My 2015 Matala Beach Festival

[Markas]

My 2015 Matala Beach Festival


20/6/2015


.​

 

[Markas]

Μάταλα. ​

Έχετε πάει ε; ​

Αν όχι, σίγουρα τα έχετε ακουστά. Παλιά, για τους Hippies που είχαν κοινότητα εκεί ή σήμερα βεβαίως για το φεστιβάλ που διοργανώνεται από το 2011. ​

Το πιο χαρακτηριστικό μέρος των Ματάλων; Τα πελώρια βράχια ψαμμίτη που ορθώνονται βόρεια αλλά ειδικά νότια της παραλίας! Εκεί υπάρχουν τεχνητοί σπηλαιώδεις χώροι, λαξευμένοι στο βράχο, πάνω και κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Λέγεται ότι ήταν τάφοι, κανείς δεν ξέρει με σιγουριά. ​

Μερικοί μοιάζουν με δωμάτια με παράθυρα και κρεβάτια. Όπως και να έχει αποτελούν το νούμερο ένα χαρακτηριστικό των Ματάλων εδώ και εκατοντάδες χρόνια. ​

Κάπου τότε μου καρφώθηκαν δύο ερωτήματα:​

​

1) Πως είναι η θέα από εκεί πάνω;​

​

2) Πάει με μηχανή;​

​

​

​

 

[Markas]

Το 2011 έγιναν οι ερωτήσεις. Τότε, είχα μόνο το μαστόδοντο, το αγαπημένο μου μεγάλο. Αρκετό ψάξιμο στο Google Earth για τον καλύτερο τρόπο πρόσβασης, πρώτη δοκιμή με το BMW.
Χωματόδρομος, όχι καλός θα έλεγα.

«ΒΡΕ ΧΑΜΕΝΕ, ΤΡΙΒΑΛΙΤΣΟΣ;» θα μου πεις…

Και δικάβαλος θα προσθέσω εγώ , με προβλέψιμα αποτελέσματα :confused:

Εν τέλει, δεν πέτυχα τον στόχο, ο χωματόδρομος κάποια στιγμή σταματάει και συνεχίζει μονοπάτι που δε με άφησε η Κική να δοκιμάσω. (Ευχαριστώ Κική)

​

 

[Markas]

Από τότε αγόρασα το WR250R και το μόνο που έψαχνα ήταν μία αφορμή.

Μάταλα Φέστιβαλ λοιπόν, Σάββατο πρωί, ο κόσμος διασκεδάζει. Άλλοι στην παραλία με φιδίσια κορμιά να λικνίζονται δίπλα τους, και άλλοι να ιδροκοπούν στα κατσάβραχα. Πολλούς προσπάθησα να πείσω, ένας ήταν αρκετά παλαβός να με ακολουθήσει, ο φίλος Γιώργος με το Husquarna TE610

​

 

[Markas]

Πολύωρη οδήγηση μέσα από όμορφες χωμάτινες διαδρομές με ελάχιστη άσφαλτο, φτάνουμε εν τέλει λίγο πριν τα Μάταλα και στρίβουμε στο γνωστό χωματόδρομο ενώ λίγο αργότερα αρχίζει το μονοπάτι.

Σε ένα σορό από πέτρες ακολουθούμε το προφανές μονοπάτι αριστερά που μας οδηγεί σε αδιέξοδο. Ή μάλλον (επειδή το αδιέξοδο με αυτές τις μηχανές είναι πολύ σχετικό) θα πω πως μας οδηγεί σε ένα στενό μονοπάτι, δίπλα στον γκρεμό που κατηφορίζει προς το χωριό.

Ωραίο σημείο, δεν είναι αυτό που ψάχνουμε όμως.

​

 

[Markas]

Πίσω στο σορό, ευθεία (όπως ερχόμασταν αρχικά) αυτή τη φορά.

Χανόμαστε σε ένα λαβύρινθο υποτυπωδών μονοπατιών, γεμάτων με σκόρπιες πέτρες, πορεία προς το άγνωστο αλλά πάντα προς τη σωστή κατεύθυνση, βόρεια.

​

 

[Markas]

Μερικές εκατοντάδες μέτρα αργότερα, εντελώς ξαφνικά, τέλος, αυτό ήταν, φτάσαμε!

