Καταλαβαινω το θυμο καποιου που εχει πεσει θυμα κλοπης, το ψυχολογικο τραυμα ειναι αρκετα εντονο και δεν ξεχνιεται, ολοι (η εστω, αρκετοι) εχουμε περασει απο εκει. Ωστοσο το μεγαλυτερο θεμα, ειδικα για οσους ειναι Ελλαδα που η μοτοσυκλετα ειναι ενα καθαρο χομπυ και μεσο εκτονωσης απο ολη αυτη την καταπιεση που επικρατει τα τελευταια χρονια, ειναι οτι αυτο το μεσο διαφυγης απο την καθημερινοτητα ειναι αρκετα ακριβο αναλογικα για την τσεπη του μεσου Ελληνα που με οικονομιες χρονων εχει αποκτησει. Ναι κοστιζει, αλλα αμα σε κανει να νιωθεις καλα, αξιζει.
Το προβλημα ειναι οτι σε αντιθεση με τις περισσοτερες χωρες, η ασφαλεια κλοπης στην Ελλαδα δεν παιζει ουσιαστικα, ειναι ακριβη, και με πολλες υποσημιωσεις που ακομα και αν εισαι ασφαλισμενος στην περιπτωση της στραβης, εχεις αρκετες πιθανοτητες να μεινεις με το λιλι στο χερι. Για αλλη μια φορα, το κρατος παιζει το ρολο θεατη (η μαλλον υποστηρικτη) των μεγαλων ασφαλιστικων ωστε να μην δινουν τα αναλογα ασφαλιστικα πακετα που οι ασφαλιζομενοι δικαιουνται, οποτε μετα η ευθυνη, πεφτει παλι πανω στον ατυχο ιδιοκτητη οπου θα πρεπει να αποφασισει μεταξυ πληρους απραγιας, αυτοδικιας, και διαφορων πολυπλοκων νομιμων η μη μεθοδων ασφαλισης της περιουσιας του.
Σε μια χωρα που οι κλοπες ειναι συνηθεις, οι ιδιοκτητες θα πρεπει να ψαχτουν για πιο σοβαρες ασφαλειες κλοπης, και οχι το πως θα βαλουν κανονια, κροκοδιλους και ηλεκτροφορα καλωδια να φυλανε τις περιουσιες τους. Επειτα, οι ασφαλιστικες θα κανουν την δουλεια τους μιας και εχουν μοχλους πιεσης ωστε οι εκαστοτε ιθυνοντες να περιορισουν τις κλοπες.
