O ibar το είπε πριν ξεκινήσουμε, ΕΟ δεν τρέχει.
Το αστείο βέβαια, όταν συνηθίσεις το "πατάς κουμπί και ξενοιάζεις" του cruise control είναι να πηγαίνεις 130 μετά λίγο πιο πάνω, μετά λίγο πιο κάτω γιατί το χέρι δεν είναι κομπιούτερ και να απορείς κάθε φορά γιατί κόβει και γιατί επιταχύνει ο λίντερ. Τόσα χρόνια το ίδιο κάνεις, αλλά "ξεμαθαίνεις" εύκολα.
Καστανιά θέλαμε να πιούμε καφέ, αλλά δεν μας έκανε την χάρη το καφέ γιατί ήταν πανέμορφο με τεράστιο λαχταριστό πλατάνι αλλά κλειστό. Συνειδητοποίησα ότι μου είχε λείψει το πράσινο. Στρίβει ο ibar σε μιά... ράμπα γκαράζ με πολύ χόρτο, τελικά ήταν τσιμεντόδρομος/καβάτζα για το χωριό. Υπέροχος ο κύριος με το κουπέ πενφέ που στην εποχή των σμαρτφόουν ήθελε να ρωτήσει κόσμο πως θα πάει στο χωριό 15 χιλιόμετρα πιο κάτω. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι η κυριούλα του τσιπιες "κατευθυνθείτε νοτιοανατολικά" εδώ και πολλά χρόνια αγνοεί ότι δεν κυκλοφορούμε με πυξίδα στο χέρι. Τελικά το ήπιαμε στο Μεσινό το καφεδάκι.
Το να ξεμένεις από φρένα δεν είναι ποτέ αστείο, το βεστρόμ δεν έχει και την καλύτερη φήμη βέβαια στον τομέα, ούτε και το 9Χ0 και έχω μείνει με την απορία του αν είχα τσαρουχώσει το XR, θα είχα την ίδια αίσθηση ότι κινδυνέψαμε; Σωκράτη δες μιά αλλαγή υγρών σύντομα, ελάχιστα χρήματα και απαραίτητη κίνηση, κάνε και ένα καθάρισμα τις δαγκάνες και τα αξονάκια στις ολισθαίνουσες διπίστονες. Λίγο περίεργο ότι έβρασε το πισινό σε τέτοιο ρυθμό.
Ο bill race και η σύζυγος είναι απίθανα τυπάκια.
Για να πας καταρράκτες πρέπει να μπεις στο ποτάμι. Αν δεν φοράς αδιάβροχη μπότα (τώρα που δεν είχε πολύ νερό λογικά δεν θα ήταν βαθύ πουθενά) δεν πας, εκτός αν το ξέρεις και φέρεις δεύτερα παπούτσια. Όχι ότι συνέβη σε κανέναν γνωστό σας αυτό, λέμε τώρα για να μην ταλαιπωρείστε. Μιά ονοφ μηχανή κατεβαίνει σχεδόν μέχρι την κοίτη χωρίς πρόβλημα, έχει κατηφόρα, μερικοί ίσως να περάσουν ένα τόσο δα καρδιοχτύπι, δεν το ξέραμε πριν κατέβουμε και οι μηχανές έμειναν στο δρόμο. Παρκάρεις και πας ανάποδα από την ροή του νερού, δεν έχει πινακίδες οπότε φάγαμε κανένα 10λεπτο στην αναζήτηση.
Για την ταβέρνα το είπαμε, αξίζει, θα έχει πέσει και πείνα μετά το περπάτημα. ΜΗΝ ακούσετε την συμβουλή του bill race που είπε "φάτε και πάτε μετά να χωνέψετε", κάντε ότι κάνουν τα φίδια, φαγητό και άραγμα.
Το GPS ήταν περιέργως πιο "αξιοπιστο" αυτή τη φορά, δεν χαθήκαμε πουθενά.
Φιτιλιά του bill, χωματόδρομοι που κάνουν την διαδρομή που κάναμε πιο μικρή και που είναι εύκολοι και για άμπαλους, σύντομα.
Στην επιστροφή ήθελα να τσιμπήσω λίγο το γκάζι αλλά το ότι βαριόμουν να σταματήσω για βενζίνη και το ότι τα λάστιχα έχουν χαμηλό δείκτη ταχύτητας με περιόρισε πέριξ του ορίου.
Το 950 μπορεί να έχει κραδασμούς αντίστοιχους μονοκύλινδρου ρόταξ, μπορεί να μην έχει αρκουδόγκαζο (αν και στραγγαλίζοντας το γκάζι εννοείται ότι πάει γρήγορα), τελικά όμως αυτό το δούλεμα έχει το προσόν ότι με βάζει σε ένα "ταξιδιωτικό" τριπάκι χωρίς φανταστικό χρονόμετρο. Είναι ωραίο παρεάκι. Λύση για τις τύρβες στην εθνική θέλουμε.
Θα πάω και σε ένα λοκαλ μαγαζί "καφέ και χίψτερ μπαρμπέρικο" γιατί το μούσι τελευταία φορά το έκανα ΛΟΛ και τώρα έχει γίνει κάπτεν ίγκλο, το είδα στις φωτογραφίες και με πιάσανε τα γέλια. Ελπίζω ο λατρεμένος μέγας οφίκιος κοβίδιος να μην έχει αντίρρηση για την υπηρεσία.