Ημέρα 8 Σάββατο 09/08/2014
https://maps.google.com/maps?saddr=Καρπενήσι, Ελλάδα&daddr=Αγ. Νικόλαος, Ευρυτανία, Ελλάδα to:Κρίκελλο, Ευρυτανία, Ελλάδα to:Αγ. Δημήτριος, Αιτωλοακαρνανία, Ελλάδα to:Πλατανιάς, Αιτωλοακαρνανία, Ελλάδα to:Γαλαξίδι, Φωκίδα, Ελλάδα to:Επτάλοφος, Φωκίδα, Ελλάδα to:Θερμοπύλες, Φθιώτιδα, Ελλάδα to:Αρκίτσα, Φθιώτιδα, Ελλάδα&hl=el&ie=UTF8&ll=38.530979,22.581024&spn=0.67572,1.322479&sll=38.429925,22.17865&sspn=1.353316,2.644958&geocode=FWjLUQIdNotMASk_qq7Y-95eEzH9hikzkawbFQ;Fe95UQIdH51NASmfZXRmhyBfEzHxKkAey32qCQ;FY37TwId0HJNASm1AZCn4OFeEzFkgqXFT66s9Q;FfPfTQIdzT9NASnrUvWgnf1eEzGdy1UotmH5ag;FdCySwIdFX5MASlHqamwtlVeEzExQ5J3Kjgj6A;FU6XSQIdkYpVASmRljwkcZxfEzHCkCIDCD6PJQ;Fc7sTAId-DxXASnpabK87mRfEzHkNWF7lj0tlA;FXwEUAIdlARYASmFCM5bl15fEzEg7LniLL0ABQ;FdgrTwIdBHVfASlD2b90pMegFDF5V3SVZ6x9WA&oq=αρκιτσα&mra=ls&t=m&z=10
Πως γίνεται να κανω τόσες χαζομάρες, τόσες απερισκεψίες, γενικά να είμαι στην κοσμάρα μου χωρίς να σκέφτομαι τις επιπτώσεις των πράξεών μου του σήμερα για την αυριανή ημέρα και όλα μου πηγαίνουν δεξιά. Λόγω της κόπωσης, δε λειτουργούσε η Κλάβα μου, είχε αποσυντονιστεί τελείως και για να μου το υποδείξει με οδηγούσε σε ότιναναι επιλογές, μπας και καταλάβω ότι κάπου τα έχω φτύσει αλλά εγώ που...
Παράδειγμα. Εχθές δεν γέμισα το μηχανάκι με βενζίνη, πέρασα από τόσα βενζινάδικα αλλά δεν το φουλάρα.Εντάξει είχα μισό ντεπόζιτο αλλά εφόσον θα κοινιομουν και πάλι σε ορεινό δίκτυο άντε να βρεις βενζινάδικο. Το ρισκάρεις, εγώ όχι. Έλα μωρέ αύριο θα βάλω, έλεγα εχθες. το βράδυ παρότι πήγα στο περίπτερο να πάρω χαρτάκια και ενω ήξερα ότι δεν έχω καφέ για το πρωί,δεν αγόρασα. Το γιατί δεν το ξέρω, είπαμε δε λειτουργούσε. Αύριο θα πάρω, έλα όμως που το αύριο δεν άργησε να έρθει.
Ξυπνάω μετά από δυόμιση ώρες ύπνου ψυλοκατεψυγμένος,πεντέμιση η ώρα το πρωί.Τωρα, χωρίς καφέ και βενζίνη τι κάνουμε. Αφού έριξα τρελό μπινελίκι, πάω σε βενζινάδικο φυσικά κλειστό. Σκέφτομαι να περιμένω να ανοίξει αλλά δεν είχα καφέ και δίχως καφεΐνη μες την παγωνιά δεν την πάλευα με τίποτά. Φεύγω λέω, να πάρω καφέ από το κεντρικό περίπτερο (από αυτό που δεν πήρα εχθές) και να πάω στο βενζινάδικο περιμένοντας να ανοίξει. Πηγαίνοντας προς το περίπτερο βλέπω ένα καφενείο που μόλις άνοιγε. Πάω μέσα, παραγγέλνω ένα ζεστό καφέ κι εκεί που κάθομαι βλέπω ότι έχει Γουάι φαΐ.Το τέλειο φαντάζει λίγο για αυτό που μου έτυχε. Κάθομαι παραπάνω από 2 h μέχρι να τελειώσω με τις δουλειές μου αλλά και για να ζεστάνει λίγο.
