Να κάνω ένα μικρό update.
Συμπληρώνοντας καμιά διακοσαριά χωμάτινα χιλιόμετρα σε όλα τα τερέν, η μηχανή συνεχίζει να είναι ολόκληρη! Δεν χάθηκε ούτε βίδα!
Αρχίζω σιγά σιγά και την μαθαίνω και τα χιλιόμετρα βγαίνουν πιο ξεκούραστα.
Οι πολύ καλά σεταρισμένρες αναρτήσεις είναι το δυνατό σημείο της μοτοσυκλέτας, είναι σκληρές τόσο όσο, χωρίς να κουράζουν και διαχειρίζονται τα 85 κιλά μου άψογα!
Σε χωμάτινη ευθεία με τρύπες και σαμαρακια περνούσα από πάνω αέρα!
Τα χέρια ακόμη τραβάνε ζόρι ελλείψει καλού σημείου στήριξης στα πόδια.
Θα χρειαστώ anti slip pads για το τεπόζιτο (εάν έχει κανείς υπόψη του κάτι να μου προτείνει θα το εκτιμούσα).
Εξακολουθεί δυστυχώς να υφίσταται το "βυχαλάκι" στο κατέβασμα από τρίτη σε δεύτερα με τη μηχανή να σβήνει ανεξήγητα.
Στη σημερινή χωμάτινη μου το έκανε δύο φορές.
Πάντως, για όποιον ενδιαφέρεται, μπορώ πλέον να επιβεβαιώσω ότι το μικρό Voge είναι μια τίμια και καλή προσπάθεια από τους Κινέζους. Δεν έχει και πολλά νομίζω να ζηλέψει από τους ανταγωνιστές του (σε μερικά σημεία όπως η ανάρτηση είναι και καλύτερο) και μένει τώρα να δούμε πως θα τα πάει από αξιοπιστία.
Η φωτό είναι σημερινή, από τα Λασιθιώτικα όρη, στα 1200μ. Το καφεδάκι από το σπίτι, τα απίδια (άγρια αχλάδια) και τα αμύγδαλα κερασμένα απλόχερα από τα βουνά.
Sent from my Mi 9T using Tapatalk