Through The Alps

[North_explorer]

Είναι κάτι ταξίδια , που τα ονειρεύεσαι, τα σκέφτεσαι μήνες –χρόνια, βλέπεις άλλους μοτο ταξιδευτές που έχουν πάει εκεί που θες να πας , και χαίρεσαι , θαυμάζεις και πεισμώνεις να θυσιάσεις πράγματα για να τα κάνεις και εσύ! Όχι για να πεις πως το έκανες, άλλα για μυρίσεις, να νιώσεις , να γνωρίσεις , να οδηγήσεις , να στρίψεις , σε μέρη , βουνά , κοιλάδες καινούργιες για σένα!

Έτσι λοιπόν και εγώ έβαλα στόχο να γυρίσω την κεντρική Ευρώπη και αυτό το μαγικό γεωγραφικό προορισμό που ονομάζεται Άλπεις. Τον κυριότερο ορεινό όγκο της Ευρώπης με ατελείωτα οδικά περάσματα και εθνικούς δρυμούς . η οροσειρά των Άλπεων έχει ως κέντρο την χωρά της Ελβετίας και απλώνεται σε ακόμη 4 χώρες (Ιταλία ,Αυστρία , Γερμανία, Γαλλία )

2 φόρες είχα επισκευτει τις Άλπεις στο παρελθόν , και τις 2 ήταν χειμώνας (αγαπάω λίγο και το σκι) και πάντα η σκέψη μου γυρνούσε στο πως θα ήταν να οδηγούσα εδώ την μηχανή μου. Έτσι κάπου τέλη Νοεμβρίου είπα στον εαυτό μου ότι φέτος το καλοκαίρι θα το κάνω.

Κάπου εκεί λοιπόν άρχισε και το ψάξιμο ,χάρτες , διαδρομές ,αξιοθέατα,χώρες , διαμονές , κόστος, περίοδος ,μέρες, βροχές , χιόνια και παρέα?? Βλέπεται εκτός από κάποια κοντινά ταξίδια , μόνος για τόσο καιρό δεν είχα ταξιδέψει ποτέ. Η σκέψη πάντως δεν με φόβισε καθόλου, αν και αρκετοί φίλοι , γνωστοί που είπα περίπου τι ήθελα να κάνω , σκέφτονταν να ακολουθήσουν, Άλλα ήξερα μέσα μου ότι θέλω αυτό το ταξίδι να το κάνω μόνος μου.

Μέσα Μαρτίου είχα τελειώσει με την οργάνωση του ταξιδιού μου. 15 Ιουνίου είχε μίζα. Η μηχανή έκανε το σέρβις της και είχα αγοράσει τα τελευταία πράγματα του θα χρειαζόμουν. Άπλα μετρούσα ανάποδα.

Έτσι ξαφνικά σε έναν από τους τελευταίους καφέδες με φίλο και μοτοταξιδευτη Νίκο (@n.l ) 4 βδομάδες πριν φύγω ,έπεσε η ιδέα να ακολουθούσαν αυτός και άλλοι 2 φίλοι μέχρι την Σλοβενία, τις 3 πρώτες νύχτες του ταξιδιού, Ο Βασίλης @Billy-Bo και ο Στέφανος . Τα παιδιά τα ήξερα καλά και δεν το σκέφτηκα πολύ . ανακοίνωσα το πρόγραμμα που είχα για την Σλοβενία, και συμφωνήσαν μαζί μου αμέσως!

 

[North_explorer]

Μια βδομάδα πριν φύγουμε βρισκόμαστε με τα παιδιά για τα διαδικαστικά στο Λιτόχωρο κατερινής. Ο στέφανος και ο Βασίλης , μιας και κάτοικοι Θεσσαλίας θα ανηφόρησαν για την Θεσσαλονίκη , για να διανυκτερευουν σε μένα με σκοπό να βγει πιο εύκολα η πρώτη μέρα και τα 640 χλμ μέχρι Βελιγράδι.

Οι μέρες περνούν και τα πράγματα είναι πλέον έτοιμα

Αιωνία διαφωνία σε μότο παρέες gpsή χάρτες. Όλα έτοιμα !

 

[North_explorer]

Μέρα 1η

Πρωινό σήκωμα 6:00 , φόρτωμα και φεύγουμε..

Γρήγορα να βγαίνουν χλμ , εθνικής ... στάσεις μόνο για βενζίνη και λίγο σου σου..και ξανά στα άλογα χαχαχαχαχα

Φτάνουμε Βελιγράδι γύρω στις 3:00 το μεσημέρι στο ξενοδοχείο που θα διαμεναμε στο REX, αρκετά κοντά στο κέντρο της πόλης , φτηνό με καθαρά δωμάτια και ιδιωτικό πάρκινγκ, που το πρωί βεβαία λογού πληρότητας περιμέναμε αρκετά μέχρι να μπορέσουμε να βγάλουμε τα μηχανάκια επειδή μας είχαν κλείσει. Το συστήνω όμως .

Μέτα από μια μικρή μεσημεριανή σιεστα. Έτοιμο όλο το τεαμ να οργώσει το Βελιγράδι...

Περπάτημα στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης Kneza Mihaila, με αρκετά αξιοθέατα και εμπορικά μαγαζιά που δούλευαν έως τις 10 το βράδυ.

Συνέχεια με βόλτα στο κάστρο του Βελιγραδίου με θεά τον ποταμό Σάβος και τον Δούναβη που πλέκονται μεταξύ τους και χαρίσουν υπέροχα κάδρα!

Το άγαλμα του νικητή , κάτω από το κάστρο να ατενίζει το νεόκτιστο Βελιγράδι ,
Και ο Νίκος πάνω από το κάστρο σαν το άγαλμα stick out tongue:stick out tongue:

Μετά την βόλτα κάτσαμε να πιούμε μια μπύρα , ένα κρασάκι στον πεζόδρομο και να συζητήσουμε για την επόμενη μέρα. Με το κλασικό σου σου , που λέμε και οι θεσσσαλωνικοις για τις εντυπώσεις της πρώτης μέρας , τις ενδυματολογικές τάσεις των κοριτσιών στην Σερβία, άλλα και φυσικά τα αυριανά χλμ.


Λίγες φωτογραφικές ανησυχίες στο νυχτερινό Βελιγράδι .

Η διαδρομή
https://www.google.gr/maps/dir/Θεσσαλονίκη/Βελιγράδι+Београд/@42.6832693,19.7207096,7z/data=!3m1!4b1!4m14!4m13!1m5!1m1!1s0x14a838f41428e0ed:0x9bae715b8d574a9!2m2!1d22.9444191!2d40.6400629!1m5!1m1!1s0x475a7aa3d7b53fbd:0x1db8645cf2177ee4!2m2!1d20.4489216!2d44.786568!3e0?hl=el

 

[North_explorer]

Μέρα 2η

Το πρωινό στο Βελιγράδι μας βρίσκει χαλαρούς , έχοντας μπροστά μας πάλι μόνο χλμ εθνικής 530 χλμ. Πηγαίνουμε μια βόλτα στον Ναό του Αγίου Σάββα και στάση για φώτο στον οδό Nemanjina με τα βομβαρδισμένα κτίρια από τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, να θυμίζουν τι πέρασε αυτός τόπος πριν λίγα χρονιά.

Έναν τελευταίο καφέ σε σερβικό έδαφος παραποτάμια του Σαβο και φεύγουμε για Λιουμπλιάνα .

 

[North_explorer]

Πρώτα σύνορα είναι της Κροατίας με την αίσθηση οπτικά να μην αλλάζει κάτι , ατελείωτος κάμπος, λίγο και η ζεστή αλλά ευτυχώς σαν να μας άκουσε ο θεός και μας έδωσε 300 χλμ εθνικής οδού με βροχή και δροσιά συνέχεια!

Σύνορα Κροατίας – Σλοβενίας η βροχή σταμάτα και το τοπίο αλλάζει τελείως. Καταπράσινο! Η εθνική τελειώνει και η ψυχολογία στα ύψη!

Φτάσαμε ξενοδοχείο γύρω στις 18:00 . Στέγνωμα τα αδιάβροχα και απευθείας βόλτα να δούμε την πρωτεύουσα αυτής της χώρας!

Μπορώ να πω ότι η Λιουμπλιάνα είναι ίσως από τις μικρότερες πρωτεύουσες ευρωπαϊκών χωρών , άλλα σίγουρα από τις πιο όμορφες. Η πόλη είναι χτισμένη γύρω από το κάστρο της με τον ποταμό Λιουμπλιάνικα να την χωρίζει στα δυο! Πανέμορφες γέφυρες σοκάκια και πλατείες. Η πιο χαρακτηριστική από όλες είναι η τριπλή γέφυρα!

Στην πόλη γινόταν εκείνες τις μέρες φεστιβάλ τοπικό φαγητού και κρασιού – μπύρας , και όπως είναι λογικό δεν χάσαμε την ευκαιρία!

Μετά την βόλτα μας καταλήξαμε στο ξενοδοχείο , περιμένοντας με ανυπομονησία την αυριανή μέρα του ταξιδιού, και το επαρχιακό οδικό δίκτυο της Σλοβενίας.

Η διαδρομή
https://www.google.gr/maps/dir/Βελιγράδι Београд/Λιουμπλιάνα Ljubljana/@46.2636069,13.6628039,6.75z/data=!4m14!4m13!1m5!1m1!1s0x475a7aa3d7b53fbd:0x1db8645cf2177ee4!2m2!1d20.4489216!2d44.786568!1m5!1m1!1s0x476531f5969886d1:0x400f81c823fec20!2m2!1d14.5057515!2d46.0569465!3e0?hl=el

 

[Big twin]

Δώσε δώσε πράμα! Ευχαριστούμε!

 

[North_explorer]

Μέρα 3η


Αφήνουμε το ξενοδοχείο γύρω στις 9:00 και κατευθυνόμαστε σε μια κοντινή κωμόπολη την Škofja Loka, για πρωινό και καφεδάκι. Μόλις 23 χλμ μακριά με πολύ γραφικά σπίτια και πλατείες ! ένα κέντρο μοτοσυκλετιστών θα το έλεγα, γιατί από εκεί ξεκινάν πάρα πολλές διαδρομές για μηχανή. Ο αριθμός των μοτοσυκλετιστών που θα έβλεπα δω και πέρα ήταν αμέτρητος. Έτσι καταλαβαίνεις ότι πραγματικά ξεκινάει και το ταξίδι σου!

Από εκεί εμείς κατευθυνθήκαμε δυτικά στον 210 μέχρι το Cerkno ( χιονοδρομικό κέντρο της περιοχής) και μετά βόρεια στον 102 μέχρι λίγο πριν το Most na Soči. Το ταξίδι μόλις είχε αρχίσει ο ρυθμός ήταν γρήγορος , στριφτερός μέσα από παραποτάμιες διαδρομές με εκπληκτική ποιότητας άσφαλτο σε αρκετά σημεία. Φαινόταν , διψούσαμε για βουνά , στροφές , φαράγγια ! και εμείς και τα μηχανάκια μας μετά από 2 μέρες εθνικής. Στάση μια φώτο και φύγαμε να ανεβούμε από μικρο επαρχιακό δρόμο το βουνό Veliki , που έβγαζε πάνω από την λίμνη Bohinj.

Η λίμνη Bohinj, είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Σλοβενίας , μέσα στο εθνικό πάρκο triglav , και η ομορφιά της ξεπερνάει κατά πολύ την πολυδιαφημισμένη λίμνη του Bled. Από την άκρη της ξεκινάνε οι ιουλιανές Άλπεις. Στην λίμνη μπορεί κάποιος να κάνει αρκετά σπορ και φυσικά υπάρχουν αρκετές ταβερνούλες και καφέ , για να απολαύσει αυτήν την θεά!

Πριν φύγουμε για το Bled οδηγήσαμε μέχρι τους καταρράκτες της λίμνης μέσα από το καταπράσινο τοπίο

 

[North_explorer]

Στο Bled φτάσαμε γύρω στις 4 , Ζέστη και αρκετός κόσμος , τα παιδιά αποφάσισαν να κάτσουν χαμηλά. Δίπλα στην λίμνη για έναν καφέ. Εγώ ανέβηκα στο ομώνυμο κάστρο της λίμνης με θέα το χωριό και την λίμνη και το πολύ φωτογραφημένο νησάκι της.

Εδώ θα ξανατονίσω ότι το Bled είναι ένα αρκετά τουριστικό μέρος , και πόσο μάλλον μέρα Σάββατο. Οι τιμές στα καφέ και εστιατόρια δεν θυμίζουν Βαλκάνια , αλλά Ελβετία!




Η μέρα τελείωνε και είχαν μείνει μόλις 35 χλμ για το χωριό Kranjska Gora. Είχα δει μια διαδρομή που διέσχιζε ένα κομμάτι του εθνικού πάρκου triglav , αλλά με κάποια κομμάτια χωματόδρομου. Και ένα χωριό 5 σπιτιών το Radovna, που το είχα βάλει στο μάτι. Εκεί λοιπόν κατευθυνθήκαμε. Ο δρόμος είχε γίνει πλέον όλος άσφαλτος μέσα από το δάσος και η θέα από την ταβέρνα που σταματήσαμε , όχι άπλα μας άνοιγε την όρεξη αλλά νομίζω ότι καλύτερο. Δεν θα μπορούσε να κλείσει καλύτερα η μέρα. Χαζεύοντας το όρος Triglavμε υψόμετρο στα 2.864 μ.

Μετά από της τοπικές γεύσεις και μπύρες , πήγαμε στο ξενοδοχείο μας στην Kranjska Gora με όνομα Brezov Gaj. Οικονομικό , με κλειστό πάρκινγκ , και πάρα πολύ πλούσιο πρωινό. Η Kranjska Gora, είναι χειμερινό θέρετρο με χιονοδρομικό που διοργανώνει μέχρι και παγκόσμια πρωταθλήματα σκι. Το καλοκαίρι όμως είναι ένα ήσυχο μέρος που προσφέρεται για να διανυκτερεύσεις σε μοτοτουρισμό.

Η διαδρομή
https://www.google.gr/maps/dir/Λιουμπλιάνα+Ljubljana/Škofja+Loka/Cerkno/46.1464994,13.7680417/46.2263623,14.0269071/Ukanc/Μπλεντ+Bled/Radovna/Kranjska+Gora/@46.228178,13.9262491,10.25z/data=!4m51!4m50!1m5!1m1!1s0x476531f5969886d1:0x400f81c823fec20!2m2!1d14.5057515!2d46.0569465!1m5!1m1!1s0x477ac610082a391b:0x47da57ce7b792895!2m2!1d14.3058337!2d46.1671294!1m5!1m1!1s0x477aef560cf00dc1:0x44d495fd3831e215!2m2!1d13.9891931!2d46.128954!1m0!1m0!1m10!1m1!1s0x477af530b93da2c3:0x7a640f8f442aa174!2m2!1d13.8293798!2d46.2798052!3m4!1m2!1d13.9214008!2d46.29593!3s0x477a8d2674989869:0x10e05436a7c7bf80!1m5!1m1!1s0x477a8e1dd7139961:0x400f81c823fec50!2m2!1d14.1145798!2d46.3683266!1m5!1m1!1s0x477a8f0a02dc3b2d:0xa7a5c0f7d3679fa!2m2!1d13.9734047!2d46.4214515!1m5!1m1!1s0x477a7ce5980f8af5:0xdc10e282bbdf9dde!2m2!1d13.7857145!2d46.4845293!3e0?hl=el

 

[North_explorer]

Μέρα 4η

Έναν γρήγορο καφέ για όλους μας στο ξενοδοχείο και ξεκινάμε.

Η μέρα αυτή ήταν το αποκορύφωμα της ορεινής Σλοβενίας. Μέσα από το χωριό ξεκινάει το πάσσο Vršič, που διασχίζει κάθετα όλες τις ιουλιανές Άλπεις , μαγικά τοπία! Το ανέβασμα του είναι κλειστό και με αρκετές φουρκέτες αλλά από την άλλη μεριά σε αφήνει να παίξεις όσο αντέχεις. Πρώτο πάσσο του ταξιδιού και η χαρά δεν κρύβεται. Λίγος χρόνος για φωτογραφίες.

Αρχίζουμε να κινούμαστε βόρεια με προορισμό το όρος Mangart. Με το ποταμό Koritnica να μας συνοδεύει. Εδώ να πω πως η Σλοβενία μας προσφέρει απίστευτες εικόνες και ομορφιές.

Το πάσσο για το Mangart , είναι στενό , δύσκολο και σε πολλά κομμάτια επικίνδυνο. Ίσως στην αρχή μπορείς να πιέσεις λίγο την μηχανή , αλλά και αυτό με μεγάλη προσοχή. Όσο ανεβαίνει όμως τόσο πιο γεμάτος ικανοποίηση νιώθεις. Το Mangart στέκει εκεί στα 2.679 μ. και βλέπει όλη την πεδιάδα της Αυστρίας στην πλάτη του. Είναι το ψηλότερο οδικό μέρος στην Σλοβενία , και ήταν ο στόχος των παιδιών που με ακολούθησαν έως εδώ . Η μέρα απίστευτη και η θέα που έχουμε του ίδιο.

Εδώ λοιπόν θα χωρίσουν οι δρόμοι της παρέας. Εγώ θα κινηθώ δυτικά για να μπω στην Ιταλία και τα παιδιά θα κατηφορίσουν για Ζαγκρεπ και έπειτα Ελλάδα. Χάρηκα πολύ που ήταν μαζί μου σε αυτό το μέρος του ταξιδιού , και που τους είχε αρέσει, παράλληλα όμως ανυπομονούσα να νιώσω το συναίσθημα να ταξιδεύεις μόνος σου. Καλή επιστροφή παίδες !

 

[North_explorer]

Μετά το κατέβασμα από το Mangart ,σε μόλις 4 χλμ. Περνώ τα σύνορα για Ιταλία , και η ώρα ήταν ακόμη 12:30. Προορισμός η Cortina d’Ampezzo. Χρόνος υπήρχε άπλετος οπότε επιλέγω ορεινό επαρχιακό δίκτυο και αμέσως πρώτο πάσσο στην Ιταλία το Passo di Nevea, το τοπίο απίστευτο. Δεν σταματώ για φωτογραφίες, αρκούμε στο βίντεο που καταγράφει η actioncamera. Από εκεί και μετά μέχρι το Tolmezzo, η διαδρομή είναι λίγο αδιάφορη, η θερμοκρασία αναβαίνει επικίνδυνα για να κινούμε σε πεδιάδα, (32ο) και επιλέγω να μπω μέσα στα βουνά και να κατευθυνθώ προς Sappada και με τον SR48 ή αλλιώς Strada delle Dolomiti, να ανέβω για το εθνικό πάρκο Tre Cime. Η είσοδος στο πάρκο κόστιζε 15 ευρώ , όμως οδηγικά και η θέα τα άξιζαν.

Βρίσκομαι πλέον στην καρδιά των δολομιτών και τα συναισθήματα χαράς , διαδέχονται τα συναισθήματα δέους , για αυτά τα βουνά που ξεπροβάλλουν μέσα από τα πυκνά δάση και οι μύτες τους αγγίζουν ή ξεπερνούν τα 3000 μ.

Αρχίζει να απογευματιάζει και μια και δεν έχω κλείσει κάπου διαμονή , ξεκινάω να κατέβω για Cortina. Στην διαδρομή πετυχαίνω μια πανέμορφη λίμνη , την Misurina και το Passo Tre Croci.

Δεν είχα κλείσει καμιά διανυκτέρευση μου από εδώ και πέρα, γιατί θα πήγαινα με γνώμονα τον καιρό. Εαν μου το επέτρεπε θα έκανα camping , εάν όχι ,για αυτό υπάρχει το booking.

Έτσι λοιπόν το πρώτο βράδυ με βρίσκει στην Cortinad’Ampezzo, να κατασκηνώνω στο Camping Cortina μόλις 2 χλμ από το κέντρο του χωριού.

Η διαδρομή

https://www.google.gr/maps/dir/Kranjska+Gora/Trenta/46.3765399,13.5846267/46.4443484,13.6456559/Chiusaforte/Ovaro/Sappada/46.6033517,12.2735653/Κορτίνα+Ντ'Αμπέτσο+Cortina+d'Ampezzo/@46.543417,12.8386478,9.5z/data=!4m51!4m50!1m5!1m1!1s0x477a7ce5980f8af5:0xdc10e282bbdf9dde!2m2!1d13.7857145!2d46.4845293!1m15!1m1!1s0x477a622cbb1f388f:0x72594966d6fbaf96!2m2!1d13.753651!2d46.3814874!3m4!1m2!1d13.5745945!2d46.3403279!3s0x477a67e39c99872f:0x8dc313a26a8c92a7!3m4!1m2!1d13.5802341!2d46.3498913!3s0x477a67dec3b5d63d:0x66c111aa3a6194a7!1m0!1m0!1m5!1m1!1s0x477a143013ae2cc5:0x3e95118d42d44159!2m2!1d13.311317!2d46.4088386!1m5!1m1!1s0x4779f3d44e2aa111:0x896e03b61e1bbd18!2m2!1d12.8668439!2d46.4807459!1m5!1m1!1s0x4779e865fb561745:0x407098715915610!2m2!1d12.6853435!2d46.5671106!1m0!1m5!1m1!1s0x47783435d247033f:0xdd3c30437b92e42b!2m2!1d12.1356524!2d46.5404711!3e0?hl=el

 

[North_explorer]

Πρώτο επεισόδιο της σειράς show teeth

 

[North_explorer]

Μέρα 5η


Δευτέρα 19/6/2017 , την γράφω έτσι την ημερομηνία γιατί αυτή η μέρα έχει χαραχθεί μέσα μου σαν την καλύτερη οδηγική μέρα της ζωής μου.

Ξύπνημα και πρωινό στο camping , μαζί με 3 παιδιά από τη Σουηδία που κάναν και αυτοί Άλπεις , ανταλλαγή πληροφοριών και διαδρόμων και ξεκινάω.

Η θερμοκρασία ιδανική , γύρω στους 22 , με ηλιοφάνεια , και τρελή όρεξη, μιας και από χθες ήμουν στην καρδιά των Δολομιτών , και είχα πάρει μια μικρή γεύση για το τι ακολουθούσε. Απευθείας λοιπόν και μέσα από την Cortina , ξεκινάει το Passo Falzarego. Άδειοι δρόμοι (Δευτέρα βλέπετε) και η χαρά του παιδιού ξεκινάει. Γρήγορο ωραίο στριφτερό πάσσο. Βρισκόμουν πάνω από τα 2000 μ. , και αυτοί οι Δολομίτες με αγκάλιασαν . Ένιωθα πως για αυτό έκανα όλο το ταξίδι μέχρι εδώ.

Μέχρι να το καταλάβω τελειώνει το πάσσο , και ξεκινάει το επόμενο, Passo Pordoi. Το πιο ψηλό οδικό πέρασμα στους δολομίτες (2.250μ.) Και αν μέχρι τώρα νόμιζα ότι η άσφαλτος και το χάραγμα των δρόμων είναι τελεία, εδώ μιλάμε για επίπεδο motogp, άσφαλτο. Οι τρελοί οι Ιταλοί σε πολλά σημεία ασφαλτοστρώναν την άσφαλτο!!!! Ένοιωθα τόσο ασφάλεια που πίεζα το μηχανάκι χωρίς φόβο. Σε λογικά πλαίσια μιας και την είχα φορτωμένη σαν γαϊδουράκι.... την κούκλα μου!! (θα επανέλθω στο τέλος, να μιλήσω για αυτήν)

Κατεβαίνω από το Pordoi και αρχίσω να κυκλώνω το Piz Boè (3.152 μ.) με ανέβασμα από το Passo Sella. Μικρό πάσσο , μόλις 10 χλμ αλλά τι 10 !! Οι υψομετρικές διαφορές που κάνω, σε τόσο μικρό διάστημα θολώνουν την action camera, αλλά δεν με νοιάζει , οδηγώ κάθε στροφή για μένα , κάθε τοπίο για την γλυκιά ανάμνηση στον εγκέφαλό μου! Passo Sella λοιπόν και στάση για καφεδάκι, γιατί πολύ πατριωτικά το πήρα και δεν θα έχω τι να κάνω αν φτάσω νωρίς το μεσημέρι στον προορισμό μου!

 

[North_explorer]

Δέκα λεπτά στάση , πάει το εσπρεσάκι, Ιταλός έγινα..αχαχούχα! Δεν χορταίνω το τοπίο και συνεχίσω. Τελειώνει το Sella και μόνος του ο δρόμος ανηφορίζει για το Passo Gardena. Δρόμοι – φίδια απλωμένοι μες στους Δολομίτες , φτιαγμένοι για να ξεχνάς τα πάντα και μόνο να οδηγάς.

Το Gardena τελειώνει στην Corvara, Πανέμορφο χωριό , με τον κύριο όγκο των χιονοδρομικών κέντρων των Δολομιτών να ξεκινούν από εκεί. Εγώ κάπου εκεί βρίσκω μια παρέα Ιταλών μοτοσυκλετιστών με γυμνά μηχανάκια, σαν παιδί και εγώ μπαίνω στο χορό και αρχίσουμε ένα (Τυρολεζικό) , σούπερ, από το La Villa μέχρι την κορυφή του Passo Valparola. Ευτυχώς δεν είχε μακριές ευθείες και έμενα ωραία στον ρυθμό τους..Συγχαρητήρια και αντίστοιχες αναμνηστικές.

Να πω κάτι που μου έκανε πάρα πολύ καλή εντύπωση. Όλοι οδηγούν στο ρεύμα τους και μόνο εκεί. Ο εξοπλισμός είναι πάντα πλήρης από το γάντι ως την μπότα. Και η διάθεση για γνωριμίες , χαβαλέ , γέλιο , παιχνίδι , και αλληλοσεβασμό στον δρόμο ατελείωτη, ανεξαρτήτου μηχανής ,κυβισμού, μάρκας , κτλ.

Αρχίζω να κατηφορίζω ξανά για Cortina, για να ξεκινήσω το Passo di Giau, από την αρχή. Εδώ νομίζω ερωτεύτηκα, απλά ότι πιο όμορφο σε τοπίο σε συνδυασμό με άσφαλτο που και να θες να πέσεις δεν γίνεται. Δεν θα πω πολλά,θα τα κρατήσω για μένα. Passo di Giau λοιπόν !

Συνεχίζω για το τελευταίο πάσσο της ημέρας , και την διάσημη λίμνη του , Passo Fedaia , και την θέα του παγετώνα Marmolada ,με την κορυφή του, να είναι και η ψηλότερη κορυφή των Δολομιτών με ύψος 3.343 μ.

Μετά την λίμνη ο δρόμος για το Canazei ήταν κλειστός λόγω κατολισθήσεων , και θα παρέμενε έτσι για άλλη μια βδομάδα. Έτσι λοιπόν κατέβηκα ξανά από των ίδιο δρόμο, άλλαξα λίγο το πλάνο μου, και έφτασα μέχρι το Falcade , όπου και διανυκτέρευσα σε ένα camping της περιοχής. Μικρή απόκλιση από το αρχικό πρόγραμμα , αλλά μου δόθηκε η ευκαιρία να δω και αυτό το κομμάτι των δολομιτών που δεν το είχα στο πρόγραμμα!

Η διαδρομή
https://www.google.gr/maps/dir/Κορτίνα+Ντ'Αμπέτσο+Cortina+d'Ampezzo/Pian+Falzarego/Arabba/46.506568,11.7849663/Passo+Gardena/Corvara,+South+Tyrol/Armentarola/46.4949881,12.0733574/46.4637811,11.8625573/46.3581596,11.872529/@46.4447591,11.678553,10.25z/data=!4m47!4m46!1m5!1m1!1s0x47783435d247033f:0xdd3c30437b92e42b!2m2!1d12.1356524!2d46.5404711!1m5!1m1!1s0x4778381cb5a27dad:0xcc314055e6bc4db5!2m2!1d12.0017719!2d46.5142617!1m5!1m1!1s0x477840bf7fe10291:0xf0ca2ead5b73f431!2m2!1d11.8737721!2d46.497167!1m0!1m5!1m1!1s0x0:0x38f0b9666ab53a75!2m2!1d11.8087124!2d46.5496717!1m5!1m1!1s0x47783f06e3b1a69f:0xdcaa4319e9c97824!2m2!1d11.8742745!2d46.5525905!1m5!1m1!1s0x477839a9d8be2a03:0x1992f3025c4e058b!2m2!1d11.9545427!2d46.5612277!1m5!3m4!1m2!1d11.9996149!2d46.447438!3s0x477848948b8289c3:0x7791620c366f68b0!1m0!1m0!3e0?hl=el

 

[North_explorer]

Μέρα 6η

Αυτά τα πρωινά ξυπνήματα μέσα στο βουνό, τι ωραία συναισθήματα σου γεννούν , πόσο μάλλον όταν με το που βγεις από το χωριό που διανυκτερεύεις , ξεκινούν πάσσα σαν το Passo Valles. Καταπράσινο , μες στην δροσιά των δέντρων. Ακόμη ο ήλιος δεν έχει σηκωθεί κάθετα και το μόνο που σπάει την ησυχία της φύσης είναι η δεκάδες acrapovic , που διασχίζουν τα πάσσα.

Δεν θέλει πολύ και μια ομάδα Ολλανδών μοτοσυκλετιστων γεμίζει τους καθρέφτες μου, κατέβασμα ταχύτητας και παιχνίδι μέχρι το επόμενο πασσο το Passo Rolle. Ποτέ δεν ένοιωσα να πιέζω τον εαυτό μου για κάτι. Πολλοί σε αυτά τα κομμάτια των Άλπεων θα έρθουν κοντά σου για να υπάρχει αυτό το κυνηγητό , ο χορός ή όπως θέλετε πείτε το, είναι μέσα στην βόλτα μας , να το ευχαριστιόμαστε και αυτό. Άλλοι λίγο , άλλοι περισσότερο, το θέμα είναι να καταλαβαίνεις τα όριά σου και της μηχανής σου, και να μπορείς να τα εξηγήσεις και στα αγγλικά γιατί μετά σε ρωτάνε .

Από την κορυφή του Rolle , υπάρχει ένα καταφύγιο που ονομάζεται Baita Segantini. Με καφέ – ρεστοράν που προσφέρει υπέροχη θεά στο Rosetta. Η διαδρομή είναι μόλις 5 χλμ βατού χωματόδρομου. Τι τα έχουμε τα onoff!!!

Συνεχίζω να κινούμε νότια μέχρι το Imer, οπού από εκεί αφήνω πλέον τους Δολομίτες στην πλάτη μου και μπαίνω μέσα στα δάση της περιοχής του Trentino, με πρώτο πέρασμα το Passo Brocon.

 

[North_explorer]

Μεσημέρι πλέον και στην κοιλάδα του Telve , η θερμοκρασία αγγίζει τους 33ο C, εγώ και η μηχανή χρειαζόμαστε επειγόντως υψόμετρο και δασός . Ακυρώνω το αρχικό πλάνο για να δω το Trento, και κινούμε βόρεια προς το Bolzano μέσω ορεινών διαδρομών, Πρώτα το Passo Manghen , που ήταν ότι πιο όμορφο είδα σε όλη αυτήν την περιοχή του Trento. Η φύση οργίαζε πραγματικά. Ένα πάσσο υπερβολικά στενό (2 χοντρουλές , τριβάλιτσες ) δεν χωρούσαμε!!! Αλλά τόσο όμορφο , με ελεύθερες αγελάδες παντού , πραγματικά ένιωθες σαν σε διαφήμιση της milka.. !!

Συνέχεια της διαδρομής μέσω Cavalese για Bolzano και του Passo Lavaze. Ίσως το πιο αδιάφορο πάσσο μέχρι τώρα , μόνο το τελευταίο κομμάτι του πριν το Bolzano , απέκτησε ενδιαφέρον μετά το Ponte Nova, που η διαδρομή διέσχιζε ένα φαράγγι.

Απόγευμα πλέον και βρίσκομαι στο Bolzano. Μια πόλη που μου άρεσε πάρα πολύ , με ιδιαίτερη αρχιτεκτονίκη και πολύ ωραία αγορά. Ψωνίζω τα δώρα που ήθελα λοιπόν για τον γυναικείο πληθυσμό της καρδίας μου από εδώ. Η θερμοκρασία πάντως πάρα ότι ήταν 18:30 , σταθερά πάνω από τους 30ο . Επιλέγω που θα μείνω με συνοπτικές διαδικασίες. Και μετά από ένα γρήγορο ντους, απευθείας στην πισίνα για απογευματινό κοκτέιλ και μπάνιο.

Η διαδρομή

https://www.google.gr/maps/dir/Falcade/Passo+Rolle/Rifugio+Baita+Segantini/Imer/Telve/Cavalese/Ponte+Nova/Μπολτσάνο+Bolzano+Bozen/@46.3186247,11.1281341,10z/data=!4m55!4m54!1m5!1m1!1s0x47785b315526a7d3:0xabe2b07f5f69cac2!2m2!1d11.8733072!2d46.3577452!1m5!1m1!1s0x47785c21b07c430b:0x776c8aa312a46082!2m2!1d11.7867757!2d46.2966251!1m5!1m1!1s0x0:0xca640287b912daa0!2m2!1d11.8043198!2d46.2987185!1m10!1m1!1s0x4778f6dbac600a5f:0xf04c947f96b8a1c4!2m2!1d11.7938178!2d46.1504952!3m4!1m2!1d11.6931036!2d46.1222215!3s0x4778f39c9102eea7:0x1b9eeed8cac2a06e!1m5!1m1!1s0x477891b6fd8394c1:0x6d3089fa9c469c5!2m2!1d11.480232!2d46.0701235!1m5!1m1!1s0x47787c5507a51f63:0xe57f4dbd42ec0ef3!2m2!1d11.4605662!2d46.2912024!1m5!1m1!1s0x477870c18b15a465:0xd1c6e23dc20d9b7d!2m2!1d11.4819347!2d46.4247033!1m5!1m1!1s0x47829c2b419e7049:0x652b694f348b432a!2m2!1d11.3547582!2d46.4982953!3e0?hl=el

 

[North_explorer]

Μέρα 7η



Αρκετή ζέστη σήμερα από το πρωί , ο καιρός δίνει όμως ότι από τις απογευματινές ώρες και μετά θα έχει κατά τόπους ισχυρές καταιγίδες σε όλη την βόρειο Ιταλία. Το Bolzano , όσο όμορφο ήταν χθες τόσο με ταλαιπώρησε το πρωί σε θέμα κίνησης. Αργώ να βγω από την πόλη η ώρα ήδη 10:30 και εγώ να μην έχω κάνει ούτε 10 χλμ. Και η στραβή μέρα συνεχίζεται, διότι 1 χλμ πριν ξεκινήσει το Passo Mendel, σε μια προσπέραση μου σε ευθεία, κριμένοι carabinieri με σταματούν, και αρχίζουν τα 350 ευρώ και κάτι τέτοια.. Μέτα από 10 λεπτά , απταιστον ιταλικών μου : una facca - una razza, I sono Greco, κτλ. γλυτώνω την κλίση , μου λεν να προσέχω και συνεχίζω.

Αμ δε, κάνω το ένα αυτό χλμ και η μπάρα του πάσσου κλειστή , για μια ώρα λόγω εκτάκτων έργων. Χαλάρωσε λέω στον εαυτό μου, κανε sosialing και χαβαλέ ! 12:00 θα άνοιγε το πάσσο

12:00 και εκκίνηση σε στυλ Le Mans , τρέχουμε όλοι προς τα μηχανάκια και αγώνας ξεκινά! Χαχαχαχαχα . μια γρήγορη αναμνηστική στην κορυφή και συνεχίζω για Cles και Dimaro.

Μετά το Dimaro , ξεκινάει το Passo Tonale ,η φύση δεν αλλάζει , χαμηλό σχετικά υψόμετρο , κάτω από τα 2000 μ με αμπελώνες , και τον ποταμό Vermigliana να με συνοδεύει. Φτάνω στο καφέ του πάσσου τα παρατάω όλα πάνω στο μηχανάκι, έναν καφέ επειγόντως, να ηρεμήσω γιατί το καλύτερο στάδιο της ημέρας ξεκινούσε από εκεί και μετά. Άντε και μια φωτογραφία τους καημένους τους Ιάπωνες ποδηλάτες που κάναν την προετοιμασία τους ενόψει παγκοσμίου ποδηλασίας στην Ιταλία.

 

[North_explorer]

Μετά από λίγα χλμ και το χωριό Ponte di Legno, ξεκινάει η ανάβαση για το Passo Gavia. Το Gavia ήταν ότι τι άγριο, πιο παρθένο πάσσο είχα δει μέχρι στιγμής στο ταξίδι μου. Η διαδρομή ξεκινούσε μέσα από το δάσος και ανέβαινε πολύ γρήγορα σε υψόμετρο άνω των 2000 μ. Στενός δρόμος με αρκετές τυφλές στροφές , χωρίς προστατευτικές μπάρες, με χασίματα άνω των 500 μ χαράδρες, δεν θύμιζε κεντρική Ευρώπη καθόλου.

Η ψυχολογία μου είχε κάνει 180ο στροφή από το πρωί, με το Gavia να με αποζημιώνει απόλυτα. Μετά την κορυφή η άσφαλτος είναι τέλεια , και ξεκινάει ξανά η ώρα του παιδιού!

Το Gavia καταλήγει στο Bormio, οπού ύστερα από μια μικρή βόλτα , και μια τοπική pizza , ήμουν πανέτοιμος για το κορύφωμα της ημέρας το Stelvio Pass , να με περιμένει .

Οι καταιγίδες που είχε δώσει η πρόγνωση , πουθενά , και ένα Stelvio, άδειο, να το τρέξεις όσο μπορείς και σε παίρνει. Όσο πολύ διαφημισμένο και να είναι αυτό το πάσσο , εκείνη την μέρα ήταν παραγγελία για μένα. Ούτε ένα λεωφορείο, ούτε ένα αμάξι μπροστά μου να χρειαστεί να κάνω προσπέραση. Η απόλυτη εμπειρία. Το ανέβασμα από το Bormio μέχρι την κορυφή μου πήρε ένα τέταρτο περίπου, το χαμόγελο ακόμη δεν έχει φύγει. Το υψηλότερο πέρασμα των Άλπεων(2.760 μ) στέφτηκε με απόλυτη επιτυχία!

Εκεί συνάντησα ένα ζευγάρι τρελούς Άγγλους που κατεβαίναν Αθήνα με τα honda 90cc.

Όταν βλέπω χιόνι τρελαίνομαι ! mg:

Έτοιμη η κούκλα μου για το κατέβασμα στην κοιλάδα του Malles Venosta!

Μια αναμνηστική στα τελευταία χλμ σε ιταλικό έδαφος!

Η διανυκτέρευσή μου θα γίνει στο Malles Venosta, , και στο camping του. Εδώ να πω πως η έννοια του camping στις Άλπεις , είναι κάτι τελείως διαφορετικό από ότι έχουμε στο μυαλό μας. Εσωτερικές ή εξωτερικές πισίνες, πεντακάθαρες τουαλέτες και αποδυτήρια, wi-fi, και άλλες παροχές που κάποια ξενοδοχείο στην χωρά μας ούτε κατά διάνοια.

Η διαδρομή

https://www.google.gr/maps/dir/Μπολτσάνο+Bolzano+Bozen/46.4096011,11.1391204/Cles/46.2597886,10.5692046/Santa+Caterina+di+Valfurva/Passo+dello+Stelvio/Μαλς+Malles+Venosta+Mals/@46.4458986,10.420772,9.75z/data=!4m34!4m33!1m5!1m1!1s0x47829c2b419e7049:0x652b694f348b432a!2m2!1d11.3547582!2d46.4982953!1m0!1m5!1m1!1s0x47828bfbb3320d99:0xdf70a169e2adee5f!2m2!1d11.0355046!2d46.3645084!1m0!1m5!1m1!1s0x4783015d731ecbf5:0x4013215a7d6ac9d7!2m2!1d10.4900948!2d46.4141235!1m5!1m1!1s0x47831ae592555da1:0xe1909c3aae947b1e!2m2!1d10.4528821!2d46.5287159!1m5!1m1!1s0x4783224aa63068f3:0x7510ca19a9d7298b!2m2!1d10.5514095!2d46.6863988!3e0?hl=el

 

[North_explorer]

Δεύτερο επεισόδιο !!:stm:

 

[STF]

Ωραίες φωτό ρε φίλε! Ταξίδεψα μαζί σας! Κάποια από τα μέρη γνώριμα και με έκανες να νοσταλγήσω!

 

[North_explorer]

Πρωινό ξύπνημα λοιπόν, μάζεμα, φόρτωμα, και ξεκινάω. Σε μόλις 10 χλμ είναι τα σύνορα με την Ελβετία. Αγοράζω την βινιέτα μου, κάπου μπορεί να μου χρειαστεί (40 ευρώ) , και συνεχίζω για Zernez. Η διαδρομή αυτή είναι μέσα στον Εθνικό δρυμό της Ελβετίας με βουνά όπως το Daint και Tavrü , άνω των 3000 μ να αγκαλιάζουν το Offen Pass ή Pass dal Fuorn. Καταπράσινη διαδρομή , με καταρράκτες να δημιουργούνται παντού από τα χιόνια του λιώνουν.

Συνεχίζω για να διασχίσω το Flüela Pass, που καταλήγει στο Davos. Αυτή η περιοχή είναι η πιο παρθένα περιοχή των Άλπεων με πάνω από 20 κορυφές βουνών που ξεπερνούν τα 3000 μ, και ελάχιστα χιονοδρομικά ή χωριά. Ένας αλπικός παράδεισος λοιπόν, με λίμνες , καταρράκτες , λιβάδια, και αρκετούς τρελούς με την ίδια τρελά με μας να το διασχίζουν.

Στο κατέβασμα είπα να πάω να δω τι κρύβεται και μέσα σε αυτά τα ελβετικά δάση με μια μικρή χωματάδα.