Morfeas
ΜΟΤΟταξιδιώτης
Πάντα ήθελα να σεργιανίσω με την μοτοσικλέτα μου σε κάποια χώρα του Μαγκρέμπ. Να χαθώ σε αχαρτογράφητους δρόμους, να γνωρίσω ανθρώπους με διαφορετική κουλτούρα , να βιώσω μέσα από την ζελατίνα του κράνους μου τους παλμούς μιας αραβικής χώρας χωρίς το μπλα μπλά του ξεναγού εν μέσω ντανιασμένων τουριστών, χωρίς τις ανέσεις των τουριστικών λεωφορείων , χωρίς το πασπαλισμένο πρόγραμμα του ταξιδιωτικού πακέτου. Εξαιτίας της Αραβικής άνοιξης η επίσκεψη σε κάποια από τις χώρες που ανήκουν στην βορειοδυτική Αφρική (Μαγκρέμπ) ήταν αδύνατη λόγω των βίαιων συγκρούσεων που προέκυπταν από τις πολιτικές και κυβερνητικές αποφάσεις. Ο χρόνος όμως είναι η γιατρειά, η κατάσταση ομαλοποιήθηκε οπότε φώλιασε στο μυαλό μου η ιδέα του μοτο-ταξιδιού στην χώρα των αντιθέσεων , την Τυνησία.
Στην Τυνησία είχα ταξιδέψει στο παρελθόν σαν τουρίστας αλλά και σαν επαγγελματίας. Αντικρίζοντας τα τουριστικά μέρη της γοητεύθηκα , και υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως κάποια μέρα θα "πατήσω" τροχό στην όμορφη αυτή χώρα με σκοπό να γνωρίσω την αυθεντική Τυνησία και όχι την "πακετάδικη"...
Η μέρα αυτή έφτασε έπειτα από αρκετές δυσκολίες (οικονομικές , εργασιακές ) , ακόμα και τα εισιτήρια εκδόθηκαν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή ,3 μέρες πριν από την αναχώρηση!
Έτσι στις 10 Απριλίου , παρέα με τον Νεοφώτιστο Vato Loco (Στράτος) ξεκινήσαμε από την Αθήνα με προορισμό την Πάτρα από όπου θα μπαίναμε στο βαπόρι για Μπάρι.
Φθάνοντας στο Μπάρι την επομένη το πρωί οδηγήσαμε προς το Σαλέρνο (250 χλμ , 14,70€ διόδια) και μιας και είχαμε αρκετό χρόνο στην διάθεσή μας επισκεφτήκαμε την Costiana Amalfiana, κοινός Amalfi coast μια από τις πιο τουριστικές περιοχές της γειτονικής Ιταλίας.
Φθάσαμε στο λιμάνι στις 8 το βράδυ .Το πλοίο έφευγε στις 11.....τελικά περιμέναμε σαν τα πρόβατα εκτός λιμένα μέχρι τις 00:00 και αφού περάσαμε τον απαραίτητο έλεγχο των απαράδεκτων Ιταλικών αρχών επιβιβαστήκαμε κατάκοποι στο σαπισμένο σκαρί της grimaldi. To πλοίο σάλπαρε τα ξημερώματα μετά από 5 ώρες καθυστέρησης.
Ας πάμε στην Τυνησία , προσπαθώ να ξεχάσω τα της Grimaldi.
Λίγα λόγια για την χώρα. Η Τυνησία είναι η μικρότερη χώρα της Β. Αφρικής με πληθυσμό 8,5 εκατομμυρίων ανθρώπων. Υπό Γαλλική κατοχή μέχρι το 1957 η Τυνησία αποτελεί έναν ιδανικό τουριστικό προορισμό που μαγεύει τους επισκέπτες. Από την απεραντοσύνη της ερήμου και τις οάσεις μέχρι τις εύφορες κοιλάδες του βορά , τις αρχαίες πολιτείες και τα αραβικά μνημεία αλλά και τον σύγχρονο πολιτισμό. 3000 και πλέον χρόνια ιστορίας μετρά , η αρχή έγινε με τους Φοίνικες που ίδρυσαν τον 6ο π.Χ. αιώνα την Καρχηδόνα ,αναπτύσσοντας την σε σημαντική στρατιωτική και πολιτική δύναμη της περιοχής , έπειτα κατακτήθηκε από Ρωμαίους , Βάνδαλους Οθωμανούς , Ισπανούς και Γάλλους , λαοί που άφησαν το στίγμα τους δημιουργώντας σήμερα ένα μωσαϊκό πολιτισμικών επιρροών για το οποίο η χώρα αυτή είναι μοναδική .
