March Moto Madness Greece 2016.....road story!!!
- Thread starter XR Maniac
- Ημερομηνία δημιουργίας
mAthosalas
I love my GS
Οσα like και να βαλω...παλι ελαχιστα θα ειναι!!!Αυτη η παρεα ειναι σε αλλο επιπεδο!!!
ilbig:
ilbig:
Πώς τα λες έτσι?Αστο καλό!
Κάθομαι σαν χαζό και έχω πεθάνει στα γέλια με τις φωτό!
Τι να πρωτοπώ... θέλω να αποφύγω να γράψω σεντόνι, αλλά...
Ξεκίνησα Κυριακή πρωί, νύχτα βασικά. Στο δρόμο εθνική βαριόμουνα, μετά τη Χαλκίδα άρχισα και κρύωνα, όσο ανέβαινα το βουνό έπιασε ομίχλη, πολύ ομίχλη και κρύο. Εκεί κουράστηκα και δεν ξέρω γιατί, καθώς έχω κάνει πολύ χειρότερα. Σταμάτησα τουλάχιστον 3 φορές ανά λίγα χλμ γιατί δεν την πάλευα και για πρώτη φορά στη ζωή μου οδηγώντας μοτό σε μια από αυτές τις περίεργες στάσεις έβγαλα και το σχεδόν τίποτα που είχε το στομάχι μου μέσα. Εκεί είπα πως έκανα μ@..κία. Τα σημάδια για να μην έρθω καθόλου στο MMM ήταν φανερά κι εγώ δεν τα ακολούθησα.
Λίγο πριν φτάσω στον ξενώνα είχα πειστεί πως έκανα τη διαδρομή τσάμπα, έπρεπε να είχα κάτσει στο ωραίο μου ζεστό κρεβατάκι και να περάσω μια χαλαρή Κυριακή. Ημουν σίγουρη πλέον πως θα έφτανα στον ξενώνα, θα χαιρετούσα άπαντες αλλά δεν θα ακολουθούσα σε χώμα. Θα έμενα στον ξενώνα μέχρι να συνέλθω και μετά θα έπαιρνα το δρόμο της επιστροφής βρίζοντας.
Εφτασα όχι σε πολύ καλή διάθεση (δεν ξέρω αν φάνηκε) και ΕΥΤΥΧΩΣ ενώ ήταν μετά τις 8μιση, τα παιδιά ήταν ακόμα σε φάση πρωινού. Ποιος ξέρει τι έκαναν το προηγούμενο βράδυ ομαδικώς στο ξενοδοχείο... αλλά τεσπα! (flame post!)
Εφτασε 9, έφτασε 9μιση και ακόμα εκεί. Στο μεταξύ είχα αρχίσει να συνέρχομαι μέσα στη ζέστη (επιτέλους) και σιγά σιγά έμπαιναν όλες μου οι λειτουργίες σε RT. Ετσι, χάρη σε αυτή τη ευτυχή καθυστέρηση μπόρεσα και ακολούθησα το πρόγραμμα του MMM που ήταν το πιστάκι.
ΩΡΑΙΟ το πιστάκι!!!
Εδώ να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους συμμετείχαν στη διοργάνωση. Και ακόμα μεγαλύτερο στους φωτογράφους της παρέας, γιατί αν δεν ήταν αυτοί να μην ευχαριστιούνται τη βόλτα και να κάθονται να τρέχουν από εδώ και από εκεί για ένα μεγάλο πλάνο εμείς αυτή τη στιγμή δεν θα είχαμε κάτι χειροπιαστό να προσθέσουμε στο κουτί των ευχάριστων αναμνήσεων.
Εεεε... η συνέχεια ήταν κάπως.. σαν κινέζικο κοτόπουλο. Γλυκόξινη δλδ!
Οι advriders μας την φύλαγαν.... Μετά την Αρβανίτσα τα είχαν προσχεδιάσει όλα για να περάσουμε τη δοκιμασία της επίσημης μύησής μας στο φόρουμ. Αλλά δεν είπαν τίποτα.
