χωρις συγνωμη Πανο!!!
αν δεν κανουμε πλακα με τα σοβαρα θεματα, θα παθουμε καταθλιψη!!
μεσα απο το χιουμορ, περναμε καλυτερα την σοβαροτητα.....
Εμπειρία μιας πτώσης
- Thread starter Phoenix
- Ημερομηνία δημιουργίας
αν δεν κανουμε πλακα με τα σοβαρα θεματα, θα παθουμε καταθλιψη!!
μεσα απο το χιουμορ, περναμε καλυτερα την σοβαροτητα.....
Ειδικά αυτό, όποτε μπορείς το κανονίζουμε κι ας είμαστε οι δυό μας.
Ο Κωλοσούρτης είναι μεγάλη αγάπη, ποτέ δεν του είπα όχι...
Πλάκα, ε???
Μακάρι να μπορούσες να ερχόσουν, θα πέσει γέλιο...
Φιλαρακια αφηστε τα αυτα διοτι αυτα ειναι τα αιτια των πτωσεων
Φιλαράκια, Joe Bar μόνο εγώ διάβαζα???
Πλάκα κάνω , το έγραψα...
Το γέλιο που θα πέσει, έχει να κάνει με το γέλιο στους καφέδες και στο ταβερνείο... Όχι στο δρόμο.
Πέραν τούτων, συμφωνώ με την οπτική του Κώστα @gsmaniac , πάντα και τα πάντα με χιούμορ! Αλλιώς δεν την παλεύουμε
IoannisPanagiotidis
Μέλος
... περαστικα φιλε μου ! ...συνεβει και θα συμβει και στις "καλυτερες οικογένειες"... χαιρομαι για τον τροπο που το αντιμετωπιζεις ! ... κρατα το κεφαλι ψηλά!
paschalis
gone4riding
Θελω να κανω αυτην την βολτα με ολους σας..
και να κραταμε ολοι φωτογραφιες απο πεθερες!!!!!!!!!!!!!!!!!!
μονο μη με κατηγορησετε για spam
διοτι ειναι κι αυτη η εμπειρια μιας πτωσης
και να κραταμε ολοι φωτογραφιες απο πεθερες!!!!!!!!!!!!!!!!!!
μονο μη με κατηγορησετε για spam
διοτι ειναι κι αυτη η εμπειρια μιας πτωσης
Θα ήθελα να ενημερώσω ότι δεν εχω κανένα πρόβλημα να γράφετε και να κάνετε όσο πλάκα θέλετε !!!!!
Εγω έτσι και αλλιώς εχω μάθει να μοιράζομαι τα πάντα και περισσότερο τα άσχημα συμβάντα διότι αυτα είναι που βοηθάνε τους άλλους ως παραδείγματα προς αποφυγή !!!!η μια στατιστική καταγραφή κάποιων αιτιών που οδηγούνε σε σφάλμα !!!
Αυτα και ιρρ 812
Για τον πασχαλη !!!!
Που είναι λίγο πρέσαριζμενος !!!!
Εγω έτσι και αλλιώς εχω μάθει να μοιράζομαι τα πάντα και περισσότερο τα άσχημα συμβάντα διότι αυτα είναι που βοηθάνε τους άλλους ως παραδείγματα προς αποφυγή !!!!η μια στατιστική καταγραφή κάποιων αιτιών που οδηγούνε σε σφάλμα !!!
Αυτα και ιρρ 812
Για τον πασχαλη !!!!
Που είναι λίγο πρέσαριζμενος !!!!
Τελευταία επεξεργασία:
πω πω ρε φίλε, τι κόλαση είναι αυτή;Πάντα χρήσιμες οι ιστορίες των εμπειρότερων!
Εγώ να ευχηθώ όσοι βρεθούμε στη στιγμή του "γαμώτ.. γαμώτ.. γαμώτ..", ή του "όχι ρε π#@!#η μου.." να έχουμε αυτή την κατάληξη
Η τεχνική ....πως να γλυτώνεις την Τούμπαπω πω ρε φίλε, τι κόλαση είναι αυτή;
Υπάρχει και αυτό το μάθημα. ...
βεβαια το βρακι αλλαζει χρώμα, έτσι και αλλιως
Σταλθηκε απο advφον!!!
Uriah Heep
Μέλος
- Όνομα
- Bασίλης
- Μοτό
- ex Dommie 650
Φίλε, αφού γλύτωσες από την Τούμπα της Σαλονίκης τον Απρίλιο...Η τεχνική ....πως να γλυτώνεις την Τούμπα
βεβαια το βρακι αλλαζει χρώμα, έτσι και αλλιως
.
...οι υπόλοιπες τούμπες φαντάζουν σαν παιχνιδάκια σε πάρκο της Disneyland!
Τελευταία επεξεργασία:
Εμπειρία ζωής. ..
Πέτυχα και τον αγώνα της 10ετιας ....και βαλε
Σταλθηκε απο advφον!!!
επιστρέφοντας σήμερα από Πάτρα, ακριβώς μπροστά μου, ένα παλικάρι με κάποια στριτάδικη suzuki (δεν πρόλαβα να δω μοντέλο) αφού με προσπέρασε ελάχιστα πριν την στροφή, τον είδα να την παίρνει πάρα πολύ ωραία και γρήγορα (εγώ με το αυτοκίνητο ήμουν με 90 και πιο δεξιά αν έκανα θα ακομπούσα μπαριέρα...) και εντελώς ξαφινκά, αφού είχε σχεδόν βγει από την στροφή...βγήκε και από τον δρόμο!!!!! και εκεί που λέω το κράτησε, βγαίνει εκτός σε σημείο που δενβ είχε μπαριέρα (ΕΥΤΥΧΩΣ) και τραβάει ένα σάλτο από ένα βράχο, κυριολεκτικά απογειώθηκε!!!!!! φυσικά χέστηκα πάνω μου (το ίδιο και η γυναίκα μου)...επιτόπου σταμάτησα κι εγώ και το παλικάρι που οδηγούσανε μαζί (ήταν μια παρεά 8 μηχανών, οι υπόλοιποι μας έφτασαν στα 2-3 λεπτά...) και μέχρι να ακούσω το παλικάρι να απαντάει στον φίλο του ότι όλα καλά, μου είχαν κοπεί τα πόδια, καθώς ξέρω ότι από κάτω από τον δρόμο υπάρχει γκρεμός και μάλιστα απότομος!!!!!! για απύθμενη κ@λοφαρδία και με ΟΛΟΥΣ τους θεούς μαζί του, προσγειώθηκε πάνω σε έναν τεράστιο θάμνο που τον κράτησε ΑΘΙΚΤΟ και φυσικά ελάχιστα πριν τον γκρεμό... για την μηχανή απλά δεν μας νοιάζει τι έπαθε... το παλικάρι είπε ότι αφού βγήκε από την στροφή ένιωσε σαν κάποιος να τον κλώτσησε προς τα δεξιά, σαν να τον έσπρωξε προς τα έξω και δεν μπορούσε να το εξηγήσει αλλιώς..... όπως το είδα εγώ από πίσω, είχε πλαγιάσει να στρίψει και εκεί που πήγε να ισιώσει το ξανά πλάγιασε πιο πολύ από πριν και μάλλον τρόμαξε ή είδε ότι δεν του έβγαινε και πάτησε το μπροστινό πιο δυνατά από όσο έπρεπε....
το καλό φυσικά είναι ότι το παλικάρι μάλλον δεν έπαθε τίποτα ή έτσι ένιωθε εκείνη τη στιγμή (ας είναι καλά ο εξοπλισμός του)....
α και το "αστείο" - τραγικό της υπόθεσης..με το που σταματάω, μέχρι να βγω, λέω στην γυναίκα μου να κάλέσει 166 και που ακριβώς είμαστε (όπου τερμάτισε την κλήση όταν ο άλλος είπε ότι είναι καλά), αλλά μετά με είπε ότι η απάντηση στο τηλέφωνο ήταν: "καλέσατε το 166....για εφημερεύοντα φαρμακεία πατήστε ..., αλλιώς παρακαλώ περιμένετε.... η κλήση σας ηχογραφείτε..." εκεί κάπου το έκλεισε...και σκέφτομαι, αυτά τα 2-3 λεπτά πόσο σημαντικά μπορούν να είναι.....
anyway, το έγραψα εδώ γιατί νομίζω "κολάει"...
το καλό φυσικά είναι ότι το παλικάρι μάλλον δεν έπαθε τίποτα ή έτσι ένιωθε εκείνη τη στιγμή (ας είναι καλά ο εξοπλισμός του)....
α και το "αστείο" - τραγικό της υπόθεσης..με το που σταματάω, μέχρι να βγω, λέω στην γυναίκα μου να κάλέσει 166 και που ακριβώς είμαστε (όπου τερμάτισε την κλήση όταν ο άλλος είπε ότι είναι καλά), αλλά μετά με είπε ότι η απάντηση στο τηλέφωνο ήταν: "καλέσατε το 166....για εφημερεύοντα φαρμακεία πατήστε ..., αλλιώς παρακαλώ περιμένετε.... η κλήση σας ηχογραφείτε..." εκεί κάπου το έκλεισε...και σκέφτομαι, αυτά τα 2-3 λεπτά πόσο σημαντικά μπορούν να είναι.....
anyway, το έγραψα εδώ γιατί νομίζω "κολάει"...
Siaperas
a.k.a faraway
Έχω ζήσει ένα άσχημο ατύχημα τον Απρίλιο του 2013 .
Με έστειλε σε 2 νοσοκομεία , διακομιδές με 3 ασθενοφόρα , 20 μέρες μέσα ,
5 πλευρά σπασμένα και ένα χειρουργείο όπου γλύτωσα στο τσακ τον αριστερό μου πνεύμονα
ενώ μου αφαιρέθηκε η σπλήνα .
Δεν έχω όμως παράπονο , ευχαριστώ καθημερινά το θεό που είμαι ζωντανός και είδα ξανά την οικογένεια μου
Αφού σας τράβηξα το ενδιαφέρων , να πάω και στο story τώρα .
Είναι μία απλή βόλτα με καλή παρέα στα ορεινά της Λίμνης Κρεμαστών .
Έχουμε περάσει τη γέφυρα Επισκοπής και κατευθυνόμαστε για γέφυρα Τατάρνας .
Λίγο πριν τη γέφυρα Τατάρνας υπάρχει ένα βενζινάδικο, είμαι σίγουρος πως θα το ξέρετε οι ταξιδιάρηδες ,
και μια υποτιθέμενη ευθεία 100 μέτρων max .
Είμαστε 4 μοτοσυκλέτες , ο 4ος εγώ .
Οι 3 μοτοσυκλέτες πάνε μαζί σε απόσταση 10 μέτρων η μία από την άλλη ,
εγώ άνευ λόγου έχω μείνει λίγο παραπίσω , δλδ καμιά 50αριά μέτρα .
Περνάμε ένα στενό σημείο του δρόμου , που μετά βίας περνάνε 2 οχήματα ταυτόχρονα .
Εγώ με πορεία προς Τατάρνα και απέναντι μου έρχονται 2 αγροτικά .
Τίποτα περίεργο , τίποτα ανησυχητικό .... απολαμβάνω το τοπίο και τα αρώματα της περιοχής ,
ώσπου ....
το 2ο αγροτικό αποφασίζει να κάνει προσπέραση , και περνάει όλο στο ρεύμα κυκλοφορίας μου .
Ο χρόνος παγώνει , και πλεόν κάθε δευτερόλεπτο μοιάζει με ώρα .
Οι αισθήσεις μου όλες λειτουργούν στο 1000% ,
ακούω 10 φορές καλύτερα ,
βλέπω 10 φορές καλύτερα ,
το μυαλό μου επεξεργάζεται δεδομένα 10 φορές πιο γρήγορα .
Ξέρω ότι είναι αδύνατο να επιβιώσω , έχω καμιά 70αριά χλμ στο κοντέρ και άλλα τόσα και βάλε το
θηριώδες αγροτικό των 250 ίππων και 2 τόνων με τις μεταλλικές μπαριέρες του μπροστά έτοιμες να με κατασπαράξουν .
Ωστόσο δεν εγκαταλείπω , θα το παλέψω για τα τελευταία 10 μέτρα που μου έχουν μείνει ,
και τα επόμενα 2 δευτερόλεπτα που θα ζω ..... για μετά δεν ήξερα .
Επιστρατεύω την ψυχραιμία μου και κάνω αυτό που ξέρω .... δλδ περιμένω .
Ναι περιμένω ... μέσα σε αυτή τη ''πολυτέλεια'' των 2 δευτερολέπτων έπρεπε να περιμένω
το αγροτικό να επιλέξει προς τα που θα πάει για να αποφύγουμε τη σύγκρουση .
Μένω λοιπόν σταθερός με το τιμόνι μου ευθεία και συνηδητοποιώ ότι επιτέλους ο οδηγός
του αγροτικού με είδε και κατάλαβε πως αυτό το πράγμα των 250 κιλών
με τα φώτα αναμμένα που τον πλησιάζει δεν είναι πυγολαμπίδα αλλά άνθρωπος .
Πλακώνεται στα φρένα ενώ οι δικές μου 4πίστονες ήδη δουλεύουν υπερωρίες .
Κόβει το τιμόνι του δεξιά προς το όχημα που προσπαθεί να προσπεράσει ,
μπας και μου κάνει χώρο και περάσω από την αριστερή του πλευρά .
Λέω Γιώργο ορίστε η ευκαιρία σου , στρίψε !!
Φρεναριστός όπως ήμουν , κάνω τα αδύνατα δυνατά να περάσω από αριστερά ,
αν και βλέπω ότι δεν χωράω , αλλά πλέον δεν έχω άλλη επιλογή .
Κάνω ότι καλύτερό μπορώ , και στη παρούσα φάση μόνο αυτήν την επιλογή έχω .
Ξαφνικά το αγροτικό αλλάζει πάλι κατεύθυνση .
Όχι ρε πστ μου ....
Έρχεται πάλι κατά πάνω μου .
Κατάλαβε πως δεν χώραγα και εν τέλει αποφάσισε να αλλάξει πορεία ,
και να πάει φουλ αριστερά και να βγει εκτός δρόμου , ωστε να περάσω με το φίλερ
ανάμεσα από τα 2 οχήματα .
Μάζεψα όσοι δύναμη μου είχε απομείνει , και άντε πάλι από την αρχή
να στρίψω το capo προς την αντίθετη μεριά πλέον .
Κι όμως έδειξε να δουλευει ... και πήρα λίγο τα πάνω μου .
Εγώ πήγαινα προς το κενό για να περάσω ανάμεσα , ενώ το αγροτικό έβγαινε εκτός δρόμου ....
αλλά ....
δεν πρόλαβα(με) και το μπαμ έγινε .
Γλύτωσα βέβαια τη μετωπική με τις μπάρες που θα με εγκλώβιζε στο μηχανάκι ή στο καπό του αγροτικού ,
και χτύπησα ίσα ίσα στην γωνία του που με πέταξε από πάνω από το αγροτικό για κάποια μέτρα ( πολλά ) ,
μέχρι που έσκασα στην άσφαλτο σαν καρπούζι με τα γνωστά αποτελέσματα που ανέφερα στην αρχή .
thats the story
γιατί τα γράφω ?
Γιατί την προηγούμενη βδομάδα έγινε το ποινικό δικαστήριο όπου συνάντησα αυτόν τον άνθρωπο ξανά .
Αφού με δάκρυα στα μάτια και αυτός και η γυναίκα του μου ζήτησαν συγνώμη και με αγκάλιασαν και με φίλησαν
σαν δικό τους παιδί , κάναμε τη κουβέντα περί του τι έγινε τότε .
Έτσι έμαθα λοιπόν και την αιτία του ατυχήματος !!
Η αιτία του ατυχήματος ?
Απλή παιδιά
'' δεν με είδε ''
Μπροστά του , στα 50 μέτρα σε ευθεία , και όχι σε στροφή ώστε να μην φαίνομαι ,
και με τα φώτα του caponord ανοιχτά να αστράφτουν σαν ήλιος ,
και ΔΕΝ ΜΕ ΕΙΔΕ !!
Η εμπειρία μου από αυτήν την δυσάρεστη στιγμή με δίδαξε τα εξής :
α) δεν ξαναφήνω ποτέ το group μου για πάνω από 20 μέτρα
β) aftermarket εξατμίσεις και όσο πιο δυνατές , μιας και αφού δεν μας βλέπουν ίσως με τις εξατμίσεις μας ακούσουν
Το αγαπημένο μου capo , που και αυτό έδωσε τον καλύτερο του εαυτό για να επιβιώσω !!
Με έστειλε σε 2 νοσοκομεία , διακομιδές με 3 ασθενοφόρα , 20 μέρες μέσα ,
5 πλευρά σπασμένα και ένα χειρουργείο όπου γλύτωσα στο τσακ τον αριστερό μου πνεύμονα
ενώ μου αφαιρέθηκε η σπλήνα .
Δεν έχω όμως παράπονο , ευχαριστώ καθημερινά το θεό που είμαι ζωντανός και είδα ξανά την οικογένεια μου
Αφού σας τράβηξα το ενδιαφέρων , να πάω και στο story τώρα .
Είναι μία απλή βόλτα με καλή παρέα στα ορεινά της Λίμνης Κρεμαστών .
Έχουμε περάσει τη γέφυρα Επισκοπής και κατευθυνόμαστε για γέφυρα Τατάρνας .
Λίγο πριν τη γέφυρα Τατάρνας υπάρχει ένα βενζινάδικο, είμαι σίγουρος πως θα το ξέρετε οι ταξιδιάρηδες ,
και μια υποτιθέμενη ευθεία 100 μέτρων max .
Είμαστε 4 μοτοσυκλέτες , ο 4ος εγώ .
Οι 3 μοτοσυκλέτες πάνε μαζί σε απόσταση 10 μέτρων η μία από την άλλη ,
εγώ άνευ λόγου έχω μείνει λίγο παραπίσω , δλδ καμιά 50αριά μέτρα .
Περνάμε ένα στενό σημείο του δρόμου , που μετά βίας περνάνε 2 οχήματα ταυτόχρονα .
Εγώ με πορεία προς Τατάρνα και απέναντι μου έρχονται 2 αγροτικά .
Τίποτα περίεργο , τίποτα ανησυχητικό .... απολαμβάνω το τοπίο και τα αρώματα της περιοχής ,
ώσπου ....
το 2ο αγροτικό αποφασίζει να κάνει προσπέραση , και περνάει όλο στο ρεύμα κυκλοφορίας μου .
Ο χρόνος παγώνει , και πλεόν κάθε δευτερόλεπτο μοιάζει με ώρα .
Οι αισθήσεις μου όλες λειτουργούν στο 1000% ,
ακούω 10 φορές καλύτερα ,
βλέπω 10 φορές καλύτερα ,
το μυαλό μου επεξεργάζεται δεδομένα 10 φορές πιο γρήγορα .
Ξέρω ότι είναι αδύνατο να επιβιώσω , έχω καμιά 70αριά χλμ στο κοντέρ και άλλα τόσα και βάλε το
θηριώδες αγροτικό των 250 ίππων και 2 τόνων με τις μεταλλικές μπαριέρες του μπροστά έτοιμες να με κατασπαράξουν .
Ωστόσο δεν εγκαταλείπω , θα το παλέψω για τα τελευταία 10 μέτρα που μου έχουν μείνει ,
και τα επόμενα 2 δευτερόλεπτα που θα ζω ..... για μετά δεν ήξερα .
Επιστρατεύω την ψυχραιμία μου και κάνω αυτό που ξέρω .... δλδ περιμένω .
Ναι περιμένω ... μέσα σε αυτή τη ''πολυτέλεια'' των 2 δευτερολέπτων έπρεπε να περιμένω
το αγροτικό να επιλέξει προς τα που θα πάει για να αποφύγουμε τη σύγκρουση .
Μένω λοιπόν σταθερός με το τιμόνι μου ευθεία και συνηδητοποιώ ότι επιτέλους ο οδηγός
του αγροτικού με είδε και κατάλαβε πως αυτό το πράγμα των 250 κιλών
με τα φώτα αναμμένα που τον πλησιάζει δεν είναι πυγολαμπίδα αλλά άνθρωπος .
Πλακώνεται στα φρένα ενώ οι δικές μου 4πίστονες ήδη δουλεύουν υπερωρίες .
Κόβει το τιμόνι του δεξιά προς το όχημα που προσπαθεί να προσπεράσει ,
μπας και μου κάνει χώρο και περάσω από την αριστερή του πλευρά .
Λέω Γιώργο ορίστε η ευκαιρία σου , στρίψε !!
Φρεναριστός όπως ήμουν , κάνω τα αδύνατα δυνατά να περάσω από αριστερά ,
αν και βλέπω ότι δεν χωράω
, αλλά πλέον δεν έχω άλλη επιλογή .Κάνω ότι καλύτερό μπορώ , και στη παρούσα φάση μόνο αυτήν την επιλογή έχω .
Ξαφνικά το αγροτικό αλλάζει πάλι κατεύθυνση .
Όχι ρε πστ μου ....
Έρχεται πάλι κατά πάνω μου .
Κατάλαβε πως δεν χώραγα και εν τέλει αποφάσισε να αλλάξει πορεία ,
και να πάει φουλ αριστερά και να βγει εκτός δρόμου , ωστε να περάσω με το φίλερ
ανάμεσα από τα 2 οχήματα .
Μάζεψα όσοι δύναμη μου είχε απομείνει , και άντε πάλι από την αρχή
να στρίψω το capo προς την αντίθετη μεριά πλέον .
Κι όμως έδειξε να δουλευει ... και πήρα λίγο τα πάνω μου .
Εγώ πήγαινα προς το κενό για να περάσω ανάμεσα , ενώ το αγροτικό έβγαινε εκτός δρόμου ....
αλλά ....
δεν πρόλαβα(με) και το μπαμ έγινε .
Γλύτωσα βέβαια τη μετωπική με τις μπάρες που θα με εγκλώβιζε στο μηχανάκι ή στο καπό του αγροτικού ,
και χτύπησα ίσα ίσα στην γωνία του που με πέταξε από πάνω από το αγροτικό για κάποια μέτρα ( πολλά ) ,
μέχρι που έσκασα στην άσφαλτο σαν καρπούζι με τα γνωστά αποτελέσματα που ανέφερα στην αρχή .
thats the story
γιατί τα γράφω ?
Γιατί την προηγούμενη βδομάδα έγινε το ποινικό δικαστήριο όπου συνάντησα αυτόν τον άνθρωπο ξανά .
Αφού με δάκρυα στα μάτια και αυτός και η γυναίκα του μου ζήτησαν συγνώμη και με αγκάλιασαν και με φίλησαν
σαν δικό τους παιδί , κάναμε τη κουβέντα περί του τι έγινε τότε .
Έτσι έμαθα λοιπόν και την αιτία του ατυχήματος !!
Η αιτία του ατυχήματος ?
Απλή παιδιά
'' δεν με είδε ''
Μπροστά του , στα 50 μέτρα σε ευθεία , και όχι σε στροφή ώστε να μην φαίνομαι ,
και με τα φώτα του caponord ανοιχτά να αστράφτουν σαν ήλιος ,
και ΔΕΝ ΜΕ ΕΙΔΕ !!
Η εμπειρία μου από αυτήν την δυσάρεστη στιγμή με δίδαξε τα εξής :
α) δεν ξαναφήνω ποτέ το group μου για πάνω από 20 μέτρα
β) aftermarket εξατμίσεις και όσο πιο δυνατές , μιας και αφού δεν μας βλέπουν ίσως με τις εξατμίσεις μας ακούσουν
Το αγαπημένο μου capo , που και αυτό έδωσε τον καλύτερο του εαυτό για να επιβιώσω !!
Τελευταία επεξεργασία:
Kosta12gs
Μέλος
Δε σε είδε...τι να πεις...
ειναι αυτο που καποιος λεει .... ήμουν αφηρημένος
Ευχομαι ... μακριά απο όλους μας.
MOYTPO
Μέλος
Να μην τα λεω..... τα ξερετε!!!!
Τα νεα ειναι οτι εχω "τελειωσει" με τα οστα αλλα τωρα αρχιζει το β μερος με την αρθροσκοπηση και την αποκατασταση του εμπροσθιου χιαστου.
Δηλαδη 2 μηνες απο τωρα για την επεμβαση και αλλοι 6 αποθεραπεια.
Τα νεα ειναι οτι εχω "τελειωσει" με τα οστα αλλα τωρα αρχιζει το β μερος με την αρθροσκοπηση και την αποκατασταση του εμπροσθιου χιαστου.
Δηλαδη 2 μηνες απο τωρα για την επεμβαση και αλλοι 6 αποθεραπεια.
Βάστα γερά Παυλάρα!!!!
Με το καλό η αποκατάσταση ρε φίλε!