Ημέρα 26 Τετάρτη 27/08/2014
https://maps.google.com/maps?saddr=Βασιλικός, Ζάκυνθος, Ελλάδα&daddr=Λιμεναρχείο Αγίου Νικολάου, Αγ. Νικόλαος, Ζάκυνθος, Ελλάδα&hl=el&ie=UTF8&sll=37.915822,20.747037&sspn=0.681456,1.322479&geocode=FYN2PwIdgSVAASknGYDFEjZnEzHSXYzKr4erzg;FadvQgId1vM7ASG4LxJq-Zo6XCkpUtGfLGhnEzG4LxJq-Zo6XA&oq=πεσαδα&mra=pr&t=m&z=10
https://maps.google.com/maps?saddr=Πεσάδα, Ελλάδα&daddr=Αργοστόλι, Ελλάδα to:Ραζάτα, Κεφαλλονιά, Ελλάδα to:Βαλσαμάτα, Κεφαλλονιά, Ελλάδα to:Σάμη, Κεφαλλονιά, Ελλάδα to:Λίμνη Μελισσάνη, Σάμη, Κεφαλλονιά, Ελλάδα to:Αγία Ευφημία, Κεφαλλονιά, Ελλάδα to:Μιρτος, Κεφαλονιά, Κεφαλλονιά, Ελλάδα to:Άσσος, Κεφαλονιά, Ελλάδα&hl=el&ie=UTF8&sll=38.369925,20.550957&sspn=0.169309,0.33062&geocode=FZKRRQIdoQI6ASnV0lI0XWJnEzGq8Ofx9Oh0dQ;FfB5RgId9aY4ASlVlzi6l4ddEzGdo26s8EKvbg;FUmxRgIdJ0A5ASnFQVOqgYhdEzFlAcZGX4m-Bw;FXaARgIdURI6ASmvN-KBCIldEzGQN8R0L70ACg;FZerRwIdAQ07ASnfJfnre4xdEzGAlbniLL0ABA;FV_BRwIdvrA6ASl_72gF2o1dEzGHmp0eGOHtMw;FWJ1SAIdLkw6ASmdlnIQveldEzEgHrviLL0ABQ;FZXrSAIdVVA5ASlPt5cBcJBdEzE5rDCr33FVnA;FbGaSQId42o5ASmV54IgtJBdEzGyMeCjYtKPDQ&oq=Άσ&mra=ls&t=m&z=11
Καλά ρε παιδιά τι ώρα είναι αυτή... πωπώ ο οργανισμός μου τα έχει φτύσει τελείως μιλάμε
Μαγια όμως Ε...
Αφού έκανα τα καθέκαστα, ξέρετε... ΞΕΡΟΥΜΕ!!! Ξεκίνησα και πάλι για τον άγιο Νικόλαο για να πάρω το καράβι αυτή τη φορά για Κεφαλονιά. Η περιπέτεια στη Ζάκυνθο άνετα θα μπορούσε να ονομαζόταν από άγιο Νικόλαο σε άγιο Νικόλαο και γύρω γύρω όλοι...
Φτάνω στον άγιο Νικόλαο, ρωτάω που θα κόψω εισιτήρια για το καράβι και μου λένε όταν έρχεται το καράβι έρχεται και ο γκισες. Δεν το πολυκατάλαβα, αλλά ήταν πρωί ακόμα οποτε δικαιολογούμαι.Οταν μπερδέψα όμως τα μπούτια μου με τους Αγίους Νικολάδες ήταν μεσημέρι...αλλα αυτο ήταν μια παλιά ιστορία
Πίνω καφέ να περάσει και άλλο η ώρα και ήρθε το καράβι παρέα με τον γκισε
Απίστευτη ελληνική πατέντα. Τα εισιτήρια τα έκοβες από ένα φορτηγάκι που με το που ερχόταν το καράβι ερχόταν και αυτό...Ε ναι, τι να τα κάνεις τα εισιτήρια αν δεν έχει έρθει το καράβι ... αφού με το καράβι θα ταξιδέψεις... Όποτε κολλάει!
Περίμενε να επιβιβαστώ στο καράβι και έρχεται ένα παληκάρι με ZZR 1400 .Το βλέπω τώρα και με βλέπει και αυτός. Φορούσε δερμάτινες στολές πάνω κάτω και μπότες πίστας και εγώ σορτσάκι κοντομάνικο και σπορτέξ...
- Δεν έσκασες; Του λέω
- Γαμήθηκα! Πωπώ ρε φίλε σε ζηλεύω μου έρχεται να τα πετάξω όλα, τώρα που σε βλέπω...
