Vrasidas
Μέλος
- Όνομα
- Βρασίδας
- Μοτό
- CBR 1000RR
Σε ευχαριστώ gpikrakis ... πήρες μια ιδέα για το πόσο εύκολο είναι ... Ντύσου και φύγε !
Αθήνα – Ορμένιο ... ένα παπί δρόμος ...
- Thread starter Vrasidas
- Ημερομηνία δημιουργίας
Vrasidas
Μέλος
- Όνομα
- Βρασίδας
- Μοτό
- CBR 1000RR
.... σε ιδιαίτερη χώρα ζούμε ... πως να μην είναι και τα ταξιδιωτικά της ?
Vrasidas
Μέλος
- Όνομα
- Βρασίδας
- Μοτό
- CBR 1000RR
Θανγκς Phoenix ... τον είχα απωθημένο από το σχολείο αυτόν τον βαθμό ... Συνήθως έτρωγα φάπες από αυτά που έγραφα ...
Vrasidas
Μέλος
- Όνομα
- Βρασίδας
- Μοτό
- CBR 1000RR
ενα υπεροχο ταξιδιωτικο αληθινο ''ξορκι'' στα δαιμονια που αδιακοπα πιλατευουν τον καθενα μας,σιγουρα πολλα απο αυτα εκαναν περα,μακρυα απο τον Βρασιδα καθως ''δεν υπηρχε χωρος στην παπια'' μεταφορικα κ κυριολεκτικα...
αν εμεις ως αναγνωστες το φχαριστηθηαμε φαντασου ποσο καλα περασε εκεινος που το βιωσε χιλιομετρο το χιλιομετρο!
thanx Βρας..
Δυστυχώς ... ή ... και ευτυχώς, η πάπια αντέχει και άλλο φόρτο George_M. ... Τι θα ήταν ο άνθρωπος χωρίς τα δαιμόνιά του ... ? ... πάντα θα υπάρχει μια Σουμέλα - μια Σούζη - μια παραλία να ανεβάζει παλμούς και στροφές ... Ότι δουλεύει σε ρεναλαντί, συνήθως χαλάει ... Εγώ σε ευχαριστώ ...
Τελευταία επεξεργασία:
Vrasidas
Μέλος
- Όνομα
- Βρασίδας
- Μοτό
- CBR 1000RR
τελειο ταξιδιωτικο το πρωτο θεμα που εψαχνα καθε μερα μολις εμπαινα στο φορουμ,ασε που μολις τελειωνω το διαβασμα βγαινω στην αυλη και φροντιζω το 25 χρονων c 90 μου ελπιζωντας να κανω και εγω μια πολυημερα βολτα οπως και εσυ
Ωραίος με το C90 σου kyo !! Φρόντισέ το και θα πάθεις πλάκα με το τι μπορεί να σου δώσει στην βόλτα που θα κάνεις ... και ελπίζω σύντομα ! Σε ευχαριστώ πολύ ! ...
Τελευταία επεξεργασία:
Vrasidas
Μέλος
- Όνομα
- Βρασίδας
- Μοτό
- CBR 1000RR
Φιλε Βρασιδα σε βγαζω το καπελο για την βολτα και για τον τροπο γραφης σου.
Εαν ξαναβρεθεις στα μερη μας θα χαρω να κλεισουμε μαζι καποιες εκκρεμοτητες σου.
Υγεια για τις επομενες.
Εξαρτάται που είναι τα μέρη σας ... Σύμφωνα με πολλούς τα παπιά είναι ΑΥΣΤΗΡΑ για χρήση ΕΝΤΟΣ πόλης ... και ΜΟΝΟ ... Παρ' όλα αυτά σε ευχαριστώ για την πρόσκληση και να είσαι σίγουρος ότι μπήκε σοβαρά στα ΥΠ΄ΟΨΙΝ ...
Nek1000
Μέλος
να σαι καλά να ταξιδεύεις βρασιδα.
τέτοιο ταξιδιωτικό είχα πολλά χρονιά να διαβάσω.
δεν έχω λογία.
ilbig:
τέτοιο ταξιδιωτικό είχα πολλά χρονιά να διαβάσω.
δεν έχω λογία.
ilbig:
mAthosalas
I love my GS
Ελα μολόγα το...βαλβιδες-μπιελες ειναι τραμπα απο το αλλο που εχεις ε;... Σύμφωνα με πολλούς τα παπιά είναι ΑΥΣΤΗΡΑ για χρήση ΕΝΤΟΣ πόλης ... και ΜΟΝΟ ...
...αποκλειεται με το παπι...αποκλειεται αγιΑντρεα μου μεσα.........
Vrasidas
Μέλος
- Όνομα
- Βρασίδας
- Μοτό
- CBR 1000RR
Ελα μολόγα το...βαλβιδες-μπιελες ειναι τραμπα απο το αλλο που εχεις ε;
Χαχαχαχα .... Επειδή δεν έχω κλείσει ακόμα τα όσα έχω να γράψω αγαπητέ μου διαδικτιακέ φίλε ... και μέσα σε αυτά συμπεριλαμβάνεται και ο πάπιος ... θα εκπλαγείς ...
Αν και ήδη έχω γράψει τα περισσότερα που το αφορούν ... Σε κάποια άλλα forum κάποια στιγμή είπα κανα δυό λεπτομέρειες από αυτά που κάνω ... αλλά σύμφωνα με τους εκεί πυρηνικούς επιστήμονες ... το παπί μου έχει ήδη χαλάσει κάπου την πρώτη μέρα του ταξιδιού μου και πολύ κοντά στο σπίτι μου, αφήνοντας εξαρτήματα δεξιά και αριστερά καθώς είναι σε κατάσταση αποσύνθεσης και διαλύεται .... απλά, εγώ δεν το ξέρω ακόμα ...
... μιλάμε για παράλληλα σύμπαντα και βάλε ...
Vrasidas
Μέλος
- Όνομα
- Βρασίδας
- Μοτό
- CBR 1000RR
να σαι καλά να ταξιδεύεις βρασιδα.
τέτοιο ταξιδιωτικό είχα πολλά χρονιά να διαβάσω.
δεν έχω λογία.
Θάνγκς Nek1000 ! ... με τιμούν τα σχόλιά σου ...
mAthosalas
I love my GS
Χωρις αυτα τα παραλληλα συμπαντα δεν υπαρχει σασπένς στα οσα κανουμε...πως να το πω ανεβαινει ο βαθμος δυσκολιας(και χαμογελουΧαχαχαχα ....
) εκτελεσης της ασκησης... θελουμε παντα και την αλλη αποψη,όποια...akis 2011
Μέλος
φιλε βρασιδα καλημερα.τοσους μηνες σε αυτο το φορουμ δεν εχω γραψει την αποψη μου για πολλα θεματα την γνωμη η την κριση μου για ο,τι διαβαζω.προφανως γιατι εχω ποιο πολλα να μαθω παρα να διδαξω η να παραθεσω.σημερα ομως ειπα να γραψω για δυο λογους.πρωτον γιατι το γραψιμο σου με ταξιδεψε σα να ταξιδευαμε παρεα και δευτερων γιατι με γυρισες 25.27 χρονια πισω που επερνα το στρογγυλοφαναρο και εφευγα απο την νεα ιωνια {βολου} και οργωνα ολο το πηλιο με την καγκουροπαρεα.συγχαρητηρια και....μην καθεσαι φορτωμα,μανιβελα και βουυυυυρρρ.
paschalis
gone4riding
Θελω να παραθεσω προς ολους σε αυτο το μηνυμα με την αδεια του Βρασιδα και του Θαναση αυτο που με καιει 2,5 χρονια τωρα.
Να πω οτι σε αυτο το forum ονειρευτηκα να διαβασω ολες τις ιστοριες του δρομου με μηχανακια που υπαρχουν.
Aπο αυτες που εγραψαν τα Zundapp οι παπιες τα ΧΤ και τα στρογγυλοφαναρα XLR
μεχρι και τις σημερινες με τα υπεροπλα και τα φωτα led.
Ολες!
Γιατι ολες εχουν το ιδιο φως το ιδιο κινητρο που τρεφεται με αερα του βουνου βροχη ....και καμποσα μυγακια.
Ονειρευτηκα να τις απλωσουν οσοι τις εχουν διχως δισταγμο, κανονες, πρεπει και οδηγιες απο αυτοκλητους στρατηγους.
Να ξερετε πως σε μια τετοια ιστορια δεν εχει σημασια αν εχουμε φωτογραφιες ουτε εχει σημασια αν το εχουμε με το κειμενο.
(Δεν ειμαστε εδω μεσα γιατι ειμαστε φιλολογοι αλλα λογω φιλιας)
Και σημασια εχει ΜΟΝΟ να θελουμε να τη θυμηθουμε και να την σωσουμε.
Ξεκινηστε μεταφερθειτε στη στιγμη και θα γραφτει απο μονο του.
Θα εκπλαγειτε απο αυτο που θα διαβασετε μετα και στα δικα σας γραπτα αλλα και στων αλλων των ομοιοπαθών..
Vrasidas
Μέλος
- Όνομα
- Βρασίδας
- Μοτό
- CBR 1000RR
Θέλω να κλείσω τη ταξιδιωτική μου εμπειρία με κάποιες προσωπικές σκέψεις και συμπεράσματα ... Τί ουσιαστικά αποκόμισα μέσα σε αυτές τις 10 ημέρες ... αν άξιζε τον κόπο τον τρόπο και τον χρόνο ... Άξιζε άραγες ?
Επειδή το ταξιδιωτικό στόρυ είναι πολύπλευρο - παράπλευρο - ανισοσκελές και μάλιστα σε επικλινές έδαφος, άρα όταν το κοιτάς από ψηλά δεν έχει την ίδια οπτική από χαμηλά, ούτε από την μέση δυτικά ... δεν είναι και τόσο εύκολο να μπουν οι σκέψεις μου σε τάξη … αλλά έχουν περίπου ως εξής :
Ας ξεκινήσω από τα εύκολα.
Ημέρες … 10
Χιλιόμετρα … κάτι λιγότερο από 4.500 και πάντα βάση κοντέρ.
Μέσος Όρος … 450 χλμ / ημέρα περίπου
Καύσιμα … 150 ευρώ
Λοιπά έξοδα : κάμπινγκ και ένα ξενοδοχείο – ένα γεύμα την ημέρα – μπύρες – μπύρες - μπύρες (και πάντα στο τέλος της ημέρας …) - σπήλαιο και μουσείο – νερά, αναψυκτικά, καφέδες – μικροέξοδα : 300 ευρώ.
Διαδρομές … επαρχιακό δίκτυο με προτίμηση ορεινές διαδρομές και προορισμοί όσο το δυνατόν έξω από τα καθιερωμένα (εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις υποχρεωτικής χρήσης Εθνικής Οδού)
Είχα σκοπό από την αρχή χωρίς να μου λείψει κάτι, να ξοδέψω ελάχιστα χρήματα ανά ημέρα και προφανώς η πάπια βοήθησε σε αυτό τα μέγιστα . Με συνολικά 450 ευρώ περίπου, μπορείς να γνωρίσεις κυρίως καλοκαιρινούς μήνες, ένα τεράστιο κομμάτι της Ελλάδας με ασφάλεια και άνεση … όχι και άσχημα.
Μύθος 1ος : Χρειάζονται ένα σωρό χρήματα για να κάνεις διακοπές. Καταρρίπτεται …
Ο μίνι γύρος Ελλάδας έγινε για αποκλειστικούς δικούς μου προσωπικούς λόγους ευχαρίστησης και αναζήτησης.
Σκοπός και στόχος σε καμία περίπτωση δεν ήταν να αποδείξω απολύτως τίποτα και σε κανέναν ... Εδώ και χρόνια έχω πετύχει να μου είναι πλήρως αδιάφορη η γνώμη των άλλων για εμένα και πολύ περισσότερο ανθρώπων που ούτε γνωρίζω, ούτε έχω δει ποτέ στην ζωή μου. Το ίδιο σχεδόν ισχύει και για τους περισσότερους που έχω γύρω μου. Δεν το εννοώ σε καμία περίπτωση με κακία ή αλαζονεία, αλλά κατάλαβα επιτέλους, έστω και αρκετά αργά, ότι κάτι τέτοιο αποτελεί απίστευτη τροχοπέδη στην σταδιακή βελτίωση της ανθρώπινης υπόστασης και εξέλιξης ...