Αφού έμαθα πληροφορίες για το από πού θα πάω στη Ναύπακτο, κατά τις εννιά παρά πάω στο βενζινάδικο και το ρωτάω ...τι ώρα άνοιξες...Α σήμερα άργησα έχει κανένα εικοσάλεπτο. Πωπώ τι φρίκη θα έτρωγα αν περιμένα απέξω
Συμπέρασμα. Αν έβαζα εχθές βενζίνη, δεν θα έκανα σήμερα τόσες δουλειές με το κ...σουτ μην το πεις θα σου ρίξω πιπέρι στο στόμα. Αν έπαιρνα καφέ εχθές από το περίπτερο θα περίμενα κοκαλωμένος πάνω από ενα δυωρό έξω το βενζινάδικο. Σας είπα κάποιος εκεί ψηλά με προσεχε.
Όσο ήμουν στο καφενείο φυσικά και δεν ξέχασα την τέχνη μου ζάλισα όλους τους αγρότες που ακόμα δεν είχαν ξυπνήση καλά καλά για το από πού να πάω στην Ναύπακτο… … απεταξαμην… τι είναι τούτος α…
τέλος πάντων μου έκανε εντύπωση που δεν ήξεραν(μάλλον μου λεγαν ότι δεν ήξεραν… απεταξαμην…) και αποφάσισα να πάω μέσω Θέρμου να δω και την Αράχοβα . Ε φτάνω Αράχοβα πολύ ησυχία που είναι όλα αυτά που βλέπω στο σταρ κάθε χειμώνα. Ροταω κάτι παππούδες σε ένα καφενείο
- Αυτή είναι η Αράχοβα
- Ναι
- Η γνωστή
- Όχι η άγνωστη
- Ουπς…
Λίμνη Ευηνου
Εκεί και πάλι αποπροσανατολιστικά πλήρως. Πήρα λάθος δρόμο, περίεργο ε…
όσο οδηγούσα και μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι όντως χάθηκα έκανα 4-6 χιλιόμετρα… ε ναι να χαθώ αποκλείετε, καλά πάω έλεγα… μόλις άρχισε βεβαία χωματόδρομος την κατάλαβα την δουλειά. Όμως πως γυρνάμε πίσω είναι και αυτό ένα θέμα ... Με τα χίλια ζόρια έκανα αναστροφή θανάτου, ένα λάθος και θα έμενα για πάντα εκεί.
Το σημείο λίγο πριν την αναστροφή. Αν είσαι μόνος και κάνεις ένα αθωο λάθος, όπως το να μην υπολογίσεις σωστά το χώρο την κλήση το βάρος από τη μηχανή, τελειώσες.
Γυρνώντας από τα κατσάβραχα στο ορεινό δίκτυο μου φάνηκε λες και οδηγούσα στην Εγνατία. Απο θεμα οδοστρώματος, γιατί κατά τα άλλα...
Η απόσταση από το Καρπενήσι εως την Ναύπακτο μέσω της Θερμού είναι 150 km και για να την διανύσω με στάσεις φωτογραφίες και διαλείμματα έκανα πεντέμιση ώρες.(καμικαζι λεμε)Κάθε 80 m έστριβα Δηλαδή μπορεί να έστριψα γι' αυτά τα 150 km δυόμιση χιλιάδες φορές.Τελεία! Αλλά και πολλή κούραση. Φαντάζεστε να την έκανα αυτή τη διαδρομή βράδυ, όπως και ήταν ο αρχικός μου προγραμματισμός και θα την έκανα αν δεν με έπιανε βροχή και καθυστερούσα στην λίμνη Κρεμαστών για να τη γλυτώσω, μόνο και μόνο για το θέμα του ύπνου
Στάση λοιπόν μπας και στανιάρω
Όλο παράπονο είσαι, αντε. Όχι δεν είναι παραπονο μην με γλωσσοτροτε,είναι ότι ξανά γινόμουνα μούμια σιγά-σιγά αφού είχα αρχίσει να έχω και πρόβλημα με την όραση μου, από τον ήλιο ήταν, από τους 35 βαθμούς Κελσίου δεν ξέρω, πάντως τα έβλεπα όλα ασπρόμαυρα.
