Markas
Μέλος
Ενόσω εγώ αγωνιώ για τη σωστή διαδρομή μας, ο Γιάννης μουρμουράει...
yns και Extreme παρουσιάζουν: Μια Φλώρικη Εκδρομή Redux
- Thread starter Markas
- Ημερομηνία δημιουργίας
Markas
Μέλος
Από τα πρώτα μέτρα φάνηκε το ορθόν της επιλογής μου πάντως!
Βέβαια, δε μπορώ να καταλάβω ποιος λογικός βοσκός έβαλε φράκτες και προβιές για στέγνωμα στη μέση του δρόμου.
ΚΙΚΗ, ΔΕ ΜΕ ΒΟΗΘΑΣ!
Περιέργως οι προβιές δείχνουν να είναι αρκετό καιρό εδώ. Και γιατί είναι πεταμένες στα χώματα; Όπως και να έχει τις παραμερίζουμε προσεκτικά…
…και περνάμε.
Βέβαια, δε μπορώ να καταλάβω ποιος λογικός βοσκός έβαλε φράκτες και προβιές για στέγνωμα στη μέση του δρόμου.
ΚΙΚΗ, ΔΕ ΜΕ ΒΟΗΘΑΣ!
Περιέργως οι προβιές δείχνουν να είναι αρκετό καιρό εδώ. Και γιατί είναι πεταμένες στα χώματα; Όπως και να έχει τις παραμερίζουμε προσεκτικά…
…και περνάμε.
Markas
Μέλος
Ο δρόμος πάντως…
…κανονική λεωφόρος!
Εγώ: Είδες που στα ‘λεγα πως ο δρόμος από δεξιά είναι μια χαρά;
Γιάννης: …(κάτι ακαταλαβίστικα)…κουζουλέ…(και άλλα ακαταλαβίστικα)… εγώ φταίω που σου κλουθώ!
…κανονική λεωφόρος!
Εγώ: Είδες που στα ‘λεγα πως ο δρόμος από δεξιά είναι μια χαρά;
Γιάννης: …(κάτι ακαταλαβίστικα)…κουζουλέ…(και άλλα ακαταλαβίστικα)… εγώ φταίω που σου κλουθώ!
Markas
Μέλος
Περνάμε ένα πυκνό δάσος από μεγάλες χοντρολιές απλωμένες (Ιούλιο μήνα; ! ) με σημάδια εγκατάλειψης και αυτές. Μάλιστα, στην άκρη του δρόμου υπήρχαν ακόμα τσουβάλια γεμάτα ελιές από το μάζεμα το χειμώνα! Κάτι κακό θα βρήκε τον αγρότη και τις παράτησε στη μέση. Το όλο σκηνικό πάντως ήταν λίγο ανατριχιαστικό…
Οι ελιές και η ανθρώπινη παρέμβαση σιγά σιγά δίνουν τη θέση τους σε θάμνους και βοσκοτόπια. Αποφασίζουμε να κάνουμε μια μικρή στάση στον απέναντι λόφο.
238 χιλιόμετρα και δέκα ώρες αργότερα από τη στιγμή που ξεκινήσαμε το πρωί, σταματάμε σε ένα σημείο που προσφέρει όμορφη θέα τόσο βόρεια στα βουνά και στο κοντινό χωριό Μανιατιανά…
…όσο και στο νότο μέχρι τη θάλασσα και τα θερμοκήπια στον κάμπο.
Οι ελιές και η ανθρώπινη παρέμβαση σιγά σιγά δίνουν τη θέση τους σε θάμνους και βοσκοτόπια. Αποφασίζουμε να κάνουμε μια μικρή στάση στον απέναντι λόφο.
238 χιλιόμετρα και δέκα ώρες αργότερα από τη στιγμή που ξεκινήσαμε το πρωί, σταματάμε σε ένα σημείο που προσφέρει όμορφη θέα τόσο βόρεια στα βουνά και στο κοντινό χωριό Μανιατιανά…
…όσο και στο νότο μέχρι τη θάλασσα και τα θερμοκήπια στον κάμπο.
