Macedonia "On the shores of 6 lakes" 16-18 October
- Thread starter Pan-dvs
- Ημερομηνία δημιουργίας
paschalis
gone4riding
Αυτο το σημειο, οι πυργοι της Κοτυλης,
περα απο την ομορφια τους ειναι και μια γκριζα σελιδα στη νεοτερη Ελληνικη ιστορια
Προσφερεται για μοναχικη επισκεψη και περισυλλογη..
Ανηφορίζω από Παρασκευή πρωί για Τρίκαλα όπου θα συναντήσω το αρχικό γκρούπ που θα κατευθυνθεί προς Πλαταμώνα.
Καστοριά θα είμαι στο Τσαμης, Πλαταμώνα στο Μορφέας.
paschalis
gone4riding
Πανο ημασταν σιγουροι και ειχαμε κανονισει και μια κατασκηνωση εξω απο το Νεστοριο μουρλια..
Αλλα οι Φιλιες εχουν προτεραιοτητα και θα βρεθουμε στο ονομα μιας απο αυτες λιγο ανατολικοτερα.
http://www.advride.gr/posts/90290/
Καλη διασκεδαση!
Kαλα θα περασετε και εκει.
paschalis
gone4riding
Φωτο του φιλου Θανου με την πορεια πανω στη γεφυρα του Αλιακμονα.
Περιμενουμε σχολια απο τους εκδρομεις!!
Περιμενουμε σχολια απο τους εκδρομεις!!
Καταρχην ειχε πολυ κοσμο.Τους βρηκα τη δευτερη μερα στην Πτολεμαιδα.Στην πλατεια γινοτανε το αδιαχωρητο.Ολα οργανωμενα ομως,ουτε καγκουριες,ουτε σαχλαμαρες.Η προσπαθεια οσων ασχοληθηκαν επιασε τοπο.
Στην πλατεια παραλληλα με τις μηχανες υπηρχε και μια εκδηλωση για "πρωτες βοηθειες".Δυστυχως μεσα στον χαμο,δεν εγινε αισθητη η παρουσια τους.
Στη συνεχεια εφυγαν για Βεγοριτιδα.Δεν τους ακολουθησα γιατι παραηταν μεγαλο το κομβοι για τα δεδομενα μου.Με αλλα δυο φιλαρακια βγαλαμε δικη μας διαδρομη για Καστορια.Φτασαμε λιγο νωριτερα απο τους υπολοιπους.
Το βραδυ μπουφες στο ξενοδοχειο.Οχι και οτι καλυτερο,περιμενα κατι καλυτερο απο το συγκεκριμενο ξενοδοχειο.Το ζητουμενο ομως δεν ητανε το φαγητο οποτε το αφηνω στην ακρη.Την επομενη μερα καφεδακι και αναχωρηση για το Πευκο κλπ,κλπ.Και παλι δεν ακολουθησα για τον ιδιο λογο με αυτον της προηγουμενης μερας.Αυτο κανανε και αρκετοι αλλοι που τους βρισκαμε σκορπιους εδω και εκει.
Οι εντυπωσεις αυτων που ηρθαν σε γενικες γραμμες ητανε καλες.Οι διοργανωτες πιστευω οτι πετυχαν τον στοχο τους.
Φωτο δεν ανεβαζω (εκτος απο δυο)μιας και υπαρχουνε αλλοι που ακολουθησαν ολο το τριημερο και σιγουρα θα εχουνε πολυ και καλο υλικο.
Η πρωτη απο την παροχη πρωτων βοηθειων.Δυστυχως χασαμε μια καλη ευκαιρια να μαθουμε πεντε χρησιμα πραγματα.
Η δευτερη απο την παρεα της τελευταιας μερας.Καλος ο κοσμος,αλλα καλυτερη η μοναξια.
Στην πλατεια παραλληλα με τις μηχανες υπηρχε και μια εκδηλωση για "πρωτες βοηθειες".Δυστυχως μεσα στον χαμο,δεν εγινε αισθητη η παρουσια τους.
Στη συνεχεια εφυγαν για Βεγοριτιδα.Δεν τους ακολουθησα γιατι παραηταν μεγαλο το κομβοι για τα δεδομενα μου.Με αλλα δυο φιλαρακια βγαλαμε δικη μας διαδρομη για Καστορια.Φτασαμε λιγο νωριτερα απο τους υπολοιπους.
Το βραδυ μπουφες στο ξενοδοχειο.Οχι και οτι καλυτερο,περιμενα κατι καλυτερο απο το συγκεκριμενο ξενοδοχειο.Το ζητουμενο ομως δεν ητανε το φαγητο οποτε το αφηνω στην ακρη.Την επομενη μερα καφεδακι και αναχωρηση για το Πευκο κλπ,κλπ.Και παλι δεν ακολουθησα για τον ιδιο λογο με αυτον της προηγουμενης μερας.Αυτο κανανε και αρκετοι αλλοι που τους βρισκαμε σκορπιους εδω και εκει.
Οι εντυπωσεις αυτων που ηρθαν σε γενικες γραμμες ητανε καλες.Οι διοργανωτες πιστευω οτι πετυχαν τον στοχο τους.
Φωτο δεν ανεβαζω (εκτος απο δυο)μιας και υπαρχουνε αλλοι που ακολουθησαν ολο το τριημερο και σιγουρα θα εχουνε πολυ και καλο υλικο.
Η πρωτη απο την παροχη πρωτων βοηθειων.Δυστυχως χασαμε μια καλη ευκαιρια να μαθουμε πεντε χρησιμα πραγματα.
Η δευτερη απο την παρεα της τελευταιας μερας.Καλος ο κοσμος,αλλα καλυτερη η μοναξια.
paschalis
gone4riding
Πανο ειναι πολυ χρησιμη η αναφορα σου.Με τον ιδιο τροπο συμμετειχαμε στις 2 πρωτες εξορμησεις της τρικαλινης παρεας.Την πρωτη φορα καποιοι ειχαν ενστασεις κ παραπονα απο τη μοναχικη μας πορεια τη δευτερη ομως αυτοι ηταν που το εκαναν πρωτοι πρωτοι ....και σωστα επραξαν.Ειναι τοσο ομορφες οι διαδρομες που ειναι κριμα να μην μπορεις πρακτικα να σταθεις να αφουγκραστεις να μυρισεις αλλα και να φωτογραφησεις τη φυση.Παντα βεβαια μεσα στο υπαρχον οδηγικο κλιμα κ φυσικα στο γενικο πλανο διαδρομης που ο σχεδιαστης επελεξε.Τωρα οσον αφορα τη μαζικη εστιαση ηταν σχεδον σιγουρο πως σε ενα μπουφε για εκατονταδες ατομα δε θα εβρισκες ευκολα φαγητα φτιαγμενα οπως στις ταβερνουλες των μικρων χωριων.Οχι ομως πως ο επιχειρηματιας αν το ηθελε δε θα μπορουσε να το προσφερει..Εχει αποδειχθει αυτο στο Τσεπελοβο.Απο την ολη εκδηλωση αλλα κι απο τις προηγουμενες μου μενει το δεσιμο αυτης της απιθανης διοργανωτικης ομαδας η διαθεση εθελοντισμου διχως γιατι και πως η στηριξη απο τους γυρω και οχι μονο επαγγελματιες αλλα κυριως η χαρα οτι ολο το σκηνικο στηνεται απο μια εταιρεια που κατασκευαζει Ελληνικα προιοντα μοτοσυκλετας.
Στην επομενη ανοιξιατικη ευχομαι να παμε μαζι...πλαγίως!
adv phone
Στην επομενη ανοιξιατικη ευχομαι να παμε μαζι...πλαγίως!
adv phone
Kαπως ετσι το βλεπω και εγω.Υπαρχουν καποιο ανθρωποι που αισθανονται ανετα σε τετοιες καταστασεις και καποιοι οχι.Εγω θελησα να ειμαι εκει γιατι εννοιωθα οτι πρεπει να στηριξω αυτη την κινηση.Μεχρι εκει που μπορεσα το εκανα.
Για τον παραπανω επαγγελματια δεν θα το σχολιασω παραπανω γιατι μπορει να στεναχωρησω κοσμο και δεν το θελω.Σιγουρα ομως δεν θεωρω οτι εχουνε ευθυνη οι διοργανωτες.
Οσο για το τελευταιο,θα τα πουμε πλαγιως.
n.l
Μέλος
Εγώ και ενας ακόμα πήγαμε την Κυριακή για τη συμμετοχή και τη στήριξη και μόνο και περισσότερο για να συναντήσουμε φίλους απ'ολη την Ελλάδα,μέσω Ιωαννίνων-Κόνιτσας και αφού ήπιαμε έναν ελληνικό στην Πυρσογιαννη
Στη συνέχεια Επταχωρι-Δοτσικό
πετύχαμε τον λαό σε μια στάση για τσιγάρο πριν τους Φιλιππαίους κ αφού το πρόγραμμα για στάση στη Βασιλίτσα άλλαξε αφού πολλοί είχαν "αυτομολήσει" απ'το πρωί κι όλας. Παρόλα αυτά εξακολουθουσε να υπάρχει αρκετός κόσμος.Απο κει και με αργό ρυθμό βγήκαμε στο Shell στον κόμβο της Εγνατιας οδού, έγινε μεγάλη στάση, αγκαλιαστήκαμε με φίλους,ήπιαμε καφεδάκι τα είπαμε και αναχωρησαμε για σπίτι μέσω Εγνατιας. Το πρόγραμμα για διέλευση από τα οροπέδια Μετσόβου δεν γνωρίζω αν ακολουθήθηκε μιας και από κει πολλοί ήταν αυτοί που θα επεστρεφαν στη βάση τους.
Χάρηκα πολύ που είδα φίλους, τα παιδιά που το οργανώνουν τα στηρίζει ο κόσμος και αυτό είναι καλό, όσον αφορά εμένα, τη διαδρομή την ΚΑΤΑΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΗΚΑ.....μέχρι που βρήκα το κομβόι χαχαχαχα! Κ στην επόμενη με υγεία.
