Είμαστε όντως πολλοί.
Αναμενόμενο.
Ολες οι καταπονήσεις στο ανθρώπινο σώμα ,δρούν σωρευτικά.
Και ειδικά στον σύγχρονο άνθρωπο των μεγαλουπόλεων (τρομάρα μας) ,που η έλειψη χρόνου σε συνδιασμό με την αγυμνασιά ,κάνει το κορμί παντελώς ευάλωτο στο Κυριακάτικο ξέδωμα ,τα ορθοπαιδικά κ νευρολογικά προβλήματα ,είναι θέμα χρόνου(ων) να εμφανιστούν.
Σοφή αντιμετώπιση , είναι η αλλαγή στάσης/τρόπου ζωής ,με τα πρώτα σημάδια φθοράς.
Δύσκολο...ναι...ο άνθρωπος αλλάζει δύσκολα συνήθειες.
Οποιος τα καταφέρει όμως ,παίρνει γενναία πίστωση απροβλημάτιστου χρόνου(ων)
Μην μασσάτε όμως και οι "χύμα".
Εχω θέμα ,σε όποιον σωλήνα-τένοντα-σύνδεσμο υπάρχει πάνω στο ανθρώπινο κορμί.
Και ΔΥΣΤΥΧΩΣ ,έχω θέμα και στον αυχένα.
Πριν 2 χρόνια περίπου ,τα συμπτώματα ήταν πολύ έντονα κ επίπονα.
Τότε ,και μόνον τότε ,το έψαξα. (ΚΑΚΩΣ...άργησα)
Χρειάστηκαν 3 μήνες έντονης θεραπείας κ μοτο-αποχής ,για να μπορέσω να λειτουργώ κ πάλι ,σχεδόν φυσιολογικά (το απολύτως το έχω ξεχάσει)
Σύμφωνα με τον γιατρό μου ,ΔΕΝ θα έπρεπε να ξανακαβαλήσω μοτοσυκλέτα (ειδικά για τις καταπονήσεις του αυχένα)
"Αλλωστε είσαι πιά σχεδόν 50 χρ...." μου είπε (το θυμάμαι κ πονάω...)
Μόλις μου το'πε...γέλασα "ειρωνικά" ,και του'πα: "αυτό ΔΕΝ παίζει...που να σου εξηγώ τώρα...δεν ξέρεις εσυ."
"Εγώ δεν ξέρω ;" μου λέει..."Ξεχνάς μάλλον ότι ,εγώ είμαι ο Γιατρός εδω μέσα."
"Ναι γιατρέ"... του λέω ..."σύμφωνοι...αλλά...τι ξέρεις εσύ απο μοτοσυκλέτα ;"
Βούβα...
"Αρα έχω δίκιο...δεν μπορείς να ξέρεις..."
Εδώ ,είμαι 6 μήνες μετά την θεραπεία.......