Ακραίο παράδειγμα κ καθόλου αντιπροσωπευτικό (κατ'εμέ) ,όσον αφορά το θέμα της κουβέντας.
Πρέπει να'ναι κάποιος τελειωμένος μλκς κ απελπιστικά αναίσθητος απο γέννα ,για να κάνει κάτι τέτοιο.
Και σε αυτή την περίπτωση όμως πάλι ,δεν φταίει μόνον εκείνος ,γιατί σίγουρα έτσι ήταν κ πρίν τον γάμο.
Η ευθύνη βαραίνει το ίδιο κ την Κυρία ,που ενώ γνώριζε το ποιόν του ,τον επέλεξε για να κάνει οικογένεια μαζί του.
Εδώ βλέπεις το θέμα απο εντελώς λάθος οπτική γωνία.
Δεν φταίς όμως εσύ...η πτνα η κενωνία φταίει ,που σ'έχει γαλουχήσει να το βλέπεις έτσι.
Δεν θα κρατηθώ ,κ θα απλώσω πάνω κ κατω σέντονο ανατροπής του μύθου ,καθώς είμαι κ γνωστός ανατροπέας.
Υπάρχει σχέδιο οργανωμένο Κύριοι ,για να έχουμε τύψεις ,όταν κάνουμε κάτι που μας ευχαριστεί.
ΕΜΑΣ κι όχι τους "προστετευόμενούς" μας ,κι ας τους αγαπάμε κι ας τους φροντίζουμε όλη μας την ζωή.
Είμαστε καλοί όταν ιδρώνουμε για να μην λέιψει τίποτα στην οικογένεια ,όπως κ οφείλουμε άλλωστε ,αλλά...
είμστε κακοί ,όταν τολμήσουμε να φροντίσουμε κ λίγο τον εαυτό μας ενδιάμεσα.....
Αυτό το "καθως πρέπει" μοτίβο ,προσπαθεί να περάσει στους αρσενικούς αεναώς η γυναίκα ,η φίλη ,η κουμπάρα (για ευνόητους λόγους προσωπικού συμφέροντος)
αλλά κ ο αδερφός ,ο φίλος ,ο κουμπάρος (επειδή εκείνοι πιθανά έτσι ζούν ,κ γιατί εσύ να ζήσεις καλύτερα)
(ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ)
Θυμήθηκα έναν παλιό γνωστό μου ,ο οποίος χρόνια παντρεμένος κ με δυό παιδιά ,περνούσε άσχημα για διάφορους λόγους (προσωπικούς-οικονομικούς-κτλ) κ όποτε βρισκόμασταν ,ήταν πάντα μουτρωμένος ,με κατεβασμένο το κεφάλι ,κι όλες οι κουβέντες του ήταν μέσα στη μιζέρια.
Παρ'όλα αυτά ,όταν βρισκόταν κάποιος ανύπαντρος στην παρέα ,απο δω το'φερνε ,απο κεί το'φερνε ,στο τέλος κατέληγε λέγοντάς του με προτροπή:
"'Αντε ρε ,τι περιμένεις ,ως πότε θα είσαι μπάκουρος ,παντρέψου να κάνεις οικογένεια να νοικοκυρευτείς."
Ετσι έλεγε ο απελπισμένος μίζερος ,στον χαλαρό κ χαμογελαστό μπάκουρο.
"Να ψοφήσει ΚΑΙ η κατσίκα του γείτονα" δηλαδή...
(ΚΛΕΙΝΕΙ η ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ)
Επανέρχομαι στο θέμα κ στην επίμαχη φράση ,η οποία έγινε αφορμή για να παραθέσω αναλυτικά κ τον συλλογισμό μου.
"...οταν καθε δευτερο Σ/Κ εξαφανιζεσαι απο την οικογενεια,πρεπει να το κανει γαργαρα? . . ."
Γιατί να το κάνει "γαργάρα";
Καθόλου "γαργάρα" να μην το κάνει.
Να χαρεί πρέπει ,αφού ξέρει οτι αυτό σε τονώνει κ σε ανανεώνει.
Κι αν δεν της βγαίνει να χαρεί ,ας κάνει οτι χαίρεται τουλάχιστον ,για να σε κάνει να νιώσεις καλύτερα ,σαν Α Ν Τ Α Π Ο Δ Ω Τ Ι Κ Ο μέσο ,όσων εσύ προσφέρεις σε αυτήν κ στην οικογένειά σας ,εργαζόμενος σκληρά τις προηγούμενες 13 ημέρες του 15ημέρου.
Να το σπάσω κ πιό λιανά:
Οταν ο αρσενικός λείπει απο την οικογένεια 16 ώρες την ημέρα - 6/7 μέρες την εβδομάδα (ναι ,αν δεν είσαι ΔΥ συμβαίνει)
εργαζόμενος σκληρά και ΜΗΔΕΝίζοντας τον εαυτό του κ τα θέλω του ,
για να εξασφαλίσει την ευμάρεια της οικογένειάς του (η οποία κατα κύριο λόγο αποτελεί το γυναικείο όνειρο ζωής ,μην ξεχνιόμαστε)
τότε δεν υπάρχει θέμα...
Είναι όλα καλά κ άγια ,κ απολύτως θεμιτά ,κ έτσι πρέπει !!!
Οταν όμως ,αυτός ο ίδιος άνθρωπος ,θελήσει να αφιερώσει 2 απο τις 15 μέρες του μήνα στον εαυτό του ,
κάτι που θα τον κάνει να παραμείνει ισσοροπημένος ψυχολογικά ,άρα κ υγιής κ δυνατός ,
ώστε κ το επόμενο 15ήμερο να μπορέσει να φροντίσει εξ΄ίσου καλά την οικογένειά του ,
τότε είναι κακός κ άδικος κ αυτό που κάνει είναι αθέμιτο...
Ρε σεις γυναίκες....είσαστε καλά στα μυαλά σας;...θα πηδηχτώ απο το παράθυρο λέμε...λογικευτείτε κ πάρτε το αλλιώς ,γιατί έχουμε ήδη τσεκάρει κάτι πανέμορφες και απολύτως λειτουργικές σπηλιές εκεί σ'απάνου στα βουνά ,κι άμα μας την βαρέσει κι εξαφανιστούμε ,δεν θα μας βρίσκει ούτε η φιλενάδα σας η Νικολούλη λεμεναιςςςςς.
Και μετά θα δούμε "πόσα απίδια βάνει ο σάκκος"...
ilbig:
