«Να αγαπάς αυτό που κάνεις. Να προσπαθείς με όλη σου την καρδιά να φτάσεις εκεί που λαχταράς.»
Όταν λοιπόν είσαι έτσι, δε θέλει και πολύ.
Μια σκέψη για μια βόλτα, έγινε σκέψη για πιο μακρινή βόλτα, που έγινε σκέψη γιατί δε διανυκτερεύω κιόλας, που έγινε σκέψη τριήμερο είναι, να μείνω κι άλλο.
Να οδηγήσω και άλλο.
Να δω και άλλο.
Να το ζήσω και άλλο.
Μέσα σε μερικές ώρες, την Πέμπτη, βγήκαν οι διαδρομές, κλείστηκαν τα ξενοδοχεία και ανέμενα πως και πως να περάσει η Παρασκευή, να ξημερώσει Σάββατο.
Ημέρα πρώτη, 9 Μαρτίου 2019
Φεύγω νύχτα και τρέχω να προλάβω να φτάσω στα διόδια της Κορίνθου την ώρα που ξημερώνει. Έχω βγάλει τη φωτογραφία νοητικά ήδη...
Αυτά τα 90 χλμ είναι και τα μόνα που με βρίσκουν σε εθνική τις επόμενες δυο ημέρες.
Βγαίνω στο Ναύπλιο και τους Μύλους μέσω Επιδαύρου. Όσο κρύο δεν έκανε 6 το πρωί στην εθνική, τόσο κάνει εκεί. Έχω παγώσει ...
Σκοπός μου είναι καφές Πλάκα, Λεωνίδιο που και χρόνια έχω να πάω, αλλά και τόσο διάσημο μοτοσικλετιστικα.
Άστρος...
Το λιμανάκι της Πλάκας έχει πλάκα να το βλέπεις έτσι όταν οι πιο πρόσφατες φωτό, που έχουν κατακλύσει τα μέσα, είναι τίγκα με καμιά 400αριά μοτο!
Φεύγω από το Λεωνίδιο έχοντας πάρει ένα μυστικό μαζί μου. Τον ολοκαίνουργιο δρόμο που ενώνει παραλιακά το Φωκιανό με το Κυπαρίσσι!!!
Πούλιθρα ψηλά....
Πηγάδι, Κυνουρίας - πριν αρχίσει η κατηφοριά προς Φωκιανό. Το λάτρεψα. Ανθισμένο. Γραφικό. Έρημο. Μια αίσθηση γαλήνης... και ίσως η πιο αγαπημένη μου μοτοφωτό του τριημέρου:
Φωκιανός από ψηλά, να βλέπεις τον καινούριο δρόμο, που το google δεν έχει, και να σου τρέχουν τα σάλια....
{αυτό το πραγμα να ουρλιάζω από ενθουσιασμό μέσα στο κράνος από αυτό που βλεπουν τα ματάκια μου, έγινε συνήθεια στο ταξίδι μου}
Κυπαρίσσι, Λακωνίας ....
Hint: ένα εκπληκτικό κομμάτι δρόμου ανηφορίζοντας από Κυπαρίσσι προς Χάρακα. Σφιχτό, στενό, με κρεμαστά βράχια, κάθετοι τοίχοι. Εντυπωσιακό. Φωτό γιόκ, γιατί που να σταματήσεις εκεί...
Είχα σκοπό να κατέβω και στο φιόρδ του Γέρακα. Όμως το έκαψα, γιατί η μέρα έφτανε στο τέλος της και ήθελα όπως και δήποτε να προλάβω καστροκατάνυξη πριν νυχτώσει ....
Και να’μαι! Δεν έχουν πολλοί τόποι μαγική ενέργεια για μένα....
Μονεμβασιάαααα!
Ημέρα δεύτερη, 10 Μαρτίου 2019
Στο επανιδείν, αγαπημένη!
Γύθειο
Ο σκοπός ήταν να περάσω από ψηλά τη Λακωνική Μάνη, μιας και τη γυρίσαμε τον Σεπτέμβρη.... αλλά δεν μπόρεσα να αντισταθώ.
Γερολιμένας
Βάθεια ..... δεύτερος μαγικός, αγαπημένος τόπος.
Παίρνοντας το δρόμο προς Καλαμάτα, μια τρελα με πιάνει. Όλα καταπράσινα, ανθισμένα, πολύχρωμα, ζωγραφισμένα στο χέρι.
Λιμένι
Οίτυλο!!!
Καρδαμύλη
Κάμπος
Γέφυρα Κοσκαράκας, δήμος Αβίας
Πεταλίδι και hello summer in Greece!!!
Πατήσαμε τρίτο ποδι και λιγο η μέρα καλοκαίρι, λίγο η θάλασσα, ο καφές που ήθελα να πιω έγινε μπυριτσα. ΑΠΟΛΑΥΣΗ!
Και εδώ έρχεται το μόνο ολίγον απογοητευτικό κομμάτι της εκδρομής: Καρναβάλι. Ούτως ή άλλως, αντιπαθώ και ακόμα περισσότερο που μου έκαναν την Κορώνη απροσπέλαστη.
Μια φωτό μόνο από ψηλά, γιατί και που μπήκα επηξα στην κίνηση και τον χαρτοπόλεμο. Μεταβολή και δρόμο.
Κορωνέικη θέα από το cockpit μου:
{Τη χαρά της στιγμής δεν έχω λόγια να την περιγράψω...}
Η πόλη της Μεθώνης κάηκε δυστυχώς όπως και την προηγούμενη ο λιμήν του Ιέρακα για να προλάβω ηλιοβασίλεμα Πύλο.
