Είναι εντυπωσιακό πόσο οι ίδιες μυρωδιές ανακαλούν μνήμες περασμένων ετών όπου άξαφνα εμπρός σου πετάγονται οι συμμαθητές σου με τις ποδιές και με τη μαρμελάδα στο πηγούνι από την απόδοση της ξεχειλωμένης ανάρτησης του εκδρομικού λεωφορείου....
Νότη συγγνώμη για τις παρεμβολές στο ωραίο παραμύθι που ξεκίνησες, αλλά έπρεπε για το γαμώτο να ανεβάσω δυο τρείς φώτο. Ετσι να πάρω τον αέρα. Αφήνομαι στην αφήγησή σου/σας.
Με συνοπτικές διαδικασίες αποφασίζουμε να πάμε στο "κυρίως πιάτο" της ημέρας που ήταν η Καστάνιτσα. Η διαδρομή μέσω Αγίου Ανδρέα και του φαραγγιού της Μαζιάς μέσα από πανέμορφη φύση...
@#$%%^$#@##$%%^&^&
Το κεράτό μου μέσα!!!
Βρε διακορευτές γουρουνόπουλων και κοκκοριών, δυό μέρες δεν σηκώσατε ούτε μία φωτο και πάνω που είπα να αρχίσω ξεφορτώσατε χύμα μια νταλίκα!!
Η διαδρομή Μαγιάτικη. Οι πρώτοι με μπροστάρη τον Χάρη απολαμβάνανε στροφιλίκι, το κουλάδι που έμεινε τελευταίο απολάμβανε τα χρώματα και τις μυρουδιές...
Η Καστάνιτσα είναι από τα ομορφότερα Τσακωνοχώρια, στα 900 μέτρα υψόμετρο, μέσα σε καστανόδασος σε προνομιακή θέση που κάποτε έλεγχε τον "οδικό άξονα" (λέγε με μονοπάτι) Άργους - Τριπόλεως. Διόδια πλήρωναν όλοι, από αρχαιοτάτων χρόνων, και όσοι έλεγχαν τις οδούς είχαν το πάνω χέρι, χρήμα και κυρίως ασφάλεια. Το χωριό άκμασε παλιότερα και η κύρια ασχολία ήταν οι ασβεστοκάμινοι. Τώρα τους απόμεινε η συνήθεια να ασβεστώνουν καλά το χωριό και να φτιάχνουν τα πάντα από το κύριο προιόν της περιοχής: κάστανο.
Η είσοδος του χωριού είναι καμμιά εκατοστή μέτρα από την πλατεία, με χώρο παρκαρίσματος κλπ. Στην πλατεία έχει 2-3 μεζεδοταβερνοκαφενεία (ανάλογα την ώρα) οπότε παρκάραμε τα GS εκεί ακριβώς που δεν έπρεπε και η κοντινότερη ταβερνιάρισα έπαθε έμφραγμα μόλις τα είδε, ειδικά το αστρόπλοιο (LT) του Yiannis Barakos.
Ευτυχώς ο Χάρης έχει τον τρόπο του με όλους εκεί πάνω οπότε δεν μας έφερε καμμιά καστανόπιτα στα κεφάλια.
Τα εργαλεία στο καλύτερο σημείο....
και οι φωτογραφικές παραμάσχαλα για να αποτυπώσουμε τα σοκάκια και τις ομορφιές του χωριού. Καμμιά 200 μέτρα πιο πάνω είναι το παλιό οχυρό του χωριού, ο Πύργος του Καψάμπελη (ότι έχει απομείνει) και οι κορντούρες βογκάνε στον ανήφορο...