Με τις μεγάλες μηχανές την έχω ούτως ή άλλως γυρίσει σχεδόν όλη … Αυτό που έλειπε όταν η διαφορετική οπτική … το κάτι που θα συμπληρώσει … που θα σε πάει λίγο πιο κάτω. Λίγο η ωριμότητα – λίγο τα όσα έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια – λίγο η κάθε λογής και άνευ ουσίας παπαρολογία που ακούω καθημερινά σε ότι έχει να κάνει με τον πλανήτη μοτοσυκλέτα, πολλές φορές με έχουν βάλει σε περίεργες σκέψεις, λίγο έξω από τα καθιερωμένα … Κάπου είχα διαβάσει ότι ο λογικός άνθρωπος προσπαθεί να προσαρμοστεί με το περιβάλλον του … ενώ ο παράλογος προσπαθεί να προσαρμόσει το περιβάλλον σε αυτόν … γι’ αυτό και η εξέλιξη του ανθρώπου, εξαρτάται από τον παράλογο. Ισχύει …
Και το : "ρε Βρας κόψε τις μαλακίες ... αυτά που λες και σχεδιάζεις δεν γίνονται" ... έγινε καθημερινότητα … Πώς να εξηγήσεις τώρα στον άλλον, ότι ήδη εγώ ήμουν «εκεί» … ήδη έβλεπα τον κόσμο από ψηλά περάσματα και μονοπάτια αλλιώτικα …
Πριν χρόνια είμαι ανάσκελα στο στρώμα με τα πόδια ψηλά στον τοίχο - περίπου όπως άρεσε να κάθεται η Σούζη – και παρατηρούσα τον κρεμασμένο χάρτη της Ελλάδας που είχα πάνω από το κρεβάτι … Σε κάθε σημείο που είχα πάει από μικρός και που το είχα συνδέσει με κάθε λογής αναμνήσεις, το είχα σημαδέψει με χρωματιστές πινέζες … Σαν κι αυτές που χρησιμοποιούν για εκβιασμό κάθε είδους κομματόσκυλα ή κατέχοντες οποιουδήποτε είδους εξουσία, για να κάνουν συνήθως την δουλειά τους … Σκέφτομαι πόσες οι χρήσεις μιας πινέζας και ανατριχιάζω …
Ξαφνικά σηκώνομαι και χωρίς να πω κουβέντα σε κανέναν στην οικογένεια, πάω την ίδια ημέρα και βγάζω εισιτήρια για Πάτρα – Ανγκώνα με ανοικτή ημερομηνία επιστροφής – πράσινη κάρτα – συνάλλαγμα … Την επόμενη ημέρα φορτώνω το Τενερέ και ετοιμάζομαι να φύγω …
- Πού πάς ? … ρωτά η μάνα μου …
- Ιταλία …
- Ναι, καλά … μου λέει … Αυτή η αιώνια αμφισβήτηση για οτιδήποτε του μυαλού φαίνεται μεγάλο …
Μετά από καμιά 10ριά ημέρες παίρνω τηλ στο σπίτι να ξέρουν ότι είμαι ζωντανός …
- Πού είσαι ? … ρωτά η μάνα μου …
- Ρίμινι …
- Και πού είναι αυτό το νησί παρακαλώ ? … ρωτά η μάνα μου …
- Δεν είναι νησί … πόλη Ιταλίας ….
… πάρε ένα ακόμα μίνι εγκεφαλικό … κατ’ επανάληψη και κατ’ εξακολούθηση και με πρόθεση να ξαναματαγίνει …(τελικά έφτασα τελείως απρογραμμάτιστα σύνορα Δανίας)
Περίεργα αυτά τα πλάσματα ... τα ανθρώπινα … Πάντα ήμουν υπέρ της αμφισβήτησης, ένα από τα ισχυρότατα όπλα, ο φόβος και ο τρόμος των λιμοκοντόρων καρεκλάκηδων υπαλληλίσκων, αλλά υπάρχουν και όρια και διακριτικές νοητές γραμμές … Γραμμές που ακόμα κανείς δεν μπόρεσε να οριοθετήσει με ακρίβεια και διακριτικότητα …
Ήδη μου έχει λείψει η ηρεμία μου … αυτήν που μόνο με μοναχικό διάβα μπορείς να απολαύσεις … Το ταπεινό μου δίτροχο, εκτός από μεγάλη αυτονομία χιλιομέτρων, μου εξασφάλισε μια σειρά από επιπλέον ευεργετήματα. Ρυθμούς που μπορείς να αφοσιωθείς στις σκέψεις σου – για το παρελθόν αλλά και για το μέλλον σου … Πόσες φορές στην μέση του ταξιδιού μου δεν σχεδίασα ήδη το επόμενο … Ρυθμούς που σου επιτρέπει να δεις πράγματα που είχες προσπεράσει – γωνιές που δεν είχες δώσει σημασία – λεπτομέρειες σε πρόσωπα ανθρώπων… από το βλέμμα που σε κοίταζαν μέχρι της χαρακιές τις ζωής στο πρόσωπο. Στάσεις χωρίς να βαρυγκωμώ … εύκολες και γρήγορες … Περάσματα χωρίς να με ενοχλούν ή να με δυσκολεύουν «άνθρωποι» …
Δεν είχα άγχος για ζημιά η οποία θα μου δημιουργούσε οικονομικό πρόβλημα … και η απλότητά του, σου δημιουργεί ένα αίσθημα ότι μπορείς να αντιμετωπίσεις επί τόπου ότι συμβεί από μηχανική βλάβη.
Η θέση οδήγησης με συνδυασμό την ζώνης μέσης και δεμένα πίσω πράγματα να την στηρίζουν καλύτερα, δεν με κούρασε καθόλου … μα καθόλου όμως.
Σε μακρινά ταξίδια ένας βασικός παράγοντας που μετρά, είναι η διάρκεια και η συνέχεια … Οι 300σάρες τελικές μέσα στο βουνό είναι παντελώς άχρηστες … γιατί θα πρέπει να το εξηγήσουμε αυτό ? Το ότι καμιά 20αριά άλογα θα ήταν ευπρόσδεκτα για ανηφόρες και ευθειούλες δεν χωρά καμία συζήτηση … και οι ανηφόρες όμως τελειώνουν κάποτε, όπως και οι ευθείες. Έχουν και αυτές τη χάρη τους ... τη μαγεία τους …
Γιατί θα πρέπει όλα να είναι εύκολα – άνετα – ασφαλή ?? Πόσοι από όσους ασχολούνται με δραστηριότητες ή αθλήματα που παράγουν συναισθήματα πληρότητας, το κάνουν με συνθήκες ασφάλειας – άνεσης – ευκολίας ?
Κρατώντας ρυθμό με ήρεμη αλλά σβέλτη συνεχόμενη οδήγηση, το παπί σου εξασφαλίζει ξεκούραστη διάρκεια …
Δεν είναι τυχαίο που στο 36ωρο αρκετοί με μεγάλης ιπποδύναμης (και βάρους) μηχανές, πολύ σύντομα εγκαταλείπουν από κούραση … Είναι σαν να κρατάς ένα ποτήρι γεμάτο νερό με το χέρι τεντωμένο εμπρός … Παιχνιδάκι ! … για λίγο όμως … αν το κρατήσεις έτσι για κάποιες ώρες, τα χέρι σου αισθάνεται ότι κρατά την υπέρβαρη θειά της Σούζης , η οποία κουβαλά και δυό μεγάλα βάζα βυσσινάδα πάνω της. Απλοί νόμοι της Φυσικής ... όσο λιγότερο βάρος έχεις να διαχειριστείς , τόσο λιγότερη ενέργεια καταναλώνεις ή χρειάζεσαι …
Λόγω περιορισμένου χώρου φόρτωσης, σου επιβάλει να πάρεις μαζί σου μόνο τα απαραίτητα … και πάλι από αυτά τα μισά θα χρησιμοποιήσεις … Πόσες φορές γυρίζοντας πίσω δεν χαμογελάσαμε πικραμένα για την προίκα που κουβαλήσαμε τόσα χλμ άδικα ?
Συνήθως λέγεται ότι, τις ανέσεις που δεν σου προσφέρει η μικρή μοτοσυκλέτα, τις αντιμετωπίζεις με πολύ καλή φυσική κατάσταση ή μικρή ηλικία για να αντέχεις … Μύθος όλα … να είχαμε να λέγαμε … Είμαι σχεδόν 50άρης ο οποίος έχει να ανέβει περπατώντας 2 ορόφους από τις σκάλες, από τότε που η Σούζη έμενε σε 3όροφο με την κουτσομπόλα σπιτονοικοκυρά να μένει στο απέναντι διαμέρισμα … η οποία κάθε φορά που κάποιος πάταγε το κουμπί του ανσασέρ, έβγαινε στην είσοδο να δει ποιος είναι … Φύλακας και φρουρός μαζί, αξιοπρέπειας άγαμων καλλίγραμμων με γεμάτες υποσχέσεις καμπύλες, τίμιων κορασίδων …
Ο άλλος εκφράζει απόλυτα αρνητική άποψη για ταξίδι με παπί ή μικρής ιπποδύναμης μοτοσικλέτας, γιατί χωρίς πολλά κυβικά και άλογα ταξίδι δεν νοείται … και στο τέλος κλείνει με το “εγώ ούτως ή άλλος δεν μπορώ να ανέβω επάνω σε παπί και δεν το έχω κάνει ποτέ μου και ούτε θα το κάνω γιατί είμαι πάρα πολύ ψηλός και δεν βολεύομαι” …. Φφφφφςςςςςςτ μπόινγκ !! …. Κανονική Ελληνική ταινία γυρισμένη στην πραγματική ζωή …
Ο παραδίπλα, αυτός με την χειρότερη άποψη … έχει πάει μόνο μέχρι τους Γαργαλιάνους και αυτό με το ΚΤΕΛ …
Εκπροσωπώντας μόνο τον εαυτό μου - ο οποίος ήταν και είναι κάτοχος και χρήστης μεγάλου κυβισμού μοτ/των, η χρήση των οποίων ουδέποτε περιορίστηκε σε αποστάσεις καφετέριας - μιλώντας εκ του αποτελέσματος και όχι θεωρητικά … έμαθα ότι γίνονται φανταστικά και αξέχαστα (μικρά ή μεγάλα) ταξίδια με μικρές μηχανές ή παπιά …
Μύθος 2ος : Χρειάζονται κυβικά και μεγάλων δυνατοτήτων μοτοσυκλέτες για να κάνεις ταξίδι - διακοπές. Καταρρίπτεται …
Συνεχίζεται ...
Επειδή το ταξιδιωτικό στόρυ είναι πολύπλευρο - παράπλευρο - ανισοσκελές και μάλιστα σε επικλινές έδαφος, άρα όταν το κοιτάς από ψηλά δεν έχει την ίδια οπτική από χαμηλά, ούτε από την μέση δυτικά ... δεν είναι και τόσο εύκολο να μπουν οι σκέψεις μου σε τάξη … αλλά έχουν περίπου ως εξής :
Ας ξεκινήσω από τα εύκολα.
Ημέρες … 10
Χιλιόμετρα … κάτι λιγότερο από 4.500 και πάντα βάση κοντέρ.
Μέσος Όρος … 450 χλμ / ημέρα περίπου
Καύσιμα … 150 ευρώ
Λοιπά έξοδα : κάμπινγκ και ένα ξενοδοχείο – ένα γεύμα την ημέρα – μπύρες – μπύρες - μπύρες (και πάντα στο τέλος της ημέρας …) - σπήλαιο και μουσείο – νερά, αναψυκτικά, καφέδες – μικροέξοδα : 300 ευρώ.
Διαδρομές … επαρχιακό δίκτυο με προτίμηση ορεινές διαδρομές και προορισμοί όσο το δυνατόν έξω από τα καθιερωμένα (εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις υποχρεωτικής χρήσης Εθνικής Οδού)
Είχα σκοπό από την αρχή χωρίς να μου λείψει κάτι, να ξοδέψω ελάχιστα χρήματα ανά ημέρα και προφανώς η πάπια βοήθησε σε αυτό τα μέγιστα . Με συνολικά 450 ευρώ περίπου, μπορείς να γνωρίσεις κυρίως καλοκαιρινούς μήνες, ένα τεράστιο κομμάτι της Ελλάδας με ασφάλεια και άνεση … όχι και άσχημα.
Μύθος 1ος : Χρειάζονται ένα σωρό χρήματα για να κάνεις διακοπές. Καταρρίπτεται …
Ο μίνι γύρος Ελλάδας έγινε για αποκλειστικούς δικούς μου προσωπικούς λόγους ευχαρίστησης και αναζήτησης.
Σκοπός και στόχος σε καμία περίπτωση δεν ήταν να αποδείξω απολύτως τίποτα και σε κανέναν ... Εδώ και χρόνια έχω πετύχει να μου είναι πλήρως αδιάφορη η γνώμη των άλλων για εμένα και πολύ περισσότερο ανθρώπων που ούτε γνωρίζω, ούτε έχω δει ποτέ στην ζωή μου. Το ίδιο σχεδόν ισχύει και για τους περισσότερους που έχω γύρω μου. Δεν το εννοώ σε καμία περίπτωση με κακία ή αλαζονεία, αλλά κατάλαβα επιτέλους, έστω και αρκετά αργά, ότι κάτι τέτοιο αποτελεί απίστευτη τροχοπέδη στην σταδιακή βελτίωση της ανθρώπινης υπόστασης και εξέλιξης ...
Με τις μεγάλες μηχανές την έχω ούτως ή άλλως γυρίσει σχεδόν όλη … Αυτό που έλειπε όταν η διαφορετική οπτική … το κάτι που θα συμπληρώσει … που θα σε πάει λίγο πιο κάτω. Λίγο η ωριμότητα – λίγο τα όσα έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια – λίγο η κάθε λογής και άνευ ουσίας παπαρολογία που ακούω καθημερινά σε ότι έχει να κάνει με τον πλανήτη μοτοσυκλέτα, πολλές φορές με έχουν βάλει σε περίεργες σκέψεις, λίγο έξω από τα καθιερωμένα … Κάπου είχα διαβάσει ότι ο λογικός άνθρωπος προσπαθεί να προσαρμοστεί με το περιβάλλον του … ενώ ο παράλογος προσπαθεί να προσαρμόσει το περιβάλλον σε αυτόν … γι’ αυτό και η εξέλιξη του ανθρώπου, εξαρτάται από τον παράλογο. Ισχύει …
Και το : "ρε Βρας κόψε τις μαλακίες ... αυτά που λες και σχεδιάζεις δεν γίνονται" ... έγινε καθημερινότητα … Πώς να εξηγήσεις τώρα στον άλλον, ότι ήδη εγώ ήμουν «εκεί» … ήδη έβλεπα τον κόσμο από ψηλά περάσματα και μονοπάτια αλλιώτικα …
Πριν χρόνια είμαι ανάσκελα στο στρώμα με τα πόδια ψηλά στον τοίχο - περίπου όπως άρεσε να κάθεται η Σούζη – και παρατηρούσα τον κρεμασμένο χάρτη της Ελλάδας που είχα πάνω από το κρεβάτι … Σε κάθε σημείο που είχα πάει από μικρός και που το είχα συνδέσει με κάθε λογής αναμνήσεις, το είχα σημαδέψει με χρωματιστές πινέζες … Σαν κι αυτές που χρησιμοποιούν για εκβιασμό κάθε είδους κομματόσκυλα ή κατέχοντες οποιουδήποτε είδους εξουσία, για να κάνουν συνήθως την δουλειά τους … Σκέφτομαι πόσες οι χρήσεις μιας πινέζας και ανατριχιάζω …
Ξαφνικά σηκώνομαι και χωρίς να πω κουβέντα σε κανέναν στην οικογένεια, πάω την ίδια ημέρα και βγάζω εισιτήρια για Πάτρα – Ανγκώνα με ανοικτή ημερομηνία επιστροφής – πράσινη κάρτα – συνάλλαγμα … Την επόμενη ημέρα φορτώνω το Τενερέ και ετοιμάζομαι να φύγω …
- Πού πάς ? … ρωτά η μάνα μου …
- Ιταλία …
- Ναι, καλά … μου λέει … Αυτή η αιώνια αμφισβήτηση για οτιδήποτε του μυαλού φαίνεται μεγάλο …
Μετά από καμιά 10ριά ημέρες παίρνω τηλ στο σπίτι να ξέρουν ότι είμαι ζωντανός …
- Πού είσαι ? … ρωτά η μάνα μου …
- Ρίμινι …
- Και πού είναι αυτό το νησί παρακαλώ ? … ρωτά η μάνα μου …
- Δεν είναι νησί … πόλη Ιταλίας ….
… πάρε ένα ακόμα μίνι εγκεφαλικό … κατ’ επανάληψη και κατ’ εξακολούθηση και με πρόθεση να ξαναματαγίνει …(τελικά έφτασα τελείως απρογραμμάτιστα σύνορα Δανίας)
Περίεργα αυτά τα πλάσματα ... τα ανθρώπινα … Πάντα ήμουν υπέρ της αμφισβήτησης, ένα από τα ισχυρότατα όπλα, ο φόβος και ο τρόμος των λιμοκοντόρων καρεκλάκηδων υπαλληλίσκων, αλλά υπάρχουν και όρια και διακριτικές νοητές γραμμές … Γραμμές που ακόμα κανείς δεν μπόρεσε να οριοθετήσει με ακρίβεια και διακριτικότητα …
Ήδη μου έχει λείψει η ηρεμία μου … αυτήν που μόνο με μοναχικό διάβα μπορείς να απολαύσεις … Το ταπεινό μου δίτροχο, εκτός από μεγάλη αυτονομία χιλιομέτρων, μου εξασφάλισε μια σειρά από επιπλέον ευεργετήματα. Ρυθμούς που μπορείς να αφοσιωθείς στις σκέψεις σου – για το παρελθόν αλλά και για το μέλλον σου … Πόσες φορές στην μέση του ταξιδιού μου δεν σχεδίασα ήδη το επόμενο … Ρυθμούς που σου επιτρέπει να δεις πράγματα που είχες προσπεράσει – γωνιές που δεν είχες δώσει σημασία – λεπτομέρειες σε πρόσωπα ανθρώπων… από το βλέμμα που σε κοίταζαν μέχρι της χαρακιές τις ζωής στο πρόσωπο. Στάσεις χωρίς να βαρυγκωμώ … εύκολες και γρήγορες … Περάσματα χωρίς να με ενοχλούν ή να με δυσκολεύουν «άνθρωποι» …
Δεν είχα άγχος για ζημιά η οποία θα μου δημιουργούσε οικονομικό πρόβλημα … και η απλότητά του, σου δημιουργεί ένα αίσθημα ότι μπορείς να αντιμετωπίσεις επί τόπου ότι συμβεί από μηχανική βλάβη.
Η θέση οδήγησης με συνδυασμό την ζώνης μέσης και δεμένα πίσω πράγματα να την στηρίζουν καλύτερα, δεν με κούρασε καθόλου … μα καθόλου όμως.
Σε μακρινά ταξίδια ένας βασικός παράγοντας που μετρά, είναι η διάρκεια και η συνέχεια … Οι 300σάρες τελικές μέσα στο βουνό είναι παντελώς άχρηστες … γιατί θα πρέπει να το εξηγήσουμε αυτό ? Το ότι καμιά 20αριά άλογα θα ήταν ευπρόσδεκτα για ανηφόρες και ευθειούλες δεν χωρά καμία συζήτηση … και οι ανηφόρες όμως τελειώνουν κάποτε, όπως και οι ευθείες. Έχουν και αυτές τη χάρη τους ... τη μαγεία τους …
Γιατί θα πρέπει όλα να είναι εύκολα – άνετα – ασφαλή ?? Πόσοι από όσους ασχολούνται με δραστηριότητες ή αθλήματα που παράγουν συναισθήματα πληρότητας, το κάνουν με συνθήκες ασφάλειας – άνεσης – ευκολίας ?
Κρατώντας ρυθμό με ήρεμη αλλά σβέλτη συνεχόμενη οδήγηση, το παπί σου εξασφαλίζει ξεκούραστη διάρκεια …
Δεν είναι τυχαίο που στο 36ωρο αρκετοί με μεγάλης ιπποδύναμης (και βάρους) μηχανές, πολύ σύντομα εγκαταλείπουν από κούραση … Είναι σαν να κρατάς ένα ποτήρι γεμάτο νερό με το χέρι τεντωμένο εμπρός … Παιχνιδάκι ! … για λίγο όμως … αν το κρατήσεις έτσι για κάποιες ώρες, τα χέρι σου αισθάνεται ότι κρατά την υπέρβαρη θειά της Σούζης , η οποία κουβαλά και δυό μεγάλα βάζα βυσσινάδα πάνω της. Απλοί νόμοι της Φυσικής ... όσο λιγότερο βάρος έχεις να διαχειριστείς , τόσο λιγότερη ενέργεια καταναλώνεις ή χρειάζεσαι …
Λόγω περιορισμένου χώρου φόρτωσης, σου επιβάλει να πάρεις μαζί σου μόνο τα απαραίτητα … και πάλι από αυτά τα μισά θα χρησιμοποιήσεις … Πόσες φορές γυρίζοντας πίσω δεν χαμογελάσαμε πικραμένα για την προίκα που κουβαλήσαμε τόσα χλμ άδικα ?
Συνήθως λέγεται ότι, τις ανέσεις που δεν σου προσφέρει η μικρή μοτοσυκλέτα, τις αντιμετωπίζεις με πολύ καλή φυσική κατάσταση ή μικρή ηλικία για να αντέχεις … Μύθος όλα … να είχαμε να λέγαμε … Είμαι σχεδόν 50άρης ο οποίος έχει να ανέβει περπατώντας 2 ορόφους από τις σκάλες, από τότε που η Σούζη έμενε σε 3όροφο με την κουτσομπόλα σπιτονοικοκυρά να μένει στο απέναντι διαμέρισμα … η οποία κάθε φορά που κάποιος πάταγε το κουμπί του ανσασέρ, έβγαινε στην είσοδο να δει ποιος είναι … Φύλακας και φρουρός μαζί, αξιοπρέπειας άγαμων καλλίγραμμων με γεμάτες υποσχέσεις καμπύλες, τίμιων κορασίδων …
Ο άλλος εκφράζει απόλυτα αρνητική άποψη για ταξίδι με παπί ή μικρής ιπποδύναμης μοτοσικλέτας, γιατί χωρίς πολλά κυβικά και άλογα ταξίδι δεν νοείται … και στο τέλος κλείνει με το “εγώ ούτως ή άλλος δεν μπορώ να ανέβω επάνω σε παπί και δεν το έχω κάνει ποτέ μου και ούτε θα το κάνω γιατί είμαι πάρα πολύ ψηλός και δεν βολεύομαι” …. Φφφφφςςςςςςτ μπόινγκ !! …. Κανονική Ελληνική ταινία γυρισμένη στην πραγματική ζωή …
Ο παραδίπλα, αυτός με την χειρότερη άποψη … έχει πάει μόνο μέχρι τους Γαργαλιάνους και αυτό με το ΚΤΕΛ …
Εκπροσωπώντας μόνο τον εαυτό μου - ο οποίος ήταν και είναι κάτοχος και χρήστης μεγάλου κυβισμού μοτ/των, η χρήση των οποίων ουδέποτε περιορίστηκε σε αποστάσεις καφετέριας - μιλώντας εκ του αποτελέσματος και όχι θεωρητικά … έμαθα ότι γίνονται φανταστικά και αξέχαστα (μικρά ή μεγάλα) ταξίδια με μικρές μηχανές ή παπιά …
Μύθος 2ος : Χρειάζονται κυβικά και μεγάλων δυνατοτήτων μοτοσυκλέτες για να κάνεις ταξίδι - διακοπές. Καταρρίπτεται …
Συνεχίζεται ...
Τελευταία επεξεργασία:
Vrasidas
Μέλος
- Όνομα
- Βρασίδας
- Μοτό
- CBR 1000RR
Θανγκς akis 2011 !! ... όλοι μας έχουμε ανάγκη να μάθουμε περισσότερα. Ίσως δυό τρεις ιστορίες σου με το στρογγυλοφάναρο να ανασύρει πολλά και ευχάριστα σε πολλούς μας συν κάτι επιπλέον που δεν ξέρουμε ... Ειδικά από το Θεϊκό βουνό των Κενταύρων ...
Όσο για την μανιβέλα δεν χρειάζεται πιά ... Ήδη επιδιορθώθηκε το πρόβλημα της μίζας και εννοείται όχι στην "αντιπροσωπεία" των ...
ΚΟΥΤΑΚΙΑΣ
Μέλος
ilbig: ilbig:ilbig:Η περιγραφή σου είναι για βραβείο λογοτεχνίας!!!!! Ειναι το καλύτερο ταξιδιωτικό που έχω διαβάσει!!!!! Άπειρα μπράβο και γρήγορα να πας κι άλλα ταξίδια!!!! Δε χόρτασα περιγραφή!!!!!! ΘΕΛΩ ΚΙ ΑΛΛΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!!!!!!!!!!! Ακούς Σουζη;;;;;;;;;;;; !!!!!!!!! Μου επιτρέπεις πιστεύω κι ένα μικρό χαβαλεδιαρικο spam!!!!Να αυτό...
Vrasidas
Μέλος
- Όνομα
- Βρασίδας
- Μοτό
- CBR 1000RR
Προσπαθώ μέρες τώρα να κάνω απολογισμό … Δεν είναι εύκολο. Όχι γιατί είναι κάτι πολυσύνθετο, αλλά γιατί ασυνείδητα ή συνειδητά το αποφεύγω … Φυσική αντίδραση του μυαλού εμπρός σε κάτι δυσάρεστο, αντίδραση η οποία μέχρι σήμερα με είχε νικήσει. Αλλά σήμερα δεν κάνω πίσω ...
