Siaperas
a.k.a faraway
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Αν και έχει περάσει καιρός
από τη μέρα που πατήσα και πάλι το πόδι μου στην Ελλάδα ,
το μυαλό μου ακόμα δεν έχει επιστρέψει
από τα οροπέδια και τα πάσα της Ιταλίας και της Ελβετίας ...
θα ξεκινήσω σιγά σιγά να γράφω
τις εμπειρίες , τις εικόνες και τις στιγμές
που έζησα στο σημαντικότερο ταξίδι της ζωής μου μέχρι στιγμής .
Είχα χρόνια που συζητάγα και σχεδιάζα
τις μελλοντικές μου εξορμήσεις στο εξωτερικό .
Λίγο τα ταξιδιωτικά άλλων αναβατών που διαβάζα
λίγο οι άθλοι αναβατών όπως του Βροχίδη ή του Γώγου ,
με έψηναν όλο και περισσότερο να βγω εκεί έξω
και να δω και μόνος μου τις ομορφιές και τις εικόνες που διαβάζα τόσα χρόνια .
Όμως η κουβέντα πολύ , ή ανάλυση περισσότερη αλλά ουσία μηδέν .
Μία μου έφταιγαν τα χρήματα ( που πιστεύα δεν έφταναν ) ,
την άλλη προτεραιότητες της καθημερινής ζωής προσπέρναγαν τα ταξιδιωτικά μου όνειρα ,
άλλες φορές πάλι δεν υπήρχε η παρέα και άλλες η διάθεση ...
και έτσι με αυτά και με αυτά έφτασε ο κόμπος στο χτένι ,
και είπα ή φέτος ή ποτέ !!
Έτσι από το Γενάρη είχα κάνει τα κουμάντα μου ,
είχα βγάλει το budget και το προορισμό
είχα κανονίσει τη παρέα και τους συνοδοιπόρους σε αυτό το ταξίδι
και στα τέλη του μήνα έκλεινα ήδη τα εισητήρια για τον Ιούνιο
για να πετύχω κάθε δυνατή έκπτωση μέσω early booking .
Ο προορισμός ?
Ο παράδεισος των μοτοσυκλετών που ακούει στο όνομα Άλπεις !!
Από το Γενάρη που είχα τα εισητήρια στα χέρια μου ,
μέχρι και τον Ιούνιο που μπήκα στο καράβι μεσολαβούσαν 5 μήνες αναμονής .
Το χρονικό διάστημα αυτό άρχισα να διαβάζω και να ψάχνω πληροφορίες
για τα μέρη που θα επισκεπτόμουν ,
και παράλληλα να εξοπλίζομαι όσο καλύτερα μπορούσα για αυτό το ταξίδι .
Αρχισα να φτιάχνω χάρτες και να ενώνω σημείο σημείο ,
τα περισσότερα γνωστά πάσα και μέρη που ήθελα να επισκεφθώ .
san boldo , stelvio , gavia , furka ...κτλ
Η εμπειρία μου σε 36ωρα και Λεωνίδιο εκεί με βοήθησε ,
μιας και μπορούσα να εκτιμήσω με σχετική ακρίβεια
πόσα χλμ θα έβγαιναν κάθε μέρα σύμφωνα με το ρυθμό και τη σύσταση της παρέας .
Η σημαντικότερη επένδυση που έκανα στο κομμάτι πλοήγησης ήταν ένα zumo 590 ,
που όχι μόνο με βοήθησε να στήσω τις διαδρομές μου και τα μέρη που ήθελα να δω
αλλά στη πράξη αποδείχτηκε ως το καλύτερο ταξιδιωτικό gagdet που είχα ποτέ ,
πηγαίνοντας με από το ένα μέρος στο άλλο με ακρίβεια χιλιοστού ( περίπου χαχαχα) .
Τη θες αυτήν την ασφάλεια της πλοήγησης εκεί έξω ,
συν πως κέρδισα πολύ χρόνο από το να έψαχνα χάρτες και τηλέφωνα στη μέση του πουθενά .
Παράλληλα με τον εξοπλισμό άρχισαν και οι δοκιμές στο capo ώστε να είναι έτοιμο 100%
μέχρι τον Ιούνιο .
Πήγε στο οδοιπορικό του Λεωνιδίου σαν πρώτη πρόβα ,
ακολούθησε το 36ωρο και αποδείχτηκε βράχος αξιοπιστίας και ετοιμότητας .
Μέσα Μαίου ήταν όλα έτοιμα και το μυαλό μου είχε αρχίσει να ταξιδεύει ήδη .
Τέλη Μαίου και 6 μέρες πριν την αναχώρηση ,
ρίχνουμε ένα καυγά τρικούβερτο στη δουλειά ,
με κάτι τύπους που κατά την ονομασία μόνο , θεωρούνται συνάδελφοι μου .
Δεν κολώνω όμως , είμαι έτοιμος να τα κάνω όλα πουτ@ν@
και να δηλώσω ακόμα και παραίτηση αν μου έτρωγαν την άδεια ...
την οποία και στο τέλος πήρα κανονικά και με το νόμο .
Οκ λέω , όλα καλά μεθαύριο φεύγω .
Τα πράγματα έτοιμα και κρεμασμένα στη ντουλάπα περιμένουν να φορεθούν
Το capo από κάτω περιμένει να ετοιμαστεί ,
και κάπως έτσι βρεθήκαμε στης 5 Ιουνίου
2 caponord και ένα bandit να ταξιδεύουμε
για να ζήσουμε το μεγαλύτερο μας ταξιδιωτικό όνειρο .
Άντε και καλό μας ταξίδι λοιπόν ...
...συνεχιζεται
Αν και έχει περάσει καιρός
από τη μέρα που πατήσα και πάλι το πόδι μου στην Ελλάδα ,
το μυαλό μου ακόμα δεν έχει επιστρέψει
από τα οροπέδια και τα πάσα της Ιταλίας και της Ελβετίας ...
θα ξεκινήσω σιγά σιγά να γράφω
τις εμπειρίες , τις εικόνες και τις στιγμές
που έζησα στο σημαντικότερο ταξίδι της ζωής μου μέχρι στιγμής .
Είχα χρόνια που συζητάγα και σχεδιάζα
τις μελλοντικές μου εξορμήσεις στο εξωτερικό .
Λίγο τα ταξιδιωτικά άλλων αναβατών που διαβάζα
λίγο οι άθλοι αναβατών όπως του Βροχίδη ή του Γώγου ,
με έψηναν όλο και περισσότερο να βγω εκεί έξω
και να δω και μόνος μου τις ομορφιές και τις εικόνες που διαβάζα τόσα χρόνια .
Όμως η κουβέντα πολύ , ή ανάλυση περισσότερη αλλά ουσία μηδέν .
Μία μου έφταιγαν τα χρήματα ( που πιστεύα δεν έφταναν ) ,
την άλλη προτεραιότητες της καθημερινής ζωής προσπέρναγαν τα ταξιδιωτικά μου όνειρα ,
άλλες φορές πάλι δεν υπήρχε η παρέα και άλλες η διάθεση ...
και έτσι με αυτά και με αυτά έφτασε ο κόμπος στο χτένι ,
και είπα ή φέτος ή ποτέ !!
Έτσι από το Γενάρη είχα κάνει τα κουμάντα μου ,
είχα βγάλει το budget και το προορισμό
είχα κανονίσει τη παρέα και τους συνοδοιπόρους σε αυτό το ταξίδι
και στα τέλη του μήνα έκλεινα ήδη τα εισητήρια για τον Ιούνιο
για να πετύχω κάθε δυνατή έκπτωση μέσω early booking .
Ο προορισμός ?
Ο παράδεισος των μοτοσυκλετών που ακούει στο όνομα Άλπεις !!
Από το Γενάρη που είχα τα εισητήρια στα χέρια μου ,
μέχρι και τον Ιούνιο που μπήκα στο καράβι μεσολαβούσαν 5 μήνες αναμονής .
Το χρονικό διάστημα αυτό άρχισα να διαβάζω και να ψάχνω πληροφορίες
για τα μέρη που θα επισκεπτόμουν ,
και παράλληλα να εξοπλίζομαι όσο καλύτερα μπορούσα για αυτό το ταξίδι .
Αρχισα να φτιάχνω χάρτες και να ενώνω σημείο σημείο ,
τα περισσότερα γνωστά πάσα και μέρη που ήθελα να επισκεφθώ .
san boldo , stelvio , gavia , furka ...κτλ
Η εμπειρία μου σε 36ωρα και Λεωνίδιο εκεί με βοήθησε ,
μιας και μπορούσα να εκτιμήσω με σχετική ακρίβεια
πόσα χλμ θα έβγαιναν κάθε μέρα σύμφωνα με το ρυθμό και τη σύσταση της παρέας .
Η σημαντικότερη επένδυση που έκανα στο κομμάτι πλοήγησης ήταν ένα zumo 590 ,
που όχι μόνο με βοήθησε να στήσω τις διαδρομές μου και τα μέρη που ήθελα να δω
αλλά στη πράξη αποδείχτηκε ως το καλύτερο ταξιδιωτικό gagdet που είχα ποτέ ,
πηγαίνοντας με από το ένα μέρος στο άλλο με ακρίβεια χιλιοστού ( περίπου χαχαχα) .
Τη θες αυτήν την ασφάλεια της πλοήγησης εκεί έξω ,
συν πως κέρδισα πολύ χρόνο από το να έψαχνα χάρτες και τηλέφωνα στη μέση του πουθενά .
Παράλληλα με τον εξοπλισμό άρχισαν και οι δοκιμές στο capo ώστε να είναι έτοιμο 100%
μέχρι τον Ιούνιο .
Πήγε στο οδοιπορικό του Λεωνιδίου σαν πρώτη πρόβα ,
ακολούθησε το 36ωρο και αποδείχτηκε βράχος αξιοπιστίας και ετοιμότητας .
Μέσα Μαίου ήταν όλα έτοιμα και το μυαλό μου είχε αρχίσει να ταξιδεύει ήδη .
Τέλη Μαίου και 6 μέρες πριν την αναχώρηση ,
ρίχνουμε ένα καυγά τρικούβερτο στη δουλειά ,
με κάτι τύπους που κατά την ονομασία μόνο , θεωρούνται συνάδελφοι μου .
Δεν κολώνω όμως , είμαι έτοιμος να τα κάνω όλα πουτ@ν@
και να δηλώσω ακόμα και παραίτηση αν μου έτρωγαν την άδεια ...
την οποία και στο τέλος πήρα κανονικά και με το νόμο .
Οκ λέω , όλα καλά μεθαύριο φεύγω .
Τα πράγματα έτοιμα και κρεμασμένα στη ντουλάπα περιμένουν να φορεθούν
Το capo από κάτω περιμένει να ετοιμαστεί ,
και κάπως έτσι βρεθήκαμε στης 5 Ιουνίου
2 caponord και ένα bandit να ταξιδεύουμε
για να ζήσουμε το μεγαλύτερο μας ταξιδιωτικό όνειρο .
Άντε και καλό μας ταξίδι λοιπόν ...
...συνεχιζεται