Εγώ φλερτάρω με τα 100 (συνήθως 97-98)
Ημερολόγιο μοτοσυκλέτας: Yamaha WR250R - T2 Adventure Project
- Thread starter STF
- Ημερομηνία δημιουργίας
Δε ξέρω Λευτέρη, δεν έχω κι εγώ απόλυτη εμπιστοσύνη στο αποτέλεσμα. Κάπου, κάποτε είχα διαβάσει ότι υπάρχει πολύ μικρή απόκλιση της τάξης του 1-2 κιλών με μια ζυγαριά. Κάποια στιγμή θα μετρηθεί όλο μαζί σωστά πάντως.
amyroukai
Μέλος
Το σωστά μην το δένεις γιατί αν και πιστοποιημένη η πλάστιγγα κατά τον νόμο, συνήθως είναι κάτι σαν ταξίμετρο...
Mια χαρα ειναι η μετρηση ανα αξονα, οντως ενα με δυο κιλα να χανει το πολυ, αναλογως ποσο ψηλη ειναι η ζυγαρια. Τη διαφορα μπορεις να την εκμηδενισεις εαν ανεβασεις και τον αλλο τροχο σε κατι με το ιδιο υψος με τη ζυγαρια.
To μονο πραγματικο προβλημα ειναι η ακριβεια της ζυγαριας, κατι που οπως λεει και ο Γιαννης ισχυει και στις πλαστιγγες, που συνηθως μετρανε χιλιαδες κιλων οποτε δεν εχουν και τοσο τρομερη ακριβεια.
To μονο πραγματικο προβλημα ειναι η ακριβεια της ζυγαριας, κατι που οπως λεει και ο Γιαννης ισχυει και στις πλαστιγγες, που συνηθως μετρανε χιλιαδες κιλων οποτε δεν εχουν και τοσο τρομερη ακριβεια.
Τελευταία επεξεργασία:
Smias
ΣΜΙΑΣ (I)
Τα ημιδιάφανα γίνονται ολίγον κίτρινα μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, είχα στο drz465 ένα ημιδιάφανο της Ims.
Είναι και γεμάτο αλλά έχει κιτρινήσει Μητσάρα! Για να "φρενάρεις" το φαινόμενο πρέπει να το έχεις πάντα γεμάτο. Το οπτικό κοντράστ είναι μεγάλο όταν είναι πλυμένο και καθαρό. Όταν μπαίνω χώμα όλη η μηχανή έχει την ίδια απόχρωση.
Δε με νοιάζει γιατί το ήθελα ημιδιάφανο να βλέπω εύκολα τη στάθμη. Μου έχει λύσει μια έγνοια στις μεγάλες ονοφάδες!
Τελευταία επεξεργασία:
τα ιδια κ εμενα...
δε περνει κανα αυτοκολλητακι σετ ωραιο να δεσει με το υπολοιπο μηχανακι?
κατα τ αλλα ειναι πιστολακι σοβαρο!
μικρο και ακριβειας.
Σήμερα τοποθετήθηκαν δοκιμαστικά τα Ισπανικά μαρσπιέ της S3 PARTS, τα οποία αν και ελαφρύτερα είναι σαφώς μεγαλύτερα από τα εργοστασιακά.
Παρ'όλα αυτά όταν πήρα στο χέρι τα εργοστασιακά πατητά μου έκανε εντύπωση η εξαιρετική κατασκευή τους και το πολύ δυνατό ελατήριο τους.
Τα εργοστασιακά πατητά δε θα τα έλεγα και μικρά, όμως η διαφορά στο μέγεθος συγκριτικά με τα καινούρια είναι εμφανής.
Υποτίθεται πως τα συγκεκριμένα ήταν για Yamaha αλλά για άλλη μια φορά η ιδιαιτερότητα της μοτοσυκλέτας έδωσε το παρόν της με μικρές διαφοροποιήσεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση τη διαφορά την έκανε το γεγονός ότι η αναμονή των μαρσπιέ είναι αφαιρούμενη και συγκρατείται σε κάθε πλευρά με δυο μεγάλες βίδες torx λόγω του αλουμινένιου πλαισίου, ενώ στις περισσότερες μοτοσυκλέτες της κατηγορίας οι αναμονές είναι συγκολλημένες πάνω στο πλαίσιο.
