Λεπον, εχουμε και λεμε
ΔΕΔΟΜΕΝΑ:
Αναβατης 39 Μαϊων, κουραδας, 1.92μ και 120κιλα στην μπανιερα (χωρις την ανωση), με εμπειρια απο βατους χωματοδρομους εως βουνισιους κατσικοδρομους που μονο σπασμενο αγροτικο περναει, και παντα με χαλαρους αργους βολταδικους ρυθμους. Προηγουμενη εμπειρια μονο με μαστοδοντα, ποτε δεν εχω κανει εντουρο ή εστω βατo χωμα με εντουρακι πλην μερικων εξορμησεων σε αμμολοφους με 450ΕΧF.
ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟ Τ7:
Μας εβαλαν να κατσουμε γρηγορα γρηγορα στη σελα και να φυγουμε οποτε δεν προλαβα να δω και πολλα, οπως ποιοτητα πλαστικων, εαν τα καπακια ειναι εντουραδικα πλαστικα σαν της ΚΤΜ ή εαν ειναι σκληρο πλαστικο ABS σαν τα υπολοιπα Ιαπωνικα μηχανακια.
Κουμπωσα στη θεση ανετα, παρ’ολο που ηταν πολυ κοντο για εμενα. Η σελα οντως ειναι πολυ ανετη και δεν της φαινεται, τα ποδοστηρια φερνανε τα γονατα μου σε δυσκολη γωνια, οχι ομως τοσο ωστε να μην ειμαι ανετα. Παρ’ολα αυτα, οταν ανεβηκα αργοτερα στο rallye για να δοκιμασω την ψηλη σελα, δεν διαπιστωσα τεραστια διαφορα. Σιγουρα καλυτερα, αλλα οχι τεραστια διαφορα.
Δυστυχως το μηχανακι ειχε φαει μαλλον σαβουρδα γιατι το τιμονι ηταν ελαφρα στραβο. Ο λεβιες ταχυτητων ηταν πολυ ψηλα και για καθιστος και για ορθιος, το ιδιο και το πενταλ του φρενου. Και στην δικη μου περιπτωση το δεξι καπακι του μοτερ/συμπλεκτη ενοχλουσε στην ορθια οδηγηση. Δεν εχει να κανει με μεγεθος μποτας αλλα προφανως με υψος, γιατι με δυσκολευε πολυ να βρω το πενταλ του φρενου, ειδικα επειδη ηταν και πιο ψηλα απ’οσο επρεπε. Χειριστηρια παντως ολα στη σωστη θεση, δεν δυσκολευτικα καθολου να βρω κορνα/φλας και μιζα/kill switch χωρις να κοιταζω καν που πιανει ο αντιχειρας μου.
Γενικα πολλη φιλικη και γνωριμη αισθηση. Αισθηση ελαφρια, το ενιωθα σαν ποδηλατο, ειδικα σε συγκριση με το 1090 που χρησιμοποιησα για να παω στο Πολυδενδρι. Το τιμονι πρεπει να ειναι στενο, σε μεγεθος street bike, ή τουλαχιστον ετσι μου φανηκε, καμια σχεση με του 1090, ΧΤΖ750 ή του 1150GS μου, μου θυμισε το μεγεθος του τιμονιου του DL650 μου. Το καντραν ευαναγνωστο και με ολες τις βασικες ενδειξεις. Το μηχανακι στατικα μου φανηκε πολυ ελαφρυ και στενο, και στο καντραν εβλεπα να λειπουν 1 ή 2 παυλες απο το ρεζερβουαρ. Διακοπτες σε αισθηση γενικα καλοι, εκτος απο τον επιλογεα του μενου που μου φανηκε καπως... σχεδον ετοιμος να σπασει.
Στα κακα τωρα, οταν πρωτοκαθησα πανω και χοροπηδηξα την κωλαρα το πιτσιπωπακι μου κανα-δυο φορες πανω στη σελα, συνειδητοποιησα οτι το ελατηριο δεν την παλευε. Εκανα να ανεβασω την προφορτιση μπας και βελτιωθει αλλα ηταν ηδη στο τερμα σφιχτο... Τουλαχιστον η αποσβεση ηταν οκ, γιατι περα απο το αισθημα σουμιε δεν μπιστησε περα απο την ουδετερη θεση της κατα την επαναφορα. Περισσοτερα για το θεμα παρακατω. Επισης διαπιστωσα οτι η σελα ειναι σαν του ΧΤΖ750 μου, δηλαδη δεν εχει 2 καθαρες θεσεις αλλα περισσοτερο 1.5. Θεωρω δυσκολο να χωρουσε καποιος να κατσει πισω μου και να ειναι ανετα για διαδρομη περισσοτερο απο μιση ωρα... Βαλε και τα δυο αυτα θεματα μαζι, το μηχανακι δεν ειναι για ταξιδι φορτωμενο δικαβαλο με τιποτα. Ειναι ατομικο fun bike που λεει και ο Γατος αλλα με ικανοτητες να κανει και παραπανω.
ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ:
Ξεκιναμε και η φιλικη και γνωριμη αισθηση επιβεβαιωνεται, ειναι λες και το οδηγουσα για παντα το συγκεκριμενο μηχανακι. Κινητηρας με αισθηση μονοκυλινδρου λογω χρονισμου (σαν το ΧΤΖ750 μου) αλλα χωρις τους αντιστοιχους κραδασμους. Ηχος εξατμισης... μμμ... ουτε κρυο ουτε ζεστη. Ουδετερο.
Μανετα συμπλεκτη πολυ ελαφρια. Σασμαν βουτυρο, ουτε θορυβοι, ουτε ζορισμα ουτε τιποτα! Κουμπωνανε ολες ειτε πανω ειτε κατω χωρις το παραμικρο θεμα ή ηχο, αλλα ταυτοχρονα ειχαν την αντιστοιχη πληροφοριση με ενα ανεπαισθητο κλικ οτι η ταχυτητα μπηκε. Πολυ καλο!
Φρενα, παρα πολυ καλα. Το μπροστινο εχει και πολυ καλο αρχικο δαγκωμα, και δυναμη φρεναρισματος αλλα και καλη αισθηση και πληροφοριση. Τοσο καλη που μπορουσα να φρεναρω απο την πρωτη δοκιμη με δυναμη χωρις να μπει το ABS σε λειτουργια. Δυστυχως δεν το ζορισα επιτηδες να μπλοκαρει για να δω πως δουλευει το ABS, παραληψη μου. Το πισω φρενο επισης δυνατο και με παρα πολυ καλη αισθηση και πληροφοριση, κατι πολυ χρησιμο για το χωμα. Απ’οτι μου ειπαν τα παιδια ομως το ΑΒS απενεργοποιειται τελειως, οχι μονο στον πισω τροχο, κατι που το βλεπω προσωπικα αρνητικο, ειδικα για χωμα.
Στο δρομο, πολυ φιλικο και σταθερο, αλλαζει πορεια πολυ ευκολα και χωρις ζορι. Στις στροφες ειχα την αισθηση οτι οδηγουσα ενα streetfighter/scrambler ή κατι παρεμφερες. Βοηθαει πιστευω στην αισθηση και το πιο στενο (?) τιμονι, δεν το ενιωθες ουτε πολυ βαρυ ουτε πολυ ελαφρυ, ηταν οσο επρεπε. Σε καμια περιπτωση παντως δεν ενιωθες τον 21” τροχο, ηταν πολυ σβελτο στις αντιδρασεις του. Κατι που ομως ειναι θεμα στο χωμα, οπως θα γραψω παρακατω.
Το μοτερ, σαφως πιο αδυναμο σε σχεση με το 1090 που με πηγε εκει, αλλα φυσικα δεν υπαρχει συγκριση και κυριως, δεν σημαινει οτι του λειπει η δυναμη. Ισα-ισα που εχει οση δυναμη πρεπει και μαλιστα τραβαει απο χαμηλα, πολυ ελαστικο μοτερ. Αντιστοιχα βεβαια διαπιστωσα οτι ψηλα κρεμαει. Επισης σε κανα δυο προσπερασματα σε αυτοκινητα χρειαστηκε να ριξω 2 κατω στο σασμαν για να τραβηξει. Ξαναλεω, δεν ειναι θεμα της μηχανης, δυναμη εχει, ειναι θεμα συνηθειας απο το πιο δυνατο 1090.
Οπως ειπα μας εβαλαν να φυγουμε γρηγορα, οποτε δεν προλαβα να ρυθμισω τη ζελατινα, οποτε ειχε μεινει στη χαμηλη θεση και ο αερας χτυπουσε ολο το κρανος μου, απο τον λαιμο και πανω. Πολυς ο θορυβος, ανυπαρκτοι στροβιλισμοι και ειναι λογικο, γιατι το κρανος μου ηταν εκτεθιμενο ολοκληρο σε καθαρο αερα.
Μοτερ. Οπως προειπαν κι αλλοι, ενιωσα κι εγω την αποτομη αποκριση του γκαζιου. Μου θυμισε το ιδιο που ειχα αισθανθει οταν οδηγησα ενα 990 αν δεν κανω λαθος. Ακουει πολυ αποτομα το μοτερ στο ανοιγμα του γκαζιου. Ισως εχω συνηθισει απο το ηλεκτρονικο γκαζι του 1090 που το εχουν κανει να ανοιγει πολυ ομαλα ή απο τα καρμπυρατερ του 750 αλλα μου φανηκε κι εμενα πολυ αποτομη η μεταβαση απο κλειστο γκαζι στο ανοιγμα του.Φυσικα οχι τραγικο για να σε σκοτωσει, αλλα ειμαι σιγουρος οτι θα αναβαθμιστει σιγουρα καθως ειναι θεμα ανεσης. Επισης διεγνωσα κι εγω τα προβληματα τροφοδοσιας που ...δεν ειναι προβλημα, εαν μιλαμε για το ιδιο πραγμα. Αυτο που διεγνωσα εγω ειναι ελαφρυ σκορτσαρισμα και δισταγμος του μοτερ κοντα στις 2000σαλ (δεν ειδα με ακριβεια το κοντερ για να πω την αληθεια). Λιγο μετα το ανοιγμα του γκαζιου παντως, και με χαμηλη ταχυτητα. Αυτο δεν ειναι προβλημα. Ειναι η μεταβαση απο το closed loop με κλειστο γκαζι ή με πολυ χαμηλες στροφες προς στο open loop που δουλευει απο εκει και πανω. Το κανει και το 1090 μου. Ειμαι σιγουρος οτι προκυπτει απο τις νεες απαιτησεις ρυπων EuroIV/V, κρατανε πολυ στεγνο το μειγμα απο ενα σημειο και κατω και γι’αυτο υπαρχει αυτο το «σκαλοπατι». Παντως, οπως στο 1090 ετσι και στο Τ7 το ενιωσα μονο με χαμηλες στροφες σε αργη κινηση με ελαχιστα ανοιχτο γκαζι, κατι που συνηθως δεν το επιδιωκεις, οποτε δεν ειναι θεμα.
Το αλλο που με ενοχλησε ηταν οτι οταν ανοιγα το γκαζι γλιστρουσα πισω στη σελα. Ισως ειναι θεμα σχηματος σελας/σκαφης, ισως οτι το αμορτισερ καθοταν απο το βαρος, ισως και τα δυο μαζι.
ΧΩΜΑ:
Εδω κι αν βοηθαει η αισθηση ποδηλατο. Το ρεζερβουαρ οπως ειπα ηταν γεματο κατα ¾ κι ομως δεν με δυσκολεψε πουθενα. Βεβαια εν κινησει ειναι δυσκολο να νιωσεις το βαρος μιας μηχανης, τρανη αποδειξη αυτου ειναι τα 1200GSA και 1200Super Tenere. Παντως και στο χωμα ειναι ο,τι πρεπει για εναν αρχαριο σαν κι εμενα , εαν ψαχνεις για ονοφ που μπορει να σε ταξιδεψει ανετα και στην ασφαλτο, με ο,τι αυτο συνεπαγεται.
Λιγο το αγχος της νοικιασμενης μοτο, λιγο οτι ειχα πεσει σε γκρουπ που 4/6 ηταν εντουραδες και με το που πατησαμε χωμα εγινε της Βαγδατης απο τη σκονη και δεν εβλεπα την τυφλα μου στο 1 μετρο, λιγο που ενιωσα αρχικα την πιεση να κινηθω με τους ρυθμους των αλλων, και πανω απ’ολα το οτι το μηχανακι δεν ηταν ρυθμισμενο για το υψος μου, εκαναν την εκτος δρομου βολτα λιγο μανουρα για εμενα. Παρ’ολα αυτα απο το ιδιο το μηχανακι δεν ειχα αρνητικες εντυπωσεις, αλλα διαπιστωσα ελλειψεις και θεματα που απαιτουν σιγουρα επεμβαση , και θα ειμαι πληρως αντικειμενικος οσο μπορω και οσο μου επιτρεπει η λιγη εμπειρια μου.
Οπως εγραψα σε αλλο ποστ, το τιμονι ηταν σε τελειως λαθος θεση για εμενα για ορθια θεση οδηγησης και με κουρασε παρα πολυ, οπως και το πενταλ του πισω φρενου. Κατα τα αλλα το μηχανακι μου φανηκε πολυ φιλικο και ευχρηστο στο χωμα, πολυ μανιτζεβελο και το γκαζι του δεν με δυσκολεψε πουθενα και καθολου.
Ομως, διαπιστωσα οτι ο μπροστινος τροχος κλωτσαει πολυ , ηταν πολυ ευπαθης στις σφαλιαρες που ετρωγε σε πουδρα ή απο πετρες/νεροφαγωματα. Μπορει να εχω συνηθισει απο το σταμπιλιζατερ του 1090 , μπορει να φταιει το πιο στενο τιμονι, μπορει να φταιει οτι το πισω ελατηριο δεν ηταν για τα κιλα μου και κατα συνεπεια το μπροστινο ειχε ελαφρυνει πολυ, αλλα σιγουρα θα χρειαστει καποια επεμβαση στο θεμα αυτο.
Τελος, η πολυ μαλακη αναρτηση που στην ασφαλτο δεν με προβληματισε καθολου, στο χωμα εδειξε τα δοντια της. Σε καθε μεγαλη λακουβα τερματιζε. Ακουσα την ποδια να χτυπαει κατω σιγουρα πανω απο 5 φορες, επειδη τερματιζε η αναρτηση, και πιστεψτε με πηγαινα χαλαρα. Το χειροτερο ομως ηταν οταν σε καποια φαση περασαμε απο λακουβα και σαμαρακι, που συμπιεστηκε το αμορτισερ και μετα εκτονωθηκε αποτομα και τιναξε τον κωλο στον αερα σαν γαιδουρα. Νοτ γκουντ ατ ολ…
ΡΕΖΟΥΜΕ:
Πιστευω κι εγω οτι θα πουλησει καλα, λογω της τιμης του. Ειναι πολυ τιμιο μηχανακι, δεν του λειπει κατι για να ικανοποιησει το μεγαλυτερο κομματι των υποψηφιων αγοραστων του. Για τους πιο ευτραφεις αναμεσα μας ή/και για τους πιο απαιτητικους σιγουρα χρειαζεται αναβαθμιση αναρτησεων. Μπορει και με απλα σκληροτερα ελατηρια να ειναι οκ, θα δειξει στο μελλον η εγκυκλοπεδια που συνηθως σχηματιζεται απο χρηστες βασιζομενη στις εμπειριες τους. Για τον μεσο αναβατη που δεν θελει οσα εχουν να προσφερουν οι «θεϊκες» πχ αναρτησεις του 790R ενα ελατηριο θα κανει δουλεια. Απο εκει και περα, ερχεται και με συμβιβασμους στους χωρους και στο φορτωμα, αν και θα πρεπει να περιμενουμε να δουμε τα τελικα στοιχεια (oριο μεικτου βαρους κτλ). Νομιζω οτι κι εγω καταληγω στην ιδια αποψη με τον El Gatto, ειναι ενα πολυ καλο fun bike για προσωπικη χρηση και βολτες, σιγουρα υπεροπλο για την μετακινηση εντος αστικων κεντρων στην κινηση, και σιγουρα ικανο για να παρει ζευγαρι βολτιτσα σε νησακι κτλ. Με λιγα λογια, το βλεπω να γινεται το νεο ΧΤ (οχι ΧΤΖ) της Yamaha, που σχεδον καθε σπιτι στην Ελλαδα ειχε κι απο ενα.