Σαγιονάρα στεφανώσου san

[estebahn]

Ψαράδες επιστρέφουν στο λιμάνι, γερανός εν πλω, όχι αστεία.

Ο ήλιος χαζοβγαίνει πίσω από τα σύννεφα, διάφορες διαβαθμίσεις φωτός στα λοφάκια στον ορίζοντα.

Ο κόκκινος φάρος αποτελεί landmark του χωριού, δυο παλικάρια ψαρεύουν πέριξ του.

Και το κάλυμμα των υπονόμων, ψαροκάικα και.. φουνάγιες.

Κάθομαι να πιω ένα καφεδάκι σ ένα όμορφο καφέ που απ’ έξω δεν το παίρνει το μάτι σου ότι είναι καφέ, διακριτικότητα υπέρ του δέοντος.

 

[estebahn]

Πιο πολύ με ενδιαφέρει να δω παραπάνω το χωριό, οπότε σύντομα στο πόδι να βολτάρω τον έρημο κεντρικό.

Τον λέω κεντρικό, αλλά δεν υπάρχει και δεύτερος δρόμος, αυτό είναι όλο. Οι σχάρες που βλέπετε ανά λίγα μέτρα, είναι κανάλια που φεύγουν κάθετα από την θάλασσα ανά λίγα μέτρα και ανοικτά στο πάνω μέρος τους βγαίνουν προς τα μη παραθαλάσσια σπίτια. Αρχικά νόμιζα ότι υπάρχουν για να ρέουν νερά ΠΡΟΣ την θάλασσα, τέτοια ώρα το ανάποδο βλέπω με τα κύματα να ανεβάζουν νερό στο χωριό.

Να και κάτι άλλο που έβλεπα στο ιντερνετ και τώρα είναι μπροστά μου, τα ιαπωνικά πρανή. Εδώ, δεν σηκώνουν ορθογωνικά μπετονένια τοιχία όπως στην Ελλάδα, αντιθέτως τσιμεντώνουν ακανόνιστες επιφάνειες των πλαγιών και έπειτα τριγύρω χτίζουν τσιμεντένια δικτυώματα που αγκαλιάζουν το πρανές χωρίς να νοιάζονται ιδιαίτερα για καθετότητες και την κανονικότητα των σχημάτων. Είναι εξαιρετικά σεισμογενής περιοχή, οπότε σίγουρα δουλεύει αυτό και ίσως και να χτυπάει και λιγότερο άσχημα στο μάτι.

Γενική άποψη του χωριού, στον λόφο ναός με νεκροταφείο που σβήνει στο δάσος, θα ανέβω να δω την θέα από εκεί.

Και χρωματάκι επιτέλους, τόσο στο κτίσμα όσο και στο όχημα.

 

[estebahn]

Περί οχημάτων, θέλεις αγροτικό; Στο έχουμε σε λιλιπούτειο. Αλλά αν θες και ΔΙΠΛΟΚΑΜΠΙΝΟ αγροτικό με τροχούς μαχίμι, η Daihatsu σε έχει φτιάξει λέμε!

 

[estebahn]

Ένα καρέ που είναι μια ιστορία από μόνο του, μια σκεπή με την υδρορροή της.

Ελληνικός τρόπος: Καβαλαραίοι και στην άκρη λάσπη με το μυστρί, μισή σωλήνα για λούκι, έγινε η δουλειά.

Δείτε εδώ αριθμό υλικών, χρωμάτων, σχημάτων. Και δεν είναι κανένα αρχοντικό, μια Φουνάγια είναι. Τα διαφορετικά σχήματα των κεραμιδιών, κύκλοι στα άκρα και το γωνιακό με χρυσά φυλλαράκια. Το λούκι ξεκινά με κόκκινη σωλήνα υποστηριζόμενη από καμπυλόγραμμα μπρακέτα. Στις άκρες του σωλήνα τον έχουν τσακίσει για τερμάτισμα δίνοντας αυτό το σχήμα βεντάλιας. Και το κομμάτι που η σωλήνα ξεκινά να κατεβαίνει σχεδόν κατακόρυφα, ε είναι κόσμημα από μόνο του. Προσοχή στην λεπτομέρεια και τεχνική τελειότητα. Ίσως υπέρμετρα.