Markas
Μέλος
Markas
Μέλος
Τρώμε το κατιτίς μας, ελέγχουμε τα πράγματα και ετοιμαζόμαστε για τη συνέχεια. Προς τα πού όμως; Εγώ επιμένω για χώμα. Είχα επιλέξει μια ωραία διαδρομή δίπλα σε ποταμό αλλά από πολύ ψηλά, να θαυμάζουμε τη θέα, όμως οι δύο συνοδοιπόροι μου συνεχίζουν το παραμύθι πως ήρθαν λέει να ξεκουραστούν, πως έχουν κουραστεί, έχουν γίνει χάλια από τη σκόνη και άλλα τέτοια. Τι να κάνω υποχώρησα.
Μελετάμε λοιπόν το χάρτη ξανά. Αποφασίζουμε πλέον να βγούμε άσφαλτο και μετά από 50-100 μέτρα να στρίψουμε αριστερά προς Αζογυρές, Χάσι και Βουτά, μέσα από κάτι δαιδαλώδεις και στενούς ασφαλτοστρωμένους δρόμους. Αντί όμως να στρίψουμε κάποια στιγμή δεξιά στο χωματόδρομο θα συνεχίσουμε από άσφαλτο σε ένα όμορφο δρόμο που ακολουθεί το ρου του ποταμού μέχρι τελικά να καταλήξει πάνω από την Παλαιόχωρα. (Με πορτοκαλί η εναλλακτική χωμάτινη διαδρομή)
Η άσφαλτος ήταν δύο λεπτά απόσταση από εκεί που ήμασταν, αλλά πριν φτάσουμε είχαμε ένα μικρό επεισόδιο. Λίγο πριν την άσφαλτο ήταν δεμένος ένας σκύλος ο οποίος είχε αρκετή αλυσίδα ώστε να φτάνει από άκρη σε άκρη. Συνηθισμένο φαινόμενο θα μου πείτε στην Κρήτη, έτσι έχουν μάθει οι βοσκοί να κρατάν τα πρόβατα περιορισμένα σε δρόμους χωρίς πόρτες. Ο σκύλος όμως δεν ήταν ένας τυχαίος αλλά ένα λυκόσκυλο τεραστίων διαστάσεων! Ο δρόμος, έτσι όπως ήταν ανηφορικός και ο ήλιος κόντρα το έβλεπα να στέκεται απέναντι μας σε απόσταση, στη μέση του δρόμου, αγέρωχος και με έλουζε κρύος ιδρώτας. Τι να κάνω; Τραβάω γκάζι, πίσω από κοντά και ο Γιάννης, τελευταία στιγμή κάνει στην άκρη ο λύκος γαβγίζοντας οργισμένα!
Όπως και να έχει, στρίβουμε μετά από 100 μέτρα στη διασταύρωση και χανόμαστε σε ένα στενό φιδίσιο δρόμο πνιγμένο στο ασημί των ελιών και στο πράσινο.
Δε στρίβουμε στο χωματόδρομο (ρώτησα ξανά μήπως αλλάξανε γνώμη αλλά δεν…) και συνεχίζουμε παράλληλα στον ποταμό.
Κάπου εκεί πάνω υπάρχει ο δρόμος που θα παίρναμε αν συμφωνούσε η παρέα.
Μελετάμε λοιπόν το χάρτη ξανά. Αποφασίζουμε πλέον να βγούμε άσφαλτο και μετά από 50-100 μέτρα να στρίψουμε αριστερά προς Αζογυρές, Χάσι και Βουτά, μέσα από κάτι δαιδαλώδεις και στενούς ασφαλτοστρωμένους δρόμους. Αντί όμως να στρίψουμε κάποια στιγμή δεξιά στο χωματόδρομο θα συνεχίσουμε από άσφαλτο σε ένα όμορφο δρόμο που ακολουθεί το ρου του ποταμού μέχρι τελικά να καταλήξει πάνω από την Παλαιόχωρα. (Με πορτοκαλί η εναλλακτική χωμάτινη διαδρομή)
Η άσφαλτος ήταν δύο λεπτά απόσταση από εκεί που ήμασταν, αλλά πριν φτάσουμε είχαμε ένα μικρό επεισόδιο. Λίγο πριν την άσφαλτο ήταν δεμένος ένας σκύλος ο οποίος είχε αρκετή αλυσίδα ώστε να φτάνει από άκρη σε άκρη. Συνηθισμένο φαινόμενο θα μου πείτε στην Κρήτη, έτσι έχουν μάθει οι βοσκοί να κρατάν τα πρόβατα περιορισμένα σε δρόμους χωρίς πόρτες. Ο σκύλος όμως δεν ήταν ένας τυχαίος αλλά ένα λυκόσκυλο τεραστίων διαστάσεων! Ο δρόμος, έτσι όπως ήταν ανηφορικός και ο ήλιος κόντρα το έβλεπα να στέκεται απέναντι μας σε απόσταση, στη μέση του δρόμου, αγέρωχος και με έλουζε κρύος ιδρώτας. Τι να κάνω; Τραβάω γκάζι, πίσω από κοντά και ο Γιάννης, τελευταία στιγμή κάνει στην άκρη ο λύκος γαβγίζοντας οργισμένα!
Όπως και να έχει, στρίβουμε μετά από 100 μέτρα στη διασταύρωση και χανόμαστε σε ένα στενό φιδίσιο δρόμο πνιγμένο στο ασημί των ελιών και στο πράσινο.
Δε στρίβουμε στο χωματόδρομο (ρώτησα ξανά μήπως αλλάξανε γνώμη αλλά δεν…) και συνεχίζουμε παράλληλα στον ποταμό.
Κάπου εκεί πάνω υπάρχει ο δρόμος που θα παίρναμε αν συμφωνούσε η παρέα.
Markas
Μέλος
Η ώρα είναι πλέον 19:45 και επιτέλους βλέπουμε την Παλαιόχωρα.
Ακολουθούμε τον παραλιακό δρόμο μέχρι να φτάσουμε στο λιμάνι…
…όπου κάνουμε μια μίνι σύσκεψη για την περεταίρω πορεία της εκδρομής. Η ώρα είναι 19:50 πια, καλά μας είναι να ψάξουμε το μέρος που θα στήσουμε σκηνές.
Ακολουθούμε τον παραλιακό δρόμο μέχρι να φτάσουμε στο λιμάνι…
…όπου κάνουμε μια μίνι σύσκεψη για την περεταίρω πορεία της εκδρομής. Η ώρα είναι 19:50 πια, καλά μας είναι να ψάξουμε το μέρος που θα στήσουμε σκηνές.
Markas
Μέλος
Η αλήθεια είναι πως το πού θα κατασκηνώσουμε το είχαμε αποφασίσει πριν ξεκινήσουμε την εκδρομή. Από Παλαιόχωρα αν προχωρήσεις ανατολικά και παραλιακά συναντάς κάποια στιγμή ένα χωματόδρομο. 1-2 χιλιόμετρα μετά υπάρχει μια οργανωμένη παραλία , το Γυαλισκάρι.
Οργανωμένη παραλία ε;
Θα μου πείτε: «Μα που πάτε ρε παιδιά, θα σας αφήσουν να κατασκηνώσετε σε οργανωμένη παραλία; ».
Την ίδια ανησυχία είχε και ο Γιάννης αλλά τελικά επικράτησε η άποψη πως στήνοντας τη σκηνή όταν αρχίζει να πέφτει ο ήλιος και ο κόσμος έχει φύγει δε θα έχουμε πρόβλημα.
Βέβαια, καλό είναι να είμαστε στο Γυαλισκάρι πριν δύσει ο ήλιος. Να δούμε το μέρος, να κάνουμε κάνα μπάνιο, να επιλέξουμε κατάλληλο μέρος για τις σκηνές, ναφάμε κάτι πρόχειρο για βραδινό…
Κάπου εκεί βέβαια αρχίζουνε τις γκρίνιες τα δύο από τα μέλη τις παρέας. Θα είμαι διακριτικός και δε θα πω ονόματα…
«Ρε κουζουλέ, πεινάμε, κάτσε λίγο να φάμε κάτι σα τους ανθρώπους, πάλι με κονσέρβες θα τη βγάλουμε; Και ένα παγωτάκι δε θα με χαλούσε… » λέει ο ένας.
«Είπαμε η εκδρομή να είναι χαλαρή και εσύ μας έχεις ξεθεώσει πάλι! » λέει η άλλη…
Παγωτάκι, φαγητό σε ταβέρνα;
Ααχ, που είναι οι αντρικές εκδρομές που κάνουμε άλλες φορές;
Οργανωμένη παραλία ε;
Θα μου πείτε: «Μα που πάτε ρε παιδιά, θα σας αφήσουν να κατασκηνώσετε σε οργανωμένη παραλία; ».
Την ίδια ανησυχία είχε και ο Γιάννης αλλά τελικά επικράτησε η άποψη πως στήνοντας τη σκηνή όταν αρχίζει να πέφτει ο ήλιος και ο κόσμος έχει φύγει δε θα έχουμε πρόβλημα.
Βέβαια, καλό είναι να είμαστε στο Γυαλισκάρι πριν δύσει ο ήλιος. Να δούμε το μέρος, να κάνουμε κάνα μπάνιο, να επιλέξουμε κατάλληλο μέρος για τις σκηνές, ναφάμε κάτι πρόχειρο για βραδινό…
Κάπου εκεί βέβαια αρχίζουνε τις γκρίνιες τα δύο από τα μέλη τις παρέας. Θα είμαι διακριτικός και δε θα πω ονόματα…
«Ρε κουζουλέ, πεινάμε, κάτσε λίγο να φάμε κάτι σα τους ανθρώπους, πάλι με κονσέρβες θα τη βγάλουμε; Και ένα παγωτάκι δε θα με χαλούσε… » λέει ο ένας.
«Είπαμε η εκδρομή να είναι χαλαρή και εσύ μας έχεις ξεθεώσει πάλι! » λέει η άλλη…
Παγωτάκι, φαγητό σε ταβέρνα;
Ααχ, που είναι οι αντρικές εκδρομές που κάνουμε άλλες φορές;
Markas
Μέλος
Τι να γίνει, τους είχα υποσχεθεί μια φλώρικη εκδρομή, οπότε τελικά αποφασίζουμε να κάτσουμε λίγο στην Παλαιόχωρα.
Παρκάρουμε τις μηχανές κάτω από τα περίεργα βλέμματα των τουριστών (Μπουφάν, μπότες με τέτοια ζέστη; ) και κάνουμε μια βόλτα στον παραλιακό.
Παρκάρουμε τις μηχανές κάτω από τα περίεργα βλέμματα των τουριστών (Μπουφάν, μπότες με τέτοια ζέστη; ) και κάνουμε μια βόλτα στον παραλιακό.
Markas
Μέλος
Τελικά βρήκαμε κάπου να φάμε. Ο κόσμος πολύς και η επιλογή ταβέρνας έγινε όταν βρήκαμε μία με τραπέζι χωρίς άλλο κόσμο να κάθετε δίπλα του. Με τέτοιον ιδρώτα που είχαμε ρίξει βρωμούσαμε, τόσο που όπου και να καθόμασταν θα διώχναμε τον κόσμο δίπλα μας και δε το θέλαμε.
Γέλια, πειράγματα, παγωτάκι στον ξάδερφο του Ευτύχη η ώρα πέρασε τελικά ευχάριστα και πολύ γρήγορα. Τόσο γρήγορα που 22:20 βάζουμε μπρος τις μηχανές για να φύγουμε. Κάτι ψίθυροι περί ξενοδοχείου σταματάνε ύστερα από μερικά άγρια βλέμματά μου (μη μου φλωρέψουνε τελείως την εκδρομή ε; ) οπότε πάμε ανατολικά ψάχνοντας το Γυαλισκάρι. Θα μου πείτε, σιγά το ψάξιμο, παραλιακά, ανατολικά, σιγά το δύσκολο. Κι όμως, κατάφερα να χάσω τη στροφή και φάγαμε λίγο χρόνο μέχρι να τη βρούμε στα τυφλά. Ο χωματόδρομος μάλλον εύκολος, αλλά στο απόλυτο σκοτάδι αποκτάει άλλη αξία.
Γέλια, πειράγματα, παγωτάκι στον ξάδερφο του Ευτύχη η ώρα πέρασε τελικά ευχάριστα και πολύ γρήγορα. Τόσο γρήγορα που 22:20 βάζουμε μπρος τις μηχανές για να φύγουμε. Κάτι ψίθυροι περί ξενοδοχείου σταματάνε ύστερα από μερικά άγρια βλέμματά μου (μη μου φλωρέψουνε τελείως την εκδρομή ε; ) οπότε πάμε ανατολικά ψάχνοντας το Γυαλισκάρι. Θα μου πείτε, σιγά το ψάξιμο, παραλιακά, ανατολικά, σιγά το δύσκολο. Κι όμως, κατάφερα να χάσω τη στροφή και φάγαμε λίγο χρόνο μέχρι να τη βρούμε στα τυφλά. Ο χωματόδρομος μάλλον εύκολος, αλλά στο απόλυτο σκοτάδι αποκτάει άλλη αξία.
Markas
Μέλος
Φτάνουμε τελικά σε τρεις παραλίες, όλες οργανωμένες με ταβέρνα (παράπηγμα) ομπρέλες κτλ. Κάνουμε κάμποσες βόλτες για να δούμε το μέρος και να επιλέξουμε το κατάλληλο σημείο αλλά που να καταλάβεις τι γίνεται στο σκοτάδι. Βρίσκουμε ένα σημείο δίπλα σε αιώρες ανάμεσα σε αλμυρίκια που φαίνεται καλό, στήνουμε σκηνές, ώρα να κοιμηθούμε.
Πάνω όμως που ήμασταν έτοιμοι, ανακαλύπτουμε έντρομοι ένα σπιτάκι με αναμμένο φως απέναντι. Μάλλον ο φύλακας της παραλίας θα είναι, μια και τόσα πράγματα αφύλακτα περίεργο θα ήταν. Πάμε με τον Γιάννη σαν πιο θαρραλέοι να πούμε δυο κουβέντες μη μας διώξει μέσα στη νύκτα αλλά μάλλον θα είχε πάει για ποτά στην πόλη γιατί παρά τις φωνές μας δε σηκώθηκε κανείς. Άλλο πρόβλημα; Η θάλασσα! Ρε γαμώτο, ακούγεται πολύ κοντά αλλά δεν τη βλέπω. Για πάμε ρε Γιάννη να τη βρούμε γιατί αν είμαστε πολύ κοντά και σκάσει κάνα ξαφνικό κύμα θα ψαχνόμαστε. Προχωράμε, προχωράμε, τι διάολο, το κύμα ακουγόταν να σκάει δίπλα μας, πού διάολο είναι η θάλασσα; Τη βρίσκουμε τελικά, αλλά αν έρθουν τίποτα Λίβυοι λαθρέμποροι ή Πακιστανοί λαθρομετανάστες; Ένα τέτοιο μέρος απόμερο με αμμουδιά είναι τέλειο για τέτοιου είδους δουλειές (αυτή ήταν ιδέα του Γιάννη). Και έστω, δε συμβαίνει τίποτα από τα παραπάνω, το πρωί όταν έρθει ο μαγαζάτορας να πιάσει δουλειά και δει δύο σκηνές στην παραλία του, δε θα αρχίσει τα μπινελίκια; Και αν κρατάει και όπλο; Αχ, αυτές οι κατασκηνώσεις με το Γιάννη είναι γεμάτες συγκινήσεις…
Πάνω όμως που ήμασταν έτοιμοι, ανακαλύπτουμε έντρομοι ένα σπιτάκι με αναμμένο φως απέναντι. Μάλλον ο φύλακας της παραλίας θα είναι, μια και τόσα πράγματα αφύλακτα περίεργο θα ήταν. Πάμε με τον Γιάννη σαν πιο θαρραλέοι να πούμε δυο κουβέντες μη μας διώξει μέσα στη νύκτα αλλά μάλλον θα είχε πάει για ποτά στην πόλη γιατί παρά τις φωνές μας δε σηκώθηκε κανείς. Άλλο πρόβλημα; Η θάλασσα! Ρε γαμώτο, ακούγεται πολύ κοντά αλλά δεν τη βλέπω. Για πάμε ρε Γιάννη να τη βρούμε γιατί αν είμαστε πολύ κοντά και σκάσει κάνα ξαφνικό κύμα θα ψαχνόμαστε. Προχωράμε, προχωράμε, τι διάολο, το κύμα ακουγόταν να σκάει δίπλα μας, πού διάολο είναι η θάλασσα; Τη βρίσκουμε τελικά, αλλά αν έρθουν τίποτα Λίβυοι λαθρέμποροι ή Πακιστανοί λαθρομετανάστες; Ένα τέτοιο μέρος απόμερο με αμμουδιά είναι τέλειο για τέτοιου είδους δουλειές (αυτή ήταν ιδέα του Γιάννη). Και έστω, δε συμβαίνει τίποτα από τα παραπάνω, το πρωί όταν έρθει ο μαγαζάτορας να πιάσει δουλειά και δει δύο σκηνές στην παραλία του, δε θα αρχίσει τα μπινελίκια; Και αν κρατάει και όπλο; Αχ, αυτές οι κατασκηνώσεις με το Γιάννη είναι γεμάτες συγκινήσεις…
Markas
Μέλος
Με τούτα και άλλα τελικά μας παίρνει ο ύπνος γύρω στις μία.
Την άλλη μέρα, με το πρώτο φως γύρω στις 06:15, ανοίγουν τα μάτια μας και αμέσως σηκωνόμαστε να απολαύσουμε το πρωινό και να γλιτώσουμε από τον πιθανόν αιμοβόρο ιδιοκτήτη των εγκαταστάσεων. Ο Γιάννης τρέχει να κάνει ένα γρήγορο μπάνιο σε μια φανταστική όπως μας είπε θάλασσα ενώ εμείς τακτοποιούμε κάποια πράγματα.
Από τα πρώτα πράγματα που τακτοποιούμε βέβαια είναι οι σκηνές για να εξαφανίσουμε τα ίχνη μας. Αν μας πετύχουν αργότερα θα είμαστε μόνο τρεις ταξιδιώτες που έλαχε να σταματήσουν εδώ για να φάνε το πρωινό τους. (Είμαστε κότες, το ξέρω)
Την άλλη μέρα, με το πρώτο φως γύρω στις 06:15, ανοίγουν τα μάτια μας και αμέσως σηκωνόμαστε να απολαύσουμε το πρωινό και να γλιτώσουμε από τον πιθανόν αιμοβόρο ιδιοκτήτη των εγκαταστάσεων. Ο Γιάννης τρέχει να κάνει ένα γρήγορο μπάνιο σε μια φανταστική όπως μας είπε θάλασσα ενώ εμείς τακτοποιούμε κάποια πράγματα.
Από τα πρώτα πράγματα που τακτοποιούμε βέβαια είναι οι σκηνές για να εξαφανίσουμε τα ίχνη μας. Αν μας πετύχουν αργότερα θα είμαστε μόνο τρεις ταξιδιώτες που έλαχε να σταματήσουν εδώ για να φάνε το πρωινό τους. (Είμαστε κότες, το ξέρω)
Markas
Μέλος
Το πρωινό πλούσιο και ο καφές δροσερός, χάρη στα εφόδια που προμηθευτήκαμε από την Παλαιόχωρα το προηγούμενο βράδυ.
Φτωχικό πρωινό ο Γιάννης, λίγο πιο πλούσιο εγώ, πάντως κανείς δεν παραπονέθηκε.
Φτωχικό πρωινό ο Γιάννης, λίγο πιο πλούσιο εγώ, πάντως κανείς δεν παραπονέθηκε.
Markas
Μέλος
Το λιγότερο βέβαια το έφαγε η Κική που μόλις τελείωσε πήγε να αράξει σε μια από τις πολλές αιώρες να απολαύσει την ανατολή.
Markas
Μέλος
Ουφ, αργά πήγε, αύριο πάλι θα ξαναρχίσω και θα τελειώσω και με αυτήν την απαράδεκτα Φλώρικη εκδρομή.:sleep:
Και αν νομίζετε πως τα έχετε δει όλα με αυτούς τους δύο σαμποτέρ εξαιρετικών εκδρομών, περιμένετε να δείτε τι έχει να γίνει αύριο, στη παρουσίαση της δεύτερης μέρας...
Και αν νομίζετε πως τα έχετε δει όλα με αυτούς τους δύο σαμποτέρ εξαιρετικών εκδρομών, περιμένετε να δείτε τι έχει να γίνει αύριο, στη παρουσίαση της δεύτερης μέρας...
yns
Today is life, tomorrow never comes
Markas
Μέλος
Τι ώρα ξυπνήσαμε; 06:15; Ε , γύρω στις 09:10 αρχίσαμε να βάζουμε τα ρούχα μας, κλασικά αργό ξεκίνημα, σα να μη θέλουμε να μπούμε πάλι στα μπουφάν μέσα στη ζέστη μου φαίνεται. Πάνω που φάνηκαν οι πρώτοι τουρίστες περιπατητές ξεκινάμε και εμείς. Οπ, να και ο μάστορας της παραλίας. Φιλικός μου φάνηκε, τζάμπα ανησυχούσαμε τελικά…
Άντε πάμε για τη...
Άντε πάμε για τη...