... το θεμα λυνεται αν σε βρει ετσι χυμα απο την αρχη και ξεκαθαρισεις οτι θελεις και τον χρονο σου και τα θελω σου οπως και εκεινη φυσικα...με σεβασμο και αμοιβαιες υποχωρησεις...
Ακριβώς αυτό ,με μόνη μου διαφοροποίηση στο "χύμα".
Το να γουστάρεις πολύ την μοτοσυκλέτα κ την μοτο-κίνηση ,δεν σημαίνει οτι πρέπει απαραίτητα να είσαι κ "χύμα" στις υπόλοιπες προεκτάσεις της ζωής σου.
Στο θέμα: Υπάρχουν κ θα υπάρχουν πολλές γυναίκες ,οι οποίες μετά τον γάμο θέλουν να οδηγήσουν την καθημερινότητά τους πρός μια συγκεκριμένη κατάσταση ,κι έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους το "θα τον στρώσω".
Εγκειται λοιπόν στον καθένα να βάλει τα όριά του ,να τα ξεκαθαρίσει ,και να μην δεχτεί να εγκαταλείψει κάτι σημαντικό ,που του δίνει ανάσα.
Βασικά υπάρχουν 3 κατηγορίες ανδρών.
1.Αυτοί που γουστάρουν να καβαλάνε μοτοσυκλέτες ,και ανασσαίνουν κ ανανεώνονται μέσω του riding.
2.Αυτοί που τις καβαλάνε για φιγούρα ,ή απο ανάγκη μεταφορικού μέσου για την πόλη.
3.Αυτοί που δεν καβαλάνε μοτοσυκλέτες ,είτε γιατί φοβούνται ,είτε γιατί το θεωρούν ταλαιπώρια.
Οι 2 & 3 ,είναι πολύ εύκολο να δεχτούν να μην ξανακαβαλήσουν ποτέ ξανά ,σαν αποδοχή της εξέλιξής τους μέσα σ'ένα γάμο (οικογενειακές-εργασιακές-οικονομικές-κοινωνικές υποχρεώσεις)
Οι 1 όμως ,θα πάν στην "εκκλησιά καβάλα" ,κ διακοπές 2 κάβαλοι κ 3βάλιτσοι.
Ακόμα κι αν κάποια στιγμη μελλοντική (κακώς) προσπαθήσουν να μην καβαλάνε πιά ,λόγω γκρίνιας-πίεσης ,γρήγορα θα μείνουν απο "ανάσα" ,οπότε ενστικτωδώς θα θελήσουν να "ανασάνουν¨ξανά.
Είναι θέμα ψυχολογικής επιβίωσης.
Γι'αυτό κ θα κάνουν ότι χρειαστεί ,ωστε ο μοτοσυκλετισμός στην ζωή τους να θεωρηθεί αυτονόητος κ να τύχει αποδοχής απο την οικογένειά τους.
Αυτό το τελευταίο βέβαια ,καλό θα είναι να γίνει εξ'αρχής.
Κοινώς: "αμα δεν ταιριάζουμε......δεν συμπεθεριάζουμε"
Και αν της αρέσουν κι εκείνης οι Μοτο και θέλει να έρχεται μαζί;
Μα ,πιθανά ,ήταν κι αυτός άλλος ένας λόγος ,που κόλλησε τη ζωή της με την δική σου.
Γιατί είχε τα ίδια γούστα με σένα.
Κι αν συνεχίζει να τα έχει με την πάροδο των χρόνων ,τότε θα πρέπει να είσαι χαρούμενος κ να νιώθεις τυχερός.
Και αυτονόητα θα πρέπει να γουστάρεις που βολτάρετε κ ταξιδεύετε ακόμα παρέα.
Στην δική μου περίπτωση ,η κυραΜάρω γούσταρε κ γουστάρει τα μοτο-ταξίδια.
Στις όποιες ασφάλτινες εξορμήσεις ,είναι σχεδόν πάντα στη σέλα μαζί μου.
Κι όταν για κάποιους λόγους δεν είναι ,νιώθω ένα κενό.
Με τις χωματάδες έχουμε ένα θέμα ,γιατί τις περισσότερες φορές το 2κάβαλο είναι δύσκολο έως επικίνδυνο.
Απο τότε που έμπλεξα με τα χώματα την έχω αφήσει μόνη πίσω στο σπίτι αρκετά Σ , Κ , ή κ' ΣΚ ,κατανοώντας την όποια ,πιθανή ,θεμιτή ,αλλά κ' βουβή "δυσαρέσκειά" της.
Κατανοεί όμως κι εκείνη την ανάγκη μου ,κ προσπαθεί να μην μου δείχνει κάτι αρνητικό.
Απο την μεριά μου κι εγώ το εκτιμώ ,κ προσπαθώ να λειτουργώ Α Ν Τ Α Π Ο Δ Ω Τ Ι Κ Α ,που λέει κι ο φίλος
gsmaniac.