δωμάτιο τους, και είχαν αραδιάσει ποτά στην είσοδο και άρχισαν..



Μια μπαγκαζιερα ήταν κανονικό μπαρ. Κουβαλούσαν δυο κολονάτα ποτήρια σε ιδική θήκη για να μην σπάσουν!!! Μετά από λίγο σκάνε δυο 4χ4 με παρέα Ρώσων που θελαν Γκόμπι και αυτοί. Τους είπαμε την κατάσταση και ανοίξαμε χάρτη. Από εκεί που θα πηγαίναμε εμείς ήταν ο ποιο σύντομος δρόμος αλλά και κατεστραμμένος τώρα. Υπάρχει και άλλος που κάνεις κύκλο που μπορεί να είναι ποιο καλά τα πράγματα αλλά δεν ξέρουμε τι παίζει.



Ανεβαίνουμε εστιατόριο να φάμε. Ήρθε και ο Ιάπωνας που η ιστορία του είναι, πέρσι ήταν πάλι Μογγολία είχε στείλει το Honda CRF 250 Ουλάν Μπατόρ έκανε τα πέριξ, το αποθήκευσε και ξανά ήρθε φέτος να κάνει την υπόλοιπη, ότι κάνουμε εμείς στο περίπου, με κάποια Στανς. Θα επιστρέψει Ουλάν Μπατόρ πάλι για να στείλει το μηχανάκι Ιαπωνία. Απλά λυτά και ξεκούραστα με κατάλληλο μηχανάκι.

Χαρά οφθαλμών και πολύ γέλιο να βλέπεις τον George (Ελβετός) και τον Jacek (Πολωνός) να έχουν φτιάξει κεφάλι και να πειράζει ο ένας τον άλλον.



Αυτοί βρεθήκαν σε ταξίδι με μηχανές κάπου Λατινική Αμερική Παναμά αν θυμάμαι καλά, και από τότε είναι αχώριστοι και ταξιδεύουν μαζί.



Πέρασε η ώρα και έπρεπε να πάμε για ξεκούραση. Αύριο θα φύγουμε μόνοι μας κανονικά τα παιδιά θα κάτσουν για τις ακτίνες και ο Ιάπωνας δεν έχει αποφασίσει τι θα κάνει αύριο. Μήπως προσπαθήσει αύριο για Γκόμπι.

 

[STF]

Και μετά του φταίει ο Σοϊχίρο του αλλουνού....

 

[Magelanos]

12-8-18 ΚΥΡΙΑΚΗ (MGL-Bulgan-Μπουλγκαν 200χιλ Yurt 15e)



Μουτζα no1

Σήμερα απομακρυνόμαστε από την περιοχή μιας και δεν έχει νόημα λόγο κακών καιρικών συνθηκών γύρω από Γκόμπι. Θα επισκεφτούμε ένα φυσικό αξιοθέατο (Bayanzag-Flaming Cliffs).. Σηκώθηκα πτώμα λόγο στρώματος. Γενικά τα στρώματα στα ξενοδοχεία εδώ είναι μπετό. Πονούν τα κοκαλάκια μου. Μου φαίνεται θα αρχίσω να χρησιμοποιώ το φουσκωτό στρώμα της σκηνής πάνω από το στρώμα του κρεβατιού. Μια φορά το έκανα μάλλον πάω για σερί μου φαίνεται.

Αυτό το είχαμε ξανά θέμα σε ταξίδι στην Ανατολική Ασία Βιετνάμ. Δεν ξέρω έχουν συνηθίσει τα πατώματα, και αγοράζουν στρώματα τσιμέντο. Ξεκινάμε με κατεύθυνση το Camp που φάγαμε χθες και το αεροδρόμιο για να πιάσουμε τον δρομοοοοο!!! Ποιον δρόμο; Θέλετε και ονομασία; Χαχαχα…



Κάνουμε και την στάση μας. Εδώ στο GPS φαινόμαστε μια τελεία στο πουθενά..






