Σε ότι αφορά εμένα μου έλειψαν οι ανάσες. Σήμερα το σώμα μου πονάει ολόκληρο σε αντίθεση με το τριήμερο στη Σαράνταινα, στο οποίο το σώμα μου δεν κατάλαβε τίποτε την Δευτέρα μετά την τελική επιστροφή.
Λάθος πατήματα έκανα αλλά πραγματικά το μηχανάκι "σώνει" πολλά. Σε ότι αφορά το μηχανάκι τώρα. Είχα πει στο παρελθόν πως το WR250R στο μέλλον θα θεωρηθεί ένα από τα καλύτερα -αν όχι το καλύτερο- 250cc On/Off που κατασκευάστηκε ποτέ. Το είπα όταν δεν το είχα, με γνώμονα αυτά που διάβαζα στο διαδίκτυο. Έχω πολύ περισσότερους λόγους να το υποστηρίξω τώρα. Πιστεύω πως αν κάποιος δεν κάνει πρωταθλητισμό μπορεί να κάνει και να πάει με το WRR όπου θα πήγαινε με οποιοδήποτε καθαρόαιμο 250cc. Το πλαίσιο και αναρτήσεις του είναι υψηλού επιπέδου και παίζουν καθοριστικό ρόλο σε αυτό. Επίσης πιστεύω ότι βοήθησε το πολύ καλό σετάρισμα στις αναρτήσεις που έκανα με τη πολύτιμη βοήθεια του @
surikenjim .
Είχα κατεβάσει τις πιέσεις και μπορώ να πω πως το μπροστινό ελαστικό δουλεύει αρκετά καλά αλλά το πίσω έδειξε τις αδυναμίες του ως On/Off, ήταν και τα χώματα που ήταν τελείως ξερά. Πιο πολύ στα κατηφόρια έβλεπα ότι ο πίσω τροχός γλίστραγε εύκολα, ακόμη και με 2ά μέσα με σβηστό κινητήρα και χωρίς φρένα δε μπορούσε να "γραπώσει" λίγο στο έδαφος. Στα ανηφόρια δε μπορώ να πω πως με προβλημάτισε ιδιαίτερα, ακόμη και σε σημεία που δεν είχα φόρα με ξεκόλλαγε σχετικά εύκολα. Στο πρώτο βίντεο στο ανηφοράκι το οποίο ήταν αρκετά απότομο, θα δείτε στο 1.55 πως στη κορυφή το μηχανάκι σηκώθηκε σούζα και αναγκάστηκα να κλείσω τελείως το γκάζι γιατί φοβήθηκα πως θα με καπελώσει. Ο κινητήρας έσβησε, έβαλα μπροστά και αν και ακόμη ήμουν υπό υψηλή γωνία κλίσης ξεκόλλησα πολύ εύκολα και προχώρησα. Πάντως με απασχόλησε στα κατηφορικά γρήγορα κομμάτια καθώς ήταν δύσκολο να ανακόψω ταχύτητα. Όταν έρθει η ώρα θα βάλω πίσω το MT21 για το οποίο γράφουν πολύ καλά λόγια Αμερικάνοι και Αυστραλοί ιδιοκτήτες. Μπροστά μάλλον θα κρατήσω την ίδια επιλογή Bridgistone TW301 Trail Wing, είμαι πολύ ευχαριστημένος σε άσφαλτο και χώμα.
Μια χαρά, όλα!