Μετά από σχεδόν 4.500 χλμ οδοιπορικού … τί μου έμεινε από τη χώρα ? … κάθε φορά που το σκέφτομαι το βλέμμα σκοτεινιάζει ... όπως και η ψυχή μου …
Προσπαθώ να εκφράσω με μια μόνο λέξη το τι μου έμεινε για κάθε ένα πράγμα ξεχωριστά που μου έκανε εντύπωση, αλλά το λεξικό με τα παράγωγα της θλίψης δεν βοηθά … Θα αρκεστώ μόνο στην λέξη «εγκατάλειψη» … Σκεφτείτε ό,τι θέλετε για αυτήν την χώρα … θα δείτε όμως ότι πάντα κάπου σε αυτές στις σκέψεις κολλά σε κάποια γωνίτσα και η λέξη “εγκατάλειψη” …
Από το σχολείο θυμάμαι ότι χώρα μας χαρακτηριζόταν ως «γεωργική – κτηνοτροφική - αλιευτική – τουριστική» … και αν θυμάμαι λάθος κάποιος να με διορθώσει. Μιλάμε λοιπόν για πλήρη γεωργική και κτηνοτροφική εγκατάλειψη … και από τα ακούσματα που έχω για την αλιεία, δεν πάει και αυτή πίσω … Τα εκατοντάδες μόνο καΐκια που διέλυσαν για κάποια χάρτινα ψίχουλα, φτάνει …
Η επαρχία έχει εγκαταλειφτεί στην τύχη της ... Εκτάσεις και βοσκότοποι μια απέραντη ερημιά … Αλλά με τι χέρια να δουλευτούν και να αποδώσουν … Όταν μια χώρα έχει σαν πρότυπα λιμοκοντόρους, δεν μπορείς να ελπίζεις σε πολλά ...Το Ελληνικό όνειρο - αντίστοιχα με το άλλο της Αμερικής – βρήκε κατάλληλο χωράφι και έπιασε τόπο … “γεμάτη τσέπη – άδεια ζωή” … και ποιος γ@μεί το αύριο … ας κοιτάξουν οι επόμενοι να περάσουν καλά και αυτοί …
Περνούσα ενδιάμεσα από διάσπαρτα μοναχικά χωριά και κοινότητες και δεν κυκλοφορούσε ψυχή ... Τα πάντα κλειστά, χωριά φαντάσματα ...
Άδειασε και εξακολουθεί να αδειάζει η επαρχία … Βλέπεις αυτήν την απίστευτη δυναμική που έχει ο τόπος σε αυτούς τους τομείς και το μυαλό μουδιάζει με την απίστευτη ηλιθιότητα αυτού του λαού … Να έχεις το καρδάρι γεμάτο γάλα και για ένα κόμπλεξ ή έλλειψη οράματος, να το κλωτσάς με μανία να το χύσεις κάτω … Χωριά και τοποθεσίες που θα μπορούσαν να είναι προορισμοί 12 μήνες τον χρόνο … Να έχουν γεμίσει οι επαρχιακοί μας δρόμοι με μοτοσικλέτες από όλη την Ευρώπη … Σε κάθε γωνιά Β&Β και από κάτω οργανωμένες απλές καταστάσεις για τουρισμό με σκοπό τη φόρτωση των μπαταριών της ψυχής … Θα γύριζαν πίσω οι κρυόκωλοι και θα παινεύονταν ότι άρμεξαν και 10 γίδια … ότι μάζεψαν τα αυγά τους απ’ ευθείας από το κοτέτσι … Ότι είδαν πράμματα και θάματα διαφορετικά από τις χώρες τους … Ότι άρχισαν να καταλαβαίνουν τις έννοιες των λέξεων φιλότιμο – φιλοξενία- κέφι – γνήσιο χαμόγελο – γεύση …
Το κάθε χωριό έπρεπε να είναι μια οργανωμένη αυτόνομη οικονομικά κοινότητα. Τα τρακτέρ σαπίζουν ενώ θα ‘πρεπε κάθε κοινότητα να έχει το πολύ 5 καλούς γεωργικούς ελκυστήρες (τρακτέρ) και να τα δουλεύουν από το πρωί έως το βράδυ με χωράφια ενωμένα … Κόστος και συντήρηση μηχανημάτων ανάλογα με τα στρέμματα του καθενός … το ίδιο και σε ότι αφορά τα έσοδα … Το ίδιο και με τους ελαιώνες ….τα αμπέλια (όσα τουλάχιστον έχουν διασωθεί ακόμα) … Κάθε κοινότητα έχει νέους που μιλούν μια ξένη γλώσσα … μια βόλτα στην Ευρωπαϊκή αγορά και κλείνουν απ’ ευθείας την παραγωγή τους στις έξω αγορές πετώντας από πάνω τους νταβατζιλίκια και εξαρτήσεις …
Έβλεπα τις οργανωμένες καλλιέργειες των καρποφόρων δέντρων στην Β. Ελλάδα και ζήλευα απίστευτα …
Τι να πει κανείς για την κτηνοτροφία … Απέραντα βοσκοτόπια έρημα … Ο νεοέλληνας όμως προτίμησε αντί να διαχειρίζεται ο ίδιος τα μαντριά του … να μπει ο ίδιος σε ένα από αυτά και να τον διαχειρίζονται «βοσκοί» άλλοι … Απέκτησε διατροφικές συνήθειες των ζωντανών που κάποτε ο ίδιος τάιζε … και ο σανός μπήκε στο καθημερινό του πιάτο … ήδη μασημένος και χωνεμένος από χαζοκούτια και φυλλάδες … Μπήκε σε άπληστα απρόσωπα μαντριά διαλέγοντας για τσοπάνηδες, χασάπηδες … Τα οράματα και οι ιδέες ολόκληρου λαού στηρίζονται πλέον στις “δόσεις” από το εξωτερικό … Όλη η χώρα ένα τεράστιο μαντρί … πόση θλίψη … Η μυρουδιά του ξεπεσμού αποπνικτική … Η Ελλάδα πολλές φορές έχει πέσει στο παρελθόν. Η διαφορά του να “πέφτω” με τον “ξεπεσμό” όμως τεράστια … Το ότι δεν υπάρχει πλέον χρόνος για χάσιμο είναι εμφανές όπου και γύριζα το μάτι μου … και ο χρόνος δεν έχει χειρόφρενο, ούτε μπορείς να του σβήσεις τη μηχανή ή να γυρίσεις τα χιλιόμετρα πίσω … Αναρωτιέμαι συνεχώς, ποιά θα είναι η τύχη του χωριού στον Έβρο που ήπια καφέ στον καφενέ της πλατείας του …
Απίστευτο κι όμως αληθινό … σε 10 μέρες οδικής περιπλάνησης, συνάντησα έξω από πόλεις μόνο 3 φορές περιπολικά … Μια στο μοναστήρι στο Προυσό – μία έξω από το Γομάτι Χαλκιδικής και μια στο Μαυροβούνι στην Όσσα Μαγνησίας … Το τζιπ του λιμενικού που δεν σταμάτησε στην μέση του πουθενά να ρωτήσει εάν θέλω κάποια βοήθεια, δεν μετρά … Τα συμπεράσματα δικά σας …
Υπάρχει όμως μια ακόμη ανοικτή πληγή στην ψυχή μου … Η πληγή που άνοιξαν τα εκατοντάδες εικονοστάσια στις άκρες των δρόμων … ακόμα και των πιο ερημικών. Μέχρι τώρα – στο σχετικό forum - ανάρτησα μόνο δύο φωτογραφίες σχετικές με τα όσα γράφω. Αυτήν με τις τρεις ψυχούλες έξω από το Νευροκόπι … και του πιτσιρικά έξω από το Προκόπι στην Εύβοια. Στην πραγματικότητα μέσα σε 10 ημέρες έχω τραβήξει άπειρες τέτοιες φωτογραφίες. Έχω φωτο που σε μια στροφή έξω ακριβώς από το χωριό, υπάρχουν έξι εικονοστάσια … έξι ρε !! Μιλάμε για κανονική γενοκτονία !! Τα περισσότερα αφορούν νέους ανθρώπους … Αναλογίζεσαι τον πόνο πίσω από κάθε εικονοστάσι και τη φυσική καταστροφή που δεν το χωρά ο νους … Πόσα αγέννητα παιδιά που δεν θα συμπληρώσουν αυτόν τον τόπο εξ' αιτίας τόσων θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων … Πόση Εθνική καταστροφή … και σκύβοντας λίγο πιο κάτω … πόσοι χαροκαμένοι γονείς … πόσες κατεστραμμένες φαμίλιες … Κάθε χωριό έχει τον τρελό του και πολύ περισσότερους σκοτωμένους από άγνοια – έλλειψη Παιδείας και ενδιαφέροντος της “μύξας” που λέγεται Πολιτεία … Σκέφτομαι ότι όλο αυτό το σκηνικό συμβαίνει εδώ και τόσες δεκαετίες σε καθημερινή βάση και πλέον έχει θρονιάσει στην συνείδησή μας σαν κάτι φυσιολογικό …. Ακούς ειδήσεις και μαθαίνεις ότι σήμερα σκοτώθηκαν πέντε ... όπως και εχθές και παραπροχτές … και λες πέντε ?? .. ρε μπράβο !!?? … και αλλάζεις το κανάλι μην χάσεις σκηνή από εκπομπάρα που βγάζει ταλεντάρες … Και το θεμελιώδες ερώτημα βασανίζει το σανοταϊσμένο μυαλό : “Αλήθεια, ποιός να βγει άραγες πρώτος ??” … Πώς να μην υπάρχει μίσος για τους ηθικούς αυτουργούς …
Μια ακόμη αλήθεια είναι ότι κουράστηκα … Κουράστηκα να μην φέρομαι με αγάπη και ενδιαφέρον στον εαυτό μου … και αυτό βγήκε σε αυτό το ταξίδι … Το μοναχικό αυτό οδοιπορικό μόνο μοναχικό δεν ήταν … είχα ξεχάσει πόσο πολύ τα βρίσκω με τον Βρασίδα. Είχα αγνοήσει επιδεικτικά πόσο τον είχα παραμελήσει … και έχω ανοικτά γραμμάτια πλέον μαζί του … Αντιλαμβάνομαι μια παραπλανητική ικανοποίηση μικροματαιοδοξίας καθώς μέχρι τώρα έχω γυρίσει καμιά 10αριά γωνιές σε αυτόν τον πλανήτη. Θα έπρεπε όμως, να έχω γυρίσει 50 ακόμη ... και αυτό έγινε αντιληπτό εξ' αιτίας του ταξιδιού με την πάπια … Δεκάδες χιλιάδες ξοδεύτηκαν σε ανούσια πράγματα … π.χ. σε ακριβά μηχανήματα που κυλούν πάνω σε τέσσερις ρόδες … Μαλακία γκράντε, Βρασίδα … Αν είχες ξοδέψει ένα απειροελάχιστο ποσό από αυτά σε ένα αξιόπιστο ταπεινό όχημα, με τα υπόλοιπα θα είχες ταξιδέψει μαζί του σε μέρη που τώρα μόνο με το μυαλό σου έχεις πάει ή πιθανότητα θα μπορέσεις να πας … Πόσο σημαντικό είναι η σωστή διαχείριση των χρημάτων … πόσο σημαντικό να επενδύεις με αυτά σε εικόνες – εμπειρίες – γεύσεις – μυρωδιές – γνωριμίες που θα σε ακολουθούν ή θα στιγματίσουν την υπόλοιπη ζωή σου … δηλαδή να επενδύεις στην πραγματική ζωή και πέρασμα από αυτόν τον πλανήτη. Όποιοι σκέφτονται να ρίξουν καμιά 20αριά χιλιάρικα σε σούπερ ντούπερ μοτο, ας το ξανασκεφτούν διπλά … Τί εικονικό θα κερδίσουν και τι πραγματικό θα χάσουν …. Πόσα ταξίδια θα χάσουν με αυτά τα χρήματα … πότε πραγματικά θα τα αποσβέσουν … και το κυριότερο … με ποιόν τρόπο …
Στο μοναχικό μου ταξίδι, κατάλαβα και κάτι ακόμα ... ότι η δεξαμενή της υπομονής μου για πολλά πράγματα έχει στεγνώσει εδώ και πολύ καιρό … Με τις αναθυμιάσεις τσούλαγε το πράμα … Όχι πια υπομονή με αγενείς κάφρους … όχι πια υπομονή με ασεβείς ραγιάδες … όχι πια υπομονή με πυρηνικούς επιστήμονες … όχι πια υπομονή σε ανόητες και γεμάτες κόμπλεξ συζητήσεις … όχι πια υπομονή σε οτιδήποτε πληγώνει ή σκοτώνει όνειρα και οράματα ... πόσο μάλλον σε αντίστοιχες συμπεριφορές …
Το συμπέρασμα είναι, ότι οι πάπιες εκτός από φανταστικά εδέσματα … προκαλούν και προϋποθέσεις για πραγματικούς απολογισμούς ζωής ...
Συνεχίζεται ...
Μετά από σχεδόν 4.500 χλμ οδοιπορικού … τί μου έμεινε από τη χώρα ? … κάθε φορά που το σκέφτομαι το βλέμμα σκοτεινιάζει ... όπως και η ψυχή μου …
Προσπαθώ να εκφράσω με μια μόνο λέξη το τι μου έμεινε για κάθε ένα πράγμα ξεχωριστά που μου έκανε εντύπωση, αλλά το λεξικό με τα παράγωγα της θλίψης δεν βοηθά … Θα αρκεστώ μόνο στην λέξη «εγκατάλειψη» … Σκεφτείτε ό,τι θέλετε για αυτήν την χώρα … θα δείτε όμως ότι πάντα κάπου σε αυτές στις σκέψεις κολλά σε κάποια γωνίτσα και η λέξη “εγκατάλειψη” …
Από το σχολείο θυμάμαι ότι χώρα μας χαρακτηριζόταν ως «γεωργική – κτηνοτροφική - αλιευτική – τουριστική» … και αν θυμάμαι λάθος κάποιος να με διορθώσει. Μιλάμε λοιπόν για πλήρη γεωργική και κτηνοτροφική εγκατάλειψη … και από τα ακούσματα που έχω για την αλιεία, δεν πάει και αυτή πίσω … Τα εκατοντάδες μόνο καΐκια που διέλυσαν για κάποια χάρτινα ψίχουλα, φτάνει …
Η επαρχία έχει εγκαταλειφτεί στην τύχη της ... Εκτάσεις και βοσκότοποι μια απέραντη ερημιά … Αλλά με τι χέρια να δουλευτούν και να αποδώσουν … Όταν μια χώρα έχει σαν πρότυπα λιμοκοντόρους, δεν μπορείς να ελπίζεις σε πολλά ...Το Ελληνικό όνειρο - αντίστοιχα με το άλλο της Αμερικής – βρήκε κατάλληλο χωράφι και έπιασε τόπο … “γεμάτη τσέπη – άδεια ζωή” … και ποιος γ@μεί το αύριο … ας κοιτάξουν οι επόμενοι να περάσουν καλά και αυτοί …
Περνούσα ενδιάμεσα από διάσπαρτα μοναχικά χωριά και κοινότητες και δεν κυκλοφορούσε ψυχή ... Τα πάντα κλειστά, χωριά φαντάσματα ...
Άδειασε και εξακολουθεί να αδειάζει η επαρχία … Βλέπεις αυτήν την απίστευτη δυναμική που έχει ο τόπος σε αυτούς τους τομείς και το μυαλό μουδιάζει με την απίστευτη ηλιθιότητα αυτού του λαού … Να έχεις το καρδάρι γεμάτο γάλα και για ένα κόμπλεξ ή έλλειψη οράματος, να το κλωτσάς με μανία να το χύσεις κάτω … Χωριά και τοποθεσίες που θα μπορούσαν να είναι προορισμοί 12 μήνες τον χρόνο … Να έχουν γεμίσει οι επαρχιακοί μας δρόμοι με μοτοσικλέτες από όλη την Ευρώπη … Σε κάθε γωνιά Β&Β και από κάτω οργανωμένες απλές καταστάσεις για τουρισμό με σκοπό τη φόρτωση των μπαταριών της ψυχής … Θα γύριζαν πίσω οι κρυόκωλοι και θα παινεύονταν ότι άρμεξαν και 10 γίδια … ότι μάζεψαν τα αυγά τους απ’ ευθείας από το κοτέτσι … Ότι είδαν πράμματα και θάματα διαφορετικά από τις χώρες τους … Ότι άρχισαν να καταλαβαίνουν τις έννοιες των λέξεων φιλότιμο – φιλοξενία- κέφι – γνήσιο χαμόγελο – γεύση …
Το κάθε χωριό έπρεπε να είναι μια οργανωμένη αυτόνομη οικονομικά κοινότητα. Τα τρακτέρ σαπίζουν ενώ θα ‘πρεπε κάθε κοινότητα να έχει το πολύ 5 καλούς γεωργικούς ελκυστήρες (τρακτέρ) και να τα δουλεύουν από το πρωί έως το βράδυ με χωράφια ενωμένα … Κόστος και συντήρηση μηχανημάτων ανάλογα με τα στρέμματα του καθενός … το ίδιο και σε ότι αφορά τα έσοδα … Το ίδιο και με τους ελαιώνες ….τα αμπέλια (όσα τουλάχιστον έχουν διασωθεί ακόμα) … Κάθε κοινότητα έχει νέους που μιλούν μια ξένη γλώσσα … μια βόλτα στην Ευρωπαϊκή αγορά και κλείνουν απ’ ευθείας την παραγωγή τους στις έξω αγορές πετώντας από πάνω τους νταβατζιλίκια και εξαρτήσεις …
Έβλεπα τις οργανωμένες καλλιέργειες των καρποφόρων δέντρων στην Β. Ελλάδα και ζήλευα απίστευτα …
Τι να πει κανείς για την κτηνοτροφία … Απέραντα βοσκοτόπια έρημα … Ο νεοέλληνας όμως προτίμησε αντί να διαχειρίζεται ο ίδιος τα μαντριά του … να μπει ο ίδιος σε ένα από αυτά και να τον διαχειρίζονται «βοσκοί» άλλοι … Απέκτησε διατροφικές συνήθειες των ζωντανών που κάποτε ο ίδιος τάιζε … και ο σανός μπήκε στο καθημερινό του πιάτο … ήδη μασημένος και χωνεμένος από χαζοκούτια και φυλλάδες … Μπήκε σε άπληστα απρόσωπα μαντριά διαλέγοντας για τσοπάνηδες, χασάπηδες … Τα οράματα και οι ιδέες ολόκληρου λαού στηρίζονται πλέον στις “δόσεις” από το εξωτερικό … Όλη η χώρα ένα τεράστιο μαντρί … πόση θλίψη … Η μυρουδιά του ξεπεσμού αποπνικτική … Η Ελλάδα πολλές φορές έχει πέσει στο παρελθόν. Η διαφορά του να “πέφτω” με τον “ξεπεσμό” όμως τεράστια … Το ότι δεν υπάρχει πλέον χρόνος για χάσιμο είναι εμφανές όπου και γύριζα το μάτι μου … και ο χρόνος δεν έχει χειρόφρενο, ούτε μπορείς να του σβήσεις τη μηχανή ή να γυρίσεις τα χιλιόμετρα πίσω … Αναρωτιέμαι συνεχώς, ποιά θα είναι η τύχη του χωριού στον Έβρο που ήπια καφέ στον καφενέ της πλατείας του …
Απίστευτο κι όμως αληθινό … σε 10 μέρες οδικής περιπλάνησης, συνάντησα έξω από πόλεις μόνο 3 φορές περιπολικά … Μια στο μοναστήρι στο Προυσό – μία έξω από το Γομάτι Χαλκιδικής και μια στο Μαυροβούνι στην Όσσα Μαγνησίας … Το τζιπ του λιμενικού που δεν σταμάτησε στην μέση του πουθενά να ρωτήσει εάν θέλω κάποια βοήθεια, δεν μετρά … Τα συμπεράσματα δικά σας …
Υπάρχει όμως μια ακόμη ανοικτή πληγή στην ψυχή μου … Η πληγή που άνοιξαν τα εκατοντάδες εικονοστάσια στις άκρες των δρόμων … ακόμα και των πιο ερημικών. Μέχρι τώρα – στο σχετικό forum - ανάρτησα μόνο δύο φωτογραφίες σχετικές με τα όσα γράφω. Αυτήν με τις τρεις ψυχούλες έξω από το Νευροκόπι … και του πιτσιρικά έξω από το Προκόπι στην Εύβοια. Στην πραγματικότητα μέσα σε 10 ημέρες έχω τραβήξει άπειρες τέτοιες φωτογραφίες. Έχω φωτο που σε μια στροφή έξω ακριβώς από το χωριό, υπάρχουν έξι εικονοστάσια … έξι ρε !! Μιλάμε για κανονική γενοκτονία !! Τα περισσότερα αφορούν νέους ανθρώπους … Αναλογίζεσαι τον πόνο πίσω από κάθε εικονοστάσι και τη φυσική καταστροφή που δεν το χωρά ο νους … Πόσα αγέννητα παιδιά που δεν θα συμπληρώσουν αυτόν τον τόπο εξ' αιτίας τόσων θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων … Πόση Εθνική καταστροφή … και σκύβοντας λίγο πιο κάτω … πόσοι χαροκαμένοι γονείς … πόσες κατεστραμμένες φαμίλιες … Κάθε χωριό έχει τον τρελό του και πολύ περισσότερους σκοτωμένους από άγνοια – έλλειψη Παιδείας και ενδιαφέροντος της “μύξας” που λέγεται Πολιτεία … Σκέφτομαι ότι όλο αυτό το σκηνικό συμβαίνει εδώ και τόσες δεκαετίες σε καθημερινή βάση και πλέον έχει θρονιάσει στην συνείδησή μας σαν κάτι φυσιολογικό …. Ακούς ειδήσεις και μαθαίνεις ότι σήμερα σκοτώθηκαν πέντε ... όπως και εχθές και παραπροχτές … και λες πέντε ?? .. ρε μπράβο !!?? … και αλλάζεις το κανάλι μην χάσεις σκηνή από εκπομπάρα που βγάζει ταλεντάρες … Και το θεμελιώδες ερώτημα βασανίζει το σανοταϊσμένο μυαλό : “Αλήθεια, ποιός να βγει άραγες πρώτος ??” … Πώς να μην υπάρχει μίσος για τους ηθικούς αυτουργούς …
Μια ακόμη αλήθεια είναι ότι κουράστηκα … Κουράστηκα να μην φέρομαι με αγάπη και ενδιαφέρον στον εαυτό μου … και αυτό βγήκε σε αυτό το ταξίδι … Το μοναχικό αυτό οδοιπορικό μόνο μοναχικό δεν ήταν … είχα ξεχάσει πόσο πολύ τα βρίσκω με τον Βρασίδα. Είχα αγνοήσει επιδεικτικά πόσο τον είχα παραμελήσει … και έχω ανοικτά γραμμάτια πλέον μαζί του … Αντιλαμβάνομαι μια παραπλανητική ικανοποίηση μικροματαιοδοξίας καθώς μέχρι τώρα έχω γυρίσει καμιά 10αριά γωνιές σε αυτόν τον πλανήτη. Θα έπρεπε όμως, να έχω γυρίσει 50 ακόμη ... και αυτό έγινε αντιληπτό εξ' αιτίας του ταξιδιού με την πάπια … Δεκάδες χιλιάδες ξοδεύτηκαν σε ανούσια πράγματα … π.χ. σε ακριβά μηχανήματα που κυλούν πάνω σε τέσσερις ρόδες … Μαλακία γκράντε, Βρασίδα … Αν είχες ξοδέψει ένα απειροελάχιστο ποσό από αυτά σε ένα αξιόπιστο ταπεινό όχημα, με τα υπόλοιπα θα είχες ταξιδέψει μαζί του σε μέρη που τώρα μόνο με το μυαλό σου έχεις πάει ή πιθανότητα θα μπορέσεις να πας … Πόσο σημαντικό είναι η σωστή διαχείριση των χρημάτων … πόσο σημαντικό να επενδύεις με αυτά σε εικόνες – εμπειρίες – γεύσεις – μυρωδιές – γνωριμίες που θα σε ακολουθούν ή θα στιγματίσουν την υπόλοιπη ζωή σου … δηλαδή να επενδύεις στην πραγματική ζωή και πέρασμα από αυτόν τον πλανήτη. Όποιοι σκέφτονται να ρίξουν καμιά 20αριά χιλιάρικα σε σούπερ ντούπερ μοτο, ας το ξανασκεφτούν διπλά … Τί εικονικό θα κερδίσουν και τι πραγματικό θα χάσουν …. Πόσα ταξίδια θα χάσουν με αυτά τα χρήματα … πότε πραγματικά θα τα αποσβέσουν … και το κυριότερο … με ποιόν τρόπο …
Στο μοναχικό μου ταξίδι, κατάλαβα και κάτι ακόμα ... ότι η δεξαμενή της υπομονής μου για πολλά πράγματα έχει στεγνώσει εδώ και πολύ καιρό … Με τις αναθυμιάσεις τσούλαγε το πράμα … Όχι πια υπομονή με αγενείς κάφρους … όχι πια υπομονή με ασεβείς ραγιάδες … όχι πια υπομονή με πυρηνικούς επιστήμονες … όχι πια υπομονή σε ανόητες και γεμάτες κόμπλεξ συζητήσεις … όχι πια υπομονή σε οτιδήποτε πληγώνει ή σκοτώνει όνειρα και οράματα ... πόσο μάλλον σε αντίστοιχες συμπεριφορές …
Το συμπέρασμα είναι, ότι οι πάπιες εκτός από φανταστικά εδέσματα … προκαλούν και προϋποθέσεις για πραγματικούς απολογισμούς ζωής ...
Συνεχίζεται ...
Τελευταία επεξεργασία:
Vrasidas
Μέλος
- Όνομα
- Βρασίδας
- Μοτό
- CBR 1000RR
Για το τέλος άφησα ό,τι αφορά το ηρωικό πτηνό και πιστό σύντροφο στο ταξίδι …
Ό,τι γράψω αφορά το δικό μου όχημα και κανενός άλλου … Που σημαίνει ότι –χωρίς την παραμικρή κακοπροαίρετη διάθεση για αντιπαράθεση ή παρεξήγηση - όποιοι έχουν αντιρρήσεις για τις μηχανολογικές μου ή άλλες παρεμβάσεις και τον τρόπο που το συντηρώ, ας τις κρατήσουν για τον εαυτό τους εκτός και αν αποδεδειγμένα και τεκμηριωμένα έχουν να πουν κάτι που να μην είναι προκλητικό.
Αγοράστηκε καινούργιο ένα χιλιάρικο … Από την πρώτη στιγμή δεν ακολούθησα το προγραμματισμένο σέρβις του κατασκευαστή διότι έχω σοβαρότατες υποψίες και ενδοιασμούς ότι ακολουθώντας το, με μαθηματική ακρίβεια σε συγκεκριμένο χρόνο και συγκεκριμένα χιλιόμετρα αρχίζουν συγκεκριμένες βλάβες … Πρέπει και αυτοί να ζήσουν … μέσω της προκαθορισμένης χρονικής βιωσιμότητας των αντικειμένων που παράγουν …
Π.χ απαγόρευσα στο κατάστημα που αγόρασα το παπί να βάλουν εμπρός τον κινητήρα μέχρι να πάω για να το παραλάβω. Θέλω να πιστεύω ότι το σεβάστηκαν … Μόλις έφτασα τους είπα να πετάξουν το λάδι από το εργοστάσιο και να μου βάλουν νέο 15W-50. Με ρώτησαν γιατί και τους είπα επειδή δεν θέλω τα πρώτα χιλιόμετρα λειτουργίας του να τα κάνει με όλο αυτό το γρέζι που έχει μέσα ο κινητήρας ήδη από το εργοστάσιο … και ειδικά με το πρώτης τοποθέτησης ψιλό λάδι στρωσίματος … Το τί άκουσα ?? … το πόσα ειρωνικά χαμόγελα εισέπραξα ??? … μέχρι που ξεβίδωσαν την τάπα λαδιού … και τα γρέζια έτρεχαν ράιτ θρου … και η απάντηση ήταν όλο έκπληξη … “αυτό δεν το έχουμε ξαναδεί !!!” … Το ορθόν φίλε μου είναι ότι δεν το έχετε ξανακάνει …
Σημείωση : όταν λέμε γρέζια, δεν εννοούμε αυτό που φαντάζονται οι περισσότεροι, δηλ τα γρέζια που δημιουργούνται όταν με το τρυπάνι ανοίγουμε τρύπες σε μέταλλα, αλλά κάτι πολύ πολύ μικρότερο που φαίνεται πολύ καθαρά με συγκεκριμένο φωτισμό και ακόμα καλύτερα στο φως του ήλιου. Μην το κάνουμε θέμα όμως …
Είχαμε και ένα ακόμα θεματάκι όταν τους είπα να βάλουν όλο το λίτρο μέσα … αλλά με την επίδειξη της άδειας κυκλοφορίας που γράφει το όνομά μου επάνω, το θέμα ξεπεράστηκε … Ήθελαν να βάλουν μόνο 750 ml μέσα …
Κάνω 50 χλμ ευλαβικά και σταματώντας συχνά πυκνά και για λίγα λεπτά την φορά …
Πάω στο συνεργείο του Στέλιου, το μηχανάκι κρυώνει τελείως σε πάνω από 5 ώρες … μετρώ συμπίεση και διάκενα βαλβίδων …. Οι βαλβίδες κλειστές !! και η συμπίεση για τον Μπέο τον καραμπουζουκλή … Εννοείται ρύθμιση βαλβίδων και ξανά μέτρηση συμπίεσης, η οποία ήρθε στην πράσινη περιοχή του μανόμετρου και αλλάζω ξανά λάδια … και τα γρέζια έτρεχαν όπως τα σάλια της Σούζης όταν έφτανε η αγαπημένη της παραγγελία με τα σουβλάκια …
Άρα σύμφωνα με τον κατασκευαστή, μέχρι τα πρώτα χίλια χλμ του πρώτου σέρβις θα ήμουν με κλειστές βαλβίδες .. !!
Μέχρι τα πρώτα 1.000 χλμ έκανα έξι αλλαγές λαδιών … Σε όλες τις αλλαγές υπήρχε σημαντική ποσότητα γρεζιού … όπως άλλωστε σε όλα τα καινούργια μηχανήματα που κατά καιρούς έχω αγοράσει και που εφαρμόζω τον ίδιο κανόνα με τις αλλαγές των λαδιών και το στρώσιμο και μάλιστα όχι μηχανήματα Κινέζικων εργοστασίων ...
Μην αρχίσετε τις καφρίλες … Η άδεια κυκλοφορίας γράφει το όνομά μου … αν θέλω και τα καίω …
Φτάνω τα πρώτα χίλια και λέω, δεν κάνω και ένα τηλέφωνο να συνεννοηθώ για το “πρώτο σέρβις” – εδώ γελάμε – με την αντιπροσωπεία ? Τους λέω ότι θα ήθελα να το κάνω στο δικό μου συνεργείο το οποίο είναι ένα νομιμότατο συνεργείο με όλες του τις προϋποθέσεις κτλ …..
Γείωση κανονική και μου προτείνουν χωρίς την παραμικρή διάθεση συζήτησης δικό τους, κέντρο Αθήνα … Πάω εκεί περισσότερο από περιέργεια και όχι γιατί θα τους χρησιμοποιούσα ποτέ. Ακόμα και όταν έβγαλε βλάβες εντός εγγύησης … Η εμπιστοσύνη κερδίζεται κύριοι, δεν χαρίζεται …
Το εξουσιοδοτημένο δεν έκανε τίποτα περισσότερο από έναν τυπικό έλεγχο και σφιξίματα … Με τον κινητήρα κρύο, μου αλλάζουν λάδια (αφού έπεσε πρώτα μια ψιλομάχη για την ποσότητα που θα έβαζαν μέσα) και μου λένε έτοιμος … Λέω τί έτοιμος ?? .. Συμπίεση – βαλβίδες ?? … δεν θα ελέγξουμε ? …
Απάντηση πρώτη : Έλα ρε φίλε … ένα χιλιάρικο κάνει το παπί σου …
Απάντηση δεύτερη : Φιλαράκο το μηχάνημα είναι καινούργιο … στα 6.000 χλμ χρειάζεται πρώτη ρύθμιση βαλβίδων ….
Με ψιλομάχη - επιχειρήματα και πίεση που δεν μπορούσαν να αρνηθούν ... μα με πολύ μεγάλη αρνητική διάθεση όμως … ανοίγουν καπάκια … βάζουν φίλερ … κλειστές οι βαλβίδες !! Άρα σύμφωνα με τους εξουσιοδοτημένους ειδήμονες, θα έκανα 6.000 χλμ με τις βαλβίδες κλειστές …. Όσοι έχουν σχετικές γνώσεις καταλαβαίνουν τι θα σήμαινε αυτό … Έμαθα επίσης πελάτης νοείται μόνον ο πελάτης ο οποίος είναι κάτοχος πολλών κυβικών και άνω του χιλιάρικου αξίας μηχανής … Οι υπόλοιποι είναι για τον πάλαι ποτέ δήμαρχο Αθηνών ... τον Μπέο …
Εννοείται ότι δεν ξαναείδαν ούτε την σκιά μου … και ούτε πρόκειται …
Ο κατασκευαστής για την ταχύτητα κίνησης κατά το στρώσιμο συνιστά κάτι παρανοϊκές ταχύτητες … και μάλιστα έχοντας τοποθετήσει ένα κοντέρ που η απόκλισή του ξεπερνά τις προεκλογικές προγραμματικές δηλώσεις των εκάστοτε μαριονέτων σε σχέση με το τι πραγματικά κάνουν …
Π.χ. …. 125 χλμ στο κοντέρ … 91 χλμ στο GPS … κανονικό τσίρκο ….
Μα πόσο αιρετικός είσαι, ρε Βρας ??? … αμφισβητείς ολόκληρη εργοστασιάρα ?? …ΝΑΙ … τα αμφισβητώ όλα … και μάλιστα σε απίστευτα μεγάλο βαθμό … Και μιλώ εκ του αποτελέσματος και όχι επειδή έτσι γράφουν τα βιβλία …
Μέχρι και σήμερα από τα 1.500 χλμ και ύστερα, ακολουθώ πιστά αλλαγή λαδιών κάθε 1.000 χλμ, και κάθε δεύτερη αλλαγή μέτρηση συμπίεσης - ρύθμιση βαλβίδων και ξαναμέτρηση συμπίεσης.
Με μόνη εξαίρεση το ταξιδιωτικό μου … που έβαλα πάρα πολύ καλής ποιότητας λάδι πριν φύγω. Μόλις γύρισα το πρώτο που έκανα ήταν να πετάξω τα λάδια και ό,τι μέσα τους έσερναν - δηλαδή γρέζι, κατάλοιπα καύσης κτλ - και να ξαναρυθμίσω βαλβίδες. Αν θυμάστε φεύγοντας τις είχα ανοίξει ένα νούμερο περισσότερο λόγω των χιλιομέτρων που θα έκανα … Ο έλεγχος μετά το ταξίδι έδειξε συμπίεση 8 μπαρ και μόνο μία βαλβίδα (εξαγωγής) περισσότερο κλειστή από το κανονικό. Όταν ρυθμίστηκαν όλα κανονικά η συμπίεση πήγε σχεδόν στα 14 μπαρ. Άρα οι βαλβίδες πατούν σωστά και σφραγίζουν όπως πρέπει τον κινητήρα.
Κάπου αλλού, κάποιοι πυρηνικοί αναλυτές μηχανολογίας, μου είπαν ότι τα μοτέρ που βγάζουν γρέζι είναι ήδη διαλυμένα και από στιγμή σε στιγμή καταρρέουν δηλαδή όπως και το δικό μου, απλά εγώ δεν το ξέρω ακόμη … και ότι ούτως ή άλλως το γρέζι παρακρατείται στο φίλτρο … Σε αυτό ακριβώς το σημείο έμαθα ότι πολύς κόσμος κυκλοφορεί με κινητήρες που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμη … δηλαδή με τριβές που δεν παράγουν γρέζια …
Ως γνωστόν, τα περισσότερα παπιά δεν έχουν φίλτρο λαδιού όπως οι μεγαλύτερες μηχανές … υπάρχει ένα φυγοκεντρικό φίλτρο – το οποίο δεν έχω γνωρίσει κάποιον να ανοίγει μοτέρ για να το καθαρίσει – και μια λεπτή σήτα για να σταματήσει ότι μπορεί, μέχρι και ένα μέγεθος φυσικά … Όλα τα υπόλοιπα περνούν μέσα στον κινητήρα τρώγοντας λίγο λίγο όλα τα μέταλλα εξ’ αιτίας της μεταξύ τους τριβής (δίσκοι συμπλέκτη - ρουλεμάν - κύλινδρος με μπιστόνι - γρανάζια κιβώτιου ταχυτήτων - υπολλείματα καύσης κτλ) … Συχνές αλλαγές = αποβολή σε ό,τι περίεργο κυκλοφορεί μέσα στον κινητήρα μέσω του λαδιού = ελαχιστοποίηση των φυσιολογικών φθορών άρα και ζημιών = περισσότερα χιλιόμετρα χωρίς ανάγκη επισκευής κινητήρα = λιγότερα έξοδα σε συνεργεία = περισσότερα περισσευούμενα χρήματα για ταξίδια και βόλτες …
Επιπλέον όλων αυτών – από την πρώτη στιγμή τοποθετήθηκε ένα πολύ καλής ποιότητας ψυγείο λαδιού ώστε να είναι το μοτέρ όσο το δυνατόν περισσότερο προστατευμένο από τις υψηλές θερμοκρασίες. Το ψυγείο βοήθησε επιπλέον στο να αυξηθεί ο όγκος του λαδιού που χρησιμοποιώ, από τα 750 ml που προτείνει ο κατασκευαστής στα 1.250 ml. Περισσότερος όγκος λαδιού = μεγαλύτερη απαγωγή θερμότητας από τον κινητήρα = καλύτερη λίπανση κινούμενων μερών = πιο αραιή κυκλοφορία υπάρχοντος γρεζιού, λόγω περισσότερου όγκου λαδιού, ενδιάμεσα στα μέρη που τρίβονται μεταξύ τους = λιγότερες ζημιές.