Ποιον δρόμο να διαλέξω; Άσε θα πάω ευθεία μην χαθώ Χαχαχα!! Οι κολώνες του ρεύματος είναι το καλύτερο GPS εδώ. Δεν απομακρυνόμαστε πολύ από αυτές, γιατί σίγουρα περνούν μέσα από πόλη η χωριό. Οπότε καλά πάμε.



Το κοπανημα αρκετό και στάση για να κατεβάσω πίεση στα λάστιχα.



Το είπα θα χορτάσουμε στέπα εδώ.



Η οδήγηση εδώ είναι λίγο παγίδα όσο έχει να κάνει με την ζέστη. Οδηγώντας μπορώ να πω έχει και ψύχρα παρόλο τον ήλιο. Όταν κάνεις στάση για λίγο λιώνεις. Οπότε θέλει προσοχή μην πάθετε αφυδάτωση χωρίς να το καταλάβετε. Θέλει συνέχεια υγρά, και καλύτερα να έχετε ηλεκτρολύτες μαζί σας και να πίνετε συχνά. Ακούστε με ο παθών μαθών!!!

Ακόμα υπάρχουν λιμνάζοντα νερά και λάσπη από την βροχή. Όποτε πέφταμε σε τέτοιο αλλάζαμε πορεία.



Ωπ τι έγινε; Πέσαμε σε κίνηση!!



Βλέποντας το στίγμα στο GPS πρέπει να κινηθούμε δεξιά. Μη φανταστείτε ότι υπάρχει δρόμος με ενημερωτική πινακίδα που λέει στρίψτε δεξιά για τον προορισμό σας!! Όχι απλά στρίβουμε πάνω στην πράσινη στέπα και κινούμαστε διαγώνιος δεξιά, μέχρι να βρεθεί δρόμος από ροδιές οχημάτων ποιο κοντά στον προορισμό μας. Αυτό τόσο απλά!!



Και εκεί που ήταν όλα ευθεία μονότονα, ξαφνικά κάνει μια κατηφόρα και περνά ο δρόμος από στεγνή κύτη που περνούσε νερό της βροχής, ποταμάκι δηλαδή. Δεν πρόλαβα τίποτα μπήκα στην άμμο και παρτους κάτω!!!



Μου έχει πάρει το αριστερό πόδι η πλαϊνή βαλίτσα και που το έχει σφηνώσει και δεν μπορώ να σηκωθώ. Ευτυχώς η Μόνικα δεν έχει κάποιο θέμα και πιάνει από πίσω την μηχανή και την σηκώνει ελάχιστα.

Μπόρεσα και τράβηξα το πόδι. Το θέμα είναι ότι κουτσαίνω και έχω αφόρητο πόνο. Σίγουρα δεν το έσπασα αλλά έχω πάθει ζημιά. Κάθομαι να ηρεμήσω λίγο αλλά πρέπει να σηκωθεί η μηχανή γιατί τρέχει βενζίνη από την πλαστική τάπα του ρεζερβουάρ, βγάζω βαλίτσες να ελαφρύνει και την σηκώσαμε.



Βγάζω την μπότα και πονούσα πάρα πολύ.



Είδα τον αστράγαλο τουμπανο. Τον τσάκισα για τα καλά. Και φορούσα μπότα καλή, ευτυχώς που είχε άμμο και απορρόφησε το χτύπημα. Αμέσως μου ήρθε στο μυαλό ότι στο επόμενο ταξίδι καταργώ τις μεταλλικές βαλίτσες. Δεν μπορούσα να βάλω ξανά την μπότα από τον πόνο. Σφίγγω τα δόντια γιατί πρέπει να συνεχίσουμε. Σιγά σιγά κουτσαίνοντας μαζεύω πράγματα και βάζω βαλίτσες στην θέση τους.



Μιάμιση ώρα εδώ και δεν έχει περάσει κανείς, και βρισκόμαστε σε τουριστική περιοχή!! Συνεχίζουμε δυσκολεύοντας να αλλάξω ταχύτητες από τον πόνο. Δύσκολα τα πράγματα.. μετά από λίγο βλέπουμε πινακίδα με τα Camp. Φτάνουμε σε 5,5χιλ Bayanzag πάλι καλά.