Χάρτης της περιοχής και το σημείο της στάσης.

Όταν λέμε στάση και τέλος, εννοώ πως δε πάει άλλο βόρεια.
Κατά μήκος του γκρεμού βέβαια πάει όμως για την ώρα απλά απολαμβάνουμε την τρομερή θέα με ένα αίσθημα θριάμβου και κατάκτησης να φαίνεται στα πρόσωπά μας.

​

 

[Markas]

Μέσα στον χαμό βέβαια, βρίσκονται αρκετοί φίλοι μας:

…ο οποίος @yns , δεν άργησε να μας εντοπίσει. Γεια σου Γιάννη!

Δεν κατάλαβα βέβαια πως κατάφερε να μας εντοπίσει όταν μπροστά του είχε τόσα εμπόδια.

​

 

[Markas]

Ακόμα και σε αυτό το δάσος από σκηνές και αλμυρίκια, εντοπίζουμε τον Νίκο με την παρέα του (κέντρο, κίτρινο μπλουζάκι) και τις σκηνές και μηχανές των yns, Μιχάλη, Γιάννη κτλ (αριστερά πάνω)

Πως μας είδε ο Νίκος:

​

 

[Markas]

Τελευταία αναμνηστική selfie και πάμε για εξερεύνηση!

​

 

[Markas]

Τα γυμνά πετρώματα κάνουν εύκολη την περιπλάνηση κατά μήκος του γκρεμού είτε με τα πόδια είτε με μηχανή.

Ο βράχος που έχουν μαζευτεί κάτω, είναι πάνω από 10 μέτρα ύψος και πολύ δημοφιλής για βουτιές.

Όλος ο κόλπος στο πιάτο.

​

 

[XR Maniac]

Μόνο στο advride....υπήρχε περίπτωση να δούμε το festival, από τέτοια θεα
Είστε κουζουλοι!!!!

advφον!!

 

[Markas]

Μέχρι τη θάλασσα έφτασα όπου ένας χείμαρρος έχει σκάψει μικρό φαράγγι αποκόπτοντας την πορεία παραλιακά.

Επιστροφή λοιπόν από τον ίδιο δρόμο, καταμεσήμερο, 14:30 κάτω από το λιοπύρι.

​

 

[Markas]

Τι ακολούθησε; Πολύ θα ήθελα να κατέβαινα και να έμενα για ώρες, γιατί όχι και μέρες σε αυτό το όμορφο γλέντι αλλά…​

Αυτό είναι ένα από τα αρνητικά των μικρών παιδιών όταν δεν έχεις διαθέσιμες νταντάδες όποτε θέλεις. ​

Πέντε λεπτάκια ίσα ίσα να πούμε ένα γεια (συγνώμη Γιώργη που στο χάλασα) και επιστροφή από ποικιλία δρόμων.​

Τι μου έμεινε από αυτήν την βόλτα; ​

Διακόσια απολαυστικά χιλιόμετρα, οπτικές τοπίων πρωτόγνωρες και, αυτό το κλασικό για εμένα μοτοσυκλετιστικό κάψιμο ανάμεσα στο γάντι και στη μπλούζα-μπουφάν. Σωστά @Alexmak 125 ;​

​

​

​

​

 

[Markas]

ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΕΣ


(με αντηλιακό)



.​

 

[στεργιος ψηλογιωργης]

Νικολα, τα φωτογραφικα σου οπως παντα απιθανα και η περιγραφη τους με κανει να θελω να παρω τα κλειδια και το κρανος και να φυγωωωωωω...
Για αλλη μια φορα μας ταξιδεψες... Σ' ευχαριστω...

 

[ΗΛΙΑΣ]

........άλλοι για ηλιοθεραπεία κι άλλοι για ηλίαση....... καλά πάτε !!!!
Ωραία βόλτα κάνατε Νίκο !!!

 

[kelas22]

Τρελολομια!!!!!!!!!!!! Πολυ σας γουσταρα!!!

 

[ΚΟΥΤΑΚΙΑΣ]

Μπραβο σας τρελοπαιδα τση Κρητης!!!

 

[Manouel650]

Μπράβο ρε παιδιά!

Τόσα χρόνια πάμε στα Μάταλα, δεν τα έχω δει από αυτή την άποψη.

Ωραίοι!!!