Αφού φθάσαμε στην Τύνιδα προετοιμαστήκαμε ψυχολογικά για την είσοδο στην χώρα εν μέσω....γραφειοκρατίας!
Είχα διαβάσει , πως είναι τραγικά , πως το ένα πως το άλλο....τζάμπα άγχος...σε μια ώρα είχαμε ξεμπερδέψει...αν ξέραμε και γαλλικά θα είχαμε τελειώσει πιο γρήγορα. Μπήκαμε τα ξημερώματα στο ξενοδοχείο όπου μας περίμενε η κυρά Ελένη και την πέσαμε στην αγκαλιά του Μορφέα….
1 μέρα Τύνιδα – Τεμπουρσούκ – Ντούγκα – Καϊρουάν –Σμπέιτλα ( 430χλμ επαρχιακού δικτύου εκ των οποίων τα 50 αυτοκινητόδρομος) .
Στόχος να επισκεφτούμε τα ερείπια της Ρωμαϊκής πόλης Ντούγκα (7 δηνάρια) και την Μεδίνα του Καϊρουάν , μια πόλη που αποτελεί την τέταρτη Ιερότερη πόλη του Μουσουλμανικού κόσμου και να φθάσουμε στην Σμπέιτλα , μια ακόμη πόλη ζωσμένη από ρωμαϊκά ερείπια .
Ντούγκα...
Η vstromαρα στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου της Ντούγκα
Τυπικό σοκάκι...εντός των τειχών του Καϊρουάν.
τα τείχη της Μεδίνας και το Τζαμί.
Παρουσίαση χαλιών....εμπειρία!
Φθάσαμε στην Σμπέιτλα το βράδυ, ....ύπνος από νωρίς, έπρεπε να ξυπνήσουμε πρωί....Η έρημος απείχε μόλις 350 χιλιόμετρα...
2η ημέρα Σμπέιτλα -Γκάφσα- Τοζέρ.
Περιπλανηθήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο της πόλης (είσοδος 7 δηνάρια + 1 δηνάριο για τις φωτογραφικές μηχανές) και κατά τις 1030 ήμασταν στον δρόμο για την Γκάφσα. Για την Γκάφσα είχαμε διαβάσει πάλι διάφορα...επικίνδυνα , είναι φανατικοί μουσουλμάνοι κλπ κλπ....τόση χαιρετούρα σε κόσμο δεν έχω ξαναδώσει, χαμόγελα , φωνές , παιδιά να μας τριγυρίζουν χαρούμενα, φιλικότατοι!Ρωτήσαμε όμως , είναι έτσι τα πράγματα...η απάντηση ήταν: οι κάτοικοι της Γκάφσα θεωρούνται φανατικοί μουσουλμάνοι αλλά....το πρόβλημα δεν είναι αυτοί , το πρόβλημα είναι οι μετανάστες από Αλγερία , αυτοί δημιουργούν καταστάσεις σε ξένους ...τις βραδυνές ώρες. Από την Γκάφσα συνεχίσαμε με κατεύθυνση νότια προς την Τοζέρ , η διαδρομή σιγά σιγά άλλαζε, από τα πράσινα χωράφια , τους μικρούς λόφους και τα βουνά βρεθήκαμε σε μια ατελείωτη στέπα όπου το πράσινο χρώμα των αγρών μεταμορφώνονταν σε άμμο...
Sbeitla..η Ρωμαϊκή πόλη της Σουφετούλα με τους 3 Ναούς που ήταν αφιερωμένοι στον Δία την Ήρα και την Αθηνά.
