Φόρτωσα τη σκηνή πρόχειρα να πάω μέχρι το καράβι, μαζί με κάτι άλλα σακίδια και είδη
κάμπινγκ και ποδηλάτου που αγόρασα έδωσα 100 ευρώ, παραπάνω από τα μισά χρήματα
απ' ότι θα έδινα στην Ελλάδα
...τα έβαλα στην κάρτα και θα τα πληρώσω στις καλένδες
σαν τα δάνεια της χώρας
Στο λιμάνι πλέον περιμένω με τους υπόλοιπους, μπροστά μου ήταν κάτι αγενέστατοι Πολωνοί με μηχανές που
και φωνασκούσαν για κάποιο λόγο που δεν μπορούσα να καταλάβω, μόλις τους κοίταξε ο Ιταλός καραμπινιέρος
το βούλωσαν και έγινε κυρίες πάντως. Προσέξτε τον τύπο με το μουστάκι...
Ο τύπος με το μουστάκι λοιπόν ήταν ο Χέλμουτ, ένα γερμανός από τη Δρέσδη που πήγαινε με το ποδήλατό του
στην Κρήτη !!! Συνταξιούχος έκανε ότι ήθελε, πιάσαμε κουβέντα μου είπε πως του πήρε 20 μέρες από τη Δρέσδη
να κατέβει μέχρι το Μπάρι, και από Πάτρα θα πήγαινε Καλαμάτα να πάρει το πλοίο για Κίσσαμο !!! Σκηνή δεν είχε
όπου βραδιαζόταν έβαζε μια τέντα και μια κουνουπιέρα σε δυο δέντρα και κοιμόταν ! Ωραίος τύπος, αυτή είναι
ζωάρα λέμε...Του έδωσα το τηλέφωνό μου αν χρειαζόταν κάτι να με πάρει για βοήθεια.
Εβαλα την πάπια στην άκρη και ανέβηκα να τακτοποιηθώ.
Δεν θέλω να φύγω ρε γαμώτο...
Αντίο Μπάρι, αντίο Ιταλία...εις το επανειδήν !