Στάλθηκε από το GT-I9100 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Στη συνέχεια Επταχωρι-Δοτσικό
πετύχαμε τον λαό σε μια στάση για τσιγάρο πριν τους Φιλιππαίους κ αφού το πρόγραμμα για στάση στη Βασιλίτσα άλλαξε αφού πολλοί είχαν "αυτομολήσει" απ'το πρωί κι όλας. Παρόλα αυτά εξακολουθουσε να υπάρχει αρκετός κόσμος.Απο κει και με αργό ρυθμό βγήκαμε στο Shell στον κόμβο της Εγνατιας οδού, έγινε μεγάλη στάση, αγκαλιαστήκαμε με φίλους,ήπιαμε καφεδάκι τα είπαμε και αναχωρησαμε για σπίτι μέσω Εγνατιας. Το πρόγραμμα για διέλευση από τα οροπέδια Μετσόβου δεν γνωρίζω αν ακολουθήθηκε μιας και από κει πολλοί ήταν αυτοί που θα επεστρεφαν στη βάση τους.
Χάρηκα πολύ που είδα φίλους, τα παιδιά που το οργανώνουν τα στηρίζει ο κόσμος και αυτό είναι καλό, όσον αφορά εμένα, τη διαδρομή την ΚΑΤΑΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΗΚΑ.....μέχρι που βρήκα το κομβόι χαχαχαχα! Κ στην επόμενη με υγεία.
Στάλθηκε από το GT-I9100 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
ckalfas
Μέλος
Εδώ που τα λέμε 300+ μοτοσυκλέτες κονβόϊ είναι μεγάλος χαμός και δύσκολο για να κυκλοφορήσει ο οποιοσδήποτε...
Νομίζω αυτή είναι η επιτυχία της εκδήλωσης. Τόσες διαφορετικές νοοτροπίες, τόσα διαφορετικά στυλ με έναν κοινό όμως παρανομαστή την αγάπη για το ταξίδι στους δύο τροχούς. Το όλο event... τρανή απόδειξη ότι ο μοτοσυκλετισμός στην Ελλάδα καλά κρατεί.
Οι οργανωτές μια δικιά μας τρελοπαρέα. (Φώτο Νίκος Πράπας)
Ξεκινήσαμε Παρασκευή πρωί προς Τρίκαλα από Χαλκίδα μέσω παλαιάς εθνικής. Έξω από την Λιβαδειά συναντάμε άλλους δύο (motoriders). "Που πάτε βρε παιδιά"; "Στις λίμνες..." μας απαντούν και ξέραμε ότι θα έχουμε και παρέα. Έξω από την Λαμία γινόμαστε περισσότεροι και φτάνοντας στα Τρίκαλα στο λημέρι της Γιάφκας ακόμα πιο πολλοί. Φάτσες γνώριμες ή μη με την ίδια όμως λαχτάρα να τσουλήσουν τους τροχούς τους για αρκετά χιλιόμετρα. Οι πρώτες σκέψεις για αλλαγή της διαδρομής από κεντρικούς πεδινούς δρόμους μέσω Λάρισας λόγω ενδεχόμενης κακοκαιρίας ευτυχώς απορρίφθηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Ήδη 30 - 40 μηχανές ανηφορίζαμε μέσω Τύρναβου, Ελασσόνας, Καρυάς προς Πλαταμώνα σε υπέροχες διαδρομές μέσα στο ομιχλώδες τοπίο. Ο δρόμος βρεγμένος μαρτυρούσε ότι η βροχή ήταν κοντά, όμως το νερό που περιμέναμε από τον ουρανό δεν ήρθε ποτέ. Τσάμπα το βάλε βγάλε στα αδιάβροχα...
Πλαταμώνας η πρώτη διανυκτέρευση και η πρώτη καλή ανασύνταξη. Ήδη φαινόταν η μεγάλη συμμετοχή αλλά και η διαφορετικότητα στα στυλ. Σε συζητήσεις μάθαμε ότι κάποιοι επέλεξαν μέχρι και χωμάτινες διαδρομές για να έρθουν. Είπαμε μοτοσυκλετισμός και ελευθερία πάνε μαζί και δεν χωράνε σε καλούπια. Για το αρχείο απλά λέω ότι το φαγητό ήταν καλό και η διαμονή μέτρια. Για τον παραλιακό Πλαταμώνα ήμασταν εκτός σεζόν... και πάλι καλά να λέμε.
Η επόμενη μέρα... είχε τον ίδιο μουντό καιρό που όμως δεν επισκίαζε ούτε στο ελάχιστο τον ενθουσιασμό μας. Ένα άγνωστο κομμάτι του παζλ που λέγεται Ελλάδα θα έμπαινε στην συλλογή μου... τι το καλύτερο. Κατά την διάρκεια της τυπικής ενημέρωσης άρπαξα την ευκαιρία να μιλήσω με δύο ψαράδες που ετοίμαζαν τα δίχτυα τους για την επόμενη ψαριά.
