Μερικές παρατηρήσεις για τη σημερινή μέρα. Καταρχάς, ο κόσμος δείχνει μια ΑΠΊΣΤΕΥΤΗ λατρεία στη μηχανή μου. Αυτό το πράγμα δεν το έχω ξαναδεί. Μου δίνει τη σειρά του σε διόδια και φανάρια, περνάω πλέον τα σύνορα χωρίς καθυστέρηση, μου κορνάρουν και μου κάνουν thumbs up , όταν είμαι σταματημένος με πλησιάζουν για να μου εκφράσουν το θαυμασμό τους.
Νιώθω πραγματικά σα ροκ σταρ!
Ο σλοβενογερμανος με τον οποίο ήπιαμε άφθονες μπύρες σήμερα έχει ένα kawasaki versys αλλά ζαχάρωνε το δικό μου. Εκεί που κουβεντιάζαμε δίπλα στις μηχανές και πάνω που είχα καταφέρει να τον πείσω πως και το δικό του είναι μια χαρά, να σου ένα κοριτσάκι να λέει τι καταπληκτική μηχανή είναι αυτό το BMW και πόσο θα ήθελε να κάνει ταξίδι με μια.
Για τη διαδρομή σήμερα; Με δύο λέξεις : ελεεινά βαρετή! Πεδιάδα, ευθεία, και σε συνδυασμό με καλό εθνικό και οτοασπιδες, κόντευε να με πάρει ο ύπνος
Μη νομίζετε, βγήκα και λίγο επαρχιακό. Απλά δεν το τόλμησα για πολύ ώρα γιατί χτες έφτασα 23:00 στο μοτέλ με τις παρακάμψεις.
Πεταχτηκα και μία βόλτα από Ζάγκρεμπ.
Ωραίο ήταν, λίγο είδα αλλά ωραίο. Και πολύ ήσυχο ρε παιδί μου. Λογικά θα έχουν ειδικό ταπητα στο δρόμο γιατί ούτε τα αμάξια κάνανε ιδιαίτερα θόρυβο κύλισης, πολύ εντυπωσιακό
Αντε καλό ξημέρωμα!