Έχω ακούσει από ειδικούς που δεν με ξέρουν καν ή δεν έχουν δει ποτέ τις μηχανές μου και σε τι φυσική κατάσταση βρίσκονται, ότι με τόση ποσότητα λαδιού ο κινητήρας μου έχει ήδη σκάσει τσιμούχες – φλάτζες και έχει ανατινάξει καπάκια – κυλίνδρους – μπιέλες ... μέχρι και τα καπάκια από τα βάζα βυσσινάδας της θειάς της Σούζης … Απλά εγώ δεν το ξέρω ακόμα, έστω και αν έχουν περάσει καμιά 20αριά χρόνια χωρίς την παραμικρή ζημιά και παρά το στύψιμο των μοτέρ … Πού θα πάει όμως, κάποια στιγμή θα το μάθω και αυτό ...
Επειδή όμως έχω κουραστεί αφάνταστα να αποδεικνύω ότι δεν είμαι χαρούμενο ελεφαντάκι με ροζ βουλίτσες που ανέμελα τριγυρνά στο “άγριο δάσος” της Δαδιάς … αυτά αφορούν - αποκλειστικά και μόνο - τις δικές μου μηχανές και κανενός άλλου …
Σε ό,τι αφορά τα ηλεκτρολογικά του, του έχω προσθέσει με παράλληλη σύνδεση ακόμα μια μπαταρία από TDM 900, και υπάρχουν ήδη παράλληλα τοποθετημένα και έτοιμα για χρήση με μόνο μια αλλαγή φύσας σε περίπτωση που χαλάσουν, πολλαπλασιαστής – ηλεκτρονική και ανορθωτής … Ο ανορθωτής και το ζευγάρι του έχει μετακομίσει από την αρχική του θέση – που ήταν πάνω από το μοτέρ σε θέση που η ζέστη είναι αφόρητη και εγκλωβισμένη μέσα στα πλαστικά – πίσω από την μπροστινή μάσκα, μακριά από πηγές θερμότητας και σε θέση που αερίζεται … Σε περίπτωση βλάβης του, δεν χρειάζεται να λυθεί το μισό μηχανάκι για αλλαχθεί … σε σχέση με εκεί που βρισκόταν αρχικά … Το θέμα του ανύπαρκτου φωτισμού καλύφθηκε με προσθήκη ενός προβολέα LED 18W και έχουμε φως ακόμα και για κυνήγι …
Το μοτέρ το σεβάστηκα και με σεβάστηκε … Το φρόντισα και με φρόντισε … και αυτή η σχέση θα έπρεπε να διακρίνει και τους ανθρώπους μεταξύ τους …
Τα γράφω όλα αυτά για δύο λόγους .. Ο ένας για να πω ότι με λίγο κόστος και ψάξιμο μπορείς ένα χρέπι να το κάνεις αξιόπιστο και μαζί του να κάνεις με ασφάλεια πολλά πολλά πράγματα … Πολύ περισσότερα από τα όσα το μυαλό τα θεωρεί μακρινά και μεγάλα ...
Ο δεύτερος είναι ότι πολλοί αμφισβητούν ότι όλο αυτό έγινε ή μπορεί να γίνει με ένα μαμά κινέζικο μοτέρ … Ναι έγινε και μάλιστα με απίστευτη αίσθηση ασφάλειας και εμπιστοσύνης … Αν δεν έκανα όλα τα παραπάνω σε ό,τι αφορά την αξιοπιστία του? … όχι, με το συγκεκριμένο δεν θα τολμούσα να πάω ούτε μέχρι τη νέα της κατοικία της Σούζης, στις άκρες της Αττικής …
Για τις αναρτήσεις τα έχω ήδη γράψει … Τα λάστιχα που έβαλα – δοκιμασμένα σε πιο απόλυτη χρήση – κορυφαία … Οπότε ανέβασα τον δείκτη συμπεριφοράς στον δρόμο πολύ πάνω από τον μέσο όρο …
Τακάκια στο μπροστινό σίγουρα όχι τα Κινέζικα του εργοστασίου ... Αυτά είναι για όσους έχουν αυτοκτονικές τάσεις …
Εφτά αλλαγές σε γρανάζια εμπρός και πίσω για να βρω ακριβώς την σχέση που με καλύπτει περισσότερο ... Τα γρανάζια είναι πάμφθηνα, οπότε εκτός από χρόνο δεν θέλει πολλά περισσότερα από ότι πολλοί πιστεύουν … Το παιχνίδι με τους πειραματισμούς είναι απίστευτο ... Ακριβώς όπως τα προκαταρτικά χάδια ... αλλά προφανώς δεν είναι για όλους ...
Για το ντεπόζιτο είναι ήδη γνωστά … Έχω τοποθετήσει και μια παροχή ρεύματος για να μην μείνει ποτέ το κινητό ή άλλη συσκευή από μπαταρία και νομίζω ότι έχω εξασφαλίσει ένα πολύ καλό - φτηνό και λειτουργικό πακέτο ταξιδιάρικου παπιού … το οποίο προκύπτει και από το αποτέλεσμα …
Νομίζω ότι έφτασε η ώρα για να κλείσει αυτό το κεφάλαιο … Ζητώ συγγνώμη για την ακατάσχετη πολυλογία αλλά προσπάθησα να μην αφήσω κενά και ύποπτες χαραμάδες. Ίσως και κάποιους να τους στεναχώρησα ή να τους θύμωσα ή να προκάλεσα ειρωνικά βλέμματα ... αλλά έχω ήδη γράψει γι' αυτό ...
Κατά την άποψή μου, το ζητούμενο είναι μετά από κάθε ταξίδι να γυρίζουμε λίγο διαφορετικοί από ότι φύγαμε … Πιο ώριμοι, πιο χορτασμένοι , πιο χρήσιμοι, με μεγαλύτερους ανοικτούς ορίζοντες για νέες ανακαλύψεις … και μια δίψα να γυρίσεις πίσω … να ανακαλύψεις τί είχε πίσω από εκείνην τη στροφή που προσπέρασες … που πάει προς εκείνο το δάσος, με το σπιτάκι στην αρχή του … με τις βυσσινιές …
Καλή σου νύχτα Σούζη … καλή σου τύχη Σουμέλα με τις φακιδούλες … να είστε πάντα πρόσχαρες και ευτυχισμένες …
… και εμείς πάντα όρθιοι - χαρούμενοι και με γεμάτα ρεζερβουάρ … (ίσως και με λίγο περισσότερο λαδάκι στον κινητήρα – ρυθμισμένες βαλβίδες και συμπίεση στον Θεό …)
Ό,τι γράψω αφορά το δικό μου όχημα και κανενός άλλου … Που σημαίνει ότι –χωρίς την παραμικρή κακοπροαίρετη διάθεση για αντιπαράθεση ή παρεξήγηση - όποιοι έχουν αντιρρήσεις για τις μηχανολογικές μου ή άλλες παρεμβάσεις και τον τρόπο που το συντηρώ, ας τις κρατήσουν για τον εαυτό τους εκτός και αν αποδεδειγμένα και τεκμηριωμένα έχουν να πουν κάτι που να μην είναι προκλητικό.
Αγοράστηκε καινούργιο ένα χιλιάρικο … Από την πρώτη στιγμή δεν ακολούθησα το προγραμματισμένο σέρβις του κατασκευαστή διότι έχω σοβαρότατες υποψίες και ενδοιασμούς ότι ακολουθώντας το, με μαθηματική ακρίβεια σε συγκεκριμένο χρόνο και συγκεκριμένα χιλιόμετρα αρχίζουν συγκεκριμένες βλάβες … Πρέπει και αυτοί να ζήσουν … μέσω της προκαθορισμένης χρονικής βιωσιμότητας των αντικειμένων που παράγουν …
Π.χ απαγόρευσα στο κατάστημα που αγόρασα το παπί να βάλουν εμπρός τον κινητήρα μέχρι να πάω για να το παραλάβω. Θέλω να πιστεύω ότι το σεβάστηκαν … Μόλις έφτασα τους είπα να πετάξουν το λάδι από το εργοστάσιο και να μου βάλουν νέο 15W-50. Με ρώτησαν γιατί και τους είπα επειδή δεν θέλω τα πρώτα χιλιόμετρα λειτουργίας του να τα κάνει με όλο αυτό το γρέζι που έχει μέσα ο κινητήρας ήδη από το εργοστάσιο … και ειδικά με το πρώτης τοποθέτησης ψιλό λάδι στρωσίματος … Το τί άκουσα ?? … το πόσα ειρωνικά χαμόγελα εισέπραξα ??? … μέχρι που ξεβίδωσαν την τάπα λαδιού … και τα γρέζια έτρεχαν ράιτ θρου … και η απάντηση ήταν όλο έκπληξη … “αυτό δεν το έχουμε ξαναδεί !!!” … Το ορθόν φίλε μου είναι ότι δεν το έχετε ξανακάνει …
Σημείωση : όταν λέμε γρέζια, δεν εννοούμε αυτό που φαντάζονται οι περισσότεροι, δηλ τα γρέζια που δημιουργούνται όταν με το τρυπάνι ανοίγουμε τρύπες σε μέταλλα, αλλά κάτι πολύ πολύ μικρότερο που φαίνεται πολύ καθαρά με συγκεκριμένο φωτισμό και ακόμα καλύτερα στο φως του ήλιου. Μην το κάνουμε θέμα όμως …
Είχαμε και ένα ακόμα θεματάκι όταν τους είπα να βάλουν όλο το λίτρο μέσα … αλλά με την επίδειξη της άδειας κυκλοφορίας που γράφει το όνομά μου επάνω, το θέμα ξεπεράστηκε … Ήθελαν να βάλουν μόνο 750 ml μέσα …
Κάνω 50 χλμ ευλαβικά και σταματώντας συχνά πυκνά και για λίγα λεπτά την φορά …
Πάω στο συνεργείο του Στέλιου, το μηχανάκι κρυώνει τελείως σε πάνω από 5 ώρες … μετρώ συμπίεση και διάκενα βαλβίδων …. Οι βαλβίδες κλειστές !! και η συμπίεση για τον Μπέο τον καραμπουζουκλή … Εννοείται ρύθμιση βαλβίδων και ξανά μέτρηση συμπίεσης, η οποία ήρθε στην πράσινη περιοχή του μανόμετρου και αλλάζω ξανά λάδια … και τα γρέζια έτρεχαν όπως τα σάλια της Σούζης όταν έφτανε η αγαπημένη της παραγγελία με τα σουβλάκια …
Άρα σύμφωνα με τον κατασκευαστή, μέχρι τα πρώτα χίλια χλμ του πρώτου σέρβις θα ήμουν με κλειστές βαλβίδες .. !!
Μέχρι τα πρώτα 1.000 χλμ έκανα έξι αλλαγές λαδιών … Σε όλες τις αλλαγές υπήρχε σημαντική ποσότητα γρεζιού … όπως άλλωστε σε όλα τα καινούργια μηχανήματα που κατά καιρούς έχω αγοράσει και που εφαρμόζω τον ίδιο κανόνα με τις αλλαγές των λαδιών και το στρώσιμο και μάλιστα όχι μηχανήματα Κινέζικων εργοστασίων ...
Μην αρχίσετε τις καφρίλες … Η άδεια κυκλοφορίας γράφει το όνομά μου … αν θέλω και τα καίω …
Φτάνω τα πρώτα χίλια και λέω, δεν κάνω και ένα τηλέφωνο να συνεννοηθώ για το “πρώτο σέρβις” – εδώ γελάμε – με την αντιπροσωπεία ? Τους λέω ότι θα ήθελα να το κάνω στο δικό μου συνεργείο το οποίο είναι ένα νομιμότατο συνεργείο με όλες του τις προϋποθέσεις κτλ …..
Γείωση κανονική και μου προτείνουν χωρίς την παραμικρή διάθεση συζήτησης δικό τους, κέντρο Αθήνα … Πάω εκεί περισσότερο από περιέργεια και όχι γιατί θα τους χρησιμοποιούσα ποτέ. Ακόμα και όταν έβγαλε βλάβες εντός εγγύησης … Η εμπιστοσύνη κερδίζεται κύριοι, δεν χαρίζεται …
Το εξουσιοδοτημένο δεν έκανε τίποτα περισσότερο από έναν τυπικό έλεγχο και σφιξίματα … Με τον κινητήρα κρύο, μου αλλάζουν λάδια (αφού έπεσε πρώτα μια ψιλομάχη για την ποσότητα που θα έβαζαν μέσα) και μου λένε έτοιμος … Λέω τί έτοιμος ?? .. Συμπίεση – βαλβίδες ?? … δεν θα ελέγξουμε ? …
Απάντηση πρώτη : Έλα ρε φίλε … ένα χιλιάρικο κάνει το παπί σου …
Απάντηση δεύτερη : Φιλαράκο το μηχάνημα είναι καινούργιο … στα 6.000 χλμ χρειάζεται πρώτη ρύθμιση βαλβίδων ….
Με ψιλομάχη - επιχειρήματα και πίεση που δεν μπορούσαν να αρνηθούν ... μα με πολύ μεγάλη αρνητική διάθεση όμως … ανοίγουν καπάκια … βάζουν φίλερ … κλειστές οι βαλβίδες !! Άρα σύμφωνα με τους εξουσιοδοτημένους ειδήμονες, θα έκανα 6.000 χλμ με τις βαλβίδες κλειστές …. Όσοι έχουν σχετικές γνώσεις καταλαβαίνουν τι θα σήμαινε αυτό … Έμαθα επίσης πελάτης νοείται μόνον ο πελάτης ο οποίος είναι κάτοχος πολλών κυβικών και άνω του χιλιάρικου αξίας μηχανής … Οι υπόλοιποι είναι για τον πάλαι ποτέ δήμαρχο Αθηνών ... τον Μπέο …
Εννοείται ότι δεν ξαναείδαν ούτε την σκιά μου … και ούτε πρόκειται …
Ο κατασκευαστής για την ταχύτητα κίνησης κατά το στρώσιμο συνιστά κάτι παρανοϊκές ταχύτητες … και μάλιστα έχοντας τοποθετήσει ένα κοντέρ που η απόκλισή του ξεπερνά τις προεκλογικές προγραμματικές δηλώσεις των εκάστοτε μαριονέτων σε σχέση με το τι πραγματικά κάνουν …
Π.χ. …. 125 χλμ στο κοντέρ … 91 χλμ στο GPS … κανονικό τσίρκο ….
Μα πόσο αιρετικός είσαι, ρε Βρας ??? … αμφισβητείς ολόκληρη εργοστασιάρα ?? …ΝΑΙ … τα αμφισβητώ όλα … και μάλιστα σε απίστευτα μεγάλο βαθμό … Και μιλώ εκ του αποτελέσματος και όχι επειδή έτσι γράφουν τα βιβλία …
Μέχρι και σήμερα από τα 1.500 χλμ και ύστερα, ακολουθώ πιστά αλλαγή λαδιών κάθε 1.000 χλμ, και κάθε δεύτερη αλλαγή μέτρηση συμπίεσης - ρύθμιση βαλβίδων και ξαναμέτρηση συμπίεσης.
Με μόνη εξαίρεση το ταξιδιωτικό μου … που έβαλα πάρα πολύ καλής ποιότητας λάδι πριν φύγω. Μόλις γύρισα το πρώτο που έκανα ήταν να πετάξω τα λάδια και ό,τι μέσα τους έσερναν - δηλαδή γρέζι, κατάλοιπα καύσης κτλ - και να ξαναρυθμίσω βαλβίδες. Αν θυμάστε φεύγοντας τις είχα ανοίξει ένα νούμερο περισσότερο λόγω των χιλιομέτρων που θα έκανα … Ο έλεγχος μετά το ταξίδι έδειξε συμπίεση 8 μπαρ και μόνο μία βαλβίδα (εξαγωγής) περισσότερο κλειστή από το κανονικό. Όταν ρυθμίστηκαν όλα κανονικά η συμπίεση πήγε σχεδόν στα 14 μπαρ. Άρα οι βαλβίδες πατούν σωστά και σφραγίζουν όπως πρέπει τον κινητήρα.
Κάπου αλλού, κάποιοι πυρηνικοί αναλυτές μηχανολογίας, μου είπαν ότι τα μοτέρ που βγάζουν γρέζι είναι ήδη διαλυμένα και από στιγμή σε στιγμή καταρρέουν δηλαδή όπως και το δικό μου, απλά εγώ δεν το ξέρω ακόμη … και ότι ούτως ή άλλως το γρέζι παρακρατείται στο φίλτρο … Σε αυτό ακριβώς το σημείο έμαθα ότι πολύς κόσμος κυκλοφορεί με κινητήρες που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμη … δηλαδή με τριβές που δεν παράγουν γρέζια …
Ως γνωστόν, τα περισσότερα παπιά δεν έχουν φίλτρο λαδιού όπως οι μεγαλύτερες μηχανές … υπάρχει ένα φυγοκεντρικό φίλτρο – το οποίο δεν έχω γνωρίσει κάποιον να ανοίγει μοτέρ για να το καθαρίσει – και μια λεπτή σήτα για να σταματήσει ότι μπορεί, μέχρι και ένα μέγεθος φυσικά … Όλα τα υπόλοιπα περνούν μέσα στον κινητήρα τρώγοντας λίγο λίγο όλα τα μέταλλα εξ’ αιτίας της μεταξύ τους τριβής (δίσκοι συμπλέκτη - ρουλεμάν - κύλινδρος με μπιστόνι - γρανάζια κιβώτιου ταχυτήτων - υπολλείματα καύσης κτλ) … Συχνές αλλαγές = αποβολή σε ό,τι περίεργο κυκλοφορεί μέσα στον κινητήρα μέσω του λαδιού = ελαχιστοποίηση των φυσιολογικών φθορών άρα και ζημιών = περισσότερα χιλιόμετρα χωρίς ανάγκη επισκευής κινητήρα = λιγότερα έξοδα σε συνεργεία = περισσότερα περισσευούμενα χρήματα για ταξίδια και βόλτες …
Επιπλέον όλων αυτών – από την πρώτη στιγμή τοποθετήθηκε ένα πολύ καλής ποιότητας ψυγείο λαδιού ώστε να είναι το μοτέρ όσο το δυνατόν περισσότερο προστατευμένο από τις υψηλές θερμοκρασίες. Το ψυγείο βοήθησε επιπλέον στο να αυξηθεί ο όγκος του λαδιού που χρησιμοποιώ, από τα 750 ml που προτείνει ο κατασκευαστής στα 1.250 ml. Περισσότερος όγκος λαδιού = μεγαλύτερη απαγωγή θερμότητας από τον κινητήρα = καλύτερη λίπανση κινούμενων μερών = πιο αραιή κυκλοφορία υπάρχοντος γρεζιού, λόγω περισσότερου όγκου λαδιού, ενδιάμεσα στα μέρη που τρίβονται μεταξύ τους = λιγότερες ζημιές.
Έχω ακούσει από ειδικούς που δεν με ξέρουν καν ή δεν έχουν δει ποτέ τις μηχανές μου και σε τι φυσική κατάσταση βρίσκονται, ότι με τόση ποσότητα λαδιού ο κινητήρας μου έχει ήδη σκάσει τσιμούχες – φλάτζες και έχει ανατινάξει καπάκια – κυλίνδρους – μπιέλες ... μέχρι και τα καπάκια από τα βάζα βυσσινάδας της θειάς της Σούζης … Απλά εγώ δεν το ξέρω ακόμα, έστω και αν έχουν περάσει καμιά 20αριά χρόνια χωρίς την παραμικρή ζημιά και παρά το στύψιμο των μοτέρ … Πού θα πάει όμως, κάποια στιγμή θα το μάθω και αυτό ...
Επειδή όμως έχω κουραστεί αφάνταστα να αποδεικνύω ότι δεν είμαι χαρούμενο ελεφαντάκι με ροζ βουλίτσες που ανέμελα τριγυρνά στο “άγριο δάσος” της Δαδιάς … αυτά αφορούν - αποκλειστικά και μόνο - τις δικές μου μηχανές και κανενός άλλου …
Σε ό,τι αφορά τα ηλεκτρολογικά του, του έχω προσθέσει με παράλληλη σύνδεση ακόμα μια μπαταρία από TDM 900, και υπάρχουν ήδη παράλληλα τοποθετημένα και έτοιμα για χρήση με μόνο μια αλλαγή φύσας σε περίπτωση που χαλάσουν, πολλαπλασιαστής – ηλεκτρονική και ανορθωτής … Ο ανορθωτής και το ζευγάρι του έχει μετακομίσει από την αρχική του θέση – που ήταν πάνω από το μοτέρ σε θέση που η ζέστη είναι αφόρητη και εγκλωβισμένη μέσα στα πλαστικά – πίσω από την μπροστινή μάσκα, μακριά από πηγές θερμότητας και σε θέση που αερίζεται … Σε περίπτωση βλάβης του, δεν χρειάζεται να λυθεί το μισό μηχανάκι για αλλαχθεί … σε σχέση με εκεί που βρισκόταν αρχικά … Το θέμα του ανύπαρκτου φωτισμού καλύφθηκε με προσθήκη ενός προβολέα LED 18W και έχουμε φως ακόμα και για κυνήγι …
Το μοτέρ το σεβάστηκα και με σεβάστηκε … Το φρόντισα και με φρόντισε … και αυτή η σχέση θα έπρεπε να διακρίνει και τους ανθρώπους μεταξύ τους …
Τα γράφω όλα αυτά για δύο λόγους .. Ο ένας για να πω ότι με λίγο κόστος και ψάξιμο μπορείς ένα χρέπι να το κάνεις αξιόπιστο και μαζί του να κάνεις με ασφάλεια πολλά πολλά πράγματα … Πολύ περισσότερα από τα όσα το μυαλό τα θεωρεί μακρινά και μεγάλα ...
Ο δεύτερος είναι ότι πολλοί αμφισβητούν ότι όλο αυτό έγινε ή μπορεί να γίνει με ένα μαμά κινέζικο μοτέρ … Ναι έγινε και μάλιστα με απίστευτη αίσθηση ασφάλειας και εμπιστοσύνης … Αν δεν έκανα όλα τα παραπάνω σε ό,τι αφορά την αξιοπιστία του? … όχι, με το συγκεκριμένο δεν θα τολμούσα να πάω ούτε μέχρι τη νέα της κατοικία της Σούζης, στις άκρες της Αττικής …
Για τις αναρτήσεις τα έχω ήδη γράψει … Τα λάστιχα που έβαλα – δοκιμασμένα σε πιο απόλυτη χρήση – κορυφαία … Οπότε ανέβασα τον δείκτη συμπεριφοράς στον δρόμο πολύ πάνω από τον μέσο όρο …
Τακάκια στο μπροστινό σίγουρα όχι τα Κινέζικα του εργοστασίου ... Αυτά είναι για όσους έχουν αυτοκτονικές τάσεις …
Εφτά αλλαγές σε γρανάζια εμπρός και πίσω για να βρω ακριβώς την σχέση που με καλύπτει περισσότερο ... Τα γρανάζια είναι πάμφθηνα, οπότε εκτός από χρόνο δεν θέλει πολλά περισσότερα από ότι πολλοί πιστεύουν … Το παιχνίδι με τους πειραματισμούς είναι απίστευτο ... Ακριβώς όπως τα προκαταρτικά χάδια ... αλλά προφανώς δεν είναι για όλους ...
Για το ντεπόζιτο είναι ήδη γνωστά … Έχω τοποθετήσει και μια παροχή ρεύματος για να μην μείνει ποτέ το κινητό ή άλλη συσκευή από μπαταρία και νομίζω ότι έχω εξασφαλίσει ένα πολύ καλό - φτηνό και λειτουργικό πακέτο ταξιδιάρικου παπιού … το οποίο προκύπτει και από το αποτέλεσμα …
Νομίζω ότι έφτασε η ώρα για να κλείσει αυτό το κεφάλαιο … Ζητώ συγγνώμη για την ακατάσχετη πολυλογία αλλά προσπάθησα να μην αφήσω κενά και ύποπτες χαραμάδες. Ίσως και κάποιους να τους στεναχώρησα ή να τους θύμωσα ή να προκάλεσα ειρωνικά βλέμματα ... αλλά έχω ήδη γράψει γι' αυτό ...
Κατά την άποψή μου, το ζητούμενο είναι μετά από κάθε ταξίδι να γυρίζουμε λίγο διαφορετικοί από ότι φύγαμε … Πιο ώριμοι, πιο χορτασμένοι , πιο χρήσιμοι, με μεγαλύτερους ανοικτούς ορίζοντες για νέες ανακαλύψεις … και μια δίψα να γυρίσεις πίσω … να ανακαλύψεις τί είχε πίσω από εκείνην τη στροφή που προσπέρασες … που πάει προς εκείνο το δάσος, με το σπιτάκι στην αρχή του … με τις βυσσινιές …
Καλή σου νύχτα Σούζη … καλή σου τύχη Σουμέλα με τις φακιδούλες … να είστε πάντα πρόσχαρες και ευτυχισμένες …
… και εμείς πάντα όρθιοι - χαρούμενοι και με γεμάτα ρεζερβουάρ … (ίσως και με λίγο περισσότερο λαδάκι στον κινητήρα – ρυθμισμένες βαλβίδες και συμπίεση στον Θεό …)
Τελευταία επεξεργασία: