Αν υποθέσουμε πως κάποιος έψαχνε ένα μηχανάκι, (δεν τον ξέρετε είναι απ' το χωριό) που να καλύπτει τις εξής δυο ανάγκες:
α) Η δυνατότητα πολυήμερων χωμάτινων ταξιδιών, πχ όπως αυτό στον Όλυμπο ή ακόμα και το γύρος της Ελλάδας από χώμα.
β) Χωμάτινο σχολείο - εργαλείο διασκέδασης. Κάτι δηλαδή που θα χαιρόσουν να πας μια Κυριακή στη Βαρυμπόμπη, να παίξεις να πειραματιστείς και να βελτιώσεις τις ικανότητές σου στο χώμα.
Το β δεν είναι τυχαία τονισμένο, είναι η κύρια προϋπόθεση που πρέπει να εμπεριέχει και το α. Ταξίδια πόσα να κάνεις μέσα στο χρόνο, και μάλιστα χωμάτινα, αλλά στην Βαρυμπόμπη μπορείς να είσαι κάθε Κυριακή που λέει ο λόγος.
Το πιο προφανές που μπορώ να σκεφτώ είναι ένα 690 enduro. Είναι λίγα και είναι από το 08 ...χμμ ναι. Κάτι x-country και Xchallenge σίγουρα θα έκαναν για ταξίδι αλλά δεν ξέρω αν κάνουν για το β. Από την άλλη ένα wr250r, θα ήταν εξαιρετικό για το β, και με κάποιους συμβιβασμούς ίσως να έκανε και πολυήμερο ταξίδι.
Υπάρχει κάτι άλλο που θα μπορούσε να κάνει το β πολύ καλά και να καλύπτει και το α;
Οι σκέψεις σου είναι σωστές Αντώνη. Πρόσεξα πως διατύπωσες πολύ προσεκτικά στο β' τις λέξεις:
χωμάτινο σχολείο - εργαλείο διασκέδασης.
Απέφυγες τη λέξη εντούρο και ορθώς, γιατί με την έννοια του αγωνιστικού ρυθμού είναι λίγο δύσκολο να ακολουθήσει και το 690 και το WR250R. Στα χέρια βέβαια ικανών οδηγών και οι δυο μηχανές θα κάνουν θαύματα. Βάλε στην εξίσωση και το 701 όπου έχεις τη πιθανότητα να βρεις και κάτι νεότερο χρονολογικά.
Πάντως, η ιεράρχηση των
προτεραιοτήτων μεταξύ α' και β' είναι που θα σου δώσει την απάντηση.
Με το σκεπτικό μου να βασίζεται στις όσο το δυνατό πιο σύγχρονες προτάσεις -αλλά και την ικανότητα στις χωμάτινες επισκέψεις- θα πρότεινα:
Για το α' ως επιλογές τα: Husky 701, KTM 690 και γιατί όχι και το SWM RS 650 R (το τελευταίο θέλει σοβαρή σκέψη γιατί μάλλον θα το παντρευτείς, προσωπικά δεν θα το επέλεγα λόγω της κατηγορίας κυβισμού).
Για το β' θα έβαζα ως επιλογές τα WR250R, & CRF250L/Rally με το πρώτο να κάνει άνετα περάσματα σε οποιοδήποτε βαθμού δυσκολίας μονοπάτια. Πάντως και το Honda θα τα καταφέρει εξίσου καλά. Το μειωμένο βάρος τους και η απλότητα κατασκευής θα σου δώσουν αρκετούς πόντους αυτοπεποίθησης καθώς το κουμάντο είναι ευκολότερο και η τούμπες πιο ανώδυνες. Θα έβαζα και το DRZ400, αλλά η απουσία 6ης ταχύτητας είναι ανασταλτική (και ο λόγος που στην Αμερική πολλοί τα δίνουν και παίρνουν το μικρότερο WR250R).
Θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά μετά από 2,5 χρόνια συμβίωσης με το WR250R που όσο υποκειμενικά και να ήταν υπάρχουν πράγματα που του δίνουν πολλά μη αμφισβητήσιμα συν. Υπολογίζω πως πρέπει να του έχω φορτώσει τουλάχιστον 7 παραπανίσια κιλά (συν 7 λίτρα ή 5 κιλά καυσίμου αν το έχω γεμάτο), όμως τα 270mm διαδρομής στις αναρτήσεις και οι 30 πόντοι απόσταση από το έδαφος συνεχίζουν να του δίνουν μια κάποια πινελιά από αγωνιστικά γονίδια. Αν βάλεις στη εξίσωση και τον κινητήρα που μπορεί να δουλεύει ακούραστα στο ταξίδι στις ψηλές στροφές με μια 6η στο κιβώτιο και 120 κοντερίσια χλμ τα οποία σημαίνουν 108 χλμ πραγματικής ταχύτητας μετρημένης στο GPS... και έχεις και ένα μικρό περιθώριο για προσπεράσεις. Καταλήγεις στο συμπέρασμα πως πρόκειται για ένα μικρό διαμάντι.
Λίγες μέρες πριν αγοράσω το WR250R ήμουν στο τσακ να πάρω το 701. Δε ξέρω τι θα έγραφα αν είχα πάρει το 701. Ξέρω όμως αυτό, ότι δηλαδή δεν έχω μετανιώσει που έχω πάρει το WR250R και δεν έχω κάνει δεύτερες σκέψεις ποτέ, ούτε για μια στιγμή.
Σημαίνει... πως αν με ρωτάς προσωπικά έχω λύσει αυτό το δίλημμα. Και με 250cc που μου στοιχίζουν 120€ ετησίως σε ασφάλεια και τέλη κυκλοφορίας, συν 15€ λάδια είναι εύκολο ακόμη και να το "παντρευτείς".
Και στη Βαρυμπόμπη έχω πάει με όλες τις συνθήκες, από ξεραΐλα μέχρι λασπούρα, από λούνα παρκ μέχρι εντουρομάνια (αν και βγήκα κάπου στα μισά γιατί εκείνη τη μέρα είχα ψοφήσει, αλλά το WR250R δε κώλωσε πουθενά). Και οι διήμερες και οι τριήμερες on/off-άδες είναι το αγαπημένο μου κομμάτι. Μια-δυο, άντε τρεις το χρόνο είναι όλες και όλες αλλά είναι αυτό που περιμένω με τη μεγαλύτερη αγωνία να συμβεί. Το σελάκι του είναι σχεδόν σερβιέτα αλλά με ένα ποδηλατικό σορτσάκι με ενισχύσεις όλα είναι εντάξει, αντέχονται... Στο χώμα και τα πιο "δύσκολα" κομμάτια δεν είναι δύσκολα, είναι απλώς πρόκληση. Το στρες έδωσε τη θέση του στη διασκέδαση, είναι το πιο απλό που μπορώ να σκεφτώ για να μεταδώσω το μήνυμα. Στην άσφαλτο το πιο δύσκολο κομμάτι είναι η επιστροφή, αλλά πάντοτε ήταν...
Σχολείο; Δε χρειάζεται να πω λέξη παραπάνω... ΤΕΡΑΣΤΙΟ!
Πολλές φορές σκέφτομαι πως έτσι όπως είναι διαμορφωμένη η ζωή μου, το WR250R μπορεί να υποκαθιστά επαρκώς ένα Tenere 700, για το αντίθετο όμως... αμφιβάλλω. Ο μικρός κυβισμός μου έδωσε τη χαρά να γνωρίσω έναν άλλον τρόπο ADV διασκέδασης και να λατρέψω τους επαρχιακούς που είναι όμορφοι, χωρίς διόδια και με ωραία στροφιλίκια, περισσεύουν και δυο φράγκα να κάτσεις στο ταβερνάκι.
Αρνητικά δεν υπάρχουν; Υπάρχει, ένα. Μου λείπει η δύναμη που προσφέρει η ροπή των πολλών κυβικών που πολλές φορές μεταφράζετε σε διασκέδαση. Αλλά είναι το μόνο, τίποτα άλλο.
Κλείνω βάζοντας ένα βιντεάκι που χάζευα εχθές και μου άρεσε. Μονοπατάδες δεν έχει, αλλά και πάλι η αίσθηση που αποκομίζεις από αυτό που βλέπεις είναι υπέροχη. Είμαι On/Off-ας και μου αρέσει!
EDIT: Οι προτάσεις μου έχουν περιοριστεί ώστε να είναι το κατά το δυνατόν όσο πιο σύγχρονα μοντέλα γίνεται.