Καταλύματα δεν είχαμε κλείσει πέραν από την πρώτη και την τελευταία βραδιά στην Τύνιδα... όμως δεν είναι δύσκολο να βρεθεί ξενοδοχείο. Το προηγούμενο βράδυ με την βοήθεια του free wifi του ξενοδοχείου σταμπάραμε κανα δυο ξενοδοχεία στην Τοζέρ και το πρώτο που βρήκαμε το κλείσαμε. Διαμέρισμα για 4 άτομα με 20 ευρώ το άτομο! ξεφορτώσαμε γρήγορα γρήγορα...και βουρ για την όαση Νεφτά και τα σκηνικά του star wars....Η πρώτη επαφή με την άμμο της Σαχάρας είναι γεγονός....
Συνεχίζεται....
Στην Τυνησία είχα ταξιδέψει στο παρελθόν σαν τουρίστας αλλά και σαν επαγγελματίας. Αντικρίζοντας τα τουριστικά μέρη της γοητεύθηκα , και υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως κάποια μέρα θα "πατήσω" τροχό στην όμορφη αυτή χώρα με σκοπό να γνωρίσω την αυθεντική Τυνησία και όχι την "πακετάδικη"...
Η μέρα αυτή έφτασε έπειτα από αρκετές δυσκολίες (οικονομικές , εργασιακές ) , ακόμα και τα εισιτήρια εκδόθηκαν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή ,3 μέρες πριν από την αναχώρηση!
Έτσι στις 10 Απριλίου , παρέα με τον Νεοφώτιστο Vato Loco (Στράτος) ξεκινήσαμε από την Αθήνα με προορισμό την Πάτρα από όπου θα μπαίναμε στο βαπόρι για Μπάρι.
Φθάνοντας στο Μπάρι την επομένη το πρωί οδηγήσαμε προς το Σαλέρνο (250 χλμ , 14,70€ διόδια) και μιας και είχαμε αρκετό χρόνο στην διάθεσή μας επισκεφτήκαμε την Costiana Amalfiana, κοινός Amalfi coast μια από τις πιο τουριστικές περιοχές της γειτονικής Ιταλίας.
Φθάσαμε στο λιμάνι στις 8 το βράδυ .Το πλοίο έφευγε στις 11.....τελικά περιμέναμε σαν τα πρόβατα εκτός λιμένα μέχρι τις 00:00 και αφού περάσαμε τον απαραίτητο έλεγχο των απαράδεκτων Ιταλικών αρχών επιβιβαστήκαμε κατάκοποι στο σαπισμένο σκαρί της grimaldi. To πλοίο σάλπαρε τα ξημερώματα μετά από 5 ώρες καθυστέρησης.
Ας πάμε στην Τυνησία , προσπαθώ να ξεχάσω τα της Grimaldi.
Λίγα λόγια για την χώρα. Η Τυνησία είναι η μικρότερη χώρα της Β. Αφρικής με πληθυσμό 8,5 εκατομμυρίων ανθρώπων. Υπό Γαλλική κατοχή μέχρι το 1957 η Τυνησία αποτελεί έναν ιδανικό τουριστικό προορισμό που μαγεύει τους επισκέπτες. Από την απεραντοσύνη της ερήμου και τις οάσεις μέχρι τις εύφορες κοιλάδες του βορά , τις αρχαίες πολιτείες και τα αραβικά μνημεία αλλά και τον σύγχρονο πολιτισμό. 3000 και πλέον χρόνια ιστορίας μετρά , η αρχή έγινε με τους Φοίνικες που ίδρυσαν τον 6ο π.Χ. αιώνα την Καρχηδόνα ,αναπτύσσοντας την σε σημαντική στρατιωτική και πολιτική δύναμη της περιοχής , έπειτα κατακτήθηκε από Ρωμαίους , Βάνδαλους Οθωμανούς , Ισπανούς και Γάλλους , λαοί που άφησαν το στίγμα τους δημιουργώντας σήμερα ένα μωσαϊκό πολιτισμικών επιρροών για το οποίο η χώρα αυτή είναι μοναδική .
Αφού φθάσαμε στην Τύνιδα προετοιμαστήκαμε ψυχολογικά για την είσοδο στην χώρα εν μέσω....γραφειοκρατίας!