Ναύπακτος
Με το που ήπια και το τρίτο καφέ άρχισαν οι λειτουργίες μου να επανέρχονται σταδιακά σε φυσιολογικό επίπεδο. Λίγο θολά στην αρχή
Ε και κάπως καλύτερα στη συνέχεια
Ανέβηκα πάνω στο κάστρο να δω την θέα από ψηλά
Και ξεκίνησα πάλι να οδηγώ
Όμως και πάλι αισθανόμουν αδύναμος, έσβηναν τα φώτα του μυαλού μου.μόνο ενα μπάνιο θα μας σώσει σκέφτηκα. Στη διαδρομή μου πέρασα πολλά παραθαλάσσια χωριουδάκια, δεν ήξερα που να πάω όλα φάνταζαν εκπληκτικά από ψηλά, μα φυσικά που αλλού από τον Αγιο Νικόλαο. Η επιλογή έγινε εξ ονόματος και μόνο αλλά διόλου δεν το μετάνιωσα
Επιτέλους έκανα το πρώτο μου εξολοκλήρου μπάνιο. Για το προηγούμενο που έκανα στην Λευκάδα οι απόψεις διίστανται, αλλά αυτό δεν μπορεί να μου το αμφισβητήσει κανείς. Όχι πείτε μου μπορεί;
Ήπια καφέ και ξεκίνησα
Εκεί μου συνέβη ένα άλλο μεταφυσικό φαινόμενο που όμως τελικά το κατανόησα από την πορεια των γεγονότων. Ενώ οδηγούσα έβλεπα στον ουρανό ένα σμήνος από πουλιά να πετάει κάπως περίεργα, σαν ζαλισμένα πήγαιναν. Ώπα λέω τι έγινε σεισμός, καμιά φωτιά, θεομηνία ο θεός να μας φύλαξη, προβληματίστηκα αλλά και συνάμα εντυπωσιάστηκα από το πέταγμα των πουλιών και σταμάτησα να το αποθανατίσω.Τότε με πλευρίζει ένα αυτοκίνητο και μου λέει...Κάτι σου έφυγε από το Μηχανάκι...
Όχι ρε πάλι τα ίδια, μετά το χαρτι τι άλλο έχασα και κάνω αναστροφή και πίσω. Μετά από καμμιά 500 m στη μέση του δρόμου τι βλέπω; Μια κάλτσα είχε απογειωθεί από το μηχανάκι Α... έτσι εξηγούνται όλα
Ήμουν λυπημένος για τα καημένα τα πουλάκια και δεν έβγαλα πολλές φωτογραφίες στη διαδρομή μου. Πέρασα τους Δελφούς αλλά μέχρι να φτάσω Αράχοβα χάζεψα, ο δρόμος ήταν από άλλο πλανήτη και από απόψεις θέας αλλά και από απόψεις οδοστρώματος και διαπλάτυνσης του δρόμου. Αεροδρόμιο πραγματικά
Και έφτασα στην γνωστή Αράχοβα
Εκεί θυμήθηκα ότι δεν έβγαλα φωτογραφίες από τους Δελφούς. Όχι ρε τώρα; Να γυρίσω πίσω 4 km ή όχι; Πήγα τι να κάνω. Είπαμε ήμουν σε ταξιδιωτικό σελινηασμό... παρότι δεν είχα φωτογραφική μηχανή
(Σας άρεσαν οι φωτογραφίες που τράβηξα; Εμένα να δεις! Ακόμα αγνοείται η τύχη τους...)
Ξαναγυρνάω Αράχοβα, ρωτάω σε ένα περίπτερο αν μπορώ να πάω στα καμένα Βούρλα διασχίζοντας το βουνό ...Ναι είναι καμιά 80 km
Κοιτάω το ντεπόζιτο ήταν στη μέση.Λέω να πάω να βάλω βενζίνη και να ξεκινήσω...είπα λέω δεν είναι τυχαίο, μιας και το βενζινάδικο ήταν κλειστό. Τώρα άντε ξανά πίσω στους Δελφούς για βενζίνη φτάνω Δελφούς πάω στο βενζινάδικο ...Δεν έχω βενζίνη ...
Καλά πήγες στο κλειστό γιατί δεν πήγες στο ανοιχτό 300 μετρά πιο πάνω... Πω πω μια φορά δε ρώτησα και έμπλεξα ..
Άντε ξανά πάνω, δεν πειράζει την πρώτη φορά που ανέβαινα φωτογράφιζα και απολαμβάνα τη θέα. Τη δεύτερη έβριζα και την τρίτη απογειώθηκα.Ε ναι να ξεμπουκώσει και λίγο το φέιζερ, τόσες μέρες με 50 πήγαινα όχι άλογα... χιλιόμετρα
Γενικά οδηγούσα πολύ σιγά. Απολαμβάνα το ταξίδι, ήθελα να δω ότι μπορούσε να μου προσφέρει ο δρόμος αλλά ημουν και κομμάτια και φοβόμουν να τρέξω παραπάνω.