Οι μισοί πουροντουροι χωρίς να το καταλάβουν την γλίτωσαν. Κάτι ένας πονοκέφαλος, κάτι καμιά παντόφλα σπίτι, τους έσωσε!
Οι υπόλοιποι την πατήσαμε.
Μας πήγαν από μια διαδρομή που κάθε 5 μέτρα έβριζα. Και όταν τελείωσε τους ευχαριστούσα. Άβυσσος η μαζοχιστική ψυχή του μοτοσυκλετιστή.
Βεβαια ο maniac ψιλοπροειδοποίησε... όταν είπε στον άλλον, αυτόν με την κοτσίδα, κάτι για τη διαδρομή. Αλλά εμείς οι αθώοι πουροντουροι δεν το καταλάβαμε εγκαίρως...
Η μύηση λοιπόν στο advride πέτυχε. Έχω να πέσω τόσες φορές σε βόλτα από τότε που πρωτοπάτησα χώμα. (Παρεπιπτόντως ευχαριστώ τα δυνατά αγόρια για τις άρσεις XR)
Υπάρχουν και κάτι βίντεο σχετικά... που με κάνουν παντελώς ρόμπα, γιατί όταν ο άνθρωπος θέλει να μυήσει, το κάνει με αποδείξεις.
Δεν με πειράζει όμως, έχω γερό team πίσω μου. Ο Γάτος και ο καπετάν Konkost θα του την φυλάξουν για την επόμενη, τους έχω πλήρη εμπιστοσύνη!
Σοβαρά τώρα, γουστάρω τρελά όταν η διαδρομή είναι παραπάνω απαιτητική από τις δυνατότητές μου, γιατί τότε μαθαίνω και εξελίσσομαι. Και ειδικά όταν έχω την πιο καλή παρέα που θα μπορούσε να αναζητήσει κανείς σε μια τέτοια βόλτα, αυτή δλδ που όλοι βοηθάνε και κανένας δεν παραπονιέται (ελπίζω δλδ), γιατί τότε κι εγώ δεν αισθάνομαι ότι προκαλώ "βάρος".
Η μέρα έληξε υπέροχα (όπως προανέφερε και ο Ευρωπαίος της παρέας).
Δεν ξέρω πως τα πάνε οι υπόλοιποι από φυσική κατάσταση, αλλά εγώ σήμερα είμαι σαν να με έχουν δείρει πατόκορφα. Πόνος πολύς... παντού.
Αυτιά!
Και όπως λέγαμε πριν από πολλά (σσςςςςς) χρόνια... σας ευχαριστούμε και να μας ξαναπάτε!
Κρυφό - ταλεντάρα μας προέκυψε......
1200 μπράβο!!!!
Γεια σου ρε Ελίνα!Αστο καλό!
Κάθομαι σαν χαζό και έχω πεθάνει στα γέλια με τις φωτό!
Τι να πρωτοπώ... θέλω να αποφύγω να γράψω σεντόνι, αλλά...
Ξεκίνησα Κυριακή πρωί, νύχτα βασικά. Στο δρόμο εθνική βαριόμουνα, μετά τη Χαλκίδα άρχισα και κρύωνα, όσο ανέβαινα το βουνό έπιασε ομίχλη, πολύ ομίχλη και κρύο. Εκεί κουράστηκα και δεν ξέρω γιατί, καθώς έχω κάνει πολύ χειρότερα. Σταμάτησα τουλάχιστον 3 φορές ανά λίγα χλμ γιατί δεν την πάλευα και για πρώτη φορά στη ζωή μου οδηγώντας μοτό σε μια από αυτές τις περίεργες στάσεις έβγαλα και το σχεδόν τίποτα που είχε το στομάχι μου μέσα. Εκεί είπα πως έκανα μ@..κία. Τα σημάδια για να μην έρθω καθόλου στο MMM ήταν φανερά κι εγώ δεν τα ακολούθησα.
Λίγο πριν φτάσω στον ξενώνα είχα πειστεί πως έκανα τη διαδρομή τσάμπα, έπρεπε να είχα κάτσει στο ωραίο μου ζεστό κρεβατάκι και να περάσω μια χαλαρή Κυριακή. Ημουν σίγουρη πλέον πως θα έφτανα στον ξενώνα, θα χαιρετούσα άπαντες αλλά δεν θα ακολουθούσα σε χώμα. Θα έμενα στον ξενώνα μέχρι να συνέλθω και μετά θα έπαιρνα το δρόμο της επιστροφής βρίζοντας.
Εφτασα όχι σε πολύ καλή διάθεση (δεν ξέρω αν φάνηκε) και ΕΥΤΥΧΩΣ ενώ ήταν μετά τις 8μιση, τα παιδιά ήταν ακόμα σε φάση πρωινού. Ποιος ξέρει τι έκαναν το προηγούμενο βράδυ ομαδικώς στο ξενοδοχείο... αλλά τεσπα! (flame post!
Εφτασε 9, έφτασε 9μιση και ακόμα εκεί. Στο μεταξύ είχα αρχίσει να συνέρχομαι μέσα στη ζέστη (επιτέλους) και σιγά σιγά έμπαιναν όλες μου οι λειτουργίες σε RT. Ετσι, χάρη σε αυτή τη ευτυχή καθυστέρηση μπόρεσα και ακολούθησα το πρόγραμμα του MMM που ήταν το πιστάκι.
ΩΡΑΙΟ το πιστάκι!!!
Εδώ να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους συμμετείχαν στη διοργάνωση. Και ακόμα μεγαλύτερο στους φωτογράφους της παρέας, γιατί αν δεν ήταν αυτοί να μην ευχαριστιούνται τη βόλτα και να κάθονται να τρέχουν από εδώ και από εκεί για ένα μεγάλο πλάνο εμείς αυτή τη στιγμή δεν θα είχαμε κάτι χειροπιαστό να προσθέσουμε στο κουτί των ευχάριστων αναμνήσεων.
Εεεε... η συνέχεια ήταν κάπως.. σαν κινέζικο κοτόπουλο. Γλυκόξινη δλδ!
Οι advriders μας την φύλαγαν.... Μετά την Αρβανίτσα τα είχαν προσχεδιάσει όλα για να περάσουμε τη δοκιμασία της επίσημης μύησής μας στο φόρουμ. Αλλά δεν είπαν τίποτα.
Οι μισοί πουροντουροι χωρίς να το καταλάβουν την γλίτωσαν. Κάτι ένας πονοκέφαλος, κάτι καμιά παντόφλα σπίτι, τους έσωσε!
Οι υπόλοιποι την πατήσαμε.
Μας πήγαν από μια διαδρομή που κάθε 5 μέτρα έβριζα. Και όταν τελείωσε τους ευχαριστούσα. Άβυσσος η μαζοχιστική ψυχή του μοτοσυκλετιστή.
Βεβαια ο maniac ψιλοπροειδοποίησε... όταν είπε στον άλλον, αυτόν με την κοτσίδα, κάτι για τη διαδρομή. Αλλά εμείς οι αθώοι πουροντουροι δεν το καταλάβαμε εγκαίρως...
Η μύηση λοιπόν στο advride πέτυχε. Έχω να πέσω τόσες φορές σε βόλτα από τότε που πρωτοπάτησα χώμα. (Παρεπιπτόντως ευχαριστώ τα δυνατά αγόρια για τις άρσεις XR)
Υπάρχουν και κάτι βίντεο σχετικά... που με κάνουν παντελώς ρόμπα, γιατί όταν ο άνθρωπος θέλει να μυήσει, το κάνει με αποδείξεις.
Δεν με πειράζει όμως, έχω γερό team πίσω μου. Ο Γάτος και ο καπετάν Konkost θα του την φυλάξουν για την επόμενη, τους έχω πλήρη εμπιστοσύνη!