Ιδού:
Bliss!
Όταν λοιπόν είσαι έτσι, δε θέλει και πολύ.
Μια σκέψη για μια βόλτα, έγινε σκέψη για πιο μακρινή βόλτα, που έγινε σκέψη γιατί δε διανυκτερεύω κιόλας, που έγινε σκέψη τριήμερο είναι, να μείνω κι άλλο.
Να οδηγήσω και άλλο.
Να δω και άλλο.
Να το ζήσω και άλλο.
Μέσα σε μερικές ώρες, την Πέμπτη, βγήκαν οι διαδρομές, κλείστηκαν τα ξενοδοχεία και ανέμενα πως και πως να περάσει η Παρασκευή, να ξημερώσει Σάββατο.
Ημέρα πρώτη, 9 Μαρτίου 2019
Φεύγω νύχτα και τρέχω να προλάβω να φτάσω στα διόδια της Κορίνθου την ώρα που ξημερώνει. Έχω βγάλει τη φωτογραφία νοητικά ήδη...
Αυτά τα 90 χλμ είναι και τα μόνα που με βρίσκουν σε εθνική τις επόμενες δυο ημέρες.
Βγαίνω στο Ναύπλιο και τους Μύλους μέσω Επιδαύρου. Όσο κρύο δεν έκανε 6 το πρωί στην εθνική, τόσο κάνει εκεί. Έχω παγώσει ...
Σκοπός μου είναι καφές Πλάκα, Λεωνίδιο που και χρόνια έχω να πάω, αλλά και τόσο διάσημο μοτοσικλετιστικα.
Άστρος...
Το λιμανάκι της Πλάκας έχει πλάκα να το βλέπεις έτσι όταν οι πιο πρόσφατες φωτό, που έχουν κατακλύσει τα μέσα, είναι τίγκα με καμιά 400αριά μοτο!
Φεύγω από το Λεωνίδιο έχοντας πάρει ένα μυστικό μαζί μου. Τον ολοκαίνουργιο δρόμο που ενώνει παραλιακά το Φωκιανό με το Κυπαρίσσι!!!
Πούλιθρα ψηλά....
Πηγάδι, Κυνουρίας - πριν αρχίσει η κατηφοριά προς Φωκιανό. Το λάτρεψα. Ανθισμένο. Γραφικό. Έρημο. Μια αίσθηση γαλήνης... και ίσως η πιο αγαπημένη μου μοτοφωτό του τριημέρου:
Φωκιανός από ψηλά, να βλέπεις τον καινούριο δρόμο, που το google δεν έχει, και να σου τρέχουν τα σάλια....
{αυτό το πραγμα να ουρλιάζω από ενθουσιασμό μέσα στο κράνος από αυτό που βλεπουν τα ματάκια μου, έγινε συνήθεια στο ταξίδι μου}
Κυπαρίσσι, Λακωνίας ....
Hint: ένα εκπληκτικό κομμάτι δρόμου ανηφορίζοντας από Κυπαρίσσι προς Χάρακα. Σφιχτό, στενό, με κρεμαστά βράχια, κάθετοι τοίχοι. Εντυπωσιακό. Φωτό γιόκ, γιατί που να σταματήσεις εκεί...
Είχα σκοπό να κατέβω και στο φιόρδ του Γέρακα. Όμως το έκαψα, γιατί η μέρα έφτανε στο τέλος της και ήθελα όπως και δήποτε να προλάβω καστροκατάνυξη πριν νυχτώσει ....
Και να’μαι! Δεν έχουν πολλοί τόποι μαγική ενέργεια για μένα....
Μονεμβασιάαααα!
Ημέρα δεύτερη, 10 Μαρτίου 2019
Στο επανιδείν, αγαπημένη!
Γύθειο
Ο σκοπός ήταν να περάσω από ψηλά τη Λακωνική Μάνη, μιας και τη γυρίσαμε τον Σεπτέμβρη.... αλλά δεν μπόρεσα να αντισταθώ.
Γερολιμένας
Βάθεια ..... δεύτερος μαγικός, αγαπημένος τόπος.
Παίρνοντας το δρόμο προς Καλαμάτα, μια τρελα με πιάνει. Όλα καταπράσινα, ανθισμένα, πολύχρωμα, ζωγραφισμένα στο χέρι.
Λιμένι
Οίτυλο!!!
Καρδαμύλη
Κάμπος
Γέφυρα Κοσκαράκας, δήμος Αβίας
Πεταλίδι και hello summer in Greece!!!
Πατήσαμε τρίτο ποδι και λιγο η μέρα καλοκαίρι, λίγο η θάλασσα, ο καφές που ήθελα να πιω έγινε μπυριτσα. ΑΠΟΛΑΥΣΗ!
Και εδώ έρχεται το μόνο ολίγον απογοητευτικό κομμάτι της εκδρομής: Καρναβάλι. Ούτως ή άλλως, αντιπαθώ και ακόμα περισσότερο που μου έκαναν την Κορώνη απροσπέλαστη.
Μια φωτό μόνο από ψηλά, γιατί και που μπήκα επηξα στην κίνηση και τον χαρτοπόλεμο. Μεταβολή και δρόμο.
Κορωνέικη θέα από το cockpit μου:
{Τη χαρά της στιγμής δεν έχω λόγια να την περιγράψω...}
Η πόλη της Μεθώνης κάηκε δυστυχώς όπως και την προηγούμενη ο λιμήν του Ιέρακα για να προλάβω ηλιοβασίλεμα Πύλο.
Ιδού:
Bliss!
Last edited by a moderator: