Είπα και γω.....
Στάλθηκε από το SM-A530F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Καλό... Ψαρωσα, λέω πάει και αυτός! Χαχαα
Sent from my Armor 17 Pro using Tapatalk
Μια από τα Ιδια
Στάλθηκε από το 22101320G μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Κάτι ψήνει ο γιαμαχακιας....μας προετοιμάζει για τα κουδουνια
Δεν μασησα!!!!!!

Τους ξέρω καλά αυτούς τους..... παλιοχαρακτήρες με τα wrr τα δυόμισο!!!!!!
Θα έρθει στην αγκαλιά της πορτοκαλί οικογένειας
Η αλήθεια είναι πως για πρώτη φορά μπήκα στη διαδικασία να σκεφθώ τη περίπτωση να αντικαταστήσω σταδιακά το WR250R. Γράφω σταδιακά γιατί είχα πρόθεση να το κρατήσω για 6-12 μήνες μέχρι να βεβαιωθώ ότι δεν έκανα μ@λακία... Και μάλλον δε θα έκανα.
Αιτία ήταν μια βόλτα με το 690 Enduro R του Δημήτρη
dtz Έκανε το λάθος να μου προτείνει να το πάρω μια βόλτα και έκανα το λάθος να δεχθώ. Αυτά συνέβησαν πριν από 2,5 εβδομάδες. Αυτός.... αυτός...
Στο μυαλό μου υπήρχε η εμπειρία από το test ride που είχα κάνει με το 701 του 2016, οπότε περίμενα παρόμοια πράγματα. Όμως έκανα λάθος. Ο κινητήρας παραμένει -εννοείτε- δυνατός αλλά έχει γίνει πολύ πιο απαλός στην απόκριση του γκαζιού. Θα σκεφτούν αρκετοί ότι αυτό (ή κ@βλα του γκαζιού δλδ) ήταν αυτό που με τρέλλανε. Προφανώς και επέστρεψα και παρέδωσα τη μηχανή του Δημήτρη με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Όμως αυτό που με κέρδισε ήταν το πακέτο. Ανέβηκα πάνω και αισθάνθηκα απίστευτα οικεία, με τη σέλα ergo, με τις αποστάσεις στα πόδια και στο τιμόνι, με λίγα λόγια κούμπωσα. Και όπως και στη περίπτωση του μεγάλου V-Strom έτσι και εδώ ήξερα πως οδηγούσα μια μοτοσυκλέτα που είναι το απόσταγμα μικρών βελτιώσεων πολλών ετών.
Πέρασα 2,5 εβδομάδες εσωτερικής τυραννίας καθώς κάτι δεν με άφηνε να το κάνω έστω και ως τρέλα και αν και μέσα μου τριγύριζε το "μια ζωή την έχουμε" τελικά δεν έκανα το βήμα. Στο μεσοδιάστημα αντάλλαξα κάποια τηλεφωνήματα με παιδιά του forum που εκτιμώ και έχουν στη κατοχή τους τη μηχανή και άκουσα ευτυχώς πολύ ψύχραιμες απόψεις και προς τις δυο κατευθύνσεις. Οι "δικοί μου".... με αιφνιδίασαν αλλά και πάλι.... μέσα μου, κάτι-κάτι δεν...
Από όσο μπορώ να θυμάμαι για δυο άψυχα αντικείμενα έχω δώσει όρκο πως δε θα τα πουλήσω. Το πρώτο ήταν η Nikon F90 όταν την αγόρασα το 1991. Το δεύτερο ήταν το WR250R όταν το αγόρασα το 2016. Και τα δυο άψυχα αντικείμενα αυτά τα έχω ακόμη.
Φυσικά δεν είναι τίποτα άλλο παρά σίδερα, αλλά αν εξαιρέσεις το "γκάζι" δεν βρήκα τίποτα περισσότερο που να μπορεί να μου δώσει το 690, εκτός από μπόλικη καζούρα που θα με κυνηγούσε για πολλά χρόνια. Η σχέση κόστος/όφελος για αυτό το παραπανήσιο "γκάζι" ήταν ένα σκαλί πάνω από τις οικονομικές δυνάμεις μου αυτή τη περίοδο, ενώ την ίδια στιγμή εξυπηρετούνται οι ανάγκες μου μέσω του WR250R στο απόλυτο. Κυριολεκτικά είχα βάλει το δάχτυλο στη σκανδάλη, είχα "πάρει τη πρώτη σκάλα" και ήμουν έτοιμος να πυροβολήσω στέλνοντας τη προκαταβολή.... Δεν συνέβη όμως!
Συμπέρασμα, το ήρθε για να μείνει παραμένει ως συνθήκη για το μικρό WR205R. Σενάρια τέλος!
Θα πω όμως το εξής, το καινούριο KTM 690 Enduro R (από το 2019 και μετά δλδ) είναι η 3η μοτοσυκλέτα από τις δεκάδες που έχω καβαλήσει η οποία εργονομικά μου ταίριαξε. Οι άλλες δυο είναι η Triumph Thruxton 1200 και η Suzuki V-strom 1050. Έχει ενδιαφέρον πως δεν επεδίωξα να βρω την "μια" της κάθε κατηγορίας αλλά αυτό προέκυψε μόνο του.