 

[estebahn]

Τον ανεβαίνω τον ανήφορο ως το νεκροταφείο – ναό με την ωραία θέα.

Πολύχρωμοι βούδες τριγύρω.

Και τύμβοι (?) με θέα τον κόλπο.

Κάποια αγάλματα έχουν ομοιόμορφες σαλιόρες φορεμένες, είναι καθαρότερες και από ελληνίδας μάνας που μόλις γέννησε πρώτη φορά.

Τα υπόλοιπα μνήματα μίνιμαλ χρωματικά και αισθητικά. Αυτά που είναι σε λιγότερο καλή κατάσταση είναι αιώνων, δικαιολογείται η φθορά τους, δεν ήταν φαραώ οι αποδημήσαντες ψαράδες.

Στο βάθος όλο και για βροχή το πάει, μουντά τα χρώματα.

Γλαροπούλια περιμένουν να τσιμπολογήσουν, θυμάμαι τις ιχθυοκαλλιέργειες στον Αστακό, πόσο μακριά είμαι από αυτά τα αγαπημένα μέρη!

 

[STF]

Πραγματικά Στέφανε estebahn έχω ζηλέψει το ταξίδι σου αυτό όσο λίγα. Διότι ναι μεν είναι ένα ταξίδι στον πολιτισμό αλλά... σε τι πολιτισμό. Με γοητεύουν και τα "άγρια" ταξίδια που κάνουν συνάδελφοι μας μοτοσυκλετιστές αλλά και αυτό που έχεις βγει εντελώς από τα τετριμμένα -που μονοπωλούν τις πρωτεύουσες και τις μεγάλες πόλεις αυτής της μεγαλονήσου- είναι άλλο πράγμα.
Ελπίζω να έβαλες σε δέμα το πανέμορφο Honda (αν και δεν είναι made in Japan νομίζω) και να το έφερες Ευρώπη.
Οι φωτογραφίες σου σε μεγάλο βαθμό βοηθούν να καταλάβεις τη φιλοσοφία των Ιαπώνων ΚΑΙ στις μοτοσυκλέτες (δεν το αναλύω περαιτέρω για να μην χαλάσει το θέμα).

Περιμένω με αγωνία τη συνέχεια!

 

[estebahn]

Ευχαριστώ πολύ συνονόματε! (τέσσερις Στεφανάδες βρεθήκαμε εδώ παρεμπιπτόντως!)
Το GB το ερωτεύτηκα, ελπίζω να κάνει το καλό ο... Σαρακάκης και οι συνάδελφοι του και να το φέρει προς τα μέρη μας, Ινδικό είναι το μοτοσυκλετάκι.
ΤΙς επόμενες ημέρες θα έχει και δυο πόλεις το ταξίδι, αλλά το βάρος είναι στις εξοχές
Το θέμα δεν χαλά, κουβέντα να κάνουμε
Και χαίρομαι που τα μηνύματα για τον πολιτισμό φτάνουν στους αποδέκτες τους!

 

[estebahn]

Κατηφορίζω στο χωριό με την φωτογραφική να μην λέει να μπει στο σακίδιο, ιδού είσοδος. Γραμματοκιβώτιο με διχρωμία ξύλου και πίσω του καρούλι για το μάζεμα του λάστιχου ποτίσματος, δεν έχουν ζάντες με πρόκα στον τοίχο εδώ. Και φυσικά δεν έχουν το λάστιχο σαν τον πίθωνα απλωμένο στην αυλή ολόκληρη.

Από τα λίγα οχήματα που δεν είναι σε άψογη κατάσταση. Βέβαια, αν σκεφτεί κανείς πως βρίσκεται σε απόσταση κάτω από τρία μέτρα από θαλασσινό νερό όλη του την ζωή, πάλι καλά θα έλεγε κάποιος ίσως.

Από τους λίγους ανθρώπους που συναντώ, μια γριά κλαδεύει τα λουλουδάκια της. Εκεί σε βαθύ κάθισμα την άφησα πριν κανένα μισάωρο, εκεί την βρίσκω και τώρα, λες και περιποιείται μπονζάι.

Για αυτή, αλλά και πολλούς στα χωριά είμαι εντελώς κάσπερ το φαντασματάκι, αερικό που περνάει δίπλα τους και δεν του δίνουν την παραμικρή σημασία, δεν αναγνωρίζουν καν την ύπαρξη σου με ένα βλέμμα ή οτιδήποτε, δεν μιλάμε για ανταπόδοση σε χαιρετισμό.

 

[estebahn]

Καβαλάω την μηχανή και ρεμβάζοντας γυρνάω ένα – ένα τα χωριά προς τα πίσω, σταματώντας που και που για φωτο, όπως εδώ με τους ψαράδες.

Στο φόντο ο κάθε γλάρος περιφρουρεί την σημαδούρα του.

 

[estebahn]

Δίχτυα απλωμένα στις φουνάγιες, μπαλκόνια με ψηλά κάγκελα και κουρτίνες βαριές, ο εκδικητικός Πασχαλίδης τις έχει βάψει όλες σκατουλί.

Πόσο αλλιώτικο να βλέπεις την ζούγκλα να τερματίζει μέτρα πάνω από αλμυρό νερό, ουδεμία σχέση με Αιγαίο.

Αυτό είναι στάση λεωφορείου. Με τραπεζοειδή σκαμνάκια, τα κάνεις Γ, τα κάνεις Π, κάθεσαι ατομικά, ότι θες.

Μια παρέα από δυο νεαρούς και ισάριθμες πιτσιρίκες μπαίνουν σ’ ένα φτιαγμένο Prelude, τι σιλουέτα αυτό το όχημα!

 

[estebahn]

Ετοιμάζομαι να ξεπαρκάρω να φύγω όταν βλέπω ένα βαρυφορτωμένο Ninja 250 να έρχεται. Υπάρχει μόνο μια ενδεδειγμένη θέση για μοτοσυκλέτες, οπότε τρέχω να πάρω το GB να βάλει ο άνθρωπος το kawa. Η χειρονομία δεν χρειάζεται μετάφραση, αλλά του λέω ‘go ahead, you can park there’. Αναρωτιέμαι αν είμαι όντως διαφανής, χωρίς να μου ρίξει ματιά παρκάρει παραδίπλα και εξαφανίζεται.

Η μοτοσυκλέτα πιο φορτωμένη και από GS που πάει Long way round to Kolonaki, είμαι βέβαιος ότι τα πράγματα στο πάνω δίχτυ περνάνε το μπόι του αναβάτη. Τις πλαϊνές αυτές βαλίτσες τις βλέπω πολύ εδώ, το ίδιο και τα υπερμεγέθη tailbags. Αλλά πιο πολύ μου κάνει εντύπωση το προβλεπέ tankbag, απολύτως ορθογώνιο και με τακτοποιημένους σε σπιράλ χάρτες, ούτε στους προσκόπους τέτοια αλφαδιά.

 

[estebahn]

Συνεχίζω βγάζοντας καρέ κάτι μικροσκοπικές νησίδες, μου θυμίζουν κάτι διακοσμητικά σαλονιού που ήταν της μοδός την δεκαετία του 90, κάποιο είδος μαλακού ξύλου ήταν και απεικόνιζαν παραστάσεις από την ζωή στην Ασία, πρέπει να βρω φωτό στο Google.

Είχε η μάνα μου κάτι τέτοια πάνω στο... βίντεο.

Αράζω την μηχανή σε μια παραλία, ξυπόλητος περπατάω λίγο στην άμμο χαζεύοντας τον πιασμένο κόλπο. Το κοντινότερο που έφτασα σε μπάνιο είναι αυτό, συλλογή κοχυλιών και άραγμα στην άμμο ακούγοντας τα κύματα του Wakasa bay.

 

[estebahn]

To φως αρχίζει να χάνεται και η πείνα να εντείνεται, πρέπει να βρω κανένα εστιατόριο. Στο βάθος μόνο μεγαθήρια ξενοδοχεία. Σε περίπτωση που δεν μπορείς να αποχωριστείς κατά τις διακοπές τον πύργο που μένεις στο Τόκυο, ορίστε ξενοδοχειάρα.

Και σχήματα, άλλο πράγμα.

Το glamping έχει προφανώς φτάσει και εδώ πέρα.

 

[estebahn]

Βρίσκω ένα πολύ όμορφο μαγαζάκι, πάνω στο κύμα είναι τα τραπέζια του και με θέα τα φώτα στην άλλη μεριά του κόλπου.

Μπαίνω μέσα και η σερβιτόρα με το που με βλέπει βγάζει ένα Α4 όπου έχουν τυπώσει με μεγάλα γράμματα στα αγγλικά ότι δεν έχουν χώρο αν δεν έχεις κάνει κράτηση. Ισχύει, δεν ισχύει, άκυρο από εδώ. Εντοπίζω ένα άλλο μαγαζάκι όπου με δέχονται, στα κλασσικά για Ιαπωνία τραπέζια για έναν: Όσοι δεν έχουν παρέα κάθονται στον πάγκο του εστιατορίου ο ένας δίπλα στον άλλο με θέα όχι το μαγαζί, αλλά την κουζίνα.

Όταν ζητάω δεύτερη μπύρα, η ηλικιωμένη σερβιτόρα δείχνει με το κεφάλι το κράνος, κάνει την χαρακτηριστική χειρονομία γκαζιέρας και με ρωτάει στη γλώσσα της κάτι που φαίνεται να είναι ‘είσαι σίγουρος;’ Της γνέφω πως είμαι, λίγες ημέρες μετά θα ανακάλυπτα ότι στην Ιαπωνία το όριο για αλκοόλ και οδήγηση είναι το απόλυτο μηδέν!

Δεν είναι ότι το φαγητό δεν ήταν καλό, αλλά η επόμενη φωτό είναι… η τουαλέτα του σπιτιού για το hi tec της υπόθεσης:

Ο νιπτήρας είναι το πάνω μέρος από το καζανάκι, έτσι δεν σπαταλιέται το νερό του. Επίσης, οι Ιαπωνικές τουαλέτες έχουν στο ένα χέρι περισσότερα χειριστήρια και από F4 Phantom: Θέρμανση καθίσματος και ένταση αυτής, κωλοβρυσάκι όπου μπορείς να ρυθμίσεις την ροή του, αλλά και joystick για να πετύχεις με ακρίβεια τον στόχο. Αναχρονιστικό για την woke κουλτούρα κουμπάκι ‘Woman’, αν επιθυμείς το.. πιεστικό να έρθει πιο μπροστά. Και στα… R μοντέλα υπάρχει και κουμπί Privacy με το πάτημα του οποίου παίζει σε ρυθμιζόμενη ένταση μουσική για να καλύψει την ανακούφιση, για νέα ζευγάρια είναι αυτό.

 

[estebahn]

Αυτό που μου πήρε ώρα να καταλάβω τι βιολί βαράει, είναι το κατασκεύασμα πάνω δεξιά, πρόκειται για έξτρα καθισματάκι για να μην πέσουν εντός της λεκάνης τα πιτσιρίκια, έχει και χειρολαβή για να βαστάνε κόντρα.

Η ταξιδιωτική καθημερινότητα έχει για το βραδάκι backup των φωτογραφιών σε φλασάκι, φόρτιση των συσκευών και κατάστρωση της διαδρομής της επόμενης ημέρας. Μέχρι τώρα τα τοπωνύμια ήταν βαριά τετρασύλλαβα, για αύριο έχω ως POI ένα γλωσσοδέτη, την Rindougonamisometanisen, να γιατί χρειάζονται πεντάινστα GPS.

 

[estebahn]

Τελειώνοντας τα διαδικαστικά, κάθομαι στο μπαλκονάκι να αναλογιστώ την ημέρα, αλλά και τις προηγούμενες. Όντας μια βδομάδα εδώ, οι Ιάπωνες με έχουν εντυπωσιάσει με την χώρα τους, ιδίως με την τεχνική αρτιότητα και με τις καλοδουλεμένες, μη περιττές λύσεις για μικρά προβλήματα της ζωής. Η χώρα τους απομονωμένη γεωγραφικά και ίσως πολιτιστικά, φτωχή σε φυσικούς πόρους, αλλά έχουν καταφέρει να τους εκμεταλλευτούν στο μέγιστο. Νησάκια, σεισμοί, τσουνάμι, όλα αυτά καθιστούν τα έργα υποδομής απαιτητικά, ωστόσο έχουν σε μεγάλο βαθμό υποτάξει τις φυσικές δυνάμεις.

Η τεχνική κατάρτιση και προτίμηση φαίνεται και από την ύπαρξη βιομηχανίας σε απομακρυσμένες ορεινές κοινότητες. Εμπόριο ελάχιστο, τουριστικά το ίδιο. Τα αντίθετα από την Ελλάδα. Που έχει και κοινωνικές ρίζες, στην χώρα μας η πλατεία είναι το κοινωνικό κέντρο του μικρότερου χωριού, εδώ είναι απούσες.

Βάζουν ενέργεια στο να διατηρούν την χώρα τους τακτοποιημένη και καθαρή, κάτι που αντικατοπτρίζεται έντονα και στην εθνική ομοιογένεια, την δυσκολία ένταξης, την μεταναστευτική πολιτική τους. Και τόση λεπτομέρεια παντού, ολόκληρη παράγραφο έγραψα για την στέγη στο ψαροχώρι.

Κάπου όμως νιώθεις πώς διαρκώς σαν να τους ενοχλείς. Το βλέπεις στα εστιατόρια αυτό έντονα, στην απροθυμία να σε αναγνωρίσουν ως ύπαρξη. Και αμαν πχια με αυτή τη δυσκολία του να πετάξεις τα σκουπίδια κάπου. Αλλά ενοχλούνται και πιέζονται και οι ίδιοι; Εκείνα τα παιδάκια - στρατιωτάκια το πρωί; Και τα πανύψηλα ποσοστά αυτοκτονιών;

Καταλήγω πως είναι σίγουρα αξιοθαύμαστοι, άλλα για τις δικές μου αξίες ζωής όχι αξιοζήλευτοι. Ώρα για ύπνο, έχω άλλα 2/3 του ταξιδιού μπροστά μου για να σχηματίσω πιο ολοκληρωμένη άποψη και να δω πού τους έχω παρεξηγήσει.

 

[snpl]

Κάπου όμως νιώθεις πώς διαρκώς σαν να τους ενοχλείς. Το βλέπεις στα εστιατόρια αυτό έντονα, στην απροθυμία να σε αναγνωρίσουν ως ύπαρξη. Και αμαν πχια με αυτή τη δυσκολία του να πετάξεις τα σκουπίδια κάπου. Αλλά ενοχλούνται και πιέζονται και οι ίδιοι; Εκείνα τα παιδάκια - στρατιωτάκια το πρωί; Και τα πανύψηλα ποσοστά αυτοκτονιών;

Στην Ελβετία δεν νιώθεις το ίδιο?

 

[Augotaraxos]

Όταν ζητάω δεύτερη μπύρα, η ηλικιωμένη σερβιτόρα δείχνει με το κεφάλι το κράνος, κάνει την χαρακτηριστική χειρονομία γκαζιέρας και με ρωτάει στη γλώσσα της κάτι που φαίνεται να είναι ‘είσαι σίγουρος;’

Φοβερή λεπτομέρεια, μου δείχνει την ενσυναίσθηση και την υπευθυνότητα του λαού αυτού.

 

[Pan-dvs]

Πολυ ιδιαιτερες εικονες.

 

[Γιώργος 1]

Από τις λίγες χώρες η Ιαπωνία μόλις έβγαλε το Κουρδικό ΠΚΚ από τις τρομοκρατικές οργανώσεις.

Όλη η ΕΕ και η Ελλάδα το θεωρούν τρομοκρατική οργάνωση.