estebahn
Μέλος
- Όνομα
- Στέφανος
- Μοτό
- CBR 600F4i
Με το μπουφάν δεμένο στην μηχανή, δεν αργώ να ανατριχιάσω από το αεράκι, ώρα να δω το εσωτερικό. Τα σαλόνια του πλοίου είναι πεντακάθαρα, τα εστιατόρια αναμενόμενα ακριβά, αλλά αυτό που με εντυπωσιάζει περισσότερο είναι τα μαγαζιά του: Όχι μόνο πουλάνε επώνυμα ρούχα / ηλεκτρονικά πέραν των μπιχλιμπιδιών – σουβενίρ, αλλά μάλιστα αυτό που προσελκύει τους περισσότερους πελάτες είναι η κάβα, μιλάμε ψωνίζουν αλκοόλ με το κιλό. Επιγραφές ενημερώνουν ότι ανάλογα με την φορά μάλιστα της διαδρομής (προς Δανία ή προς Νορβηγία) οι επιτρεπτές ποσότητες διαφοροποιούνται. Και σαν να μην φτάνει αυτό οι συνδυασμοί είναι συγκεκριμένοι: Χ τενεκεδάκια μπύρας συν Ψ βότκες συν Ω κρασιά ή εναλλακτικά Α μπύρες συν Β κρασιά συν Γ κονιάκ, ούτε σε νομικό κείμενο τόσες κατηγορίες, υποκατηγορίες και μπλέξιμο!
Ψιλοκουρασμένος από την αναμονή και την ορθοστασία του λιμανιού ψάχνω μέρος να σταθώ, καρέκλα ούτε για δείγμα. Μετά από μπόλικο περπάτημα στ στα σαλόνια και τις σκάλες βρίσκω μια γωνία στο πάτωμα και με το tankbag για μαξιλάρι αράζω να περιεργαστώ την διαδρομή μου όταν με το καλό πιάσουμε λιμάνι.
Αρχικό στόχος της ημέρας ήταν το Lysebotn, στο τέρμα του ομώνυμου φιορδ. Σε φωτογραφίες το μέρος έδειχνε φανταστικό, το ίδιο και η διαδρομή προς αυτό. Ωστόσο, το περασμένο βράδυ δεν μπόρεσα να βρω δωμάτιο σε λογική τιμή εκεί γύρω, παρά μόνο λίγο πιο εντός του φιορδ. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, θα μπορούσα να δω το Lysebotn και στη συνέχεια με το φερι να φτάσω στο δωμάτιο. Δεν ξέρω πώς, αλλά μου περνάει από το μυαλό να δω τα δρομολόγια των φέρι, στο μυαλό μου είναι τύπου Ρίο – Αντίρριο, ανά μισάωρο. Αμ δε. Ακόμη και κατά την τουριστική περίοδο το δρομολόγιο εκτελείται ελάχιστες φορές την ημέρα, με καμία δύναμη δεν προλαβαίνω το τελευταίο απογευματινό. Τώρα;
Τώρα τεράστιο καπέλο καθώς πρέπει να κάνω έναν μεγάλο κύκλο, να φτάσω στο Frafjord, να πάρω φερι από το Høle (όνομα και αυτό!) ώστε να βρεθώ στην σωστή πλευρά του Lysebotnfjord πρωτού καβαλήσω το ορεινό κομμάτι του για να βρεθώ στο δωμάτιο που έκλεισα. Πάλι καλά που τυχαία ήλεγξα τα δρομολόγια, αν έφτανα ως το λιμάνι και ανακάλυπτα ότι δεν υπάρχει καράβι ο κύκλος θα ήταν ανέφικτος οριακά.
Τα παραπάνω σημαίνουν ότι από τις 16:00 που δένει το καράβι έχω κατά το GPS έξι ώρες οδήγησης χωρίς να υπολογίσει κανείς στάση έστω για μια φωτογραφία. Δεν με αγχώνει τίποτε όμως, διακοπές είμαι και σ’ αυτό το ταξίδι είναι όλα ευπρόσδεκτα. Εγώ και το μηχανάκι μου. Με αυτή την σκέψη κλείνω τα μάτια και λαγοκοιμάμαι στο πάτωμα.
Ψιλοκουρασμένος από την αναμονή και την ορθοστασία του λιμανιού ψάχνω μέρος να σταθώ, καρέκλα ούτε για δείγμα. Μετά από μπόλικο περπάτημα στ στα σαλόνια και τις σκάλες βρίσκω μια γωνία στο πάτωμα και με το tankbag για μαξιλάρι αράζω να περιεργαστώ την διαδρομή μου όταν με το καλό πιάσουμε λιμάνι.
Αρχικό στόχος της ημέρας ήταν το Lysebotn, στο τέρμα του ομώνυμου φιορδ. Σε φωτογραφίες το μέρος έδειχνε φανταστικό, το ίδιο και η διαδρομή προς αυτό. Ωστόσο, το περασμένο βράδυ δεν μπόρεσα να βρω δωμάτιο σε λογική τιμή εκεί γύρω, παρά μόνο λίγο πιο εντός του φιορδ. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, θα μπορούσα να δω το Lysebotn και στη συνέχεια με το φερι να φτάσω στο δωμάτιο. Δεν ξέρω πώς, αλλά μου περνάει από το μυαλό να δω τα δρομολόγια των φέρι, στο μυαλό μου είναι τύπου Ρίο – Αντίρριο, ανά μισάωρο. Αμ δε. Ακόμη και κατά την τουριστική περίοδο το δρομολόγιο εκτελείται ελάχιστες φορές την ημέρα, με καμία δύναμη δεν προλαβαίνω το τελευταίο απογευματινό. Τώρα;
Τώρα τεράστιο καπέλο καθώς πρέπει να κάνω έναν μεγάλο κύκλο, να φτάσω στο Frafjord, να πάρω φερι από το Høle (όνομα και αυτό!) ώστε να βρεθώ στην σωστή πλευρά του Lysebotnfjord πρωτού καβαλήσω το ορεινό κομμάτι του για να βρεθώ στο δωμάτιο που έκλεισα. Πάλι καλά που τυχαία ήλεγξα τα δρομολόγια, αν έφτανα ως το λιμάνι και ανακάλυπτα ότι δεν υπάρχει καράβι ο κύκλος θα ήταν ανέφικτος οριακά.
Τα παραπάνω σημαίνουν ότι από τις 16:00 που δένει το καράβι έχω κατά το GPS έξι ώρες οδήγησης χωρίς να υπολογίσει κανείς στάση έστω για μια φωτογραφία. Δεν με αγχώνει τίποτε όμως, διακοπές είμαι και σ’ αυτό το ταξίδι είναι όλα ευπρόσδεκτα. Εγώ και το μηχανάκι μου. Με αυτή την σκέψη κλείνω τα μάτια και λαγοκοιμάμαι στο πάτωμα.