Δεν αφηνουμε λεω εγω τους ευρωπαιους απολιτιστους κατα μερος να κοιταξουμε λιγο τα δικα μας χαλια? Ισα-ισα που το να λεμε οτι παρ'ολο που ειναι καγκουρες ακολουθουν τους νομους και δεν σκοτωνονται σαν τις μυγες μας κανει να φαινομαστε ακομη χειροτεροι.
...
Oσον αφορά αυτό ,έχεις δίκιο.
Μόνο που δεν μας κάνει να φαινόμαστε ακόμα χειρότεροι.
Ειδικά σε σχέση με την ΜΗ χρήση κράνους...μας κάνει να φαινόμαστε ακόμα πιό ηλίθιοι.
Η αλήθεια όμως είναι ότι ,τα πάντα στην ζωή ,κ στην συμεριφορά των ανθρώπων ,σχετίζονται μεταξύ τους ,κ συνδέονται αλλυσιδωτά στην πάροδο του χρόνου.
Αν καποιος από μικρό παιδί ,μάθει να πλένει τα δόντια του πρωι-βραδυ ,δεν μπορεί διαφορετικά ,αισθάνεται άσχημα.
Αν κάποιος μάθει να θρέφεται σωστά κ να γυμνάζεται καθημερινά ,νιώθει έλειψη αν δεν το κάνει.
Αντίθετα
Αν κάποιος μάθει να τρώει άτσαλα κ σκουπίδια κ να μην γυμνάζεται ποτέ ,του φαίνεται βουνό η αλλαγή προς τον καλύτερο για την υγεία του τρόπο ,κ ας το ξέρει.
Αν κάποιος μάθει να καπνίζει ,του φαίνεται τραγικά δύσκολο να το κόψει ,κι ας γνωρίζει οτι δηλητηριάζεται αυτοβούλως.
Θα μπορούσα να γράφω ώρες παραδείγματα ,αλλά πιστεύω οτι έχω γίνει κατανοητός.
Η Δύναμη της Συνήθειας ,είναι Καθοριστική για την συμπεριφορά μας.
Αυτό που καθορίζει τους λαούς λοιπόν ,και διαφοροποιεί την συμπεριφορά τους γενικά ,οι διαφορετικές κουλτούρες δηλ ,όπως λέμε συνήθως ,δεν οφείλονται πουθενά αλλού ,παρά στην Δύναμη της Συνήθειας ,στην πάροδο του χρόνου.
Και πιό συκεκριμένα ,για να εδραιωθεί μια κουλτούρα ενός λαού ,χρειάζονται ΠΟΛΛΑ χρόνια σταθερών κ αμετάβλητων αρχών (πρακτικών ,ηθικών κ νομικών).
Ερχόμενος κ πάλι στο κράνος κ στην Ελλάδα ,μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας.
Ολοι όσοι είμαστε μισόν αιώνα ζωντανοί (να τα 1000άσουμε) κ καβαλάμε μοτ/τα από μικροί ,γνωρίζουμε καλά ότι: από Τύχη ζούμε ακόμα ,σήμερα.
Προσωπικά ,δεν είχα κάν κράνος τα πρώτα αρκετά χρόνια της εφηβικής παπιοΖωής μου.
Οχι δεν το φόραγα....ΔΕΝ ΕΙΧΑ.
Αγόρασα ένα ,όταν ο νόμος έγινε σκληρότερος ,τα μπλόκα πολλά κ καθημερινά ,κ τα πρόστιμα μεγάλα.
Αρχισα να το χρησιμοποιώ για να μην φάω πρόστιμο ,κ όχι για να μην σκοτωθώ ,γιατί ως γνωστόν ,ο άνθρωπος κατά πλειοψηφία ,έχει την αίσθηση του: "Δεν θα συμβεί ποτέ σε μένα"
Σιγά-Σιγά ,αρχισα να αντιλαμβάνομαι τα θετικά του (δεν έκλαιγαν τα μάτια-κρύωνα λιγότερο τον χειμώνα-δεν εσκαγαν τα έντομα στη μούρη μου)
Με την πάροδο του χρόνου το συνήθισα.
Εβλεπα κι άκουγα ταυτόχρονα για ανθρώπους που χάνονταν νωρίς ,επειδη δεν φόραγαν.
Κι από μια χρονική περίοδο κι έπειτα ,μου έγινε ΑΔΙ-ΑΝΟΗΤΟ ,να καβαλήσω έστω κ για 500 μέτρα χωρίς κράνος.
Αυτό που ονομάζουμε γενικά "παιδεία" λοιπόν (βλ.εκ-παίδευση) ,δημιουργεί ουσιαστικά την κουλτούρα ενός λαού.
Οι διαφορετικές κουλτούρες (βλ.συμπεριφορές) μεταξύ λαών ,δεν σημαίνουν ότι κάποιοι έχουν παιδεία ,κ κάποιοι άλλοι όχι.
Απλά ,έχει εδραιωθεί διαχρονικά διαφορετική κουλτούρα-συμπεριφορά σε κάθε λαό ,λόγω διαφορετικής παιδείας (βλ.εκ-παίδευσης) ανά λαό.
Για να αλλάξει αυτό ,χρειάζονται Δυναμικές ενέργειες ,καθότι η Δύναμη της Συνήθειας είναι αποδεδειγμένα τεράστια.
Στην περίπτωση της κουβέντας μας λοιπόν ,ο μόνος τρόπος ,είναι οι καθημερινοί απανταχού αυτηροί έλεγχοι ,με τις ανάλογες οικονομικές κ νομικές συνέπειες ,που θα εγκαταστήσουν στον εγκέφαλο του λαού νέο λειτουργικό σύστημα συμεριφοράς ,το οποίο ,όταν μάθει κ συνηθίσει να λειτουργεί ,θα γίνει πλέον δεδομένο ,κ θα εκτελείται αυτόματα.
Γιατι... όπως είπε κ κάποιος παλιός σοφός Γέροντας: "Οπου δεν πίπτει λόγος ,πίπτει Ράβδος."
Κάτι που ,όπως όλα τα "γνωμικά" ,ΔΥΣΤΥΧΩΣ ,ισχύει.