Να πούμε ότι η διοργάνωση φάνηκε ότι είναι σωστά δουλεμένη. Το roadbook ωραίο, έγιναν λάθη λόγω garmin (κρατάω επιφύλαξη αν φταίει το μια γενιά πίσω ή η βλακεία που δέρνει προγραμματιστές, μάνατζερ αλλά και την πενφέ που ανέχεται β διαλογής λογισμικό) και λόγω απροσεξίας, η οποία οφείλεται στο ότι την περισσότερη ώρα ήμουν πάνω στο wonderwheel κάνοντας ζουμ μέσα έξω να δω αν όντως πάμε καλά. Δεν πήγαμε.
Η διαδρομή στην αρχή της ήταν η ανάποδη από το 36ωρο και ναι δεν είναι για το XR.
Δεν είχα περάσει από πολλά από τα κομμάτια που κάναμε σήμερα. Χαρούμενος για αυτό.
Χώμα μπήκαμε γιατί το roadbook έλεγε μέσα από ένα χωριό, εγώ το διάβασα μετά την διασταύρωση, γυρίζω πίσω λέω παιδιά το και το, είπαμε δεν πειράζει, μετά κατάλαβα ότι η διαδρομή πάει αλλού και για να βγούμε εκεί έπρεπε να μπούμε χώμα, κατηφορικό, μεγάλη χαρά βλέπουν τα άστρα για το ζώδιο μου (καλά όχι ακριβώς). Ο Παντελής ευγενεστστος αναλαμβάνει ρόλο πλοηγού. Δεν με έπιασε πανικός με την κατηφόρα. Ηταν όλα οκ.
Τα παιδιά έφυγαν την καλύτερη ώρα. Γλίτωσαν από καταιγίδα καλή. Το enduroguard είναι τανκ, ήταν ανεκτό στους 30 βαθμούς, ήταν στεγνό στην βροχή ακόμα και με ανοιχτά τα φερμουάρ. Το έκλεισα όσο περιμέναμε να κόψει η βροχή.
Κάπου εκεί παλεύει το πείσμα με την πραγματικότητα. Θέλω να τελειώσω την διαδρομή, βλέπω όμως ότι θα είναι ταλαιπωρία αν συνεχίσει έτσι. Το συζητάμε λίγο με Παντελή, δεν είμαι ακριβώς σε φάση να σκεφτώ σωστά, λέω πάμε και βλέπουμε. Η βροχή κόβει, ο δρόμος δεν είναι σαν το πρωί αλλά δεν είναι και καλός. Φτάνουμε στην Γκούρα, το παιδί της διοργάνωσης είναι χαμογελαστό, είναι ευγενικός, έχει διάθεση να παίξει (γιατί κάνει ένα παιχνίδι του οδοιπορικού), το δικό μου μυαλό είναι αλλού. Δεν ξέραμε την απάντηση, αλλά δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει ότι άναψε ένα λαμπάκι... Που πετάς πετσέτα; Εκεί που δεν περνάς καλά πια. Ε. Δηλαδή τώρα. Έπρεπε να έχω το κέφι αυτού του ανθρώπου (δεν ξέρω ποιος είναι, χρωστάω μπύρα, τσίπουρο, κάτι). Είναι και ο σογκουν μέσα στην καλή χαρά... Εμένα τι μου φταίει;
Δεν έχω φάει σωστά. Και έχω μείνει από καύσιμα και από καλή διάθεση. Περίμενα επίσης ότι θα έχουμε μια πρόοδο συγκεκριμένη, ούτε καν κοντά, οκ έφταιξε το χάσιμο (στο πρόγραμμα είναι) και η βροχή.
Οπότε τερματίζω μόνο από πείσμα και δεν περνάω καλά η...
"Προβατίνα τρως" ρωτάει ο Παντελής. Εντάξει τις μονές μέρες του μήνα μόνο, τι τύχη, 15 σήμερα, πάμε. Ένα κιλό πρόβατο μετά, ένα λουκάνικο, πατάτες, σαλάτα, τζατζίκι και τυροπιτάκια... Στανιαρα. Είχα στείλει μήνυμα στον Μανώλη να μην μας ψάχνουν, να πάμε στο τέρμα η όχι,, κέρδισε το όχι.
Περάσαμε καλά; Ναι.
Παράπονα; Όχι.
Μπράβο για την δουλειά που έχουν ρίξει και φαίνεται. Ευχαριστώ πολύ στο παιδί της Γκούρας για το "λαμπάκι", ξανά.
Την επόμενη φορά καλύτερο προσωπικό μάνατζμεντ.
Αν είχα πάει με το 950 θα είχα ανοίξει εφαρμογή για δωμάτιο κάπου και θα γυρνούσα Αθήνα αύριο.