Είχα διαβάσει , πως είναι τραγικά , πως το ένα πως το άλλο....τζάμπα άγχος...σε μια ώρα είχαμε ξεμπερδέψει...αν ξέραμε και γαλλικά θα είχαμε τελειώσει πιο γρήγορα. Μπήκαμε τα ξημερώματα στο ξενοδοχείο όπου μας περίμενε η κυρά Ελένη και την πέσαμε στην αγκαλιά του Μορφέα….
1 μέρα Τύνιδα – Τεμπουρσούκ – Ντούγκα – Καϊρουάν –Σμπέιτλα ( 430χλμ επαρχιακού δικτύου εκ των οποίων τα 50 αυτοκινητόδρομος) .
Στόχος να επισκεφτούμε τα ερείπια της Ρωμαϊκής πόλης Ντούγκα (7 δηνάρια) και την Μεδίνα του Καϊρουάν , μια πόλη που αποτελεί την τέταρτη Ιερότερη πόλη του Μουσουλμανικού κόσμου και να φθάσουμε στην Σμπέιτλα , μια ακόμη πόλη ζωσμένη από ρωμαϊκά ερείπια .
Ντούγκα...
Η vstromαρα στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου της Ντούγκα
Τυπικό σοκάκι...εντός των τειχών του Καϊρουάν.
τα τείχη της Μεδίνας και το Τζαμί.
Παρουσίαση χαλιών....εμπειρία!
Φθάσαμε στην Σμπέιτλα το βράδυ, ....ύπνος από νωρίς, έπρεπε να ξυπνήσουμε πρωί....Η έρημος απείχε μόλις 350 χιλιόμετρα...
2η ημέρα Σμπέιτλα -Γκάφσα- Τοζέρ.
Περιπλανηθήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο της πόλης (είσοδος 7 δηνάρια + 1 δηνάριο για τις φωτογραφικές μηχανές) και κατά τις 1030 ήμασταν στον δρόμο για την Γκάφσα. Για την Γκάφσα είχαμε διαβάσει πάλι διάφορα...επικίνδυνα , είναι φανατικοί μουσουλμάνοι κλπ κλπ....τόση χαιρετούρα σε κόσμο δεν έχω ξαναδώσει, χαμόγελα , φωνές , παιδιά να μας τριγυρίζουν χαρούμενα, φιλικότατοι!Ρωτήσαμε όμως , είναι έτσι τα πράγματα...η απάντηση ήταν: οι κάτοικοι της Γκάφσα θεωρούνται φανατικοί μουσουλμάνοι αλλά....το πρόβλημα δεν είναι αυτοί , το πρόβλημα είναι οι μετανάστες από Αλγερία , αυτοί δημιουργούν καταστάσεις σε ξένους ...τις βραδυνές ώρες. Από την Γκάφσα συνεχίσαμε με κατεύθυνση νότια προς την Τοζέρ , η διαδρομή σιγά σιγά άλλαζε, από τα πράσινα χωράφια , τους μικρούς λόφους και τα βουνά βρεθήκαμε σε μια ατελείωτη στέπα όπου το πράσινο χρώμα των αγρών μεταμορφώνονταν σε άμμο...
Sbeitla..η Ρωμαϊκή πόλη της Σουφετούλα με τους 3 Ναούς που ήταν αφιερωμένοι στον Δία την Ήρα και την Αθηνά.
Καταλύματα δεν είχαμε κλείσει πέραν από την πρώτη και την τελευταία βραδιά στην Τύνιδα... όμως δεν είναι δύσκολο να βρεθεί ξενοδοχείο. Το προηγούμενο βράδυ με την βοήθεια του free wifi του ξενοδοχείου σταμπάραμε κανα δυο ξενοδοχεία στην Τοζέρ και το πρώτο που βρήκαμε το κλείσαμε. Διαμέρισμα για 4 άτομα με 20 ευρώ το άτομο! ξεφορτώσαμε γρήγορα γρήγορα...και βουρ για την όαση Νεφτά και τα σκηνικά του star wars....Η πρώτη επαφή με την άμμο της Σαχάρας είναι γεγονός....
Συνεχίζεται....
Τελευταία επεξεργασία:
