ξυπνήσαμε εχθες στο kruje, φάγαμε το πρωινό μας και ξεκινήσαμε αδιαθετοι για kotor. Η δυσαρέσκεια της πρώτης μέρας στη αλβανια με την κίνηση τους οδηγούς κ την συμπεριφορά, κορυφώθηκε...
οι Αλβανοί αν δεν πηγαίνουν στη μέση του δρόμου...δεν τους πιάνετε!
να πατάς κόρνα κ απλός να σε κοιτούν απαθεστατοι.. κάτι χειρότερο από τους βουλγαρους.
το τι βρίσιμο έχουμε ρίξει δεν περιγράφετε! αφού δεν έβγαλε κάνεις κανένα καλασνικοφ να μας καθαρίσει πάλι καλά!
είναι η τέταρτη φορά που επισκέπτομαι την αλβανια είτε με το μηχανάκι είτε με το αμαξι και είχα σκοπό να γυρίσω κ από εκει αλλά αν μπορέσω δεν θα το κάνω, θα γυρίσω από αλλου.. δεν έχω άλλη υπομονή!
ευτυχώς ομως τα σύνορα είναι πολύ κοντα
όταν γεράσω θα πάρω ένα τέτοιο τερας!
μέχρι τότε ομως θα αλωνιζω και θα περνάω από το πλάι με τους δύο τροχούς!
ξαφνηκα κει που ημασταν μεσα στα νευρα κ στην κατάθλιψη...
ολη η ψυχολογία αλλαζει!
το τοπίο αρχίζει να πρασινίζει και ο δρόμος είναι τέρμα στριφτερος με σουπερ άσφαλτο...
"ελα και πα πα πα παρτωνε"
λίγο αργότερα σταματήσαμε για ένα καφεδακι κ να ξεκουραστουμε κ λίγο
ήταν 3 4 χιλιομετρα πριν το sveti stefan
και βαριομασταν να ξαναστημουμε αλλά μου έμεινε,ήθελα να το δω!
Όσο πήγαινε σκοτινιαζε ακόμα πιο πολύ και εμεις να μην βάζουμε αδιαβροχα!
να σου στη budva και η βροχουλα
μόλις έκοψε λίγο ξεκινήσαμε αλλά μέχρι να φτάσουμε kotor γίναμε λουτσα.
βάζουμε στο gps την διεύθυνση του ξενοδοχείου που είχα κλείσει "Zlatne Njive" και να μην μπορούμε να το βρούμε πουθενά επί μια ωρα. ευτυχώς είχα γράψει το τηλέφωνο κ μας βοήθησε ένα ντόπιος αλλιώς ακόμα θα ψάχναμε.
μπαίνουμε μέσα κ βλεπουμε το δωμάτιο μας, αλλά τρία με κοινόχρηστη τουαλέτα και κουζίνα.
τσακώνεται η κοπελα με την υπεύθυνη, η οποία μας εξηγεί πως όλα αυτά τα γράφει στο booking.
που να ήξερε ότι εγώ δεν σκαμπάζω γρι αγγλικά και έκλεινα ότι να ναι από τις φωτογραφίες.
αυτή είναι η θέα από την κουζίνα της κυρίας που μενουμε σπίτι της και αυτη
είναι η θέα από το δωμάτιο μας!!!!
στο αψε σβήσε τα ξεπερνάμε όλα... ημαστε μαυροβουνιο, δεν μασάμε μια. με τα πολλά γίναμε και φίλοι με την κυρία και ημαστε μια χαρά!
ξεκουραστηκαμε και βγήκαμε την βολτιτσα μας
καθησαμε και στο κοτοριανο καφενείο με μπίρα 1.20
και επιστροφή στο δωμάτιο για ξεκούραση...
εμένα μου είχε κολλήσει στο μιαλο το sveti stefan και έτσι σήμερα ξεκινήσαμε το πρωί για μπανακι...
σε όλη τη διαδρομή σκεφτόμουν πως θα στήσω το μηχανάκι για φωτο στη γέφυρα με φόντο το sveti stefan.
όχι μόνο το μηχανάκι δεν έβγαλα αλλά ούτε καν εμάς δεν μας άφησαν να πάμε βολτα
γυριζοντας πήραμε τον δρόμο για setinje
για να πάμε στο εθνικό πάρκο lovcen που τελικά δεν σταματήσαμε γιατί 2 3 χιλιομετρα πιο πριν είχαμε σταματήσει σε ένα ξενοδοχείο για φαγητό
εκεί δείξαμε σε κάτι Ιταλούς πως πάνε τα κτμ στο χωμα!
και πήραμε το δρόμο για kotor
σταματήσαμε και εδώ
αλλά δεν κάναμε!
Αν είναι γραφτό προτιμώ να φύγω από μαλακια μου σε καμία στροφή πάρα να πάω ακλαφτος μέσα στη χαράδρα...
τα υπόλοιπα γνωστά φαγητακι μπανακι και βολτιτσα (σεξακι δεν εχει, ημαστε σε ξένο σπιτι)
και ένα ιταλικό... λες και το έχεις περάσει με wd-40
καλό σας βράδυ!!!
Στάλθηκε από το GT-I9505 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk