Αποφωνηση με τα λαδια ζεστα και το τραγουδι της απιθανης διημερης κουτρουβαλας πισω στα οικεια...
Ο Μαρκος εφυγε απο τα χαραματα για Αθηνα κι εγω εμεινα μετα απο 13 μερες ξαφνικα ...μονος!
Τα κοριτσια μου με περιμενουν,λιγα λογια μια δυο φωτο και τα υπολοιπα με τα φυλλα να πεφτουν..
Ενα μεγαλο ευχαριστω, το πρωτο, στη γυναικα μου που διχως δευτερη σκεψη και με επιμονη
που κρατησε 2!!! ολοκληρα χρονια με επεισε να πατησω το κουμπι και να δω απο μεσα το ονειρο που με στοιχειωνε σχεδον μια δεκαετια.
Το δευτερο μεγαλο ευχαριστω παει φυσικα στον απιθανο downsized συνταξιδιωτη Μαρκο που ανοιξε με το σχετικο θεμα τις πορτες
για να ξεχυθουμε στο Νορβηγικο ονειρο και
κυριως γιατι σε αυτο το ταξδι μου εδειξε το πως μπορει να ειναι η μοτοσυκλετιστικη
και οχι μονο ζωη μου μετα απο 10 και βαλε χρονια!
Το τριτο -και να την κανουμε σιγα σιγα- σε ολους εσας που μας κρατησατε εδω παρεα
και φυσικα σε οσους μας ''κουρντισαν'' να γραψουμε στα φρυδια μας καθε ειδους κοντρολ και να ζησουμε απο μεσα το ρον εντ ρολ.!
Καρντασι Μαρκο.....respect!!!!