Αγαπητοί μου σύντροχοι!
Το κάνω πιο λιανά για να καταλαβαινόμαστε.
Δε διαφωνώ ότι η ανάρτηση είναι πάρα πολύ σημαντική στην οδηγική εμπειρία. Δε λέω "πάμε με τις σούστες".
Στο GS βρήκα τη χαρά μου που με το πάτημα ενός κουμπιού, μπορώ και τα αλλάζω όλα κι έτσι έχω το κατάληλο setup για κάθε περίσταση. Κάνει μεγάλη διαφορά.
Λέω ότι δύσκολα μπορείς να κάνεις αλλαγές καθ'οδόν και αυτό καθιστά λίγο άχρηστη τη χειροκίνητη ρύθμιση. Και ιδού ένα παράδειγμα:
- Ξεκινάς από καλή άσφαλτο σε εθνική οδό,
- μπαίνεις σε επαρχιακό με κλειστό στροφιλίκι,
- αρχίζει η ποιότητα του δρόμου να υποβαθμίζεται με σκασίματα στην άσφαλτο και λακούβες ενδεχομένως,
- βλέπεις έναν ωραίο χωματόδρομο δεξιά και μπαίνεις μέσα ( για τους on-off)
- στην αρχή βατός, μετά όχι τόσο,
- περνάει η ώρα και θες να γυρίσεις πίσω γρήγορα από εθνική πάλι, γιατί βιάζεσαι κι η παντόφλα είναι βαριά.
Πόσες φορές πιστεύεται θα αλλάξετε ρύθμιση για την εκάστοτε συνθήκη για να έχεις το ιδανικό σετάρισμα;
Δε νοήται να οδηγάς μηχανή με πάνω από 100 άλογα που μπορεί να διακοσαρίσει, να πάει χώμα, στροφιλίκια κι εθνική και να έχεις λάθος ρύθμιση στις αναρτήσεις. Κι όμως γίνεται.
Να γιατί ESA κι ότι ανάλογο έχουν οι άλλοι κατασκευαστές!
Κι επανέρχομαι στα μικρά 450 τώρα.
- Δε θα πας "τάπα" ποτέ.
- Δε θα κάνεις motocross ούτε θα μπεις με γόνατα στις στροφές
- Δεν έχεις πάνω από 45 άλογα και γι αυτό δε χρειάζεσαι ούτε Traction control.
- Δεν παίζει να έχουν αυτόματα ρυθμιζόμενες αναρτήσεις κι επιλέγεις αυτήν που θα περάσεις τον περισσότερο χρόνο μαζί της ευχάριστα.
- Και δεν ξεχνάμε ότι μιλάω για την περίπτωση που κάποιος έρχεται από ένα τούμπανο στα ηλεκτρονικά βοηθήματα μεγάλο μηχανάκι και ψάχνει κάποια στιγμή στη δύση της μοτοσυκλετιστικής του "καριέρας" ξανά την απλότητα