Κατεβαίνω δυό στροφές για την ποζεράδικη φωτό με την χιονούρα που παίρνουμε κάθε χρόνο, σκάνε μύτη δυό Τσέχοι, γρι αγγλικά, με Γερμανικά (που ξέρω 20 λέξεις) και νοήματα λένε ότι πάνε σε ένα κάμπινγκ μιά ώρα μακριά, εγώ τους λέω ότι πάω Αθήνα και κοιτάζονται, 14 μέρες roadtrip τα τυπάκια, στην ηλικία μου, τους αγάπησα. Έβγαλα και λιγότερο ποζεράδικη με χιονούρα προς Ματσούκι αλλά δεν είναι "εντυπωσιακή".
Ο άλλος χοντρός είναι πιο ευλύγιστος και χαριτωμένος
Αυτή την φορά θα κατέβω από Ματσούκι που δεν το κάνουμε συχνά. Είχα δει ότι έχει καταρράκτες και εκεί, οπότε ευκαιρία. Ο δρόμος χειρότερος από των Καλαρρυτών αλλά όχι αδιάβατος και λοιπά φίδια που μας πουλούσαν.
Οι καταρράκτες είναι όμορφοι (περίεργο, ξέρω) και άγριοι λόγω ύψους αλλά για να τους δεις θέλει να πας μονοπάτι που ξεκινάει κομμένο "μαχαίρι" και τα είπαμε, μπότες και στολή δεν είναι το καλύτερο, συν ότι έχει περάσει η ώρα, δεν έχω νερό γιατί είχα γεμίσει σε πηγή αλλά εξετέλεψε, δεν πεινάω αλλά νιώθω ότι πέφτει η ενέργεια μου. Κουπονάκι για επόμενη επίσκεψη.
GPS έχω βάλει Ελάτη Τρικάλων και με πάει από δρόμο που δεν έχω ιδέα που βγάζει. Το καλό είναι ότι λίγες στροφές μετά τον καταρράκτη έχει ελατόδασος και είναι μιά άλλη χώρα εντελώς, έχω αλλάξει πόσες εποχές σήμερα και πόσα τοπία που δεν το χωράει η μνήμη πια. Δρόμο παίρνει δρόμο αφήνει που λένε στα παραμύθια, σκάει σε μιά λακκούβα αν θυμάμαι καλά στο Βουργαρέλι και φεύγει το τιμόνι φάση "αντίο κόΖμε" και δυστυχώς το μάτι με το 950 δεν σκανάρει υστερικά το ανάγλυφο του δρόμου γιατί τα ισιώνει όλα, αλλά προφανώς όχι όλα-όλα. Σπρώχνω το τιμόνι να ισιώσει και με ένα καλό γκαπ και ταλάντωση γλιτώνουμε αλλά... έχουν στρίψει τα καλάμια στις τιμονόπλακες ΤΙΣΤΟΚΑΛΟ. Στο επόμενο ψηλό πεζοδρόμιο το ισιώνω λίγο, θα το λύσω πιθανώς σήμερα να αποφορτιστεί. Εννοείται (είδα μετά) το γκαπ στην ζάντα, 2/2 γαμώ το φελέκι σας δήμαρχοι κοινοτάρχες περιφερειάρχες. Μην ρωτάς για το XR, πελάτης του μάνιακ θα γινόμουν. Το καλό είναι ότι έχει κομμάτια δρόμου απίστευτα και από φύση και από οδόστρωμα, δεν περιγράφω άλλο. Φτάνω Ελάτη, παίρνω τον Θένο "το και το" είναι και ο Παναγιώτης δίπλα και έχουν σκάσει στο γέλιο, μου λέει τι θα κάνεις, ξέρω και γω. Να πάω κανονική Ελάτη είναι πάνω από 2 ώρες και είναι 8μμ, ας βγω Άρτα νικημένος και γυρίζω πάλι από Ιονία. Υπήρξε η πρόταση για ύπνο εκεί αλλά θα έχανα μιά ημέρα από... τέλος πάντων, ας μην τα σκέφτομαι πάλι, είπα και στο κορίτσι ότι θα αργήσω αστεία πολύ και θα παίρνω τηλέφωνο (αφορμή για ξεμούδιασμα γιατί πονούσα). Τρώω τις μπάρες που είχα μαζί και ακολουθώ διστακτικά το gps.
Βενζινάδικο, πιάνουμε την κουβέντα με τον ιδιοκτήτη, πως βρέθηκα από εκεί, long story short η Garmin το και το, γελάμε, μου λέει για την περιοχή που είναι αδικαιολόγητα άγνωστη, μου εξηγεί το πανώ κόμματος σε ένα χωριό (δεν υπήρχαν πουθενά προεκλογικά υλικά εκτός από εκεί) γιατί είναι καταγωγή αρχηγού, υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι θα ξαναπάω και έχω περίπου στήσει τον χάρτη.
Διασταύρωση για Ιονία οδό, έχει νυχτώσει καλά, τηλέφωνο στο κορίτσι, τέντωμα... Σκεφτόμουν τον Γιάσερ και την συζήτηση στον Κουιάσα "πας με μεγάλη παρέα και όλοι θέλουν κάτι άλλο και τελικά τρως στην εθνική γιατί πεινάνε και χάνεις τα χωριά", φίλε να σου πω, το παθαίνεις και από λάθος πλοήγηση αυτό, που τελικά εδώ που τα λέμε πόσο λάθος ήταν;
Είδα νέα μέρη; Ναι τόσο "επίτηδες" όσο και "κατά λάθος". Πανέμορφα όλα δηλαδή, δεν ήταν απλά νέα.
Χάθηκα; Ω ΝΑΙ, σπάνιο πράγμα πια και κλασικό σημάδι της σωστής περιπέτειας.
Νερό είχε; Και στο τοπίο και μαζί με τον αέρα στην επιστροφή έριχνε μικρά ντους εδώ και εκεί. Το καλό μπουφάν δεν πληρώνεται... Κρίμα που πρέπει να το πληρώσεις ακριβά.
Παρέα καλή; Δεν πήρα απο το σπίτι, δεν βρήκα την προγραμματισμένη, αλλά βρήκα και πέρασα καλά.
Χιλιόμετρα; Δεν έχω πάει να δω κοντέρ, περί τα 1100. Το 36ωρο ήταν εύκολο μπροστά στο χτεσινό, σωματικά τουλάχιστον.
Τι θέλω για την επόμενη φορά; Ασκό νερού και αν το θεωρείς ποζεριά (όπως και εγώ παλιότερα) σε τέτοια μέρα είναι ανεκτίμητος. Πιο... "ουσιαστικό" φαγητό ανάγκης, θέλει λίγο σκέψη αυτό. Ρουχισμός βόλτας... τεράστια συζήτηση που δεν ξέρω αν αξίζει τον όγκο και το βάρος, θέλει σκέψη επίσης.
Καλά ήταν. Και στα επόμενα!