α) Χρειάστηκε να τροχίσω ελαφρά ένα εσωτερικό τμήμα των νέων μαρσπιέ. Έβρισκαν στο τεράστιο κεφάλι μιας βίδας torx στην εργοστασιακή αναμονή η οποία δεν τους επέτρεπε να αναδιπλωθούν σε μια πτώση.
β) έπρεπε επίσης να τροχίσω με σκοπό να λεπτύνω 1mm τη μια από τις δυο αλουμινένιες ροδέλες που υπάρχουν σε κάθε πλευρά γιατί η βάση των μπαρσπιέ δε χωρούσε να περάσει στην άκαμπτη αναμονή που υπάρχει στο πλαίσιο.
Θα μπορούσα να βάλω άλλες ατσάλινες ροδέλες που είχα αλλά μάλλον θα "έτρωγαν" με το καιρό τη βάση από τα νέα μαρσπιέ που είναι κατασκευασμένα από αλουμίνιο. Κανονικά το εργοστασιακό δεν έχει καθόλου ροδέλες, αλλά τα νέα μαρσπιέ είναι πιο λεπτά στις βάσεις τους και το κενό που δημιουργείται "γεμίζει" με δυο αλουμινένιες ροδέλες. Τοποθετώντας μόνο μια ροδέλα το όλο σύστημα θα "επέπλεε" ενώ όταν προσπάθησα να βάλω δυο... ή δεύτερη δε χωρούσε. Οπότε..... ξανά τρόχισμα και όλα καλά (στη τελευταία φωτό φαίνεται μόνο η μία ροδέλα τοποθετημένη και το ελατήριο επαναφοράς απουσιάζει, αργότερα έβαλα και τη δεύτερη).
Εν τω μεταξύ στη δεξιά πλευρά έπρεπε να λυθούν οι βίδες που συγκρατούν το ποδόφρενο ώστε να μετακινηθεί ελαφρώς γιατί αυτό εμπόδιζε να αφαιρεθεί και να ξαναμπεί ο κύριος πίρος συγκράτησης του μαρσπιέ.
Παρ'όλα αυτά όταν πήρα στο χέρι τα εργοστασιακά πατητά μου έκανε εντύπωση η εξαιρετική κατασκευή τους και το πολύ δυνατό ελατήριο τους.
Τα εργοστασιακά πατητά δε θα τα έλεγα και μικρά, όμως η διαφορά στο μέγεθος συγκριτικά με τα καινούρια είναι εμφανής.
Υποτίθεται πως τα συγκεκριμένα ήταν για Yamaha αλλά για άλλη μια φορά η ιδιαιτερότητα της μοτοσυκλέτας έδωσε το παρόν της με μικρές διαφοροποιήσεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση τη διαφορά την έκανε το γεγονός ότι η αναμονή των μαρσπιέ είναι αφαιρούμενη και συγκρατείται σε κάθε πλευρά με δυο μεγάλες βίδες torx λόγω του αλουμινένιου πλαισίου, ενώ στις περισσότερες μοτοσυκλέτες της κατηγορίας οι αναμονές είναι συγκολλημένες πάνω στο πλαίσιο.
α) Χρειάστηκε να τροχίσω ελαφρά ένα εσωτερικό τμήμα των νέων μαρσπιέ. Έβρισκαν στο τεράστιο κεφάλι μιας βίδας torx στην εργοστασιακή αναμονή η οποία δεν τους επέτρεπε να αναδιπλωθούν σε μια πτώση.
β) έπρεπε επίσης να τροχίσω με σκοπό να λεπτύνω 1mm τη μια από τις δυο αλουμινένιες ροδέλες που υπάρχουν σε κάθε πλευρά γιατί η βάση των μπαρσπιέ δε χωρούσε να περάσει στην άκαμπτη αναμονή που υπάρχει στο πλαίσιο.
Θα μπορούσα να βάλω άλλες ατσάλινες ροδέλες που είχα αλλά μάλλον θα "έτρωγαν" με το καιρό τη βάση από τα νέα μαρσπιέ που είναι κατασκευασμένα από αλουμίνιο. Κανονικά το εργοστασιακό δεν έχει καθόλου ροδέλες, αλλά τα νέα μαρσπιέ είναι πιο λεπτά στις βάσεις τους και το κενό που δημιουργείται "γεμίζει" με δυο αλουμινένιες ροδέλες. Τοποθετώντας μόνο μια ροδέλα το όλο σύστημα θα "επέπλεε" ενώ όταν προσπάθησα να βάλω δυο... ή δεύτερη δε χωρούσε. Οπότε..... ξανά τρόχισμα και όλα καλά (στη τελευταία φωτό φαίνεται μόνο η μία ροδέλα τοποθετημένη και το ελατήριο επαναφοράς απουσιάζει, αργότερα έβαλα και τη δεύτερη).
Εν τω μεταξύ στη δεξιά πλευρά έπρεπε να λυθούν οι βίδες που συγκρατούν το ποδόφρενο ώστε να μετακινηθεί ελαφρώς γιατί αυτό εμπόδιζε να αφαιρεθεί και να ξαναμπεί ο κύριος πίρος συγκράτησης του μαρσπιέ.
Τελευταία επεξεργασία:
Δε μπορούσε να μπει καθόλου γιατί η βάση του εργοστασιακού είναι πιο φαρδιά και το ελατήριο έχει 5 σπείρες, ενώ το νέο ελατήριο είναι μόνο με 3 σπείρες, οπότε εκεί που φωλιάζει το ελατήριο δε χωράει το εργοστασιακό με τις 5 σπείρες. Θα δεις πως το φάρδος της βάσης εξισορροπείται από τις ροδέλες.
Πάντως και το ελατήριο των νέων μαρσπιέ επειδή έχει διαφορετική τακτική επαναφοράς ήταν ζόρικο να μπει (έρχονται και οι δυο άκρες του στη πάνω πλευρά του μαρσπιέ, ενώ στο εργοστασιακό η μια άκρη του ελατηρίου εδράζει στη κάτω πλευρά του μαρσπιέ).
Τα παραπάνω ίσως μπορέσεις να τα αντιληφθείς από τη φωτογραφία που κρατάω στο χέρι και τα δυο μαρσπιέ.
Τελικά πάντως ξαναέβγαλα τους πίρους της S3 που είχαν βόλτες στο τελείωμα τους και κλείδωναν με παξιμάδι ασφαλείας και τοποθέτησα τα μαρσπιέ με τους εργοστασιακούς πίρους οι οποίοι στο τελείωμα τους είχαν απλώς μια ασφάλεια. Αυτό το έκανα για να αποφύγω το No 13 παξιμάδι γιατί τέτοιο εργαλείο δεν υπάρχει στη Japan συλλογή των εργαλείων της μοτοσυκλέτας (μην αρχίσουμε από τώρα τις ευρώ-υποχωρήσεις)
Τελευταία επεξεργασία:
Σε ευχαριστώ Στέφανε!
Είναι εξαιρετικά σε αίσθηση και κυρίως μου άρεσε ότι δεν επηρέασαν το ύψος σε σχέση με την εξοικείωση που είχα σε ποδόφρενο και λεβιέ ταχυτήτων. Επίσης μέσα στη συσκευασία περιέχει 10 επιπλέον βιδάκια με έτοιμη κόλλα σπειρωμάτων ως ανταλλακτικά σε περίπτωση απώλειας. Επίσης στο κάτω εσωτερικό μέρος των μαρσπιέ υπάρχει αναμονή με βόλτες για βίδα με την οποία μπορείς να ρυθμίσεις μικρομετρικά το ύψος των μαρσπιέ.Οκ
Παντως, πρεπει να ειναι τρομερα ανετα, βλεποντας το φαρδος τους! ¨Καλοπάτητα¨ λενε;;;
Ακόμη και στην άσφαλτο το κατάλαβα.
Έχω δίπλα μου μια κάποιες χωμάτινες διαδρομές (δεν είναι για πολλά γιατί κυκλοφορεί πολύς κόσμος που βγάζει βόλτα το σκύλο του) με κατά τόπους αρκετά ανώμαλα εδάφη, πήγα μια μικρή βόλτα και στάθηκα και όρθιος πάνω στη μηχανή. Φαίνεται πως θα είναι αρκετά πιο ξεκούραστα.
Κι εκεί που νόμιζα ότι έχω ολοκληρώσει το project ανακαλύπτω πως υπάρχουν περαιτέρω περιθώρια βελτίωσης σε πραγματάκια. Να μου πει και δυο-τρία πραγματάκια για Μογγολία ο Magelanos και έφυγα!
Τελευταία επεξεργασία:
