doctoras
Μέλος
αδερφέ τα ράσα δε κάνουν τον μπαμπά, το καθευτού μέσω όποιο να είναι αυτό και από οποιαδήποτε κατηγορία δε θα σε πάει, εσύ θα το πάς όσο εσύ μπορείς να το πας.Ακριβως, ολα πανε σχεδον παντου, και πολυ παραπανω απο εκδρομικο-δασικους, αλλα οταν αρχισουν τα (πολυ) δυσκολα, τα μονοκυλιδρα on-off των 170κιλων εχουν σαφες πλεονεκτημα - και οπως ηδη εγραψα πριν, δεν βαζω τα μικροτερα που ειναι φυσικα ακομα καλυτερα γιατι δεν κανουν ευκολα χιλιομετρα στην ασφαλτο μεχρι το (μακρινο) βουνο.
Αλλο ενα ακομη σημαντικο πλεονεκτημα των ελαφροτερων on-off ειναι οτι μπορεις να βγεις και μονος στο βουνο χωρις να φοβασαι οτι αν μπλεξεις θα χρειαστεις 4 ή και 6 χερια. Και θα μπεις να εξερευνησεις μια διαδρομη χωρις να φοβασαι για το τι πιθανον "κρυβει". Για παραδειγμα, καθε καλοκαιρι σκεφτομαι να μπω στο ρεμα της Χουτιανας που παει Κοιλαδα Περτουλιου - Χρυσομηλια αλλα δεν το τολμαω με το Τρανσαλπ, που ειναι κι'αυτο βαριδι, μη και μπλεξω. Οταν πηγαμε βεβαια με τους πουροντουρους πριν καποια χρονια, το περασαμε καθως οπου υπηρξε θεμα για καποιον, βοηθησανε οι αλλοι. Αν ειχα ενα πιο ελαφρο μονοκυλινδρο ή ενα "πριονακι", τοτε no problem καθως με το ελαφρο μηχανακι ειναι κανεις "αυτονομος".
Αρα ιδεατα, χρειαζεται κανεις παραπανω απο ενα μηχανακι γιατι τα μεγαλα εχουν χαρη στην ασφαλτο και στις μακρινες διαδρομες, φορτωμενα κλπ, και τα πιο ελαφρα ψηλοφτερα/μονοκυλιδρα εχουν αλλη χαρη και ευκολια στο χωμα. Και μιλαω για 640/690, XR650, TTR600, DR650, Domi 650, κλπ και οχι για βαριδακια τυπου XTZ660 ή ακομη και GS 650 Dakar.
Και επειδη βεβαια αυτο δεν ειναι δυνατο για ολους, παμε με οτι εχουμε και βολευομαστε μ'αυτα!
ΥΓ Και κατι αλλο. Τον περασμενο Σεπτεμβρη, πηγαμε με @konkost και @tc-drift Ολιγυρτο και Μαιναλο. Οσο ητανε ομαλο το εδαφος, ειμαστε ολοι σκετικα κοντα. Σε καποιο χαλασμενο κομματι ο Βαγγελης με το TTR600 μπροστα ανοιξε για να γουσταρει και ανοιξαμε και μεις ν'ακολουθησουμε. Ο Βαγγελης μπροστα πηγαινε σχεδον με ενα χερι και διαλεγε και τα πιο δυσκολα περασματα για να γουσταρει και μεις απο πισω αφου παλεψαμε για κανενα λεπτο με τα θηρια με την ψυχη στο στομα, κλεισαμε γκαζι και μειναμε πισω. Οσο καλοστημενο και ναναι ενα μηχανακι, τα κιλα δεν κρυβονται στα δυσκολα. Εδω μιλαω φυσικα για σχετικα γρηγορη/"εντουραδικη" οδηγηση και οχι για διελευση.
Αυτό που λες περι βάρους σε "σαούλι καλό" σε μονοπατάκι προσπαθούσαμε δύο μαντράχαλοι να σηκώσουμε exc125 2T '08 110kg μηχανάκιον και κλαίγαμε απο την προσπάθεια, dt125 στα 120kg γινόταν κουρσούμι όταν κουράζόμουν μετά απο μερικά μονοπατίσια χιλιόμετρα, αν έπεφτα ανοιγα ταπεράκι και επανερχόμουν κατόπιν διαλείμματος, στα 35, εντάξει στα 25 έκανα παπαδες με kdx250sr. Προσωπικά στα 40 έστω και μια βόλτα τους δασικοί μυρωδιά του πουρναρίου και είναι υπεραρκετή για να νιώσω alive
το χώμα για όλα τα χωματερά και ημι απαιτεί καλή φυσική κατάσταση, νεαρό της ηλικίας, (οκ και πουροντόυρο γυμνασμένο όμως και να το λεει η περδικούλα του) για τους βαρύτεροι δικύλινδροι απαιτεί καλή ανάγνωση της διαδρομής Μεγαλύτερη Εμπειρία από ότι με τα λιτοδίαιτα καθαρά εντούρα γιατί όταν αποφασίζεις να "μπείς" η να ανέβεις κάπου There is no way out
ροιπάπα-εμπειρία-και άμεση ανάγνωση του εδάφους, σε όλο της το μεγαλείο
και κάτι ακόμη για τους τολμηροί, τον νου σας, απαιτείται καλή εκγύμναση (με περπάτημα έστω) της καρδούλας, μπασίματα χωσίματα και αδιέξοδα κρύβουν ακόμη και εμφράγματα(συνέβη σε φίλο μου πριν 2 χρόνια) το στρεσάρισμα της είναι εκθετικότατο
υ.σ.και χώμα δεν συνίσταται μόνος, ακόμη και λάστιχο να πάθεις η οδικη δε θα αναίβει να σε παραλάβει πρέπει να το κατεβάσεις μόνος σου(δε χρειάζεται να αναφέρω δυσκολότερες επιπτώσεις).