Σοβαρά τώρα, γουστάρω τρελά όταν η διαδρομή είναι παραπάνω απαιτητική από τις δυνατότητές μου, γιατί τότε μαθαίνω και εξελίσσομαι. Και ειδικά όταν έχω την πιο καλή παρέα που θα μπορούσε να αναζητήσει κανείς σε μια τέτοια βόλτα, αυτή δλδ που όλοι βοηθάνε και κανένας δεν παραπονιέται (ελπίζω δλδ), γιατί τότε κι εγώ δεν αισθάνομαι ότι προκαλώ "βάρος".
Η μέρα έληξε υπέροχα (όπως προανέφερε και ο Ευρωπαίος της παρέας).
Δεν ξέρω πως τα πάνε οι υπόλοιποι από φυσική κατάσταση, αλλά εγώ σήμερα είμαι σαν να με έχουν δείρει πατόκορφα. Πόνος πολύς... παντού.
Αυτιά!
Και όπως λέγαμε πριν από πολλά (σσςςςςς) χρόνια... σας ευχαριστούμε και να μας ξαναπάτε!
Τώρα τι να πω...Γ@μώ την ατυχία μου που δεν ήρθα...
Άπειρα μπράβο σε όλους...!!!Οργανωτές,συμμετέχοντες,φωτογράφους κ.τ.λ
Σε όλους όσους βοηθήσανε να στηθεί όλο αυτό...
Και όπως λέει και ο Σαββόπουλος "...φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα,κι ιστορία οι παρέες..."
Πάντα έτσι και πάντα τέτοια...!!!
Και κλείνω με κάποιους στίχους απο το τραγούδι Ακροβάτης του Δημήτρη Ζερβουδάκη...
"Γέμισα το σακούλι μου
μ`ένα σωρό ιδέες
πήρα την εθνική οδό
μ`αλλιώτικες παρέες
κι όπου βγει, όπου σταθεί
αυτή η ιστορία
του χρόνου πάλι θα με δεις
στην ίδια ακροβασία..."
Άπειρα μπράβο σε όλους...!!!Οργανωτές,συμμετέχοντες,φωτογράφους κ.τ.λ
Σε όλους όσους βοηθήσανε να στηθεί όλο αυτό...
Και όπως λέει και ο Σαββόπουλος "...φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα,κι ιστορία οι παρέες..."
Πάντα έτσι και πάντα τέτοια...!!!
Και κλείνω με κάποιους στίχους απο το τραγούδι Ακροβάτης του Δημήτρη Ζερβουδάκη...
"Γέμισα το σακούλι μου
μ`ένα σωρό ιδέες
πήρα την εθνική οδό
μ`αλλιώτικες παρέες
κι όπου βγει, όπου σταθεί
αυτή η ιστορία
του χρόνου πάλι θα με δεις
στην ίδια ακροβασία..."
Φτιάχτε τα να φτιαχτούμε κ εμείς λίγοΦτιάχνοντας τα βιδεακια. ...
advφον!!
πολύ δλδ...
dtz
Μίζα-μανιβέλα (Ευτραφής Περτικαλής Κυριούλης)
πολυ θα ήθελα, να έβλεπα την έκφραση του προσώπου του, τη στιγμή που βρέθηκε στο αέρα ...
Για να δειτε .....τι τιμονι ειναι
Η ταχυτητα του διαδυκτιου στο μπακαλικο, ειναι σαν το gsS του πουλιου..Φτιάχτε τα να φτιαχτούμε κ εμείς λίγο
Τα φετινα βιδεο, θα ανεβουν στο σωληνα, στο επομενο madness....:banghead::banghead::banghead:
Καντο δημοσιο πρόεδρε. ....εμεις το είδαμε, ας το δουν και οι υπολοιποι
Τώρα είναι Ο.Κ ?Καντο δημοσιο πρόεδρε. ....εμεις το είδαμε, ας το δουν και οι υπολοιποι
Έχει πολύ υλικό ο προεδρας. ..Oμορφα - Δροσερά -&- Λασπωμένα τοπία.
Δώσε βίδεα.
Το επόμενο που θα ανεβάσει, είναι λίγο πικάντικο. ...