Προφανώς, ξέρεις Ιταλικά...και μάλλον καλά Ιταλικά...
Quelli Che Restano
Elisa, Francesco De Gregori
È che mi chiedevo se la più grande fatica è riuscire a non far niente
A lasciare tutto com'è fare quello che ti viene
E non andare dietro la gente
È che mi perdevo dietro a chissà quale magia
Quale grande canzone in un cumulo di pietre
Sassi più o meno preziosi
E qualche ricordo importante che si sente sempre
È che mi lasciavo trascinare in giro dalla tristezza
Quella che ti frega e ti prende le gambe
Che ti punta i piedi in quella direzione opposta
Così lontana dal presente
Ma noi siamo quelli che restano
In piedi e barcollano su tacchi che ballano
E gli occhiali li tolgono e con l'acceleratore fino in fondo
Le vite che sfrecciano
E vai e vai che presto i giorni si allungano
e avremo sogni come fari
Avremo gli occhi vigili e attenti
E selvatici degli animali
È che mi voltavo a guardare indietro e
indietro ormai per me non c'era niente
Avevo capito le regole del gioco
E ne volevo un altro
Uno da prendere più seriamente
È che mi perdevo dietro chissà quale follia
Quale grande intuizione tra piatti sporchi e faccende
Tra occhi più o meno distanti
E qualche ricordo importante che si sente sempre
Ma noi siamo quelli che restano
In piedi e barcollano su tacchi che ballano
E gli occhiali li tolgono e con l'acceleratore
Fino in fondo le vite che sfrecciano
E vai e vai che presto i giorni si allungano e avremo sogni come fari
Avremo gli occhi vigili e attenti e selvatici degli animali
E più di una volta e più di un pensiero
È stato così brutto da non dirlo a nessuno
Più di una volta sei andato avanti dritto
Dritto sparato contro un muro
Ma ti sei fatto ancora più male aspettando qualcuno
Ma ti sei fatto ancora più male aspettando qualcuno
Siamo quelli che restano in piedi e barcollano su tacchi che ballano
E gli occhiali li perdono e sulle autostrade
Così belle le vite che sfrecciano
E vai e vai che presto i giorni si allungano e avremo sogni come fari
Avremo gli occhi vigili e attenti
E selvatici e selvatici selvatici
Siamo quelli che guardano una precisa stella in mezzo a milioni
Quelli che di notte luci spente e finestre chiuse
Non se ne vanno da sotto i portoni
Quelli che anche voi chissà quante volte
Ci avete preso per dei coglioni
Ma quando siete stanchi e senza neanche una voglia
Siamo noi quei pazzi che venite a cercare
Quei pazzi che venite a cercare
Quei pazzi che venite a cercare
Quei pazzi che venite a cercare
Μπορείς να κάνεις την επιμέλεια της μετάφρασης (απόδοση) του άσματος στα Ελληνικά του Γκούγκλη, ώστε να εκτιμήσουμε την ποίησή του κι εμείς που δε γνωρίζουμε τη γλώσσα κι είμαστε περίεργοι για το τι λέει?
Αυτοί που μένουν
Είναι ότι αναρωτήθηκα αν η μεγαλύτερη προσπάθεια είναι να επιτύχουμε να μην κάνουμε τίποτα
Να αφήσετε τα πάντα σαν αυτό που κάνετε
Και μην πηγαίνετε πίσω από τους ανθρώπους
Είναι ότι έχασα τον εαυτό μου πίσω από κάποιο είδος μαγείας
Τι σπουδαίο τραγούδι σε ένα σωρό πέτρες
Περισσότερες ή λιγότερο πολύτιμες πέτρες
Και μερικές σημαντικές αναμνήσεις που ακούτε πάντα
Είναι ότι αφήνω τον εαυτό μου να παρασυρθούμε από τη θλίψη
Αυτός που φροντίζει και παίρνει τα πόδια σας
Αυτό δείχνει τα πόδια σας σε αυτή την αντίθετη κατεύθυνση
Μέχρι στιγμής από το παρόν
Αλλά είμαστε αυτοί που παραμένουν
Στέκεται και χτυπάει τα τακούνια που χορεύουν
Και τα γυαλιά τα αφαιρούν και με το γκάζι μέχρι το τέλος
Οι ζωές που προχωρούν
Και πηγαίνετε και πηγαίνετε ότι σύντομα οι μέρες μεγαλώνουν
και θα έχουμε όνειρα σαν προβολείς
Θα έχουμε προσεκτικά και συναγερμένα μάτια
Και άγρια ζώα
Είναι ότι γύρισα να κοιτάξω πίσω και
πίσω τώρα δεν υπήρχε τίποτα για μένα
Κατάλαβα τους κανόνες του παιχνιδιού
Και ήθελα άλλο
Κάποιος να πάρει πιο σοβαρά
Είναι ότι έχασα τον εαυτό μου πίσω ποιος ξέρει τι τρέλα
Τι μεγάλη διαίσθηση ανάμεσα σε βρώμικα πιάτα και δουλειές
Μεταξύ περισσότερο ή λιγότερο μακρινών ματιών
Και μερικές σημαντικές αναμνήσεις που ακούτε πάντα
Αλλά είμαστε αυτοί που παραμένουν
Στέκεται και χτυπάει τα τακούνια που χορεύουν
Και τα γυαλιά τα αφαιρούν και με το γκάζι
Βαθιά κάτω από τις ζωές που βγαίνουν
Και πηγαίνετε και πηγαίνετε που σύντομα οι μέρες να πάρουν περισσότερο και θα έχουμε τα όνειρα σαν προβολείς
Θα έχουμε τα άγρυπνα, άγρυπνα και άγρια μάτια των ζώων
Και περισσότερες από μία φορές και περισσότερες από μία σκέψεις
Ήταν τόσο κακό που δεν είπα σε κανέναν
Πάνω από μία φορά πήγες ευθεία
Ευθεία πυροβόλησε τον τοίχο
Αλλά έχετε κάνει ακόμα χειρότερα περιμένοντας κάποιον
Αλλά έχετε κάνει ακόμα χειρότερα περιμένοντας κάποιον
Είμαστε εκείνοι που μένουν όρθιοι και σκοντάφτονται στα τακούνια που χορεύουν
Και τα γυαλιά τους χάνουν και στους αυτοκινητόδρομους
Είναι τόσο ωραίες οι ζωές που βγαίνουν
Και πηγαίνετε και πηγαίνετε που σύντομα οι μέρες να πάρουν περισσότερο και θα έχουμε τα όνειρα σαν προβολείς
Θα έχουμε προσεκτικά και συναγερμένα μάτια
Και άγρια και άγρια άγρια
Είμαστε εκείνοι που εξετάζουν ένα ακριβές αστέρι ανάμεσα στα εκατομμύρια
Όσοι το βράδυ φωτίζουν και τα παράθυρα κλείνουν
Δεν πηγαίνουν έξω από τις πύλες
Εκείνοι που και εσύ που ξέρεις πόσες φορές
Μας πήρατε για μερικές μπάλες
Αλλά όταν είστε κουρασμένοι και χωρίς καν επιθυμία
Είμαστε οι τρελοί που έρχεστε να ψάξετε
Αυτοί οι τρελοί τύποι που ψάχνεις
Αυτοί οι τρελοί τύποι που ψάχνεις
Αυτοί οι τρελοί τύποι που ψάχνεις