Πηγαίνοντας ας πούμε προς τα καμένα Βούρλα γύρισα εν πορεία να δω μια πινακίδα από την αντίθετη κατεύθυνση και ξανακοιτώντας μπροστά μου πήγα να πέσω σε ένα χαντάκι. Η ενώ οδηγούσα με καμιά 80 km ο δρόμος είχε σαν πως να το πω, αυλάκια ήταν σκαμμένος και είχε βουναλάκι το οποίο πήγαινε παράλληλα με την διαχωριστική γραμμή του δρόμου και συνέχισε για αρκετά μέτρα (Το καταλάβατε; Όχι! Δεν πειράζει ούτε εγώ...)Τελοσπάντων ενώ το πρόσεξα το κατέβηκα εν πορεία με καμιά 80 km και στη συνέχεια το ξανανέβηκα από απερισκεψία μου. Πολύ επικίνδυνο, αν γλιστρούσε το φέιζερ το ταξιδιωτικό μου θα τελείωνε κάπου εδώ
Φτάνοντας στα καμένα Βούρλα πήγα να πέσω πάνω σε ένα παρκαρισμένο ή μάλλον διπλό παρκαρισμένο αμάξι
Ευτυχώς που έρχεται αύριο γυναίκα μου και θα ξεκουραστώ λίγο. Α δε σας το είπα, Ε σας το κρατούσα για έκπληξη για έξι μέρες θα έχω επιτέλους και συνοδηγό. Στα τηλεφωνήματα μας την έλεγα...με το που έρθεις και ξαπλάρω στο ξενοδοχείο ή θα ξεραθώ και θα ξυπνήσω μετά από τρεις μέρες ή θα σε κάνω στρατιωτική διαβολοβδομάδα, ξύπνημα κατά τις έξι το πρωί και στο δρόμο ...
Τρώγομαι με τα ρούχα μου, δεν μου άρεσε και φεύγω σφαίρα ή μάλλον (Με την κούραση που είχα ) Χελώνα για άγιο Κωνσταντίνο δεν... Ε μετά την Αρκίτσα δεν είχε τίποτα άλλο ...πάμε εκεί και ό,τι γίνει λέω...και ξαναξεκινήσα
Φανταστείτε λίγο την κατάσταση μου.Ημουν νηστικός όλη μέρα, με 3 ωρες ύπνο, με συνολικά όλες τις ημέρες των διακοπών μου να κοιμήθηκα καμιά 30 ώρες υπό δύσκολες συνθήκες. Σε οκτώ μέρες να έχω οδηγήσει δυόμιση χίλιαδες ορεινά χιλιόμετρα και να οδηγάω προς το άγνωστο χωρίς να έχω και πολλά λεφτά πάνω μου.Αφού θα ερχόταν η γυναίκα μου θα έφερνε μαζί της χρήμα οπότε δεν έβγαλα για να μην κουβαλάμε και πολλά και ενώ οδηγάω βγαίνω και στην εθνική.Ωρε μάγκα μου που πάω αναλογιζόμουν. Λες να χάθηκα, δεν έχω και λεφτά. Φτανω σε μια διχάλα που τελείωνε ο δρόμος.αποπροσανατολιστικά.Που να στρίψω δεξιά ή αριστερά, για Θεσσαλονίκη να κατευθυνθώ η για Αθήνα, απ' όπου έρχομαι, τα καμένα Βούρλα που βρίσκονται στο χάρτη, τα 'χασα. Δεν ήξερα κόλλησα. Ευτυχώς πέρασε ένα αμάξι και το ρώτησα αλλιώς έτσι όπως ήμουνα κομμάτια έβλεπα να γυρνούσα αθέλα μου στη Θεσσαλονίκη και μετά να το έπαιρνα χαμπάρι.
Σκεφτείτε σκηνικό. Να πήγαινε η γυναίκα μου στο σταθμό των τρένων στην Θεσσαλονίκη για να έρθει σε μένα και να με έβλεπε φαντί μπαστούνι μπροστά τις... να μπερδεύτηκα λίγο (πλάκα κάνω άντε γιατί με έχετε)βρε ας μην ερχόταν το αμάξι και θα σας έλεγα εγώ,αντί για την Αρκίτσα θα έβγαζα φωτογραφία το Λευκό Πυργο...
Τελικά όπως καταλάβατε το αμάξι μου έκανε πλάκα και εγώ βρέθηκα...
Λίγο πριν το σούρουπο στη Θεσσαλονίκη
Το αν σας άρεσε το ενλόγω ταξιδιωτικό δεν το ξέρω, αλλά είμαι σίγουρος ότι κάτι ανάλογο αποκλείεται να έχετε ξαναδιαβάσει. Το τέλος πραγματικά ήταν... τι θέλετε και επίλογο τώρα...δεν σας έφτασε...