- "Από που είστε;"
- "Από όλη την Ελλάδα" απαντώ;
- "Πως από εδώ";
- "Περαστικοί... πάμε Καστοριά"
- "Αυτά είναι τα ωραία... Καλό ταξίδι να έχετε"
Οι ψαράδες του Πλαταμώνα
Κλεφτές ματιές στις παρατεταγμένες μηχανές, κράνος, γάντια και φύγαμε.... Το πρώτο εμπόδιο λέγε με διόδια αποτέλεσε γρήγορα παρελθόν χάρη στην συνεννόηση των παιδιών από τα Τρίκαλα με τους αρμόδιους. Απλή καταμέτρηση μηχανών και συγκέντρωση των χρημάτων το βράδυ στην εκδήλωση σε καλάθι!!! Μικρά πράγματα που λένε όμως πολλά για το ήθος αυτής της παρέας που οργάνωσε το event.
Φωτογραφία εν κινήση από την Τάνια
Το κομβόι πλέον ήταν εντυπωσιακά μεγάλο, σίγουρα τριψήφιος αριθμός και μεγάλωνε όσο συναντούσαμε άλλες μικρότερες ομάδες. Από όποια κατοικημένη περιοχή περνάγαμε κάναμε ντόρο. Το έβλεπες στις εκφράσεις των κατοίκων που έβγαιναν να δουν τι συμβαίνει.... Δεν θα ξεχάσω τον άμοιρο που μας μέτραγε με τα δάκτυλα του χεριού του καθώς περνάγαμε από το σημείο που βρισκόταν.
Ο 'Όλυμπος επιβλητικός ακόμα και μέσα από ομίχλη, μας συνόδευε στα πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής. Η περιοχή γύρω από το Βελβέντο μαγευτική. Μια άλλη φορά θα γυρίσω καλύτερα αυτά τα μέρη με μικρή παρέα ή και σόλο αφού προσφέρεται για τέτοιου είδους εξορμήσεις. Πρώτη στάση σε λίμνη. Η Γέφυρα του Πολύφυτου μικρή για να μας χωρέσει όλους. 'Ήδη κάναμε σαν μικρά παιδιά. Τα διάφορα club ξεδίπλωσαν τις σημαίες τους για αναμνηστικές φωτογραφίες. Το μάτι μου ωστόσο πήγε σε ένα αμφιθεατρικά χτισμένο ξενοδοχείο που έδειχνε από ψηλά την γέφυρα. Στο τσακ ήμουν να καβαλήσω την μηχανή και να πάω εκεί. Ευτυχώς είχαν την ιδέα άλλα άτομα με καταλληλότερο φωτογραφικό εξοπλισμό και έτσι υπάρχουν φωτογραφίες από το σημείο. Εκεί θα χρειαζόμασταν ένα drone να αποτυπώσει το πλήθος.
Άποψη της Γέφυρας Πολύφυτου
Τα πηγαινέλα στην γέφυρα συνεχή
Η συνέχεια εξίσου εντυπωσιακή. Δεν είχαμε το έντονο ανάγλυφο της Ηπείρου όμως το πράσινο τοπίο σε αποζημίωνε και σε ξεκούραζε ταυτόχρονα στα στριφτερά μας μονοπάτια. Ο μοναδικός απών ο ήλιος καθ' όλη την διάρκεια... δυστυχία για εμάς που θέλαμε να αποτυπώσουμε με τους φακούς μας τα χρώματα της φύσης. Ειδικά στις λίμνες που θα ακολουθούσαν.
Στην συνέχεια περάσαμε στον λιγνιτοφόρο κάμπο της Πτολεμαϊδας. Η κοιτίδα του Μακεδονικού Ελληνισμού μας φιλοξένησε για κανά 2ωρο. Εκεί για μένα φάνηκε η δουλειά της οργάνωσης της εκδήλωσης όσο σε κανένα άλλο σημείο. Η τροχαία να μας συνοδεύει, διασταυρώσεις κλειστές, η πλατεία αφιερωμένη για την στάθμευση των μηχανών, συνεννόηση με καταστήματα με ειδικές τιμές, το συνοδευτικό μηχανικό team επί το έργο για να αλλάξει κλαταρισμένο λάστιχο κλπ. Μια ταλαιπωρία την είχαμε φυσικά στο περίμενε αλλά αναγνωρίζω ότι έγινε ότι ήταν δυνατό. Σημαντική η συμβολή και της τοπικής λέσχης μοτοσυκλετιστών ΜΟΠ. Δυστυχώς έμαθα και εγώ μετά για την επίδειξη παροχής πρώτων βοηθειών οπότε μια ευκαιρία χάθηκε και για μένα.
Ο χρόνος πέρασε γρήγορα και ήμασταν πάλι στο τιμόνι. Οι λίμνες Βεγορίτιδα, Πετρών, Ζάζαρη και Χειμαδίτιδα (αν δεν κάνω λάθος) διαδέχτηκαν η μία την άλλη. Σε μία από τις συζητήσεις άκουσα κάποιον από Θεσσαλονίκη να λέει ότι για πρώτη φορά βρισκόταν στην λίμνη Ζάζαρη. Μέρη να ηρεμείς και να απολαμβάνεις την φύση ή έτσι τουλάχιστον πιστεύω ότι ήταν πριν την "επέλαση των αγρίων" με τα μηχανοκίνητα άτια τους. Ένας που ψάρευε με το καλάμι του στην λίμνη μου είπε ότι το βουητό των μηχανών ακουγόταν από μακριά, πολύ πριν φανούν στον ορίζοντα. Συμφωνήσαμε ότι η Ελλάδα έχει πολύ ωραία μέρη να επισκεφτείς και τον άφησα να περιμένει μήπως επιστρέψουν τα τρομαγμένα ψάρια της λίμνης.
Το "πρώην" ήσυχο τοπίο
Αγαπημένη φώτο με τα νερά της λίμνης να δίνουν την ψευδαίσθηση του ουρανού πίσω από τα δέντρα.
Κατά το σούρουπο φτάσαμε στην Καστοριά μετά από μια γεμάτη οδηγικά μέρα. Να πω ότι για πρώτη φορά στα εκδρομικά της Earth Explorer, το γκρουπ φτάνει πριν την αναμενόμενη ώρα. Μάλλον έκαναν ανθρωποθυσία για να κατευνάσουν την οργή των θεών του Ολύμπου δεν εξηγείται διαφορετικά... Στο ξενοδοχείο Τσάμης έγινε και η βραδινή εκδήλωση μας σε μια μεγάλη αίθουσα, που όμως είχε γεμίσει ασφυκτικά, όπου μοιράστηκαν μπλουζάκια κ.α. Για το αρχείο απλά λέω ότι η διαμονή ήταν πολύ καλή και το φαγητό μέτριο. Ωστόσο από ότι πληροφορηθήκαμε αργότερα το φαγητό που δεν σερβιρίστηκε (υπήρχε τέτοιο; ) από το catering του ξενοδοχείου διατέθηκε σε τοπικό γηροκομείο. Καλή σκέψη και ευγενική κίνηση από τους οργανωτές.
Παραδοσιακά την τελευταία μέρα ως μέρα επιστροφής παρατηρείται η μεγαλύτερη χαλαρότητα στο πρόγραμμα. Διάφορα γκρουπ έσπασαν για να ακολουθήσουν το δικό τους πρόγραμμα στην γύρω περιοχή. Κάποιοι για παράδειγμα ανηφόρισαν προς Πρέσπες άλλοι επέλεξαν να φύγουν νωρίς ενώ κάποιοι άλλοι να απολαύσουν στο lobby του ξενοδοχείου τους το motogp. Ωστόσο όσοι έμειναν και ακολούθησαν τον κύριο όγκο δεν έμεινα δυσαρεστημένοι. Με την συμβολή της τροχαίας κάναμε τον γύρο της λίμνης της Καστοριάς (μοναδική εμπειρία) και συνεχίσαμε προς Νεστόριο - Επταχώρι - Πεντάλοφο που είναι και η χαρά του μοτοσυκλετιστή. Κρατάω την έκπληξη του καιρού που από πυκνή ομίχλη μας το γύρισε σε λιακάδα (δύο διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες στην μία και στην άλλη πλευρά του βουνού) καθώς επίσης και το πέρασμα μέσα από το χωριό Δοτσικό πάνω σε πλακόστρωτο και δίπλα από το τοξοτό γεφύρι.
Πάνω από τα σύννεφα σε στάση κοντά στο χιονοδρομικό της Βασιλίτσας
Ανεφοδιασμός στο Strada στα Γρεβενά όπου χωριστήκαμε με το μεγάλο γκρούπ. Εκεί ακολούθησα ένα γκρουπάκι των Larissa Motoriders και κατηφόρισα προς Καλαμπάκα - Τρίκαλα σε μια επίσης πανέμορφη διαδρομή δίπλα στον Βενέτικο ποταμό. Με τα παιδιά χωρίσαμε λίγο πριν την Καλαμπάκα αφού εκμεταλλεύτηκα τον χρόνο που είχαμε στην διάθεσή μας και έκανα μια επίσκεψη και στα Μετέωρα για καμιά ωρίτσα. Η επιστροφή ήταν solo όπως ξεκίνησε (μία μηχανή εγώ και η σύντροφος μου) αλλά με χαμόγελα να διαγράφονται μέσα από τα κράνη μας.
Φωτογραφία του Νικου Πράπα από το πέρασμά μας στον Βενέτικο
Μπορεί να μην έβγαλα πολλές φωτογραφίες (δανείστηκα μερικές) όμως αυτή την εκδρομή θα την θυμάμαι για καιρό.
Οι οργανωτές μια δικιά μας τρελοπαρέα. (Φώτο Νίκος Πράπας)
Ξεκινήσαμε Παρασκευή πρωί προς Τρίκαλα από Χαλκίδα μέσω παλαιάς εθνικής. Έξω από την Λιβαδειά συναντάμε άλλους δύο (motoriders). "Που πάτε βρε παιδιά"; "Στις λίμνες..." μας απαντούν και ξέραμε ότι θα έχουμε και παρέα. Έξω από την Λαμία γινόμαστε περισσότεροι και φτάνοντας στα Τρίκαλα στο λημέρι της Γιάφκας ακόμα πιο πολλοί. Φάτσες γνώριμες ή μη με την ίδια όμως λαχτάρα να τσουλήσουν τους τροχούς τους για αρκετά χιλιόμετρα. Οι πρώτες σκέψεις για αλλαγή της διαδρομής από κεντρικούς πεδινούς δρόμους μέσω Λάρισας λόγω ενδεχόμενης κακοκαιρίας ευτυχώς απορρίφθηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Ήδη 30 - 40 μηχανές ανηφορίζαμε μέσω Τύρναβου, Ελασσόνας, Καρυάς προς Πλαταμώνα σε υπέροχες διαδρομές μέσα στο ομιχλώδες τοπίο. Ο δρόμος βρεγμένος μαρτυρούσε ότι η βροχή ήταν κοντά, όμως το νερό που περιμέναμε από τον ουρανό δεν ήρθε ποτέ. Τσάμπα το βάλε βγάλε στα αδιάβροχα...
Πλαταμώνας η πρώτη διανυκτέρευση και η πρώτη καλή ανασύνταξη. Ήδη φαινόταν η μεγάλη συμμετοχή αλλά και η διαφορετικότητα στα στυλ. Σε συζητήσεις μάθαμε ότι κάποιοι επέλεξαν μέχρι και χωμάτινες διαδρομές για να έρθουν. Είπαμε μοτοσυκλετισμός και ελευθερία πάνε μαζί και δεν χωράνε σε καλούπια. Για το αρχείο απλά λέω ότι το φαγητό ήταν καλό και η διαμονή μέτρια. Για τον παραλιακό Πλαταμώνα ήμασταν εκτός σεζόν... και πάλι καλά να λέμε.
Η επόμενη μέρα... είχε τον ίδιο μουντό καιρό που όμως δεν επισκίαζε ούτε στο ελάχιστο τον ενθουσιασμό μας. Ένα άγνωστο κομμάτι του παζλ που λέγεται Ελλάδα θα έμπαινε στην συλλογή μου... τι το καλύτερο. Κατά την διάρκεια της τυπικής ενημέρωσης άρπαξα την ευκαιρία να μιλήσω με δύο ψαράδες που ετοίμαζαν τα δίχτυα τους για την επόμενη ψαριά.
- "Από που είστε;"
- "Από όλη την Ελλάδα" απαντώ;
- "Πως από εδώ";
- "Περαστικοί... πάμε Καστοριά"
- "Αυτά είναι τα ωραία... Καλό ταξίδι να έχετε"
Οι ψαράδες του Πλαταμώνα
Κλεφτές ματιές στις παρατεταγμένες μηχανές, κράνος, γάντια και φύγαμε.... Το πρώτο εμπόδιο λέγε με διόδια αποτέλεσε γρήγορα παρελθόν χάρη στην συνεννόηση των παιδιών από τα Τρίκαλα με τους αρμόδιους. Απλή καταμέτρηση μηχανών και συγκέντρωση των χρημάτων το βράδυ στην εκδήλωση σε καλάθι!!! Μικρά πράγματα που λένε όμως πολλά για το ήθος αυτής της παρέας που οργάνωσε το event.
Φωτογραφία εν κινήση από την Τάνια
Το κομβόι πλέον ήταν εντυπωσιακά μεγάλο, σίγουρα τριψήφιος αριθμός και μεγάλωνε όσο συναντούσαμε άλλες μικρότερες ομάδες. Από όποια κατοικημένη περιοχή περνάγαμε κάναμε ντόρο. Το έβλεπες στις εκφράσεις των κατοίκων που έβγαιναν να δουν τι συμβαίνει.... Δεν θα ξεχάσω τον άμοιρο που μας μέτραγε με τα δάκτυλα του χεριού του καθώς περνάγαμε από το σημείο που βρισκόταν.
Ο 'Όλυμπος επιβλητικός ακόμα και μέσα από ομίχλη, μας συνόδευε στα πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής. Η περιοχή γύρω από το Βελβέντο μαγευτική. Μια άλλη φορά θα γυρίσω καλύτερα αυτά τα μέρη με μικρή παρέα ή και σόλο αφού προσφέρεται για τέτοιου είδους εξορμήσεις. Πρώτη στάση σε λίμνη. Η Γέφυρα του Πολύφυτου μικρή για να μας χωρέσει όλους. 'Ήδη κάναμε σαν μικρά παιδιά. Τα διάφορα club ξεδίπλωσαν τις σημαίες τους για αναμνηστικές φωτογραφίες. Το μάτι μου ωστόσο πήγε σε ένα αμφιθεατρικά χτισμένο ξενοδοχείο που έδειχνε από ψηλά την γέφυρα. Στο τσακ ήμουν να καβαλήσω την μηχανή και να πάω εκεί. Ευτυχώς είχαν την ιδέα άλλα άτομα με καταλληλότερο φωτογραφικό εξοπλισμό και έτσι υπάρχουν φωτογραφίες από το σημείο. Εκεί θα χρειαζόμασταν ένα drone να αποτυπώσει το πλήθος.
Άποψη της Γέφυρας Πολύφυτου
Τα πηγαινέλα στην γέφυρα συνεχή
Η συνέχεια εξίσου εντυπωσιακή. Δεν είχαμε το έντονο ανάγλυφο της Ηπείρου όμως το πράσινο τοπίο σε αποζημίωνε και σε ξεκούραζε ταυτόχρονα στα στριφτερά μας μονοπάτια. Ο μοναδικός απών ο ήλιος καθ' όλη την διάρκεια... δυστυχία για εμάς που θέλαμε να αποτυπώσουμε με τους φακούς μας τα χρώματα της φύσης. Ειδικά στις λίμνες που θα ακολουθούσαν.
Στην συνέχεια περάσαμε στον λιγνιτοφόρο κάμπο της Πτολεμαϊδας. Η κοιτίδα του Μακεδονικού Ελληνισμού μας φιλοξένησε για κανά 2ωρο. Εκεί για μένα φάνηκε η δουλειά της οργάνωσης της εκδήλωσης όσο σε κανένα άλλο σημείο. Η τροχαία να μας συνοδεύει, διασταυρώσεις κλειστές, η πλατεία αφιερωμένη για την στάθμευση των μηχανών, συνεννόηση με καταστήματα με ειδικές τιμές, το συνοδευτικό μηχανικό team επί το έργο για να αλλάξει κλαταρισμένο λάστιχο κλπ. Μια ταλαιπωρία την είχαμε φυσικά στο περίμενε αλλά αναγνωρίζω ότι έγινε ότι ήταν δυνατό. Σημαντική η συμβολή και της τοπικής λέσχης μοτοσυκλετιστών ΜΟΠ. Δυστυχώς έμαθα και εγώ μετά για την επίδειξη παροχής πρώτων βοηθειών οπότε μια ευκαιρία χάθηκε και για μένα.
Ο χρόνος πέρασε γρήγορα και ήμασταν πάλι στο τιμόνι. Οι λίμνες Βεγορίτιδα, Πετρών, Ζάζαρη και Χειμαδίτιδα (αν δεν κάνω λάθος) διαδέχτηκαν η μία την άλλη. Σε μία από τις συζητήσεις άκουσα κάποιον από Θεσσαλονίκη να λέει ότι για πρώτη φορά βρισκόταν στην λίμνη Ζάζαρη. Μέρη να ηρεμείς και να απολαμβάνεις την φύση ή έτσι τουλάχιστον πιστεύω ότι ήταν πριν την "επέλαση των αγρίων" με τα μηχανοκίνητα άτια τους. Ένας που ψάρευε με το καλάμι του στην λίμνη μου είπε ότι το βουητό των μηχανών ακουγόταν από μακριά, πολύ πριν φανούν στον ορίζοντα. Συμφωνήσαμε ότι η Ελλάδα έχει πολύ ωραία μέρη να επισκεφτείς και τον άφησα να περιμένει μήπως επιστρέψουν τα τρομαγμένα ψάρια της λίμνης.
Το "πρώην" ήσυχο τοπίο
Αγαπημένη φώτο με τα νερά της λίμνης να δίνουν την ψευδαίσθηση του ουρανού πίσω από τα δέντρα.
Κατά το σούρουπο φτάσαμε στην Καστοριά μετά από μια γεμάτη οδηγικά μέρα. Να πω ότι για πρώτη φορά στα εκδρομικά της Earth Explorer, το γκρουπ φτάνει πριν την αναμενόμενη ώρα. Μάλλον έκαναν ανθρωποθυσία για να κατευνάσουν την οργή των θεών του Ολύμπου δεν εξηγείται διαφορετικά...
Στο ξενοδοχείο Τσάμης έγινε και η βραδινή εκδήλωση μας σε μια μεγάλη αίθουσα, που όμως είχε γεμίσει ασφυκτικά, όπου μοιράστηκαν μπλουζάκια κ.α. Για το αρχείο απλά λέω ότι η διαμονή ήταν πολύ καλή και το φαγητό μέτριο. Ωστόσο από ότι πληροφορηθήκαμε αργότερα το φαγητό που δεν σερβιρίστηκε (υπήρχε τέτοιο; ) από το catering του ξενοδοχείου διατέθηκε σε τοπικό γηροκομείο. Καλή σκέψη και ευγενική κίνηση από τους οργανωτές.Παραδοσιακά την τελευταία μέρα ως μέρα επιστροφής παρατηρείται η μεγαλύτερη χαλαρότητα στο πρόγραμμα. Διάφορα γκρουπ έσπασαν για να ακολουθήσουν το δικό τους πρόγραμμα στην γύρω περιοχή. Κάποιοι για παράδειγμα ανηφόρισαν προς Πρέσπες άλλοι επέλεξαν να φύγουν νωρίς ενώ κάποιοι άλλοι να απολαύσουν στο lobby του ξενοδοχείου τους το motogp. Ωστόσο όσοι έμειναν και ακολούθησαν τον κύριο όγκο δεν έμεινα δυσαρεστημένοι. Με την συμβολή της τροχαίας κάναμε τον γύρο της λίμνης της Καστοριάς (μοναδική εμπειρία) και συνεχίσαμε προς Νεστόριο - Επταχώρι - Πεντάλοφο που είναι και η χαρά του μοτοσυκλετιστή. Κρατάω την έκπληξη του καιρού που από πυκνή ομίχλη μας το γύρισε σε λιακάδα (δύο διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες στην μία και στην άλλη πλευρά του βουνού) καθώς επίσης και το πέρασμα μέσα από το χωριό Δοτσικό πάνω σε πλακόστρωτο και δίπλα από το τοξοτό γεφύρι.
Πάνω από τα σύννεφα σε στάση κοντά στο χιονοδρομικό της Βασιλίτσας
Ανεφοδιασμός στο Strada στα Γρεβενά όπου χωριστήκαμε με το μεγάλο γκρούπ. Εκεί ακολούθησα ένα γκρουπάκι των Larissa Motoriders και κατηφόρισα προς Καλαμπάκα - Τρίκαλα σε μια επίσης πανέμορφη διαδρομή δίπλα στον Βενέτικο ποταμό. Με τα παιδιά χωρίσαμε λίγο πριν την Καλαμπάκα αφού εκμεταλλεύτηκα τον χρόνο που είχαμε στην διάθεσή μας και έκανα μια επίσκεψη και στα Μετέωρα για καμιά ωρίτσα. Η επιστροφή ήταν solo όπως ξεκίνησε (μία μηχανή εγώ και η σύντροφος μου) αλλά με χαμόγελα να διαγράφονται μέσα από τα κράνη μας.
Φωτογραφία του Νικου Πράπα από το πέρασμά μας στον Βενέτικο
Μπορεί να μην έβγαλα πολλές φωτογραφίες (δανείστηκα μερικές) όμως αυτή την εκδρομή θα την θυμάμαι για καιρό.
Τελευταία επεξεργασία:
ενας απλος ανθρωπος ,μια ελληνικη βαλιτσα και ενα απλο σχεδιο μαζεψανε 350 μοτοσυκλετιστες!!!!!!!!!!
Βαγγελη το μπραβο φανταζει λιγο
Ολοι οι θεοι να σε εχουν εσενα και ολοι την οικογενεια (εδω μπαινουμε και ολοι εμεις οι μοσυκλετιστες) σου καλα
Βαγγελη το μπραβο φανταζει λιγο
Ολοι οι θεοι να σε εχουν εσενα και ολοι την οικογενεια (εδω μπαινουμε και ολοι εμεις οι μοσυκλετιστες) σου καλα
Νομίζω αυτό είναι το καίριο ερώτημα που τίθεται σε τέτοιες περιπτώσεις. Ειδικά όταν βλέπεις ότι ο αριθμός συμμετοχών μεγαλώνει κάθε φορά συγκριτικά με την προηγούμενη.
Επειδή κάθε ένας το βλέπει ξεχωριστά θα αναφέρω μόνο την δικιά μου οπτική. Το οργανωμένο είναι μια καλή ευκαιρία να πάρεις μια γεύση από μια περιοχή ειδικά στην περίπτωση που δεν έχεις ξαναπάει σε ένα μέρος. Αν θέλεις όμως να γνωρίσεις ένα μέρος ή να το χαρείς οδηγικά θα πρέπει να είσαι πιο ευέλικτος με μικρή παρέα ή solo. Να μπορείς να κάνεις μια παράκαμψη πχ σε χωμάτινη διαδρομή, να μπορείς να κάνεις μια στάση για φωτογραφία, να δώσεις γκάζια σε ένα πιστάκι ή να πας πιο χαλαρά, να επισκεφτείς ένα αξιοθέατο που είναι εκτός της χαραγμένης διαδρομής κοκ. Στο Ζαγόρι πήγα δύο φορές φέτος. Μία οργανωμένα με την Τρικαλινή παρέα και μία solo. Το χάρηκα και τις δύο φορές.
Είναι πολύς ο κόσμος που δεν αισθάνεται καλά να ταξιδεύει μόνος, σε άγνωστα μέρη.
Ο Βαγγέλης και οι αληταραδες.........είναι πολύ αγαπητά άτομα και με αρκετά χρόνια στα μοτοσυκλετιστικα-διαδικτυακά δρώμενα
Η αγάπη μαζί με την δεδομένη καλή οργάνωση των παιδιών, έχει αυτά τα αποτελέσματα
Να είναι καλά να διοργανώνουν πράγματα και να μαζεύεται κόσμος από όλη την Ελλάδα.
The Doctor
Μέλος
Για την εκδρομή και τα παιδιά της Τρικαλινής μοτογιάφκας δεν χρειάζεται να γράψουμε τίποτα, οι φωτογραφίες, ο αριθμός των συμμετοχών και τα χαμόγελα λένε την ιστορία ...
George_M.
..ο Βαρθολομαίος..!
ilbig: