Καλημέρα από Χανιά.... δυστυχώς επιστρέψαμε. μακάρι να καθόμουν και τις άλλες 2 μέρες. ήταν σαν διακοπές για μένα.
Αρχικά να αναφέρω ότι δεν είχα καμία επαφή στο χώμα με μεγάλη μηχανή , πέρα του tracer ( ναι καλά διάβασες
οι κανιβαλισμοί εδώ μετά το 3ο λεπτό με τα 17αρακια σλικ ), άρα σαν αίσθηση μέτρο σύγκρισης είναι το sxf 100κιλά που έχω , και για άσφαλτο έχω (είχα) πιστεύω ένα αρκετά δυνατό μέτρο σύγκρισης σε κινητήρα αλλά και συμπεριφορά(tracer mt 09 ). Έχουμε και λέμε λοιπόν ( ελπίζω να μην σας κουράσω)
Βγαίνουμε απο πλοιο με την tracy και παμε καλιροης να χαζέψουμε μαγαζακια με καλούδια να περάσει η ώρα. καφεδάκι , αλλαγή ενδυσης και φύγαμε για καπανδρίτι ( μέσα στο λιοπύρι)
Ραντεβού είχα 2:45 ( φοβήθηκα οτι στις 2 δεν θα είχε πολύ ζέστη γιαυτο είπα να το βάλω πιο μετά) και είπα να πάω λίγο νωρίτερα να χαζέψω , αλλά με κοιτάνε ντυμένο και με πετάνε αμέσως πάνω σε ένα μοτόρι με την συμφωνία ότι θα έκανα και στο επόμενο γκρουπ. Είχα λοιπόν άμεσα πρόσφατη μέσα μου την γλυκιά ανάμνηση απο την tracy στην ασφλατο. Ξεκινάμε και απο το1-2ο χλμ νιώθω απίστευτα άνετα , θα με πείτε τρελό αλλά μπορεί να ένιωθα και πιο άνετα απο το tracy. Το γκαζάκι του όσο έπρεπε , αίσθηση και θέση οδήγησης πολύ όμορφη και φιλική.αν και έχω συνηθίσει στο traction control του άλλου εδώ δεν το χρειάστηκα αν και τα λάστιχα ήταν τρόχαλο , οι αναρτήσεις τέρμα χαλαρές και η άσφαλτος απο τον ήλιο λίγο πρίν την λάβα!! πιάνουμε 130-140 με 6η και δεν ήθελα παραπάνω, σαν Σπύρος , εδω είσαι λέω φίλε. με 6η δοκίμασα να ανοίξω απο 90-100 να περάσω ένα αμάξι , το έκανα πολύ άνετα. Εδώ είμαστε λέω! Ξεκινάει και το στροφυλίκι στα κωλόστενα και τους κωλόδρομους σαν αυτούς που έχουμε και εδώ στη κρήτη.γλυκιά παιχνιδιάρικι αίσθηση.ένιωθα σαν παιδάκι με το ποδηλατό του , ένιωθα όπως οδηγάω το ktm στην άσφαλτο. το πέταγα και σε κάτι λακούβες επίτηδες , όλα άψογα. Εκεί λοιπόν είπα " Σπύρο, βρήκα τον διάδοχο , χέσε το χώμα καλύτερα μην μπώ και φάω καμιά σούπα. κρατάμε το ktm και βλέπουμε ". ΅Εκεί είχα αποφασίσει λοιπόν οτι η τράμπα θα γινόταν. Και φτάνουμε στο χωματάκι..... Ωχ λέω πάμε και ότι γίνει . όλοι μου έλεγαν απο εδώ να προσέχω και ότι δεν είναι σαν το ΚΤΜακι , θέλει ήρεμα , χαλαρα το φρενάκι κτλπ. Εγώ απο το πρώτο ανηφοράκι ένιωθα σαν το ΚΤΜακι....τι να πώ , ίσως επειδή είμαι και τέρμα αρχάριος ... δε ξέρω. γελούσα σε όλη τη διαδρομη. στο 70-80% της διαδρομής πάταγα μπροστινό μόνο...είμαι χαζός το ξέρω. αλλά ένιωθα απίστευτα άνετα!! το λάτρεψα.... Δυστυχώς σταματάμε σε μια άκρη κάτω απο ένα δεντράκι.... και περιμένα τα υπόλοιπα άτομα... εκεί μάθαμε ότι κάποιος έπεσε...πολύ πιο μετά μάθαμε ότι κατέβαινε με 4η ή 5ή την κατηφόρα.... οκ whatever . στην τελική ευθεία χώματος παίζαμε μέχρι τα 100. και η αίσθηση μου άρεσε. Επιστροφή στη βάση λοιπόν.... και δεν υπήρχαν λόγια. αμέσως μας λένε οτι φέυγει το 2ο γκρούπ των 2:45. ουτε κράνος δεν έβγαλα.... απο το χαμόγελο δεν μπορούσε να βγεί!!!
Στην 2η βόλτα αλλάζω και τσιμπάω ένα άλλο....βλέπω ότι το μπροστά αλλά και το πίσω είναι πιο σφιχτό. και το καταλαβαίνεις απο το πρωτο κιόλας φρενάρισμα οπότε με το μπροστινό φρένο γίναμε αμέσως καλοί φίλοι . τα ίδια και σε αυτή τη βόλτα, δοκίμαζα να ανοιγωκλέινω το γκάζι...δεν μου έκανε κάτι εντυπωση, ούτε γλίστριμα, ούτε κάτι μη-φιλικό. Το στροφιλίκι έγινε ακόμα καλύτερο με μεγαλύτερες κλίσεις και ακόμα καλύτερη απόλαυση.Δώστου και το χώμα , δοκίμασα και εδώ το γκάζι, όλα μια χαρα και ωραία. η ανάρτηση ειδικά στην κατηφόρα δούλευε πιο σωστά. επαιξα και με το πίσω φρένο, άνοιγα γκάζι , δίπλωνε αλλά δίπλωνε πολύ ελεγχόμενα , και το συγκρίνω αυτό με το ΚΤΜ που και εκεί διπλώνει αλλά καμιά φόρα απο τις 90 πάει στις 180 μοίρες εύκολα. Δυστυχώς λίγο πιο κάτω ένας κύριος έπεσε μετά απο μπλοκάρισμα μπροστινού. Στεναχωρήθηκα διότι οι υπόλοιποι "φίλοι" του απλά τον κοίταζαν. κατεβαίνω τον σηκώνω έρχεται και ο χούντρας να σηκώσουμε τη μηχανή.... εκεί ένα δάκρυ κύλισε.... χούφτα μανέτα broken , πλαστικό πλαινό broken , ντεπόζιτο almost broken ειχε μπει μεσα μια γροθιά , εξάτμιση στο ψαλίδι πάνω ( το καπάκι που έλεγαν ότι βρίσκει η μπότα είχε κάνει την δουλειά απο άποψη προστασίας!!!! ). Επιστροφή μετά απο λίγο στη βάση . Τηλέφωνο στα Χανιά : "Έλα μήτσο , κλείστο το μπλέ , αύριο σου φέρνω tracer και 2000 " .
Απο την 2η βόλτα κατάλαβα ότι για κανιβαλισμούς στο χώμα κάγκελα μπρός πίσω είναι σχεδόν απαραίτητα....! η Yamaha ανακοινώνει τέλος το χωμάτινο κομμάτι μόνο on road απο εδώ και πέρα ( να μείνει και κανένα μηχανάκι για τις άλλες χώρες ). Σκέφτηκα τα παιδιά απο το advride και του λέω θα ΄χασει πολύ κόσμο , εμένα με έπεισε το χώμα μην το βγάλεις.... Τσεκάρουν τα μηχανάκια , κατεβάζουν πιέσεις απο 35->28-30 και απο 40 στο πίσω κάπου στο 35( δεν είμαι σίγουρος για τα τελικά νούμερα μόνο για τα αρχικά). ήρθε και ένα κύριος και πείραζε τις αναρτήσεις αλλά προς το άγνωστο.
Ξεκινάει και η 3η βόλτα , τσιμπάω απο τον χούντρα το rally edition και τσιμπάει αυτός το xsr , θα γελάσουμε λέω!!! κάθεσε πάνω και η σέλα κάνει τρελήηηηηηη διαφορά!! ακόμα και για τον συνεπιβάτη!! η ακράπα γλυκιά πολύ και τ άνοιγμα λίγο πιο άμεσο αλλά διαχειρίσιμο. στη βόλτα αυτή δοκίμασα κάτι πιο χαλαρό, σαν να είμαι με τη γυναίκα.έκανα πώς μιλούσα πίσω!! (τρελός)
Στο στροφυλίκι δοκίμαζα να μπάινω με 3ή ή και με 4ή αλλά η ροπή δεν με πρόδωσε ποτέ.Λίγο πριν το χώμα κατέβασα την γυναίκα ( εκει ειναι ακόμα ) και άνοιγα κανονικότα με όρεξη και πάθος. είχα βγάλει και τα λάστιχα απο τα μαρσπιε , γάτζωνε ωραία η μπότα. και ο λεβιές του φρένου ήταν εκεί που έπρεπε σε σχέση με τα άλλα.σκέτη απόλαυση και αυτη η βόλτα. Ευτυχώς ολοκληρώθηκε δίχως πρόβλημα.
διάλειμμα για μενα με νερό και monster και μετά απο λίγο πάμε για την 4η με το χαμηλωμένο. σε σχέση με το rally είναι πολύ πιο κάτω!!δεν με τρέλανε σαν θέση αλλά δεν είχα και πρόβλημα. στην άσφλατο είχε καλύτερο έλεγχο... στο χώμα δεν έδωσα και πολλά γιατί είχαμε ήρεμο ρυθμό.
Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε το τεστ για εμένα.έπρεπε να προλάβω να γυρίσω πλοίο. Εύκολα θα καθόμουν μέχρι την κυριακή να έκανα το ίδιο πράγμα... και απο αυτή την αίσθηση κατάλαβα ότι το μηχανάκι μου κάνει. Το deal μου κάνει με το tracer μια χαρα άρα προχωράμε.
Γύρισα Χανιά και μου έχει αφήσει μια τόσο γλυκιά ανάμνηση σαν να είχα πάει 5ήμερη 3η γυμνασίου...και ήμουν εκεί μόλις 4 ώρες (άντε 5). Άρα εμένα αυτό μου αρκεί!!!
Στεναχωρήθηκα που δεν κατάφερα να γνωρίσω άτομα απο εδώ, πέρα απο τον Πέτρο και τον Γιάννη. Ρώταγα δεξιά και αριστερά " είσαι απο το adv ride ?? " - " τι??? όχι... " . 3-4 άκυρα έφαγα, μετά σταμάτησε μην με περάσουν για εντελώς τρελό.Ελπίζω στην επόμενη να γνωριστώ με περισσότερους.
Σε λίγο κάποια ακόμα update που έμαθα για περιφερειακά και το τελικό μηχανάκι παραγωγής.
Sorry for the long post