- Κοίταξε να δεις. Σίγουρα δεν με τιμάει ως μηχανοβιο, το σωστό το κάνεις εσύ, αλλά και τι να κάνω να βγάλω σπυριά από τη ζέστη. Διακοπές ήρθα όχι για να βγάλω σπυριά!
Η συνάντηση μου με το παλικάρι με έδωσε την ευκαιρία να τραβήξω, κάποιες από τις πιο πολυαγαπημένες μου φωτογραφίες σε αυτό το ταξίδι
Στο πλοίο αντίκρισα και ένα ακόμα εκπληκτικό θέαμα. Έτσι όπως έκανε σκια το πλοίο στη θάλασσα, ο ήλιος, τα ύδατα, τι συνετέλεσε δεν ξέρω ακριβώς, μέσα στα κύματα σχηματιζόντουσαν απίστευτοι χρωματισμοί. Λες και έβλεπες το Βορειο σελας μέσα από τα κύματα. Τι θέαμα ήταν αυτό! Δεν το είχα ξαναπαρατηρήσει η δεν το είχα ξαναδεί, πάντως χαζέψα!
Δεν φαίνεται καλά το ξέρω. Αρε και να χα μια καλή φωτογραφική μηχανή, αρέ και να είχα. Κλασσικά έβριζα με την σπάγκοραμια μου, μέχρι που έφτασα Κεφαλονιά
Μόλις αποβιβάστηκα από το καράβι, ρώτησα και κατευθύνθηκα προς το σπήλαιο της Μελισσάνης. Για πειράματα δεν είμαστε, κάτσε να δω το σπήλαιο και μετά προσαρμόζω ανάλογα το πρόγραμμα μου.
Πηγαίνοντας για το σπήλαιο ήδη νύσταζα.άντε λέω να φτάσω να πιω και ένα… Κ (Ε καιρός ήταν!!) μπας και ξυπνήσω. Κάπου στα μέσα της διαδρομής, βλέπω στα δεξιά μου ένα απίστευτο δρόμο να χάνεται μέσα στο βουνό. Το κοιτάω, το προσπερνάω, που πάει αυτός ο δρόμος αναρωτήθηκα, σταματάω, να πάω να μην πάω, φυσικά και πήγα
Το όρος Αινου είναι προστατευόμενο βουνό, απίστευτης ομορφιάς
Πέρασα τα ραντάρ και συνέχισα
Το τοπίο ήταν μαγικό αλλά κάπου απογοητεύτηκα, γιατί δεν υπήρχε κάποιο άνοιγμα να δω την θέα από ψηλά. εκεί ήταν και ένας δασικός φύλακας και με είπε ότι αν θέλω να δω θέα να ακολουθήσω το χωματόδρομο και στα 500 m θα δω όλη την θέα
Το βουνό έφτανε έως τα 1200 m υψόμετρο
Εκεί μου έκαναν εντύπωση δύο οικογένειες ξένων. Στην μία ο άντρας καθόταν στο χείλος του γκρεμού, πλάτη προς το χάος και φωτογράφισε την οικογένειά του. Ένα στραβοπάτημα και κλαψτων. Φυσικά Το Σκηνικό Μου Θύμισε...
βιντεο
Και το άλλο ήταν μια οικογένεια με δύο μικρά παιδάκια, 6 - 7 χρονών που καθόντουσαν στο χείλος του γκρεμού και οι γονείς τους ήταν 5 m πιο πίσω και συζητούσαν τα δικά τους. Ποιος έλληνας γονιός θα άφηνε τόσο απροστάτευτα τα παιδιά του σε ένα τόσο επικίνδυνο σημείο, κανείς! Τώρα καναν καλα οι ξένοι δεν κάναν καλά, το αφήνω στην κρίση σας
Αντικρίζοντας αυτές τις περίεργες εικόνες για τα μάτια μου, αναθάρρεψα. Κοιτάω κάτω και βλέπω ένα σημείο που έφτανε σε μία κυκλική πλατφόρμα να την πω. Για να φτάσω σε αυτή είχε ένα μικρό μονοπατάκι που σε φάρδος χωρούσε μετά βίας το ένα μου πόδι. Ε θα πάω να έχω καλύτερη οπτική γωνία, αλλά επειδή είχα η έχω υψοφοβία, όπως θέλετε πέστε το, αλλά και επειδή είμαι και λίγο χέστης, στηριχτήκα με τα χέρια μου για να το περάσω, και μετέπειτα έβαλα κόντρα με το πόδι μου σε ένα βράχο έτσι ώστε να μεταβώ στην πλατφόρμα. Ρίχνω το βάρος μου στο βράχο, που όμως τελικά δεν ήταν βράχος αλλά πέτρα και με το που την πιεσα αυτή, κατρακύλησε στο γκρεμό μαζί με μπόλικο χώμα. Ωρέ μάγκα μου θα έσκαγα σαν καρπούζι! Καλά δεν το συζητώ, θα ήμουν ο μεγαλύτερος κεφάλας ταξιδιώτης που έφτασε ποτέ στην Κεφαλονιά, αν τελικά πετούσα στο γκρεμό. Οι τουρίστες χαμογελούσαμε με νόημα. Εγώ γελούσα από ανακούφιση που τη γλίτωσα. Το συμπέρασμα πάντως είναι, ότι την παράσταση εκεί πάνω ψηλά στο βουνό εγώ την έκλεψα.
Προτου να πάω στην Μελισσάνη πήγα για καφεδάκι σε ένα μπιτς μπαρ, μπας και επιτέλους... δω το πολυπόθητο θέαμα. Αλλά που, χαλαρά πράγματα
Εκεί μέχρι να παρκάρω γινόταν ο κακός χαμός. Ο δρόμος που κατέληγε στην παραλία της Αντισαμου, έκανε διχάλα. Από την τη μία πήγαινε στο πάρκινγκ και από την άλλη στην παραλία. Αλλά οι άνθρωποι δεν σκέφτηκαν να βάλουν κάποια πινακίδα, με αποτέλεσμα όλοι να κατεβαίνουν στην παραλία που κατέληγε σε αδιέξοδο και να μπλοκάρουν, από τα αμάξια που είτε ανέβαιναν είτε κατέβαιναν. Χαμός, μιλάμε αφού εγώ φρίκαρα με το φέιζερ, φαντάσου ...
Στο μπιτς μπαρ έφαγα και άλλο στράβωμα. Αν και ρώτησα τον μπάρμαν που έχει μπρίζα για να φορτίσω το Κ αυτός τον Κ… μου τον έκανε σε πλαστικό ποτήρι.
Άντε, δε βαριέσαι πες ότι μπερδεύτηκε. Αλλά που δε μου έδινε τον κωδικό του wi-fi λέγοντας μου ότι δεν έχουν, που το πας. Εν τω μεταξύ εγώ το βρήκα από το κινητό, αλλά χρειαζόμουν τον κωδικό. Όταν του είπα, μου λέει. ...Αυτό είναι άλλο, δεν είναι το wi-fi μας. Δηλαδή τι να πω.Πως δεν τον δάγκωσα , ένας θεός το ξέρει. Γενικά έτρωγα αρκετά στραβομάρα στο ταξίδι. Ήταν από την κούραση, ήταν φυσιολογικό ηταν αφύσικο, τι να πω δεν ξέρω
Φωτογραφίες από το μπιτς μπαρ που δεν είχε ίντερνετ ...
Πήγα στο σπήλαιο της Μελισσάνης, άλλη φάση εκεί. Ήταν ένα ζευγάρι ελλήνων γύρω στα 40 ήταν δεν ήταν...Και καναν ολόκληρη μανούρα για την τιμή του εισιτηρίου (7 €)Και νά τι πράγματα είναι αυτά...Και έχουμε κρίση...Και να είναι ακριβά...Τα έριχναν κανονικά στις καημένες υπαλλήλους της υποδοχής, μέχρι που έσκασαν και τα είπα
- Συγνώμη αλλά δεν είναι υποχρεωτικό να εισέλθετε στο σπήλαιο, από μόνοι σας ήρθατε, δε σας υποχρέωσε κανείς. Αν θεωρείτε ότι το αντίτιμο είναι ακριβό μην εισέλθετε,δεν πρόκειται να σας πει κανείς τίποτα. Τα καημένα τα κορίτσια τι σας φταίνε, σάμπως αυτές όρισαν τις τιμές...
Το σπήλαιο της Μελισσάνης, άντε γιατί συγχύστηκα και πάλι
Να πω την αλήθεια το περίμενα πιο εντυπωσιακό. Το ύψος των βράχων που το περιέκλειαν, μου φάνταζε από τις εικόνες που είχα δει πιο μεγάλο. Αλλά και τι να κάνω, να κράξω και εγώ τα κορίτσια στην υποδοχή...
Βγαίνοντας, ρώτησα τις μπινελίκιασμενές κοπέλες που με προτείνουν να κοιμηθώ το βράδυ και να είναι καλά, με είπαν να πάω στον άσσο
Αλλά προτού τον άσσο πήγα στο Μύρτο, την πιο διάσημη παραλία του νησιού
Η παραλία στην άκρη της, δημιουργεί μια σπηλιά. Όσο ήμουνα μέσα, έπεφταν πέτρες από το βουνό. Τώρα δεν ξέρω, είχε κατολισθήσεις η κάποιος μας έκανε πλάκα, πάντως όλοι τρέχα να σωθούν
Για να πήγαινα στον άσσο απο το Μυρτο είχε δύο δρόμους, ενας περιφερειακός και ένας μέσα από το βουνό. Ε και εγώ, ξέρετε τι διάλεξα
Ίσως η πιο ωραία διαδρομή που έκανα σε όλες τις διακοπές μου
Χάζεψα!
Δείτε στροφές! Ώρε μάγκα μου που είμαι!
Πολλές φορές στο δρόμο, καθώς οδηγούσα έκανα απολογισμό από το ταξίδι μου. Τι ήταν αυτό που μου έκανε περισσότερη εντύπωση. Τι ήταν αυτό που θα έμενε ανεξίτηλο μέσα από τις μνήμες μου. Τη θα έλεγα, αν κάποιος με ρωτούσε,τι σε άρεσε περισσότερο απ' όσα συνάντησες σε αυτό το οδοιπορικό σου ανα την Ελλάδα. Όσο και να το σκεφτόμουν, τα μέρη που με έκαναν να νιώθω πραγματικά ευλογημένος που τα αντίκρυσα πιο πολύ από όλα τα άλλα, ήταν ο καταρράκτης του Ήλιοχωριού και η λίμνη των Κρεμαστών. ( Και με το Πόρτο κατσίκι αλλά και το Ναυάγιο τρελάθηκα, αλλά αυτά τα μέρη ήταν πάνω-κάτω γνωστά οτι θα με συνεπάρουν ) Αυτά τα δύο μέρη όμως, τα αντάμωσα στην αρχή του ταξιδιού μου. Ίσως, σκεφτόμουν να έπαθα ταξιδιωτικό κορεσμό με τα τόσα που είδα και τίποτα πλέον να μου έκανε πια τόσο μεγάλη εντύπωση. Γιατί όπως και να το κάνουμε, το μάτι συνηθίζει και οι εντυπώσεις υποσκιάζονται από τη συνεχή εναλλαγή τοπίων και εικόνων. Αλλά μόλις έφτασα στον άσσο, αναίρεσα όλες τις παραπάνω σκέψεις μου. Πραγματικά αυτό το χωριουδάκι είναι απίστευτο και έτσι πολύ απλά, προστέθηκε στην τριάδα των πιο λατρεμένων προορισμών μου,σε αυτό το 29ήμερο ταξίδι ανά την Ελλάδα
Δεν μπορούσα να το χορτάσω τον ασσο πραγματικά, αλλά με εικόνες και συναισθήματα δεν γεμίζει το στομάχι παρά μόνο, χορταίνει η ψυχή. Όποτε φαγάκι λοιπόν. ..
Εκεί πήγα να φάω ένα ξενέρωμα, μιας και είχαν τελειώσει τα μακαρόνια και τσινησαν να μου βράσουν άλλα. Τελικά τους επεισα και όχι μόνο, αλλά μέσα από τις συζητήσεις με γουστάραν κιόλας, αφού να φανταστείτε για όλο αυτό το γευμα πλήρωσα μόνο 10 €
Είχα μέγα δίλημμα, να πάω Ιθάκη αύριο η να κάνω το γύρο της υπόλοιπης Κεφαλονιάς. Αν πήγαινα Ιθάκη όμως, από εκεί θα έβγαινα με το καράβι στον Αστακό και θα ειχα να διανύσω πολλά χιλιόμετρα για Θεσσαλονίκη. Ο σερβιτόρος με είπε, να πάω Ιθάκη και ότι το υπόλοιπο μισό του νησιού από θέμα φυσικής ομορφιάς, δεν έχει να μου προσφέρει τίποτα καλύτερο από όσα είδα μέχρι τώρα...Πάντως ημουν πολύ κουρασμένος για να αποφασίσω, ας ξημερώνε η αυριανή ημέρα και βλέπουμε
Η διαδικασία του ύπνου, πλέον είχε αποκτήσει τυπική διαδικασία. Ο Ασσος είχε μια μικρή παραλία με καμιά δεκαριά ξαπλώστρες, Έ στη μία από αυτές ξεράθηκα ...